Bariery w handlu i inwestycjach (2011/2115(INI)).

Bariery w handlu i inwestycjach

P7_TA(2011)0565

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie barier w handlu i inwestycjach (2011/2115(INI))

(2013/C 168 E/01)

(Dz.U.UE C z dnia 14 czerwca 2013 r.)

Parlament Europejski,

– uwzględniając Porozumienie w sprawie barier technicznych w handlu (porozumienie TBT) przyjęte w 1994 r. w ramach negocjacji Rundy Urugwajskiej WTO⁽¹⁾,

– uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 3286/94 z dnia 22 grudnia 1994 r. ustanawiające procedury wspólnotowe w zakresie wspólnej polityki handlowej w celu zapewnienia wykonania praw Wspólnoty zgodnie z zasadami handlu międzynarodowego, w szczególności tymi ustanowionymi pod auspicjami Światowej Organizacji Handlu⁽²⁾, (rozporządzenie w sprawie barier w handlu),

– uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje, zwłaszcza rezolucję z dnia 13 października 2005 r. w sprawie perspektyw stosunków handlowych pomiędzy UE i Chinami⁽³⁾, rezolucję z dnia 1 czerwca 2006 r. w sprawie transatlantyckich stosunków gospodarczych między UE i Stanami Zjednoczonymi⁽⁴⁾, rezolucję z dnia 28 września 2006 r. w sprawie stosunków gospodarczych i handlowych Unii Europejskiej z Indiami⁽⁵⁾, rezolucję z dnia 12 października 2006 r. w sprawie stosunków gospodarczych i handlowych między UE a Mercosurem w perspektywie zawarcia międzyregionalnego układu o stowarzyszeniu⁽⁶⁾, rezolucję z dnia 22 maja 2007 r. w sprawie Europy w czasach globalizacji - zewnętrznych aspektów konkurencji⁽⁷⁾, rezolucję z dnia 19 czerwca 2007 r. w sprawie stosunków gospodarczych i handlowych UE z Rosją⁽⁸⁾, rezolucję z dnia 19 lutego 2008 r. w sprawie strategii UE na rzecz łatwiejszego dostępu do rynku dla europejskich eksporterów⁽⁹⁾, rezolucję z dnia 24 kwietnia 2008 r. "Ku zreformowanej Światowej Organizacji Handlu"⁽¹⁰⁾, rezolucję z dnia 5 lutego 2009 r. w sprawie stosunków handlowych i gospodarczych z Chinami⁽¹¹⁾, rezolucję z dnia 26 marca 2009 r. w sprawie umowy o wolnym handlu między UE a Indiami⁽¹²⁾, rezolucję z dnia 21 października 2010 r. w sprawie stosunków handlowych Unii Europejskiej z Ameryką Łacińską⁽¹³⁾, rezolucję z dnia 17 lutego 2011 r. w sprawie umowy o wolnym handlu między UE a Republiką Korei⁽¹⁴⁾, rezolucję z dnia 6 kwietnia 2011 r. w sprawie przyszłej europejskiej polityki inwestycji międzynarodowych⁽¹⁵⁾, rezolucję ustawodawczą z dnia 10 maja 2011 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego przepisy przejściowe w zakresie dwustronnych umów inwestycyjnych między państwami członkowskimi a państwami trzecimi⁽¹⁶⁾, rezolucję z dnia 11 maja 2011 r. w sprawie stanu negocjacji nad umową o wolnym handlu UE-Indie⁽¹⁷⁾, rezolucję z dnia 11 maja 2011 r. w sprawie stosunków handlowych UE-Japonia⁽¹⁸⁾, rezolucję z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie stosunków handlowych UE-Kanada⁽¹⁹⁾, rezolucję z dnia 13 września 2011 r. w sprawie skutecznej strategii europejskiej w zakresie surowców⁽²⁰⁾, rezolucję z dnia 27 września 2011 r. w sprawie nowej polityki handlowej dla Europy w ramach strategii "Europa 2020"⁽²¹⁾ oraz rezolucję z dnia 25 października 2011 r. w sprawie modernizacji polityki zamówień publicznych⁽²²⁾,

