DECYZJA KOMISJIz dnia 17 stycznia 2013 r.
dotycząca utworzenia grupy ekspertów Komisji ds. europejskiego prawa umów ubezpieczeniowych
(2013/C 16/03)
(Dz.U.UE C z dnia 19 stycznia 2013 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W dniu 1 lipca 2010 r. Komisja rozpoczęła konsultacje dotyczące "Zielonej księgi w sprawie możliwości politycznych w zakresie postępów w kierunku ustanowienia europejskiego prawa umów dla konsumentów i przedsiębiorstw"(1). Szereg zainteresowanych stron z sektora ubezpieczeń, zwłaszcza przedstawiciele zakładów ubezpieczeń i pośredników ubezpieczeniowych, stwierdziło, że różnice w prawie umów stanowią przeszkodę w transgranicznym handlu produktami ubezpieczeniowymi.
(2) W rezolucji z dnia 8 czerwca 2011 r. Parlament Europejski ponowił swój apel o włączenie umów ubezpieczeniowych do instrumentu fakultatywnego i wyraził przekonanie, że taki instrument mógłby być szczególnie użyteczny dla umów ubezpieczeniowych na niewielką skalę, jednocześnie wzywając Komisję do utworzenia specjalnej grupy ekspertów do celów jakichkolwiek przyszłych prac przygotowawczych dotyczących usług finansowych, by zapewnić w każdym przyszłym instrumencie uwzględnienie ewentualnych cech charakterystycznych sektora usług finansowych.
(3) Po "Zielonej księdze w sprawie możliwości politycznych w zakresie postępów w kierunku ustanowienia europejskiego prawa umów dla konsumentów i przedsiębiorstw" w dniu 11 października 2011 r. Komisja przyjęła wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspólnych europejskich przepisów dotyczących sprzedaży. Zakres wniosku dotyczącego wspólnych europejskich przepisów dotyczących sprzedaży był ograniczony do umów sprzedaży towarów, umów o dostarczanie treści cyfrowych oraz umów o świadczenie usług powiązanych, ponieważ towary są głównym przedmiotem wewnątrzunijnego handlu, a znaczenie gospodarcze handlu treściami cyfrowymi wzrasta.
(4) W dniu 16 lutego 2012 r. Komisja przyjęła Białą księgę pt. "Plan na rzecz adekwatnych, bezpiecznych i stabilnych emerytur", w której zaprezentowano pakiet inicjatyw mających na celu ułatwienie gromadzenia uzupełniających prywatnych oszczędności emerytalnych. W działaniu 19, stanowiącym element pakietu, ogłoszono, że Komisja zbada konieczność usunięcia przeszkód związanych z prawem umów, które utrudniają tworzenie i rozpowszechnianie ubezpieczeń na życie zawierających funkcje oszczędnościowe/inwestycyjne, aby ułatwić transgraniczną dystrybucję niektórych produktów prywatnych systemów emerytalnych.
(5) Uwzględniając opinię zainteresowanych stron wyrażoną w konsultacjach dotyczących "Zielonej księgi w sprawie możliwości politycznych w zakresie postępów w kierunku ustanowienia europejskiego prawa umów dla konsumentów i przedsiębiorstw" i mając na względzie rezolucję Parlamentu Europejskiego z dnia 8 czerwca 2011 r., Komisja uznaje, że sytuacja w sektorze ubezpieczeniowym wymaga szczególnej, pogłębionej analizy. Komisja jest zatem skłonna przeanalizować, czy różnice w prawie umów ubezpieczeniowych stanowią przeszkodę w transgranicznym handlu produktami ubezpieczeniowymi.
(6) Uznając konieczność uwzględnienia szczególnych cech sektora usług finansowych, Komisja uznaje za niezbędne utworzenie grupy ekspertów, która wspomoże Komisję oraz umożliwi jej skorzystanie z szerokiego zakresu praktycznej wiedzy eksperckiej i wiedzy do celów tej analizy.
(7) Grupa ekspertów powinna zbadać, czy różnice w prawie umów ubezpieczeniowych między państwami członkowskimi tworzą bariery w handlu transgranicznym, a jeżeli tak, jakich konkretnych obszarów ubezpieczeń, w tym pewnych ubezpieczeń na życie, które mogą służyć za prywatne ubezpieczenia emerytalne, to dotyczy. Grupa ekspertów powinna sporządzić sprawozdanie na podstawie swoich ustaleń.
(8) Grupa ekspertów powinna się składać z przedstawicieli zainteresowanych stron, w tym sektora ubezpieczeniowego, głównych użytkowników produktów ubezpieczeniowych i praktyków mających doświadczenie w sporządzaniu umów. Do grupy ekspertów można również włączyć ekspertów działających w swoim własnym imieniu, takich jak przedstawiciele środowisk naukowych mający szczególną wiedzę ekspercką w dziedzinie prawa umów, a w szczególności prawa umów ubezpieczeniowych. Skład grupy ekspertów może się zmieniać w zależności od jej konkretnych zadań.
(9) Należy ustanowić zasady dotyczące ujawniania informacji przez członków grupy ekspertów.
(10) Dane osobowe powinny być przetwarzane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: