Opinia "Ogólne rozporządzenie w sprawie funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych".

Opinia Komitetu Regionów "Ogólne rozporządzenie w sprawie funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych"

(2012/C 225/07)

(Dz.U.UE C z dnia 27 lipca 2012 r.)

KOMITET REGIONÓW
- Wzywa do przyjęcia ambitnego budżetu dla przyszłej polityki spójności (2014-2020), by osiągnąć ambitne cele określone w Traktacie i w strategii "Europa 2020"; wzywa ponadto do uwzględnienia kryteriów innych niż PKB przy ocenie poziomów rozwoju i podziale zasobów.
- Popiera strukturę zaproponowaną przez Komisję, tzn. wytyczenie dwóch wielkich celów ("inwestycje na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia" oraz "współpraca terytorialna"), pozostawienie Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS) w ramach polityki spójności oraz utworzenie nowej kategorii "regionów w okresie przejściowym", która zapewniłaby "siatkę bezpieczeństwa" dla regionów niekwalifikujacych się już do pełnego wsparcia jako regiony konwergencji.
- Nawołuje do większej elastyczności w rozdziale funduszy strukturalnych i do bardziej realistycznego dostosowania ich do potrzeb regionów dzięki bezpośredniemu zaangażowaniu władz lokalnych i regionalnych; owa elastyczność powinna stosować się do rozdziału środków między Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego (EFRR) i EFS oraz do koncentracji tematycznej funduszy na niektóre cele określone w strategii "Europa 2020". W tym kontekście apeluje o znaczne obniżenie lub uelastycznienie minimalnych progów przewidzianych w rozporządzeniach szczegółowych.
- Popiera strategiczne podejście w ramach wspólnych ram strategicznych, integrujące wszystkie fundusze przeznaczane na cele regionalne. Oznaczać to będzie lepszą koordynację z Europejskim Funduszem Rolnym na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) i z Europejskim Funduszem Morskim i Rybackim (EFMR). Chciałby ponadto, by uwzględniono w większym stopniu zasadę spójności t terytorialnej poprzez działania miejskie; działania na rzecz rozwoju lokalnego, zintegrowane inwestycje terytorialne i wspólne plany działania. Pragnie niemniej, by zwrócono większą uwagę na obszary podlegające przemianom przemysłowym lub dotknięte niekorzystnymi warunkami demograficznymi.
- Wzywa do wspierania możliwości opracowywania programów opartych na wielu funduszach (EFRR, EFS, Fundusz Spójności, EFRROW i EFMR) i apeluje do Komisji Europejskiej o podejmowanie wszelkich środków na rzecz przygotowywania i wdrażania tych programów z należytym poszanowaniem zasady proporcjonalności.
- Odrzuca uwarunkowanie makroekonomiczne, jak również rezerwę na wykonanie, uznając, że są one sprzeczne z głównym celem polityki spójności, popiera natomiast utworzenie rezerwy elastyczności składającej się ze środków pochodzących z automatycznego anulowania w celu finansowania inicjatyw o charakterze eksperymentalnym; opowiada się także za prostszym uwarunkowaniem ex ante o charakterze bardziej prewencyjnym niż represyjnym.
- Domaga się rzeczywistego uproszczenia przepisów wykonawczych, zwłaszcza dotyczących instytucji zajmujących się kontrolą i audytem, działań przynoszących dochód i kosztów ryczałtowych.
Sprawozdawca Catiuscia MARINI (IT/PSE), przewodnicząca regionu Umbria
Dokument źródłowy Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego objętych zakresem wspólnych ram strategicznych oraz ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego i Funduszu Spójności, oraz uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1083/2006
COM(2011) 615 final
I.
ZALECENIA POLITYCZNE
A.
Budżet wspólnotowy i rozdysponowanie środków

KOMITET REGIONÓW

Na rzecz odpowiedniego i zrównoważonego budżetu wspólnotowego

1.
Przypomina, że Unia Europejska powinna móc dysponować takim budżetem, który pozwoliłby zapewnić skuteczność polityki spójności i zrealizować ambitne cele strategii "Europa 2020".
2.
Apeluje, by w odniesieniu do kategorii regionu utrzymano przynajmniej ten sam poziom wkładu wspólnotowego, jaki przewidziano na obecny okres programowania.
3.
Podkreśla, że obecna sytuacja poważnego kryzysu gospodarczego, finansowego i społecznego powoduje na poziomie europejskim utrwalanie się stanu niepełnego zatrudnienia, co ma silny, zróżnicowany wpływ na wszystkie regiony Unii Europejskiej. W tym kontekście fundusze strukturalne stanowią źródło finansowania niezbędne do przeciwdziałania kryzysowi i wspierania rozwoju regionów Europy.

Zmniejszenie trudności z absorpcją funduszy

4.
Zwraca się do Komisji o podjęcie skutecznych inicjatyw w celu zmniejszenia trudności niektórych państw członkowskich z absorpcją środków poprzez poprawę zarządzania funduszami wspólnotowymi, zwłaszcza dzięki uproszczeniu i unowocześnieniu systemów zarządzania i kontroli poprzez ukierunkowanie na osiągnięcie wyników.

W kierunku bardziej sprawiedliwych i zrównoważonych kryteriów podziału

5.
Uważa, że kryzys finansowo-gospodarczy sprawia, iż coraz potrzebniejsze stają się możliwie aktualne, porównywalne dane dotyczące PKB i inne wskaźniki, tak by dokładniej określić rzeczywisty poziom rozwoju regionów europejskich(1); zarazem konieczne jest skierowanie odpowiednich środków do regionów słabiej rozwiniętych.
6.
Uważa, że do celów podziału zasobów należy odpowiednio uwzględnić specyfikę państw członkowskich, których gospodarkę cechuje silna nierównowaga wewnętrzna; jego obawy budzi w szczególności kryterium podziału zasobów przeznaczanych na wspólną politykę rolną - w odniesieniu do wieloletnich ram finansowych - gdyż nie odzwierciedla ono należycie różnic społecznych, gospodarczych i strukturalnych.
B.
Struktura polityki spójności Uproszczona struktura
7.
Popiera wytyczenie dwóch wielkich celów ("inwestycje na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia" oraz "współpraca terytorialna"), które przyczyniają się do uproszczenia struktury polityki spójności.
8.
Popiera stworzenie kategorii regionów w okresie przejściowym, finansowanej przede wszystkim ze środków przewidzianych dla regionów i państw, które przestały kwalifikować się do celu konwergencji i Funduszu Spójności, a zatem bez zmniejszania wsparcia dla dwóch pozostałych kategorii regionów, jak również z zadowoleniem przyjmuje propozycję "siatki bezpieczeństwa" dla regionów tracących prawo do pełnego wsparcia jako regiony konwergencji. Ta nowa kategoria umożliwi bowiem lepsze wsparcie regionów przestających się kwalifikować do celu konwergencji, a także regionów, których PKB per capita waha się od 75 do 90 % średniej wspólnotowej. Pozwoli ona ponadto na uzależnienie wielkości pomocy od poziomu rozwoju i na złagodzenie skutków stosowania progu stwierdzonych w obecnym okresie programowania. Uregulowanie to powinno stosować się do wszystkich funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych.
9.
Zauważa, że także uregulowania dotyczące wytycznych regionalnych na lata 2014-2020 w zakresie pomocy państwa powinny być zgodne ze strukturą przyszłej polityki spójności, a przy wyznaczaniu obszarów objętych wsparciem nie mogą wystąpić sprzeczności między polityką spójności a prawem konkurencji.