– uwzględniając komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów zatytułowany "Globalny wymiar Europy - konkurowanie na światowym rynku - wkład w strategię wzrostu gospodarczego i zatrudnienia UE" (COM(2006)0567),

– uwzględniając komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów zatytułowany "Handel, wzrost i polityka światowa - polityka handlowa jako kluczowy element strategii Europa 2020" (COM(2010)0612),

– uwzględniając sprawozdanie Komisji dla Rady Europejskiej zatytułowane "Sprawozdanie w sprawie barier w handlu i inwestycjach - 2011 r. Włączenie naszych strategicznych partnerów gospodarczych w działania na rzecz poprawy dostępu do rynku: priorytetowe działania w celu zniesienia barier w handlu" (COM(2011)0114),

– uwzględniając sprawozdanie Copenhagen Economics zatytułowane "Assessment of barriers to trade and investment between the EU and Japan" (Ocena barier w handlu i inwestycjach między UE a Japonią) opublikowane w dniu 30 listopada 2009 r.,

– uwzględniając art. 48 Regulaminu,

– uwzględniając sprawozdanie Komisji Handlu Międzynarodowego oraz opinię Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów (A7-0365/2011),

A. mając na uwadze, że oparty na zasadach, wielostronny system handlu, który został ustanowiony pod egidą Światowej Organizacji Handlu (WTO), stanowi najodpowiedniejsze ramy do regulowania i wspierania otwartego i sprawiedliwego handlu, a także do zapewnienia rozwoju zasad dotyczących otwartego i sprawiedliwego handlu światowego; mając na uwadze, że nadal konieczne jest zreformowanie WTO, aby stała się organizacją bardziej demokratyczną i efektywną, o jasno zdefiniowanych relacjach z innymi kluczowymi organizacjami międzynarodowymi;

B. mając na uwadze, że priorytetem dla UE nadal powinno być sfinalizowanie dauhańskiej agendy rozwoju w sposób optymalny, tak aby wspomóc włączenie krajów rozwijających się, a szczególnie krajów najsłabiej rozwiniętych, do międzynarodowego systemu handlu i przyczynić się do ustanowienia i wzmocnienia bardziej sprawiedliwych i równych zasad wielostronnego systemu handlu wśród wszystkich członków;

C. mając na uwadze, że opracowania WTO "International Trade Statistics" [Statystyka handlu międzynarodowego] za okres 2000-2009 wskazują na znaczący wzrost wymiany handlowej w przypadku tych regionów, które otworzyły swoje rynki poprzez zniesienie lub znaczne ograniczenie barier w handlu⁽²³⁾; lecz mając jednocześnie na uwadze, iż wspólne sprawozdanie MOP-WTO wskazuje, że w trakcie kryzysu finansowego w niektórych państwach - zarówno uprzemysłowionych, jak i rozwijających się - które były bardziej otwarte na handel, wystąpiły większe wstrząsy w handlu zagranicznym, oraz że w tych państwach wstrząsy te spowodowały znaczącą utratę miejsc pracy⁽²⁴⁾;

D. mając na uwadze, że w sprawozdaniu Komisji z 2011 r. w sprawie barier w handlu i inwestycjach podaje się przykłady tego, jak dostęp UE do rynków różnych krajów na świecie, w tym krajów uprzemysłowionych, największych wschodzących gospodarek i członków WTO, utrudniają rozmaite bariery pozataryfowe, nie zaś cła, od których w znacznym stopniu odstępuje się w miarę postępu globalizacji;

E. mając na uwadze, że procedury zamówień publicznych w strategicznych krajach partnerskich UE są na ogół zamknięte dla uczestników z zagranicy oraz że procedury te wciąż pozostają właściwie nieobjęte zobowiązaniami międzynarodowymi, natomiast UE jest pod tym względem znaczniej bardziej otwarta niż inne państwa;

F. mając na uwadze, że unijni producenci od dłuższego czasu mają trudności z rejestracją i ochroną oznaczeń geograficznych w USA; mając na uwadze, że niektóre nazwy europejskich win traktuje się w USA jako "pseudonazwy" (np. "szampan") pomimo możliwości zaszkodzenia reputacji unijnych oznaczeń geograficznych, o których mowa, i zmniejszenia ich udziału w rynku;

