Odwołanie od wyroku Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 15 listopada 2011 r. w sprawie T-434/10 Václav Hrbek przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), wniesione w dniu 27 stycznia 2012 r. przez Václava Hrbeka(Sprawa C-42/12 P)
(2012/C 98/29)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 31 marca 2012 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Václav Hrbek (przedstawiciel: M. Sabatier, adwokat)
Druga strona postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), Outdoor Group Ltd (The)
Żądania wnoszącego odwołanie
Zarzuty i główne argumenty
W uzasadnieniu odwołania wnoszący odwołanie podnosi, że zaskarżony wyrok zawiera błędy w wykładni i stosowaniu art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 40/94 z dnia 20 grudnia 1993 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (zwanego dalej "rozporządzeniem nr 40/94"(1)) zmienionym (zastąpionym przez rozporządzenie Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego(2), które weszło w życie w dniu 13 kwietnia 2009 r.
Wnoszący odwołanie zarzuca Sądowi, że nie zbadał spornych znaków towarowych na podstawie kryteriów "całościowej oceny" lub "całościowego wrażenia".
Sąd naruszył wyżej wymienioną zasadę, opierając swą ocenę wyłącznie na fakcie, że sporne znaki towarowe posiadają wspólny element "ALPINE". Ograniczył się on do stwierdzenia, że obydwa kolidujące ze sobą znaki towarowe są podobne, gdyż posiadają ten sam element słowny "ALPINE", bez zbadania oznaczeń jako całość i bez wytłumaczenia przyczyn, z powodu których drugie słowo i elementy graficzne nie są wystarczające, jako całość, aby wykluczyć istnienie prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd.
Wnoszący odwołanie zarzuca Sądowi, że w zaskarżonym wyroku nie wziął, z jednej strony, pod uwagę pewnej liczby niezwykle ważnych i istotnych czynników, a z drugiej strony, nie zastosował prawidłowo pewnej liczby ważnych kryteriów, w szczególności braku charakteru odróżniającego i charakteru opisowego elementu słownego "ALPINE".
Sąd nie wypowiedział się w kwestii znaczenia słowa "alpine" we wszystkich językach Unii Europejskiej. Ponadto Sąd nie wyciągnął wniosków prawnych z jego własnych ustaleń dotyczących jasnego znaczenia słowa "alpine" i nie wypowiedział się wyraźnie w kwestii braku charakteru odróżniającego i w kwestii charakteru opisowego słowa "alpine", uznając, że zarzucany niewielki charakter odróżniający lub charakter opisowy słowa "alpine" nie może wykluczyć istnienia prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd. Sąd orzekł, że "ALPINE" byłby elementem dominującym w dwóch oznaczeniach, bez wzięcia pod uwagę braku lub przynajmniej niewielkiego charakteru odróżniającego wcześniejszego znaku towarowego ALPINE. Rozumowanie zastosowane w zaskarżonym wyroku jest obarczone sprzecznością, która doprowadziła Sąd do orzeczenia w sposób nieprawidłowy, że sporne znaki towarowe są podobne pod względem koncepcyjnym, bez uwzględnienia braku charakteru odróżniającego lub przynajmniej niewielkiego charakteru odróżniającego wcześniejszego znaku towarowego ALPINE. Koncepcyjne porównanie elementu słownego jest pozbawione znaczenia ze względu na brak charakteru odróżniającego.
Wnoszący odwołanie zarzuca Sądowi, że w zaskarżonym wyroku nie wysnuł prawidłowych wniosków prawnych z jego własnych ustaleń dotyczących stopnia uwagi właściwego kręgu odbiorców.
Sąd nie mógł, nie zaprzeczając sobie, utrzymywać, gdy chodzi o odzież, buty i nakrycia głowy przeznaczone do jazdy na nartach, a także plecaki, że właściwy krąg odbiorców składa się z dobrze poinformowanych i szczególnie uważnych konsumentów oraz potwierdzić, że znaki towarowe i towary były do siebie podobne.
Wnoszący odwołanie zarzuca Sądowi, że zaskarżony wyrok przeinacza fakty i narusza obowiązek uzasadnienia, jeżeli chodzi o porównanie towarów.
Sąd utrzymywał, że wnoszący odwołanie nie wysunął konkretnych argumentów umożliwiających zakwestionowanie wniosków Izby Odwoławczej. Jeżeli chodzi o ocenę stopnia podobieństwa spornych towarów i usług, co nie wynika z dowodów lub nie jest powszechnie znane nie może być brane pod uwagę. Ciężar udowodnienia, że towary i usługi są do siebie podobne spoczywa na stronie, która wniosła sprzeciw, a nie na właścicielu wspólnotowego znaku towarowego, o którego rejestrację wniesiono. Do Sądu należy wskazanie podstawy prawnej swego orzeczenia i jego uzasadnienie. Sąd nie wykazał, że przedmiotowe towary są identyczne, podobne lub komplementarne na rynku, lecz posłużył się twierdzeniem, bez uzasadnienia lub podania przykładów na zastosowane przez siebie domniemanie.
______(1) Dz.U. L 11, s. 1.
(2) Dz.U. L 78, s. 1