W kierunku odpowiedniej roli Europejskiego Funduszu Społecznego w polityce spójności

10.
Z zadowoleniem przyjmuje utrzymanie EFS w obszarze polityki spójności jako podstawowego instrumentu na rzecz zatrudnienia, doskonalenia posiadanych umiejętności oraz włączenia społecznego.
11.
Domaga się niemniej, by wyboru priorytetów inwestycyjnych i podziału funduszy strukturalnych między EFRR i EFS dokonywały samorządy regionalne i kompetentne samorządy lokalne, zgodnie z zasadą pomocniczości.
C.
Zasady wspólne dla wszystkich funduszy

Na rzecz wzmocnionego partnerstwa i wielopoziomowego sprawowania rządów

12.
Domaga się, by samorządy terytorialne w każdym państwie członkowskim były zgodnie z zasadą wielopoziomowego sprawowania rządów oraz wewnątrzpaństwowym podziałem kompetencji w pełni zaangażowane w opracowywanie, negocjowanie i wdrażanie poszczególnych dokumentów strategicznych, to znaczy wspólnych ram strategicznych, a zwłaszcza umowy partnerskiej. Dodatkową możliwością formalizacji relacji partnerskich w powiązaniu z rządami krajowymi powinny być też pakty terytorialne między władzami lokalnymi, regionalnymi i krajowymi.
13.
Uważa, że jeżeli chodzi o partnerstwo, niesprawiedliwe jest traktowanie władz lokalnych i regionalnych w ten sam sposób co partnerów gospodarczych i społecznych, gdyż jako przedstawiciele interesu ogólnego społeczności lokalnych i regionalnych współzarządzają - uwzględniając ramy instytucjonalne państw członkowskich - projektami polityki spójności i je współfinansują.

Na rzecz stopy współfinansowania odpowiadającej poziomowi rozwoju regionów

14.
Potwierdza swoje poparcie dla europejskiej zasady współfinansowania, która gwarantuje zwiększenie odpowiedzialności podmiotów terytorialnych.
15.
Podatek VAT powinien być kwalifikowalny, jeśli nie istnieje możliwość jego odzyskania.
16.
Uważa, że należy wprowadzić rozróżnienie między zainteresowanymi stronami ze społeczeństwa obywatelskiego a partnerami z sektora publicznego. Właściwe władze lokalne i regionalne, bądź ich przedstawiciele, powinny być stałym uczestnikiem procesu negocjacji w związku z przygotowaniem umowy partnerskiej na poziomie państwa członkowskiego, a nie tylko na poziomie regionalnym.
D.
Związek między polityką spójności a strategią "europa 2020"

Na rzecz harmonijnej i elastycznej koncentracji tematycznej

17.
Przyjmuje do wiadomości zasadę koncentracji tematycznej na kluczowych celach strategii "Europa 2020" i celach wymienionych w art. 174 TFUE, przedstawionych we wspólnotowym zestawie tematycznym, lecz wyraża zaniepokojenie z powodu braku elastyczności przy wyborze celów tematycznych, które powinny być wytyczane na podstawie analizy terytorialnej.
18.
Domaga się zatem, aby zapewniono faktyczną elastyczność dla wszystkich funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych, pozostawiając poszczególnym instytucjom zarządzającym możliwie jak najszerszy margines swobody określania celów tematycznych, na których koncentrowałyby się zasoby, a ponadto apeluje o znaczne obniżenie lub uelastycznienie minimalnych progów przewidzianych w rozporządzeniach szczegółowych.
E.
Podejście strategiczne i zarządzanie polityką spójności

Wspólne ramy strategiczne: w kierunku większego zintegrowania funduszy o przeznaczeniu terytorialnym

19.
Popiera lepszą integrację funduszy, przyjmując z zadowoleniem fakt, że EFRROW i EFMR zostały objęte zakresem wspólnych ram strategicznych, jednakże z zachowaniem specyfiki każdego z tych funduszy.
20.
Uważa za pożądane, by wspólne ramy strategiczne były zatwierdzane przez Parlament i Radę Europejską, gdyż jego zdaniem taki dokument powinno się przyjmować przy jak największym konsensusie instytucji europejskich, dlatego też popiera włączenie wspólnych ram strategicznych jako załącznika do ogólnego rozporządzenia.
21.
Uważa, że mechanizmy przedstawione we wspólnych ramach strategicznych powinny być wystarczająco elastyczne, by umożliwić faktyczną koordynację z polityką regionalną i polityką na rzecz rozwoju lokalnego.
22.
Jest zdania, że wspólne ramy strategiczne powinny przede wszystkim ułatwiać oddolne podejście terytorialne i integrację finansowania. Zalecenia wspólnych ram strategicznych nie powinny być nazbyt szczegółowe, aby zapewnić wystarczającą swobodę wyboru środków, za pomocą których będzie można realizować cele tematyczne i priorytety inwestycyjne określone w rozporządzeniach dotyczących funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności.
23.
Podkreśla, że wspólne ramy strategiczne powinny stosownie łączyć cele tematyczne, o których mowa w art. 9 ogólnego rozporządzenia, z priorytetami inwestycyjnymi określonymi w rozporządzeniach w sprawie EFRR, EFS, Funduszu Spójności, EFRROW i EFMR. Zagwarantuje to pewność prawa w kwestii tego, czy priorytety są odpowiednie, i zapewni, że nie będą one rozbieżne ani nie będą się powielały, tak że będzie można w zintegrowany sposób i płynnie realizować projekty priorytetowe objęte wieloma funduszami, a także dotyczące wielu tematów.

Umowa partnerska: bardziej umowa niż partnerstwo

24.
Apeluje, by zgodnie z odpowiednimi systemami instytucjonalnymi władze regionalne i właściwe władze lokalne - jako organy finansujące i realizujące politykę spójności - w pełni uczestniczyły w opracowywaniu, negocjowaniu, wykonywaniu i zmianie umowy partnerskiej (art. 13 ust. 2).
25.
Domaga się zwłaszcza, by - zgodnie z odpowiednimi systemami instytucjonalnymi - w ramach umowy władze regionalne zostały bezpośrednio włączone do określania uwarunkowań wewnętrznych i wynikających z nich sankcji (art. 14).
26.
Wyraża zaniepokojenie z powodu ewentualnych opóźnień wynikających z faktu, iż zarówno umowa partnerska, jak i programy operacyjne powinny zostać przedstawione jednocześnie, i w związku z tym domaga się, aby programy były przedstawiane w ciągu 6 miesięcy następujących po przedstawieniu umowy.

Programy operacyjne: na rzecz zregionalizowanego i zintegrowanego zarządzania

27.
Zaleca, by - zgodnie z odpowiednimi systemami instytucjonalnymi - samorządy regionalne i regionalne zostały ściśle włączone do zarządzania funduszami europejskimi i usilnie zachęca do stosowania programów opartych na wielu funduszach.
28.
Zwraca uwagę, że większa harmonizacja wspólnych postanowień dotyczących realizacji poszczególnych funduszy przyczyniłaby się do ich zintegrowania oraz zwiększyłaby skuteczność i wpływ ich działania, a także spowodowałaby zmniejszenie obciążeń administracyjnych, z którymi boryka się beneficjent końcowy.
29.
Domaga się, by Komisja sporządziła ocenę funkcjonowania, skutków i wartości dodanej obecnie realizowanych strategii makroregionalnych.
F.
Programowanie ukierunkowane na wyniki i ocenę

Uwarunkowanie makroekonomiczne: podwójna kara dla państw członkowskich

30.
Zdecydowanie odrzuca propozycje mające na celu powiązanie polityki spójności z przestrzeganiem paktu stabilności (uwarunkowanie makroekonomiczne). Uważa, że uwarunkowanie makroekonomiczne odpowiada innym celom niż polityka spójności.
31.
Uważa zatem, że samorządy terytorialne nie powinny znaleźć się w gorszej sytuacji z powodu nieprzestrzegania przez niektóre państwa członkowskie zobowiązań, zwłaszcza w zakresie krajowego deficytu budżetowego (art. 21).

Na rzecz prostszego uwarunkowania ex ante o charakterze bardziej prewencyjnym niż represyjnym

32.
Popiera zasadę uwarunkowań ex ante, które służą upewnieniu się - na podstawie oceny wcześniejszych doświadczeń - że spełnione zostały konieczne warunki wstępne do skutecznej realizacji inwestycji, zważywszy że trzeba unikać obejmowania polityką spójności zadań, które do niej nie należą, i zwiększania obciążeń administracyjnych.
33.
Wyraża jednak zaniepokojenie, że uwarunkowanie, za które odpowiedzialność ponosi osoba trzecia (np. uchybienia w transpozycji dyrektyw wspólnotowych), może narażać na szwank opracowywanie i wdrażanie programów i projektów na poziomie lokalnym i regionalnym. Komitet uważa w związku z tym, że uwarunkowania ex ante muszą dotyczyć jedynie tych elementów, które są bezpośrednio związane z realizacją polityki spójności.
34.
Zwraca się ponadto do Komisji, by z wyjątkiem tych uwarunkowań, które państwo członkowskie zobowiązało się przestrzegać, takie uwarunkowania ex ante nie prowadziły do zawieszenia płatności lub do korekt finansowych.

Rezerwa na wykonanie

35.
Wyraża zaniepokojenie, że tworzona jest rezerwa na wykonanie, gdyż obawia się, że mechanizm ten może zachęcić do wytyczania bardzo skromnych, a zatem łatwych do osiągnięcia celów, tak by móc skorzystać z dodatkowego finansowania, co mogłoby sprzyjać pojawianiu się mało ambitnych projektów i zniechęcać do innowacji. Zwraca uwagę na opinię Trybunału Obrachunkowego nr 7/2011, w której zauważa się, że "rezerwa wykonania istniała w okresie 2000-2006, lecz jej skuteczność była umiarkowana w związku z bardzo ograniczonymi wydatkami zrealizowanymi do czasu oceny śródokresowej oraz brakiem odpowiedniej metodyki oceny postępów w realizacji programów".
36.
Popiera natomiast utworzenie rezerwy elastyczności składającej się ze środków pochodzących z automatycznego anulowania w celu finansowania inicjatyw o charakterze eksperymentalnym w zakresie inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu lub podjęcia działania w wypadku kryzysu.

Ramy wykonania jako instrument sterowania

37.
Zwraca uwagę, że ramy oceny wyników obejmują wytyczanie celów etapami w odniesieniu do każdego priorytetu na lata 2016 i 2018. Zdaniem Komitetu musi to być mechanizm sterowania i kontroli celów realizowanych przez cały okres programowania i nie musi on prowadzić do stosowania korekt finansowych wobec priorytetowych osi w wypadku nieosiągnięcia celów wytyczonych na podstawie sprawozdania końcowego w sprawie stanu realizacji, ponieważ to niepowodzenie w osiąganiu celów może być wynikiem sytuacji społeczno-gospodarczej i związanych z nią niezbędnych zmian polityki dokonanych przez władze krajowe i regionalne.
38.
Uważa, że to nowe postanowienie niepotrzebnie dołącza się do różnych uwarunkowań (makroekonomicznego, ex ante i ex post) zaproponowanych przez Komisję, a także do systemu oceny ex ante, in itinere i ex post oraz do wytyczania celów ilościowych i wskaźników rezultatu, wyrażając życzenie, że powinno ono być bardziej powiązane z oceną, o której mowa w art. 48-50.

Na rzecz wzrostu zaliczek

39.
Przyjmuje z zadowoleniem propozycję mającą na celu zobowiązanie instytucji zarządzających do wypłacenia środków beneficjentom przed żądaniem zwrotu od Komisji, postulując jednocześnie większą elastyczność systemu zaliczek i ich wzrost w celu zwiększenia płynności instytucji zarządzających.

Sankcje i korekty finansowe: w kierunku podejścia o charakterze bardziej prewencyjnym niż represyjnym

40.
Apeluje, by w wypadku otrzymania przez państwo członkowskie znajdujące się w głębokim kryzysie finansowym wsparcia ze strony UE Komisja mogła wprowadzić poprawki do umowy partnerskiej i programów operacyjnych w ramach konstruktywnego dialogu z państwem członkowskim i zainteresowanymi samorządami terytorialnymi, wyrażając życzenie, by eksperci Komisji udzielili wsparcia władzom krajowym i regionalnym, a zatem przyczyniali się do zwiększenia ich zdolności skutecznego zarządzania funduszami europejskimi.
G.
Wzmocnienie zasady spójności

Promowanie działań na rzecz rozwoju obszarów miejskich i rozwoju lokalnego oraz zintegrowanych inwestycji terytorialnych

41.
Wyraża duże zadowolenie, że kładzie się nacisk na kwestię zintegrowanego rozwoju miejskiego, i w szczególności pozytywnie ocenia propozycje Komisji dotyczące działań na rzecz rozwoju lokalnego i zintegrowanych inwestycji terytorialnych, które powinny być głównymi narzędziami wdrażania w przyszłym okresie programowania, jednocześnie zaś zwraca się o wyjaśnienie sposobu wprowadzania w życie tych nowych postanowień.
42.
Wyraża życzenie, by przepisy te zostały zastosowane ze szczególną uwagą w celu zagwarantowania skutecznej realizacji zintegrowanego rozwoju terytorialnego, na przykład koordynacji działania różnych funduszy - zwłaszcza EFRR i EFRROW na obszarach podmiejskich i obszarach funkcjonalnych - ich integracji, wytyczenia obszarów objętych projektem, opracowania spójnej strategii itd.
43.
Z dużym zadowoleniem przyjmuje fakt, że w przypadku rozwoju kierowanego przez lokalną społeczność przewidziano dodatkową stopę współfinansowania w wysokości 10 %, i domaga się, by przepis ten rozszerzono na zintegrowane inwestycje terytorialne; uważa, że organizacja i zasady funkcjonowania lokalnych grup działania powinny być uzgadniane wspólnie przez instytucje zarządzające i partnerów lokalnych na poziomie krajowym.
44.
Wnosi, by przepis, zgodnie z którym władze publiczne nie mogą mieć więcej niż 49 % głosów, został zmieniony w odniesieniu do przypadków, gdzie istnieją już zinstytucjonalizowane partnerstwa na rzecz rozwoju lokalnego.
45.
Podkreśla, że rozwój lokalny należy rozumieć jako koncepcję całościową, w ramach której można realizować zintegrowane inwestycje terytorialne, działania miejskie, wspólne plany działania.

Na rzecz odpowiednich działań dla regionów charakteryzujących się specyficznymi cechami geograficznymi i demograficznymi

46.
Zachęca, by szczególną uwagę zwrócono na obszary podlegające przemianom przemysłowym i regionom dotkniętym poważnymi i stałymi niekorzystnymi warunkami naturalnymi lub demograficznymi, wskutek których są one stosunkowo opóźnione pod względem spójności gospodarczej i terytorialnej, a także na regiony najbardziej oddalone (art. 174 i art. 349 TFUE).

Dalsze wsparcie dla łączenia obszarów w sieć poprzez finansowanie infrastruktury

47.
Wyraża zaniepokojenie, że nie wzięto pod uwagę finansowania infrastruktury, a zwłaszcza sieci ICT szybkiego przesyłu, w regionach rozwiniętych.
H.
Uproszczenie zasad zarządzania, kontroli i audytu

Na rzecz większego uproszczenia zarządzania i wspólnej odpowiedzialności za kontrolę

48.
Domaga się rzeczywistego uproszczenia przepisów wykonawczych dotyczących środków na rzecz instytucji zajmujących się zarządzaniem, kontrolą i audytem, które ułatwiłoby jednocześnie dostęp beneficjentów do finansowania.
49.
Wyraża zaniepokojenie faktem, że wsparcie potencjału administracyjnego jest ograniczone w przypadku Europejskiego Funduszu Społecznego do państw członkowskich, których regiony są słabiej rozwinięte lub które kwalifikują się do wsparcia z Funduszu Spójności; inaczej jest w przypadku EFRR, chociaż systemy krajowe w zakresie tych obu funduszy podlegają podobnym wymogom.
50.
Wyraża życzenie, by dzięki większemu ukierunkowaniu na wyniki zwrócono baczniejszą uwagę na wykonanie, jakość i skuteczność wykorzystania funduszy, a nie na formalne przestrzeganie norm i ilość wydatków.
51.
Uważa, że nadmierne odwoływanie się do aktów delegowanych Komisji (ok. 50 wzmianek w rozporządzeniu) może opóźnić wykorzystanie funduszy i proponuje, by wprowadzono rozporządzenie wykonawcze Komisji, w którym ustanowiono by początkowo wszystkie przepisy wykonawcze.

Na rzecz większej koordynacji i proporcjonalności kontroli

52.
Wyraża wątpliwości co do wyznaczenia na szczeblu ministerialnym organu akredytującego - stanowiącego niepotrzebny dodatkowy poziom kontroli - którego rolą byłoby akredytowanie instytucji zarządzających i certyfikacja na podstawie wstępnej kontroli, uważając, że akredytacja powinna dotyczyć w większym stopniu systemów niż instytucji zarządzających.
53.
Przypomina, że nieprawidłowe zastosowanie zasady proporcjonalności może doprowadzić do niesprawiedliwego traktowania państw członkowskich. Kontrole i audyty mogą okazać się znacznie bardziej uciążliwe dla państw członkowskich otrzymujących największe dotacje; ponadto dostosowanie poziomu kontroli do koperty finansowej programów mogłoby zniechęcać do korzystania z programów opartych na wielu funduszach.
54.
Jest zdania, że proponowane roczne rozliczenie rachunków powinno być fakultatywne, tak aby tylko te instytucje zarządzające, które tego chcą, mogły uprościć procedurę zamknięcia na końcu okresu i skrócić czas przechowywania dokumentów księgowych (art. 67, 76, 77, 131).
55.
Pragnąłby, aby uniknięto mnożenia kontroli przeprowadzanych przez krajowe lub regionalne instytucje audytowe, Komisję, Trybunał Obrachunkowy i same podmioty, i proponuje w związku z tym systematyczną organizację wspólnych audytów na danym obszarze w celu uniknięcia dublowania zadań i przyczynienia się do wspólnej analizy (art. 65 ust. 2).

W kierunku faktycznie uproszczonej inżynierii finansowej ukierunkowanej na przedsiębiorczość

56.
Uważa, że potrzebne jest dalsze wyjaśnienie co do stosowania instrumentów finansowych, jeśli chodzi o ich księgowanie przy korzystaniu z funduszy UE, ich nadzorowanie i odpowiedzialność za nie. Popiera jednakże wykorzystanie instrumentów inżynierii finansowej do zwiększenia efektu dźwigni funduszy, pod warunkiem że będzie to element wprowadzony dodatkowo obok dotacji polityki spójności, a nie ich kosztem oraz, że wsparcie to ogranicza się do konwencjonalnych form instrumentów finansowych (udział w kapitale własnym, pożyczki, gwarancje), a nie do nieprzejrzystych instrumentów finansowych, takich jak pochodne lub strukturyzowane instrumenty finansowe.
57.
Uważa, że nadmiernie wiążące jest postanowienie, zgodnie z którym instrumenty finansowe muszą zostać zastosowane w ciągu 2 lat od ich uruchomienia zgodnie z celami programu i przez okres co najmniej 10 lat od daty zamknięcia programu.

Wspólny plan działania - nowość, którą należy wypróbować

58.
Wyraża zadowolenie z propozycji Komisji dotyczącej opracowania wspólnych planów działania (Joint Action Plans) obejmujących grupę projektów zrealizowanych na odpowiedzialność beneficjenta jako część programu operacyjnego lub programów operacyjnych w zamian za znaczne ograniczenie przepisów dotyczących zarządzania i kontroli, ubolewa jednak, że wykluczono projekty infrastrukturalne.
59.
Wnosi, by wspólny plan działania był ustalany z Komisją, państwem członkowskim i samorządami terytorialnymi uczestniczącymi w programie, również z uwzględnieniem wielkości środków, i domaga się, by obniżono próg do 5 mln euro.

Działania przynoszące dochód: potrzeba większej elastyczności

60.
Uważa, że lepszym rozwiązaniem byłoby powrócenie do przepisów obowiązujących w latach 2000-2006, które przewidywały zastosowanie jednej konkretnej (mniejszej) wysokości wkładu w wypadku projektów przynoszących dochód.

Zryczałtowanie kosztów: opóźniające się uproszczenie

61.
Przyjmuje z zadowoleniem propozycję Komisji dotyczącą różnych form uproszczonych dotacji i zachęca instytucje zarządzające oraz beneficjentów do częstszego używania standardowej skali kosztów jednostkowych, kwot ryczałtowych i finansowania ryczałtowego.
62.
Wnosi, by Komisja i państwa członkowskie, uwzględniając należycie doświadczenia zdobyte już w obecnym okresie programowania, jak najszybciej przyjęły sprawiedliwą, rzetelną i weryfikowalną metodologię obliczeń, a także metody i skale kosztów jednostkowych, by umożliwić wykonawcom projektu ich zastosowanie na początku programowania.
II.
ZALECANE POPRAWKI
Poprawka 1
Motyw 14
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Komisja, aktem delegowanym, powinna przyjąć wspólne ramy strategiczne, które przekładają cele Unii na kluczowe działania funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych, w celu wskazania wyraźnego kierunku strategicznego dla procesu programowania na poziomie państw członkowskich i regionów. Wspólne ramy strategiczne powinny ułatwiać sektorową i terytorialną koordynację interwencji Unii z funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych oraz z innych właściwych polityk i instrumentów Unii. Komisja proponuje - załączone do niniejszego rozporządzenia -, aktem delegowanym, powinna przyjąć wspólne ramy strategiczne, które przekładają cele Unii na kluczowe działania funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych, w celu wskazania wyraźnego kierunku strategicznego dla procesu programowania na poziomie państw członkowskich i regionów. Wspólne ramy strategiczne powinny ułatwiać sektorową i terytorialną koordynację interwencji Unii z funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych oraz z innych właściwych polityk i instrumentów Unii.
Uzasadnienie
Za pomocą aktów delegowanych prawodawca może przekazywać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów o charakterze nieustawodawczym o zasięgu ogólnym, które uzupełniają lub zmieniają niektóre, inne niż istotne, elementy aktu ustawodawczego. Jeśli chodzi o wspólne ramy strategiczne, ich celem jest przedstawienie wspólnych wskazówek i zasad dotyczących wszystkich wspólnie zarządzanych funduszy, dlatego też zawierają one zasadnicze elementy, które powinny być przedstawiane wszystkim instytucjom europejskim oraz móc podlegać zmianom w razie potrzeby.
Poprawka 2
Motyw 16
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Na podstawie wspólnych ram strategicznych przyjętych przez Komisję każde państwo członkowskie, we współpracy ze swoimi partnerami i z Komisją, powinno przygotować umowę partnerską. Umowa partnerska powinna przekładać elementy wyszczególnione we wspólnych ramach strategicznych na kontekst krajowy oraz ustanawiać stanowcze zobowiązanie do osiągania celów Unii poprzez programowanie funduszy objętych zakresem wspólnych ram strukturalnych. Na podstawie wspólnych ram strategicznych przyjętych przez Komisję każde państwo członkowskie, razem z własnymi władzami lokalnymi i regionalnymi, we współpracy ze swoimi partnerami i z Komisją, powinno przygotować umowę partnerską. Umowa partnerska powinna przekładać elementy wyszczególnione we wspólnych ramach strategicznych na kontekst krajowy oraz ustanawiać stanowcze zobowiązanie do osiągania celów Unii poprzez programowanie funduszy objętych zakresem wspólnych ram strukturalnych.
Uzasadnienie
Uważamy, że władze lokalne i regionalne - jako organy finansujące i realizujące politykę spójności - powinny w pełni uczestniczyć w opracowaniu, negocjowaniu, wykonywaniu i zmianie umowy partnerskiej.
Poprawka 3
Motyw 18
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Należy określić podstawy oceny wykonania dla każdego programu w celu monitorowania postępów w osiąganiu celów ustanowionych dla każdego programu w trakcie okresu programowania. Komisja powinna przeprowadzić ocenę wykonania we współpracy z państwami członkowskimi w 2017 i 2019 r. Należy przewidzieć rezerwę na wykonanie i alokować ją w 2019 r., jeżeli cele pośrednie ustanowione w postawie oceny wykonania zostały osiągnięte. Nie powinny istnieć rezerwy na wykonanie dla programów europejskiej współpracy terytorialnej ze względu na ich różnorodność i wielonarodowy charakter. Jeżeli niedociągnięcia w osiąganiu celów pośrednich lub końcowych są znaczne, Komisja powinna mieć możliwość zawieszenia płatności na rzecz programu lub zastosowania korekt finansowych na zakończenie okresu programowania, aby mieć pewność, że budżet Unii nie jest wykorzystywany w sposób rozrzutny lub nieefektywny. Należy określić podstawy oceny wykonania dla każdego programu w celu monitorowania postępów w osiąganiu celów ustanowionych dla każdego programu w trakcie okresu programowania. Komisja powinna przeprowadzić ocenę wykonania we współpracy z państwami członkowskimi w 2017 i 2019 r. Należy przewidzieć rezerwę elastyczności składającą się ze środków pochodzących z automatycznego anulowania w okresie programowania; miałaby ona na celu finansowanie inicjatyw o charakterze eksperymentalnym w zakresie inteligentnego, trwałego wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu lub umożliwianie wykorzystania funduszy strukturalnych w sytuacjach kryzysu gospodarczego, społecznego lub ekologicznego. na wykonanie i alokować ją w 2019 r., jeżeli cele pośrednie ustanowione w postawie oceny wykonania zostały osiągnięte. Nie powinny istnieć rezerwy na wykonanie dla programów europejskiej współpracy terytorialnej ze względu na ich różnorodność i wielonarodowy charakter. Jeżeli niedociągnięcia w osiąganiu celów pośrednich lub końcowych są znaczne, Komisja powinna mieć możliwość zawieszenia płatności na rzecz programu lub zastosowania korekt finansowych na zakończenie okresu programowania, aby mieć pewność, że budżet Unii nie jest wykorzystywany w sposób rozrzutny lub nieefektywny.
Uzasadnienie
Poprawka wyraża sprzeciw wobec tworzenia rezerwy na wykonanie na szczeblu krajowym, gdyż istnieje obawa, że mechanizm ten może zachęcić do wytyczania bardzo skromnych, a zatem łatwych do osiągnięcia celów, tak by móc skorzystać z dodatkowego finansowania, dając tym samym pierwszeństwo mało ambitnym projektom i zniechęcając do innowacji.
Popiera się natomiast utworzenie rezerwy elastyczności składającej się ze środków pochodzących z automatycznego anulowania, w celu finansowania inicjatyw o charakterze eksperymentalnym w zakresie inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu lub podjęcia działania w wypadku kryzysu.
Poprawka 4
Motyw 19
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Ustanowienie ścisłych powiązań między polityką spójności a zarządzaniem gospodarczym Unii zagwarantuje, że efektywność wydatków z funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych jest podparta rozsądną polityką gospodarczą, a także, że fundusze objęte zakresem wspólnych ram strategicznych mogą być w razie potrzeby przekierowywane w celu rozwiązania problemów gospodarczych, z którymi boryka się dane państwo. Proces ten musi być stopniowy i zaczynać się od zmian w umowie partnerskiej i programach, aby wspierać realizację zaleceń Rady mających na celu korektę zakłóceń równowagi makroekonomicznej i rozwiązywanie trudności gospodarczych i społecznych. W przypadkach, w których pomimo zwiększonego wykorzystania funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych państwo członkowskie nie podejmie skutecznych działań dotyczących procesu zarządzania gospodarczego, Komisja powinna mieć prawo zawiesić w całości lub części płatności i zobowiązania. Decyzje w sprawie zawieszenia powinny być proporcjonalne i skuteczne, z uwzględnieniem wpływu poszczególnych programów na sytuację gospodarczą i społeczną w danym państwie członkowskim oraz wcześniejszych zmian w umowie partnerskiej. Podejmując decyzję o zawieszeniu, Komisja powinna także przestrzegać zasady równego traktowania państw członkowskich, uwzględniając w szczególności wpływ zawieszenia na gospodarkę danego państwa członkowskiego. Zawieszenia powinny być zniesione, a środki ponownie udostępnione danemu państwu członkowskiemu niezwłocznie po podjęciu przez to państwo członkowskie niezbędnych działań. Ustanowienie ścisłych powiązań między polityką spójności a zarządzaniem gospodarczym Unii zagwarantuje, że efektywność wydatków z funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych jest podparta rozsądną polityką gospodarczą, a także, że fundusze objęte zakresem wspólnych ram strategicznych mogą być w razie potrzeby przekierowywane w celu rozwiązania problemów gospodarczych, z którymi boryka się dane państwo. Proces ten musi być stopniowy i zaczynać się od zmian w umowie partnerskiej i programach, aby wspierać realizację zaleceń Rady mających na celu korektę zakłóceń równowagi makroekonomicznej i rozwiązywanie trudności gospodarczych i społecznych. W przypadkach, w których pomimo zwiększonego wykorzystania funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych państwo członkowskie nie podejmie skutecznych działań dotyczących procesu zarządzania gospodarczego, Komisja powinna mieć prawo zawiesić w całości lub części płatności i zobowiązania. Decyzje w sprawie zawieszenia powinny być proporcjonalne i skuteczne, z uwzględnieniem wpływu poszczególnych programów na sytuację gospodarczą i społeczną w danym państwie członkowskim oraz wcześniejszych zmian w umowie partnerskiej. Podejmując decyzję o zawieszeniu, Komisja powinna także przestrzegać zasady równego traktowania państw członkowskich, uwzględniając w szczególności wpływ zawieszenia na gospodarkę danego państwa członkowskiego. Zawieszenia powinny być zniesione, a środki ponownie udostępnione danemu państwu członkowskiemu niezwłocznie po podjęciu przez to państwo członkowskie niezbędnych działań.
Uzasadnienie
Komitet Regionów stanowczo nie zgadza się na przepisy dotyczące uwarunkowania makroekonomicznego. Stosowanie kar i zachęt finansowych związanych z paktem stabilności i wzrostu, z zamiarem zapewnienia przestrzegania warunków makroekonomicznych, może bowiem niekorzystnie wpłynąć na władze lokalne i regionalne, które nie ponoszą odpowiedzialności za nieprzestrzeganie tych zobowiązań przez państwa członkowskie.
Poprawka 5
Motyw 29
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Konieczne jest dostosowanie ustaleń dotyczących monitorowania i sprawozdawczości funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych, aby uprościć ustalenia dotyczące zarządzania na wszystkich szczeblach. Ważne jest, aby zapewnić proporcjonalne wymogi dotyczące sprawozdawczości, a także dostępność wyczerpujących informacji na temat postępów w kluczowych punktach przeglądu. W związku z powyższym konieczne jest, aby wymogi dotyczące sprawozdawczości odzwierciedlały potrzeby w zakresie informacji w danych latach i były zgodne z harmonogramem ocen wykonania. Konieczne jest dostosowanie ustaleń dotyczących monitorowania i sprawozdawczości funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych, aby uprościć ustalenia dotyczące zarządzania na wszystkich szczeblach. Ważne jest, aby zapewnić proporcjonalne wymogi dotyczące sprawozdawczości, a także dostępność wyczerpujących informacji na temat postępów w kluczowych punktach przeglądu. W związku z powyższym konieczne jest, aby wymogi dotyczące sprawozdawczości odzwierciedlały potrzeby w zakresie informacji w danych latach i były zgodne z harmonogramem ocen wykonania.
Uzasadnienie
Jeśli chodzi o podstawę oceny wykonania, musi to być mechanizm sterowania i kontroli celów realizowanych przez cały okres programowania.
Poprawka 6
Motyw 43
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Zgodnie z zasadami zarządzania dzielonego za realizację i kontrolę operacji w programach powinny odpowiadać w pierwszym rzędzie państwa członkowskie w ramach swoich systemów zarządzania i kontroli. W celu wzmocnienia skuteczności kontroli nad wyborem i realizacją operacji oraz funkcjonowaniem systemu zarządzania i kontroli należy określić funkcje instytucji zarządzającej. Zgodnie z zasadami zarządzania dzielonego za realizację i kontrolę operacji w programach powinny odpowiadać w pierwszym rzędzie państwa członkowskie oraz władze lokalne i regionalne w ramach swoich systemów zarządzania i kontroli. W celu wzmocnienia skuteczności kontroli nad wyborem i realizacją operacji oraz funkcjonowaniem systemu zarządzania i kontroli należy określić funkcje instytucji zarządzającej.
Uzasadnienie
Fundusze objęte zakresem wspólnych ram strategicznych są częścią polityki regionalnej, a zatem wszelkie wzmianki w rozporządzeniu dotyczące władz zaangażowanych w tej dziedzinie powinny uwzględniać główne podmioty, którymi są władze lokalne i regionalne.
Poprawka 7
Motyw 44
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
W celu zapewnienia gwarancji ex ante w odniesieniu do struktury głównych systemów zarządzania i kontroli państwa członkowskie powinny wyznaczyć organ akredytujący odpowiedzialny za akredytację i cofanie akredytacji organów zarządzania i kontroli. W celu zapewnienia gwarancji ex ante w odniesieniu do struktury głównych systemów zarządzania i kontroli państwa członkowskie powinny wyznaczyć organ akredytujący odpowiedzialny za akredytację i cofanie akredytacji organów zarządzania i kontroli.
Uzasadnienie
Chodzi o to, by uniknąć mnożenia organów i podmiotów, które uczyniłyby jeszcze bardziej złożonym system zarządzania i kontroli.
Poprawka 8
Nowy motyw po motywie 55
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
W kontekście strategicznego powiązania funduszy konieczne jest ujednolicenie procedur planowania i realizacji programów dla wszystkich funduszy, zwłaszcza w odniesieniu do jednolitych stóp współfinansowania w ramach EFRROW i funduszy strukturalnych oraz klasyfikacji regionów przejściowych. Dlatego przewiduje się, że te przepisy przejściowe będą miały zastosowanie także do EFRROW.
Uzasadnienie
Jak dotąd zamiar ustanowienia wspólnych przepisów dla wszystkich funduszy nie został zrealizowany, jeśli chodzi o określenie przepisów przejściowych i związanego z tym udziału UE (stopy współfinansowania). Przepisy przejściowe wprowadzane są w odniesieniu do EFRR i EFS (łącznie z siatką bezpieczeństwa), nie ma ich jednak dla EFFROW. W ten sposób zasady wsparcia przy realizacji różnych funduszy są odmienne. Jest to sprzeczne z założonym celem harmonizacji. Dlatego konieczne jest, aby te przepisy przejściowe miały zastosowanie także do EFRROW.
Poprawka 9
Motyw 58
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Aby skupić się na wynikach i osiągnięciu celów strategii "Europa 2020", z pięciu procent środków przeznaczonych na cel "Inwestycje na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia" należy utworzyć rezerwę na wykonanie dla każdego z funduszy oraz kategorii regionu w każdym państwie członkowskim. Aby skupić się na wynikach i osiągnięciu celów strategii "Europa 2020", z pięciu procent środków przeznaczonych na cel "Inwestycje na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia" należy utworzyć rezerwę na wykonanie dla każdego z funduszy oraz kategorii regionu w każdym państwie członkowskim.
Uzasadnienie
Poprawka wyraża sprzeciw wobec tworzenia rezerwy na wykonanie na szczeblu krajowym, gdyż istnieje obawa, że mechanizm ten może zachęcić do wytyczania bardzo skromnych, a zatem łatwych do osiągnięcia celów, tak by móc skorzystać z dodatkowego finansowania, dając tym samym pierwszeństwo mało ambitnym projektom i zniechęcając do innowacji.
Popiera się natomiast utworzenie rezerwy elastyczności składającej się ze środków pochodzących z automatycznego anulowania, powiązanej z Funduszem Dostosowania do Globalizacji i z Funduszem Solidarności Unii Europejskiej w celu finansowania inicjatyw o charakterze eksperymentalnym w zakresie inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu lub podjęcia działania w wypadku kryzysu.
Poprawka 10
Motyw 84
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Procesowi rocznego rozliczenia rachunków powinno towarzyszyć roczne zamknięcie zakończonych operacji (w odniesieniu do EFRR i Funduszu Spójności) lub wydatków (w odniesieniu do EFS). W celu zmniejszenia kosztów związanych z ostatecznym zamknięciem programów operacyjnych, zmniejszenia obciążeń administracyjnych dla beneficjentów i w celu zapewnienia pewności prawnej roczne zamknięcie powinno być obowiązkowe, ograniczając tym samym okres, w którym należy przechowywać dokumenty potwierdzające i w którym można przeprowadzać audyt operacji oraz nakładać korekty finansowe. Procesowi rocznego rozliczenia rachunków powinno może towarzyszyć roczne zamknięcie zakończonych operacji (w odniesieniu do EFRR i Funduszu Spójności) lub wydatków (w odniesieniu do EFS). W celu zmniejszenia kosztów związanych z ostatecznym zamknięciem programów operacyjnych, zmniejszenia obciążeń administracyjnych dla beneficjentów i w celu zapewnienia pewności prawnej państwa członkowskie mogą wybrać roczne zamknięcie powinno być obowiązkowe, ograniczając tym samym okres, w którym należy przechowywać dokumenty potwierdzające i w którym można przeprowadzać audyt operacji oraz nakładać korekty finansowe.
Uzasadnienie
Uważa się, że proponowane roczne rozliczenie rachunków wprowadza w rzeczywistości roczne zamknięcie, co zwiększy obciążenia biurokratyczne, wprowadzi obowiązkowe finansowe korekty nieprawidłowości wykrytych przez Komisję Europejską i/lub Europejski Trybunał Obrachunkowy i zmniejszy elastyczność dotyczącą zgłaszania i zastępowania nadsubskrypcji, która istnieje obecnie w okresie 2007-2013.
Poprawka 11
Motyw 87
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Częstotliwość audytów operacji powinna być proporcjonalna do zakresu unijnego wparcia z funduszy. W szczególności liczba przeprowadzanych audytów powinna być ograniczona, jeżeli łączne wydatki kwalifikowalne na operację nie przekraczają 100.000 EUR. Niemniej jednak powinna istnieć możliwość przeprowadzenia audytu w dowolnym momencie w sytuacji, gdy istnieją dowody na istnienie nieprawidłowości lub nadużycia finansowego, bądź po zamknięciu zakończonej operacji w ramach audytu próby. Aby zakres audytów przeprowadzanych przez Komisję był proporcjonalny do ryzyka, Komisja powinna móc ograniczyć swoje audyty związane z programami operacyjnymi, jeżeli nie występują poważne niedociągnięcia lub jeżeli instytucja audytowa jest wiarygodna. Częstotliwość audytów operacji powinna być proporcjonalna do zakresu unijnego wparcia z funduszy. W szczególności należy przeprowadzać tylko jeden audyt liczba przeprowadzanych audytów powinna być ograniczona, jeżeli łączne wydatki kwalifikowalne na operację nie przekraczają 250.000 100.000 EUR. Niemniej jednak powinna istnieć możliwość przeprowadzenia audytu w dowolnym momencie w sytuacji, gdy istnieją dowody na istnienie nieprawidłowości lub nadużycia finansowego, bądź po zamknięciu zakończonej operacji w ramach audytu próby. Aby zakres audytów przeprowadzanych przez Komisję był proporcjonalny do ryzyka, Komisja powinna móc ograniczyć swoje audyty związane z programami operacyjnymi, jeżeli nie występują poważne niedociągnięcia lub jeżeli instytucja audytowa jest wiarygodna.
Uzasadnienie
W celu zagwarantowania rzeczywistej proporcjonalności w dziedzinie kontroli programów operacyjnych Komitet proponuje, by operacje, w których przypadku łączne wydatki kwalifikowalne nie przekraczają 250.000 euro, nie były poddawane więcej niż jednemu audytowi.
Poprawka 12
Motyw 88
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
W celu uzupełnienia i zmiany niektórych, innych niż istotne, elementów niniejszego rozporządzenia uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu powinny zostać przekazane Komisji w odniesieniu do: europejskiego kodeksu dobrych praktyk w zakresie celów i kryteriów wspierania realizacji partnerstwa, przyjęcia wspólnych ram strategicznych, dodatkowych zasad w sprawie alokacji rezerwy na rzecz wzrostu gospodarczego i konkurencyjności, definicji obszaru i ludności objętych strategiami rozwoju lokalnego, szczegółowych zasad dotyczących instrumentów finansowych (ocena ex ante, kwalifikowalność wydatków, rodzaje działalności, które nie są wspierane, łączenie wsparcia, przekazywanie aktywów i zarządzanie nimi, wnioski o płatności i kapitalizacja rocznych odsetek), definicji stawki ryczałtowej dla operacji przynoszących dochód, obowiązków państw członkowskich dotyczących procedury zgłaszania nieprawidłowości i odzyskiwania kwot nienależnie wypłaconych, wzoru poświadczenia wiarygodności dotyczącego funkcjonowania systemu zarządzania i kontroli, warunków audytów krajowych, kryteriów akredytacji organów zarządzających i organów certyfikujących, identyfikacji powszechnie uznawanych nośników danych, poziomu korekty finansowej, która ma być zastosowana, zmiany załączników i szczegółowych środków koniecznych do ułatwienia przejścia od stosowania rozporządzenia (WE) nr 1083/2006. Komisja powinna mieć również uprawnienia do zmiany załączników I i IV na potrzeby przyszłych dostosowań. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, również z ekspertami. W celu uzupełnienia i zmiany niektórych, innych niż istotne, elementów niniejszego rozporządzenia uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu powinny zostać przekazane Komisji w odniesieniu do: europejskiego kodeksu dobrych praktyk w zakresie celów i kryteriów wspierania realizacji partnerstwa, przyjęcia wspólnych ram strategicznych, dodatkowych zasad w sprawie alokacji rezerwy na rzecz wzrostu gospodarczego i konkurencyjności, definicji obszaru i ludności objętych strategiami rozwoju lokalnego, szczegółowych zasad dotyczących instrumentów finansowych (ocena ex ante, kwalifikowalność wydatków, rodzaje działalności, które nie są wspierane, łączenie wsparcia, przekazywanie aktywów i zarządzanie nimi, wnioski o płatności i kapitalizacja rocznych odsetek), definicji stawki ryczałtowej dla operacji przynoszących dochód, obowiązków państw członkowskich dotyczących procedury zgłaszania nieprawidłowości i odzyskiwania kwot nienależnie wypłaconych, wzoru poświadczenia wiarygodności dotyczącego funkcjonowania systemu zarządzania i kontroli, warunków audytów krajowych, kryteriów akredytacji organów zarządzających i organów certyfikujących, identyfikacji powszechnie uznawanych nośników danych, poziomu korekty finansowej, która ma być zastosowana, zmiany załączników i szczegółowych środków koniecznych do ułatwienia przejścia od stosowania rozporządzenia (WE) nr 1083/2006. Komisja powinna mieć również uprawnienia do zmiany załączników I i IV na potrzeby przyszłych dostosowań. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, również z ekspertami.
Uzasadnienie
Za pomocą aktów delegowanych prawodawca przekazuje Komisji Europejskiej uprawnienia do przyjęcia aktów o charakterze nieustawodawczym, które uzupełniają lub zmieniają niektóre elementy aktu ustawodawczego. Proponowane w tym motywie skreślenie służy zapewnieniu spójności z przedstawionymi w opinii poglądami dotyczącymi w szczególności art. 12 (wspólne ramy strategiczne), art. 18 (rezerwa na wykonanie) oraz art. 29 (strategie rozwoju lokalnego).
Poprawka 13
Motyw 90
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Komisja powinna mieć uprawnienia do przyjmowania, w drodze aktów wykonawczych, w odniesieniu do wszystkich funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych, decyzji zatwierdzających umowy partnerskie, decyzji przyznających rezerwę na wykonanie oraz decyzji zawieszających płatności w związku z polityką gospodarczą państw członkowskich, a także - w odniesieniu do funduszy - decyzji przyjmujących programy operacyjne, decyzji zatwierdzających duże projekty, decyzji zawieszających płatności oraz decyzji w sprawie korekt finansowych. Komisja powinna mieć uprawnienia do przyjmowania, w drodze aktów wykonawczych, w odniesieniu do wszystkich funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych, decyzji zatwierdzających umowy partnerskie, decyzji przyznających rezerwę na wykonanie oraz decyzji zawieszających płatności w związku z polityką gospo darczą państw członkowskich, a także - w odniesieniu do funduszy - decyzji przyjmujących programy operacyjne, decyzji zatwierdzających duże projekty, decyzji zawieszających płatności oraz decyzji w sprawie korekt finansowych.
Uzasadnienie
Poprawka wyraża sprzeciw wobec tworzenia rezerwy na wykonanie na szczeblu krajowym, gdyż istnieje obawa, że mechanizm ten może zachęcić do wytyczania bardzo skromnych, a zatem łatwych do osiągnięcia celów, tak by móc skorzystać z dodatkowego finansowania, dając tym samym pierwszeństwo mało ambitnym projektom i zniechęcając do innowacji.
Poprawka 14
Art. 5 ust. 1
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Partnerstwo i wielopoziomowe sprawowanie rządów