G. mając na uwadze, że producentom europejskim nie jest łatwo wejść na rynek japoński, szczególnie w sektorze motoryzacyjnym, lotniczym i aeronautyki, a przede wszystkim w dziedzinie zamówień publicznych; mając na uwadze, że w przypadku rynku motoryzacyjnego trudności te wynikają głównie z powolnego przyjmowania przez Japonię odnośnych norm międzynarodowych (Japonia wbrew oczekiwaniom przyjęła zaledwie 40 spośród 126 regulaminów EKG ONZ w ramach porozumienia z 1958 r.); przyznaje jednak, że wśród nich jest 30 z 47 regulaminów dotyczących samochodów osobowych (M1), czyli tego sektora rynku japońskiego, który ma największe znaczenie dla europejskich producentów samochodów, oraz że powolność w ich przyjmowaniu przez Japonię ogranicza korzyści wynikające z postanowień o wzajemnym uznawaniu zawartych w porozumieniu EKG ONZ z 1958 r.; mając na uwadze, że od momentu zainicjowania w 1994 r. dialogu UE-Japonia w sprawie reformy regulacyjnej nie umożliwił on dokonania żadnego znaczącego postępu w dziedzinie harmonizacji czy wzajemnego uznawania regulacji, co wskazuje, szczególnie w obecnej sytuacji gospodarczej, na znaczenie podejmowania kwestii niepotrzebnych barier pozataryfowych oraz ich zniesienia, ewentualnie poprzez otwarcie negocjacji z Japonią w sprawie umowy o integracji gospodarczej/umowy o wolnym handlu, pod warunkiem że analiza zakresu wykaże, iż spełnione są odpowiednie warunki, takie jak, lecz nie ograniczone do tych wspomnianych wcześniej, kwestie 17 zagadnień sektora M1, i mając na uwadze, że japoński cykl testów służących do pomiaru emisji i efektywności paliwowej w przypadku pojazdów lekkich opracowany jest tak, że europejskie pojazdy lekkie mają mniejszą szansę na zakwalifikowanie się do japońskich zachęt podatkowych opartych na wynikach efektywności środowiskowej;

H. mając na uwadze, że wzrost rosyjskich ceł wywozowych na miedź z 0 % do 10 % i nikiel z 5 % do 10 % od grudnia 2010 r., jak również wysokie cło wywozowe na drewno, wymusiły ograniczenia wywozu podstawowych surowców dla europejskiego przemysłu, głównie stalowego⁽²⁵⁾ i leśnego;

I. mając na uwadze, że Inicjatywa Przejrzystości w Branżach Wydobywczych (EITI) powinna być skutecznym narzędziem w zakresie zapewniania przejrzystości i zwalczania spekulacji na rynkach surowców;

J. mając na uwadze, że od kilku lat bariery pozataryfowe w Chinach stają się coraz liczniejsze i mogą ograniczać rozwój przedsiębiorstw, szczególnie MŚP obecnych na terytorium Chin;

K. mając na uwadze, że przez ponad rok prawie niemożliwa była rejestracja europejskich artykułów kosmetycznych w Chinach, zwłaszcza tych zawierających nowe składniki, ponieważ w kraju tym brakowało zarówno ich właściwej definicji prawnej, jak i jasnych wytycznych co do samej procedury⁽²⁶⁾;

L. mając na uwadze, że od końca 2010 r. istnieją wątpliwości co do zaleceń Indyjskiego Urzędu Regulacji Telekomunikacji (TRAI) dotyczących polityki produkcji sprzętu telekomunikacyjnego, zgodnie z którą uprzywilejowany dostęp do rynku przysługiwałby artykułom/ urządzeniom telekomunikacyjnym produkcji krajowej, głównie ze względu na dotacje oraz konkretne środki związane z podatkami i zamówieniami rządowymi⁽²⁷⁾;

