Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 14 marca 2013 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Augstākās tiesas Senāts - Łotwa) - Valsts ieņēmumu dienests przeciwko Ablessio SIA(Sprawa C-527/11)(1)
(Podatek VAT - Dyrektywa 2006/112/WE - Artykuły 213, 214 i 273 - Identyfikacja podatników VAT - Odmowa nadania numeru identyfikacji podatkowej VAT ze względu na nieposiadanie przez podatnika środków materialnych, technicznych i finansowych do wykonywania zgłaszanej działalności gospodarczej - Zgodność z prawem - Zwalczanie oszustw podatkowych - Zasada proporcjonalności)
(2013/C 141/10)
Język postępowania: łotewski
(Dz.U.UE C z dnia 18 maja 2013 r.)
Sąd odsyłający
Augstākās tiesas Senāts
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Valsts ieņēmumu dienests
Strona pozwana: Ablessio SIA
Przedmiot
Wniosek o wydanie przeczenia w trybie prejudycjalnym - Augstākās tiesas Senāts - Wykładnia art. 214 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 347, s. 1) w związku z art. 273 tej dyrektywy - Ustawodawstwo krajowe zezwalające na odmowę wpisu do rejestru podatników VAT, jeżeli podatnik nie dostarczy informacji lub dostarczy nieprawdziwe informacje na temat swojej materialnej, technicznej i finansowej zdolności do prowadzenia zgłaszanej działalności gospodarczej - Odmowa wpisu do rejestru podatników VAT spółki ze względu na to, że nie jest ona zdolna do prowadzenia zgłaszanej działalności gospodarczej.
Sentencja
Artykuły 213, 214 i 273 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie temu, by organ skarbowy państwa członkowskiego odmawiał nadania numeru identyfikacji podatkowej do celów podatku od wartości dodanej spółce z tego tylko powodu, że w mniemaniu tego organu nie posiada ona środków materialnych, technicznych i finansowych do wykonywania zgłaszanej działalności gospodarczej oraz że właścicielowi udziałów tej spółki uprzednio wielokrotnie nadawano taki numer dla innych przedsiębiorstw, które nie prowadziły rzeczywistej działalności gospodarczej oraz których udziały były przekazywane innym osobom wkrótce po otrzymaniu rzeczonego numeru, jeżeli dany organ skarbowy nie ustali, w świetle obiektywnych czynników, że istnieją poważne przesłanki pozwalające podejrzewać, iż nadany numer identyfikacji podatkowej do celów podatku od wartości dodanej zostanie wykorzystany do popełnienia oszustwa. Do sądu odsyłającego należy dokonanie oceny, czy wskazany organ skarbowy przedstawił poważne przesłanki istnienia groźby oszustwa w sprawie będącej przedmiotem postępowania głównego.
______(1) Dz.U. C 6 z 7.1.2012.