1. W odniesieniu do umowy partnerskiej i odpowiednio każdego programu operacyjnego państwo członkowskie organizuje partnerstwo z następującymi partnerami:

a) właściwe organy regionalne, lokalne, miejskie i inne władze publiczne;

b) partnerzy gospodarczy i społeczni; oraz

c) podmioty reprezentujące społeczeństwo obywatelskie, w tym partnerzy działający na rzecz ochrony środowiska, organizacje pozarządowe oraz podmioty odpowiedzialne za promowanie równości i niedyskryminacji.

Partnerstwo i wielopoziomowe sprawowanie rządów

1. W odniesieniu do umowy partnerskiej i odpowiednio każdego programu operacyjnego państwa członkowskie oraz władze lokalne i regionalne organizują państwo członkowskie organizuje partnerstwo z następującymi partnerami:

a) właściwe organy regionalne, lokalne, miejskie i inne właściwe władze publiczne;

b) partnerzy gospodarczy i społeczni; oraz

c) podmioty reprezentujące społeczeństwo obywatelskie, w tym partnerzy działający na rzecz ochrony środowiska, organizacje pozarządowe oraz podmioty odpowiedzialne za promowanie równości i niedyskryminacji.

Uzasadnienie
Celem poprawki jest położenie nacisku na to, by samorządy terytorialne w każdym państwie członkowskim były zgodnie z zasadą wielopoziomowego sprawowania rządów w pełni zaangażowane w opracowywanie, negocjowanie i wdrażanie poszczególnych dokumentów strategicznych, to znaczy wspólnych ram strategicznych, umowy partnerskiej i programów operacyjnych. Uważamy, że jeżeli chodzi o partnerstwo, niesprawiedliwe jest traktowanie władz lokalnych i regionalnych w ten sam sposób co partnerów gospodarczych i społecznych, gdyż jako przedstawiciele ogólnych interesów obywateli i regionów, którymi zarządzają, uczestniczą one w zarządzaniu funduszami strukturalnymi i ich finansowaniu.
Poprawka 15
Art. 9 punkty 6 i 11
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Cele tematyczne

[...]

6. ochrona środowiska naturalnego i wspieranie efektywności wykorzystywania zasobów;

[...]

11. wzmacnianie potencjału instytucjonalnego i skuteczności administracji publicznej.

Cele tematyczne

[...]

6. ochrona środowiska naturalnego i dziedzictwa kulturowego oraz wspieranie efektywności wykorzystywania zasobów;

[...]

11. wzmacnianie potencjału instytucjonalnego i skuteczności administracji publicznej oraz zapewnianie strategicznych wytycznych rozwoju terytorialnego w ramach strategii "Europa 2020" na wszystkich poziomach sprawowania rządów, w oparciu o agendę terytorialną Unii Europejskiej.