M. mając na uwadze, że Brazylia i Argentyna regularnie przyjmują środki taryfowe i pozataryfowe niekorzystne dla przedsiębiorstw europejskich, choć oba te państwa uczestniczą w negocjacjach umowy o wolnym handlu z Unią Europejską jako członkowie Mercosuru; mając ponadto na uwadze, że unijne przedsiębiorstwa wchodzące na brazylijski rynek zgłaszają braki w ochronie i egzekwowaniu praw własności intelektualnej (PWI) oraz znaczne opóźnienia w rejestracji zgłoszeń patentów i znaków towarowych dotyczące rozmaitych towarów, w tym dodatkowe dyskryminujące wymogi dla artykułów farmaceutycznych; mając na uwadze, że opóźnienie w ratyfikacji protokołu madryckiego przez Brazylię i nieratyfikowanie traktatów dotyczących Internetu Światowej Organizacji Własności Intelektualnej (WIPO) wpływają na skuteczność ochrony PWI w tym kraju; oraz mając na uwadze, że sankcje nie są dostatecznie odstraszające, by przeciwdziałać naruszaniu własności intelektualnej;

N. mając na uwadze, że unijni eksporterzy zmagają się z różnego rodzaju ograniczeniami na innych rynkach, obejmującymi np. w Wietnamie ograniczoną liczbę punktów wprowadzenia oraz wymóg dodatkowej dokumentacji w przypadku przywozu win i wyrobów alkoholowych, kosmetyków i telefonów komórkowych⁽²⁸⁾, a na Ukrainie - uciążliwą procedurę ustalania wartości celnej, arbitralne przeklasyfikowywanie towarów oraz wzrost należnej stawki VAT za artykuły rolnospożywcze, wina i wyroby alkoholowe, odzież i maszyny;

O. mając na uwadze, że obszar czystych technologii i technologii odnawialnych źródeł energii w coraz większym stopniu podlega barierom pozataryfowym, takim jak wymagania dotyczące czynnika lokalnego, dyskryminacja w ramach zamówień publicznych, faworyzowanie krajowych przedsiębiorstw państwowych, ograniczenia w przemieszczaniu się pracowników, którzy nie są obywatelami danego kraju, wymogi dotyczące miejscowych źródeł zaopatrzenia oraz własności itp. w państwach takich jak Chiny, Indie, Ukraina, Brazylia i Nigeria;

P. mając na uwadze, że w razie konieczności UE powinna czynnie chronić swoje przedsiębiorstwa przed naruszaniem uzgodnionych postanowień, norm WTO i zasad przez swoich partnerów handlowych przy użyciu wszelkich dostępnych środków, w tym wielostronnych i dwustronnych mechanizmów rozstrzygania sporów oraz zgodnych z zasadami WTO instrumentów ochrony handlu;

Q. mając na uwadze, że prawodawstwo Unii Europejskiej umożliwia przedsiębiorstwom europejskim i zagranicznym składanie w niedyskryminujący sposób ofert w ramach zamówień publicznych oraz że partnerzy Unii powinni uczynić wszystko, aby wzajemnie umożliwić przedsiębiorstwom europejskim składanie ofert w ramach zamówień publicznych w państwach trzecich na zasadach uczciwej i równej konkurencji;

1. jest zdania, że zniesienie lub ograniczenie nieuzasadnionych barier pozataryfowych i innych przeszkód prawnych stosowanych przez kluczowe dla UE kraje partnerskie za pomocą dialogu w kwestiach regulacyjnych powinno być jednym z najważniejszych priorytetów regulacyjnych nowej polityki handlowej UE w ramach strategii Europa 2020; uważa za nieuzasadnione wszelkie bariery wynikające z niespójnego wdrożenia dwustronnych i wielostronnych zasad handlowych; podkreśla jednak, że w ramach dialogu w kwestiach regulacyjnych należy respektować prawo wszystkich państw w zakresie umacniania praw człowieka, przepisów środowiskowych i socjalnych, a także poprawy zdrowia publicznego;

2. wzywa Komisję do systematycznego poświęcania uwagi zróżnicowanej, złożonej technicznie i politycznie drażliwej problematyce barier pozataryfowych w ramach całościowej strategii, w tym pogłębionego dialogu w kwestiach regulacyjnych, w odniesieniu do wszystkich partnerów handlowych UE, a zwłaszcza tych o strategicznym znaczeniu; uważa w szczególności, że komitety dokonujące przeglądu procesu wdrażania dwustronnych umów o wolnym handlu, właściwe komitety WTO oraz agencje normalizacyjne ONZ to właściwe fora do dyskusji na temat tych kwestii regulacyjnych;

3. wzywa Komisję do wprowadzenia wyraźnego rozróżnienia między nieuzasadnionymi barierami pozataryfowymi powodującymi zakłócenia konkurencji, a tymi, które są zgodne ze słusznymi celami polityki publicznej, szczególnie w dziedzinie zdrowia publicznego czy ochrony środowiska; podkreśla na przykład, że ustawodawstwa europejskiego w sprawie GMO oraz przepisów sanitarnych i fitosanitarnych w dziedzinie rolnictwa nie można uznać za nieuzasadnione bariery pozataryfowe, a wręcz należy ich bronić na międzynarodowej arenie handlowej;

4. podkreśla, że w ramach zorganizowanego dialogu w kwestiach regulacyjnych, przewidzianego w dwustronnych umowach o wolnym handlu, przy przyjmowaniu norm zarówno przez UE, jak i przez jej partnerów handlowych należy w pełni respektować demokratyczny proces;

5. podkreśla, że zajęcie się problematyką barier pozataryfowych to zadanie międzywydziałowe angażujące różne dyrekcje generalne Komisji i powinno zajmować priorytetowe miejsce wśród planowanych działań Komisji w zakresie regulacyjnej współpracy zewnętrznej, w szczególności poprzez ujednolicenie norm technicznych w oparciu o standardy międzynarodowe;

6. zwraca się do Komisji o systematyczne korzystanie z odpowiednich dróg współpracy z partnerami o podobnych poglądach, tak aby podjąć kwestię barier pozataryfowych i innych przeszkód prawnych w państwach trzecich w celu wypracowania wspólnych strategii na rzecz usunięcia tych barier;

7. jest zdania, że wymóg wzajemności dotyczący dostępu do rynków państw uprzemysłowionych oraz krajów o gospodarkach wschodzących powinien stanowić integralną część strategii handlowej Unii Europejskiej, podobnie jak zniesienie czy zmniejszenie barier pozataryfowych;

8. wzywa Komisję do zwracania uwagi na powszechnie występujące i powtarzające się kwestie, o których mowa, we wszelkich wielostronnych i dwustronnych porozumieniach handlowych, zwłaszcza w umowach o wolnym handlu, oraz czuwania nad tym, aby problematyce barier pozataryfowych poświęcano na wszelkich właściwych forach regulacyjnych co najmniej tyle samo uwagi co obecnie kwestii zniesienia ceł, szczególnie w ramach negocjacji handlowych z krajami uprzemysłowionymi i wschodzącymi gospodarkami; podkreśla, że w dziedzinie współpracy z krajami rozwijającymi się, a szczególnie krajami najsłabiej rozwiniętymi i małymi rozwijającymi się państwami wyspiarskimi, priorytet należy nadać pomocy na rzecz handlu oraz pomocy technicznej i finansowej dla tych państw, tak aby wspomóc je w ulepszaniu otoczenia regulacyjnego, uwzględniając przy tym ich konkretne potrzeby w obszarze rozwoju rynku wewnętrznego i ochrony wschodzących gałęzi przemysłu, a także często wrażliwych struktur rolnych;

9. uważa, że przy okazji oceny porozumień handlowych mających zapewnić europejskim eksporterom i inwestorom, zwłaszcza MŚP, dostęp do rynków państw trzecich Parlament Europejski powinien zwracać w przyszłości większą uwagę na to, w jaki sposób została rozwiązana kwestia barier pozataryfowych, a zwłaszcza nieuzasadnionych barier pozataryfowych, uwzględniając przy tym konieczność szczególnego i zróżnicowanego podejścia w stosunku do krajów rozwijających się zgodnie z odnośnymi zasadami WTO;

10. zachęca Komisję do dalszych wysiłków mających na celu utrzymanie - w charakterze narzędzia służącego do oceny sytuacji w państwach trzecich - aktualnego wykazu kluczowych barier, wobec jakich stają unijni eksporterzy i inwestorzy na istotnych rynkach w państwach trzecich, w szczególności w krajach partnerskich, które podpisały umowy o wolnym handlu, i obejmującego liczbę i charakter problemów zgłaszanych przez państwa członkowskie i przedsiębiorstwa;

11. przypomina Komisji, że europejska polityka w dziedzinie praw własności intelektualnej prowadzona wobec krajów rozwijających się powinna pozostać w ramach, jakie wytyczają zobowiązania zawarte w porozumieniu TRIPS, i musi być w pełni zgodna z deklaracją dauhańską w sprawie porozumienia TRIPS i zdrowia publicznego z 2001 r., w szczególności w obszarze leków generycznych i zdrowia publicznego, tak aby dać krajom rozwijającym się możliwość opracowania strategii politycznych na rzecz kwestii związanych z interesem publicznym;

12. jest zdania, że Komisja w konsultacji z innymi organizacjami międzynarodowymi powinna zbadać, czy występuje korelacja pomiędzy pewnymi barierami pozataryfowymi w UE i państwach trzecich a aktualnym tworzeniem lub utratą miejsc pracy w UE, choć w chwili obecnej nie można wykazać bezpośredniego związku pomiędzy niektórymi barierami pozataryfowymi i innymi przeszkodami prawnymi utrudniającymi unijnym przedsiębiorstwom dostęp do rynków zagranicznych a aktualną utratą miejsc pracy w państwach członkowskich UE;

13. zauważa, że Komisja powinna zbadać możliwość opracowania i wprowadzenia mechanizmu wczesnego ostrzegania do wykrywania nieuzasadnionych barier pozataryfowych oraz udoskonalić istniejące narzędzia analityczne do ich oceny jakościowej, a także stworzyć bardziej klarowną definicję nieuzasadnionych barier pozataryfowych; proponuje, by mechanizm ten opierał się na delegaturach Unii Europejskiej w państwach trzecich współpracujących z podmiotami ustanowionymi już przez państwa członkowskie;

14. apeluje do Komisji o doprowadzenie do ściślejszej międzynarodowej współpracy regulacyjnej, w tym na forach wielostronnych, i większej zbieżności wymogów prawnych w oparciu o normy międzynarodowe oraz podejmowanie w miarę możliwości dialogu w kwestiach regulacyjnych w celu zaradzenia istniejącym lub potencjalnym, przyszłym barierom w handlu, aby ograniczyć spory i związane z nimi koszty handlowe;

15. apeluje do Komisji o propagowanie wśród stron Porozumienia w sprawie zamówień publicznych zasad udzielania zamówień publicznych w oparciu o normy międzynarodowe w kształcie wynikającym z Porozumienia w sprawie zamówień publicznych oraz o skorzystanie z podjętego już dialogu w kwestiach regulacyjnych lub jego rozszerzenie w celu zacieśnienia współpracy przy tworzeniu ram prawnych i restrukturyzacji, a w odpowiednich przypadkach zaprzestania istniejących bezpośrednich i pośrednich praktyk dyskryminacyjnych w ramach stosunków UE z uprzemysłowionymi krajami partnerskimi;

16. uważa, że jednym z kluczy do ograniczenia barier pozataryfowych w handlu i inwestycjach jest reforma Porozumienia w sprawie zamówień publicznych WTO przy należytym uwzględnieniu wielofunkcyjności strategii przetargowych; wzywa główne gospodarki wschodzące do uczestnictwa w tym procesie oraz do bezzwłocznego podpisania i ratyfikowania przyszłego porozumienia;

17. wzywa Komisję do utrzymania pozytywnego i zdecydowanego stanowiska podczas negocjacji z Chinami w sprawie podpisania GPA w celu zapewnienia równego opartego na zasadzie wzajemności otwarcia procedur przetargowych, a także równego traktowania i przewidywalnych warunków dla europejskich przedsiębiorstw;

18. zachęca do zbadania, w jaki sposób można zagwarantować prawnie, by przedsiębiorstwa państwowe z państw trzecich, które nie podpisały z UE ani GPA, ani dwustronnych wzajemnych umów o otwarciu rynków, nie mogły otrzymywać w UE zamówień publicznych na wykonywanie projektów wspieranych z unijnych dotacji względnie do zbadania, w jaki sposób UE może w takich przypadkach zażądać zwrotu dotacji;

19. przypomina o znaczeniu zagranicznych inwestycji bezpośrednich dla gospodarki europejskiej oraz o konieczności stworzenia stabilnego i atrakcyjnego środowiska dla inwestorów europejskich za granicą, a także wspierania otwartego środowiska inwestycyjnego na terytorium Europy; jest jednak zdania, że w interesie obu stron wskazane byłoby rozważenie na szczeblu europejskim możliwości dokonania oceny wpływu tych inwestycji na rynek wewnętrzny, aby zapobiec ich ewentualnym szkodliwym skutkom dla europejskiej innowacji i wiedzy specjalistycznej w niektórych sektorach strategicznych.

20. zachęca unijnych przedsiębiorców i eksporterów do wykorzystywania istniejących procedur - w tym procedury wnoszenia skarg w trybie rozporządzenia o barierach w handlu czy ewidencji skarg w bazie danych o dostępie do rynków - do zgłaszania poważnych szkód wynikających z wszelkiego rodzaju barier w handlu Komisji, która powinna ocenić je i zastosować wszelkie niezbędne środki w celu zaradzenia nieuzasadnionym barierom pozataryfowym;

21. uważa, że w kwestii surowców Komisja powinna realizować zrównoważoną, wszechstronną i przekrojową strategię, uznając przy tym, że ograniczenia wywozu i podatki wywozowe można postrzegać jako istotne dla wspierania celów rozwoju, ochrony środowiska czy zrównoważonej eksploatacji zasobów naturalnych krajów najsłabiej rozwiniętych i małych rozwijających się państw wyspiarskich oraz innych krajów rozwijających się, wyłączając Brazylię, Rosję, Indie i Chiny; zauważa, że większość członków WTO stosujących podatki wywozowe to kraje rozwijające się i kraje najsłabiej rozwinięte; wzywa UE, by powstrzymała się od prób zakazania najsłabiej rozwiniętym krajom i małym rozwijającym się państwom wyspiarskim oraz innym krajom rozwijającym się, wyłączając Brazylię, Rosję, Indie i Chiny, stosowania podatków wywozowych w ramach WTO oraz w dwustronnych umowach handlowych i umowach o partnerstwie gospodarczym, dopóki nie osiągną one zaawansowanego poziomu rozwoju, ponieważ ograniczyłoby to przestrzeń polityczną umożliwiającą wykorzystanie tego narzędzia na rzecz wartości dodanej, dywersyfikacji, ochrony nowych gałęzi przemysłu, bezpieczeństwa żywności oraz w odniesieniu do problemu dochodów i środowiska;

22. podsumowując, stwierdza, że docenienie w pełni korzyści z liberalizacji handlu w tych krajach, które otwierają swoje rynki oraz znoszą cła i bariery pozataryfowe, wymaga od partnerów handlowych wspólnego uzgodnienia okresów przejściowych w celu stopniowego przyznawania dostępu do rynków, w tym możliwości inwestowania, w niektórych istotnych branżach lub całkowitego ich wykluczenia w wyjątkowych przypadkach;

23. zgodnie z zasadami handlu między UE a USA w sektorze usług w zakresie technologii informacyjno-komunikacyjnych (TIK) (ustalenia podpisano ze Stanami Zjednoczonymi na mocy TWE) nalega, by Komisja dokonała pełnego przeglądu i zajęła się kwestiami stosowania dyskryminacyjnych lub dysproporcjonalnych regulacji, zobowiązań i innych metod ustawodawczych stosowanych przeciwko sieciom i usługom TIK w celu ograniczenia swobodnego przepływu informacji, dostępu do rynku usług, a także pogłębienia przepaści cyfrowej;

24. uważa, że należy nadać odpowiedni priorytet barierom dla handlu i inwestycji, które wpływają na europejskie sektory usług, w tym na sektory TIK i telekomunikacji, usług branżowych i biznesowych, finansowych, budowlanych, detalicznych i dystrybucyjnych; rzeczone środki pozataryfowe, w tym przepisy krajowe, ograniczenia własności i różne środki kryzysowe (w tym dyskryminujące przepisy w zakresie zamówień publicznych) mają szczególne znaczenie, jeżeli weźmie się pod uwagę wyższą wartość dodaną handlu usługami i pozycję UE jako największego eksportera usług;

25. jest zdania, że należy stworzyć mechanizm mediacji w ramach WTO, tak aby ułatwić usuwanie barier pozataryfowych w konstruktywny, skuteczny, szybki i niekonfrontacyjny sposób, wzorowanego na systemie SOLVIT, zgodnie z wcześniejszymi podobnymi sugestiami zarówno ze strony UE, jak i Indii;

26. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji.

______

⁽¹⁾http://www.wto.org/english/docs_e/legal_e/17-tbt.pdf

⁽²⁾ Dz.U. L 349 z 31.12.1994, s. 71.

⁽³⁾ Dz.U. C 233 E z 28.9.2006, s. 103.

⁽⁴⁾ Dz.U. C 298 E z 8.12.2006, s. 235.

⁽⁵⁾ Dz.U. C 306 E z 15.12.2006, s. 400.

⁽⁶⁾ Dz.U. C 308 E z 16.12.2006, s. 182.

⁽⁷⁾ Dz.U. C 102 E z 24.4.2008, s. 128.

⁽⁸⁾ Dz.U. C 146 E z 12.6.2008, s. 95.

⁽⁹⁾ Dz.U. C 184 E z 6.8.2009, s. 16.

⁽¹⁰⁾ Dz.U. C 259 E z 29.10.2009, s. 77.

⁽¹¹⁾ Dz.U. C 67 E z 18.3.2010, s. 132.

⁽¹²⁾ Dz.U. C 117 E z 6.5.2010, s. 166.

⁽¹³⁾ Teksty przyjęte, P7_TA(2010)0387.

⁽¹⁴⁾ Teksty przyjęte, P7_TA(2011)0063

⁽¹⁵⁾ Teksty przyjęte, P7_TA(2011)0141

⁽¹⁶⁾ Teksty przyjęte, P7_TA(2011)0206

⁽¹⁷⁾ Teksty przyjęte, P7_TA(2011)0224

⁽¹⁸⁾ Teksty przyjęte, P7_TA(2011)0225

⁽¹⁹⁾ Teksty przyjęte, P7_TA(2011)0257

⁽²⁰⁾ Teksty przyjęte, P7_TA(2011)0364

⁽²¹⁾ Teksty przyjęte, P7_TA(2011)0412

⁽²²⁾ Teksty przyjęte, P7_TA(2011)0454

⁽²³⁾ Zob. http://www.wto.org/english/res_e/statis_e/statis_e.htm.

⁽²⁴⁾ Wspólne sprawozdanie WTO-MOP, Globalizacja a nieformalne zatrudnienie w krajach rozwijających się, 2009 r.

⁽²⁵⁾ Zob. decyzja przyjęta przez rosyjską rządową Komisję ds. Środków Ochrony Handlu Zagranicznego zgodnie z rosyjskimi dekretami rządowymi nr 892 i 893 z dnia 12 listopada 2010 r.

⁽²⁶⁾ Od czasu wejścia w życie w kwietniu 2010 r. uchwały nr 856 z grudnia 2009 r. wydanej przez chiński Państwowy Urząd Żywności i Leków (SFDA) obowiązuje wymóg rejestracji artykułów kosmetycznych. Wynikające z tego problemy dla unijnych przedsiębiorstw podniesiono w kontekście dialogu w kwestiach regulacyjnych dotyczących artykułów kosmetycznych pomiędzy DG ds. Zdrowia i Konsumentów a Państwowym Urzędem Żywności i Leków.

⁽²⁷⁾ Zalecenia Indyjskiego Urzędu Regulacji Telekomunikacji dotyczące polityki produkcji sprzętu telekomunikacyjnego z dnia 12 kwietnia 2011 r. (http://www.trai.gov.in/WriteReadData/trai/upload/Recommendations/133/Recommondation%20_telecom.pdf).

⁽²⁸⁾ Zawiadomienie nr 197 wydane przez Wietnam w dniu 6 maja 2011 r. nakładające oba takie ograniczenia na przywóz win i wyrobów alkoholowych, kosmetyków i telefonów komórkowych, obowiązujące od dnia 1 czerwca 2011 r.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2013.168E.1
• Rodzaj: Rezolucja
• Tytuł: Bariery w handlu i inwestycjach (2011/2115(INI)).
• Data aktu: 13/12/2011
• Data ogłoszenia: 14/06/2013