Uzasadnienie
W odniesieniu do pkt 6:

Jest bardzo ważne, by włączyć ochronę dziedzictwa kulturowego do celów tematycznych funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych; propozycja ta jest ponadto zgodna z przepisami art. 5 ust. 6 lit. c) wniosku dotyczącego rozporządzenia w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

W odniesieniu do pkt 11:

Pomoc techniczna również powinna ułatwić strategiczne interwencje oddolne. Agenda terytorialna 2020 zatwierdzona przez państwa członkowskie w 2011 r. zawiera bardzo użyteczne zalecenia dotyczące rozwoju terytorialnego w UE.

Poprawka 16
Artykuł 11
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Wspólne ramy strategiczne określają:

a) dla każdego celu tematycznego - kluczowe działania, które mają być wspierane z każdego funduszu objętego zakresem wspólnych ram strukturalnych;

b) najważniejsze wyzwania terytorialne w odniesieniu do obszarów miejskich, wiejskich, przybrzeżnych i obszarów rybołówstwa, jak również obszarów o szczególnych uwarunkowaniach terytorialnych, o których mowa w art. 174 i 349 Traktatu - tymi wyzwaniami należy zająć się w ramach funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych;

c) horyzontalne zasady i cele polityczne wdrażania funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych;

d) priorytetowe obszary działań w zakresie współpracy dla każdego z funduszy objętych zakresem wspólnych ram strukturalnych, w stosownych przypadkach, biorąc pod uwagę strategię makroregionalną i strategię na rzecz basenów morskich;

e) mechanizmy koordynacji między funduszami objętymi zakresem wspólnych ram strategicznych oraz między tymi funduszami i innymi stosownymi politykami i instrumentami Unii, w tym zewnętrznymi instrumentami współpracy;

f) mechanizmy mające na celu zapewnienie spójności i zgodności programowania funduszy objętych zakresem wspólnych ram strukturalnych z zaleceniami dla poszczególnych państw przyjętymi na podstawie art. 121 ust. 2 Traktatu i odpowiednimi zaleceniami Rady przyjętymi na podstawie art. 148 ust. 4 Traktatu.

Wspólne ramy strategiczne określają:

a) dla każdego celu tematycznego - kluczowe działania, które mają być wspierane z każdego funduszu objętego zakresem wspólnych ram strukturalnych;

b) najważniejsze wyzwania terytorialne w odniesieniu do obszarów miejskich, wiejskich, przybrzeżnych i obszarów rybołówstwa, jak również obszarów o szczególnych uwarunkowaniach terytorialnych, o których mowa w art. 174 i 349 Traktatu -tymi wyzwaniami należy zająć się w ramach funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych;

cb) horyzontalne zasady i cele polityczne wdrażania funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych;

d) priorytetowe obszary działań w zakresie współpracy dla każdego z funduszy objętych zakresem wspólnych ram strukturalnych, w stosownych przypadkach, biorąc pod uwagę strategię makroregionalną i strategię na rzecz basenów morskich;

ce) mechanizmy koordynacji między funduszami objętymi zakresem wspólnych ram strategicznych oraz między tymi funduszami i innymi stosownymi politykami i instrumentami Unii, w tym zewnętrznymi instrumentami współpracy;

df) mechanizmy mające na celu zapewnienie spójności i zgodności programowania funduszy objętych zakresem wspólnych ram strukturalnych z zaleceniami dla poszczególnych państw przyjętymi na podstawie art. 121 ust. 2 Traktatu i odpowiednimi zaleceniami Rady przyjętymi na podstawie art. 148 ust. 4 Traktatu.

Uzasadnienie
Uważamy, że proponowane przez Komisję kluczowe działania objęte zakresem wspólnych ram strategicznych stanowią nową formę koncentracji. Poza tym uwarunkowania terytorialne powinny być uwzględniane w programach operacyjnych. To samo dotyczy - w stosownych wypadkach - ewentualnych interakcji między strategiami regionalnymi włączonymi do tych programów a strategiami makroregionalnymi.
Poprawka 17
Artykuł 12
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Komisja jest upoważniona do przyjęcia aktu delegowanego zgodnie z art. 142 dotyczącego wspólnych ram strategicznych w ciągu 3 miesięcy od przyjęcia niniejszego rozporządzenia.

W przypadku poważnych zmian w unijnej strategii na rzecz inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu Komisja dokonuje przeglądu i w razie potrzeby przyjmuje, w drodze aktu delegowanego zgodnie z art. 142, zmienione wspólne ramy strategiczne.

W terminie 6 miesięcy od przyjęcia zmienionych wspólnych ram strategicznych państwa członkowskie proponują, w razie potrzeby, zmiany do swoich umów partnerskich i programów w celu zapewnienia ich spójności ze zmienionymi wspólnymi ramami strategicznymi.

Komisja proponuje - załączone do niniejszego rozporządzenia - wspólne ramy strategiczne jest upoważniona do przyjęcia aktu delegowanego zgodnie z art. 142 dotyczącego wspólnych ram strategicznych w ciągu 3 miesięcy od przyjęcia niniejszego rozporządzenia.

W przypadku poważnych zmian w unijnej strategii na rzecz inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu Komisja dokonuje przeglądu i w razie potrzeby przyjmuje, w drodze aktu delegowanego zgodnie z art. 142, zmienione wspólne ramy strategiczne.

W terminie 6 miesięcy od przyjęcia zmienionych wspólnych ram strategicznych państwa członkowskie proponują, w razie potrzeby, zmiany do swoich umów partnerskich i programów w celu zapewnienia ich spójności ze zmienionymi wspólnymi ramami strategicznymi.

Uzasadnienie
Za pomocą aktów delegowanych prawodawca może przekazywać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów o charakterze nieustawodawczym o zasięgu ogólnym, które uzupełniają lub zmieniają niektóre, inne niż istotne, elementy aktu ustawodawczego. Jeśli chodzi o wspólne ramy strategiczne, ich celem jest przedstawienie wspólnych wskazówek i zasad dotyczących wszystkich wspólnie zarządzanych funduszy, dlatego też zawierają one zasadnicze elementy, które powinny być przedstawiane wszystkim instytucjom europejskim oraz móc podlegać zmianom w razie potrzeby.
Poprawka 18
Artykuł 13
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Przygotowanie umowy partnerskiej

1. Każde państwo członkowskie przygotowuje umowę partnerską na okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2020 r.

2. Umowa partnerska jest sporządzana przez państwa członkowskie we współpracy z partnerami, o których mowa w art. 5. Umowa partnerska jest przygotowywana w dialogu z Komisją.

3. Umowa partnerska obejmuje całe wsparcie z funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych w danym państwie członkowskim.

4. Każde państwo członkowskie przekazuje swoją umowę partnerską Komisji w ciągu 3 miesięcy od przyjęcia wspólnych ram strategicznych.

Przygotowanie umowy partnerskiej

1. Każde państwo członkowskie wespół ze swoimi władzami lokalnymi i regionalnymi przygotowuje umowę partnerską na okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2020 r.

2. W państwach, w których na podstawie odpowiednich przepisów prawnych lub administracyjnych władze regionalne i lokalne regiony odgrywają rolę podmiotów wdrażających programy operacyjne, w pełni uczestniczą one w opracowywaniu umowy partnerskiej.

2.3. Umowa partnerska jest sporządzana przez państwa członkowskie we współpracy z partnerami, o których mowa w art. 5. Umowa partnerska jest przygotowywana w dialogu z Komisją.

4. Umowa partnerska obejmuje całe wsparcie z funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych w danym państwie członkowskim.

5. Każde państwo członkowskie przekazuje swoją umowę partnerską Komisji w ciągu 53 miesięcy od przyjęcia wspólnych ram strategicznych.

Uzasadnienie
Uważamy, że władze lokalne i regionalne - jako organy finansujące i realizujące politykę spójności - powinny w pełni uczestniczyć w opracowaniu, negocjowaniu, wykonywaniu i zmianie umowy partnerskiej. Biorąc pod uwagę ilość i stopień szczegółowości wymaganych informacji, konieczność zapewnienia skutecznego funkcjonowania partnerstwa oraz fakt, że programy powinny być przedstawiane równocześnie z umową (jak przewiduje art. 23 ust. 3), należy przewidzieć dłuższy okres czasu.
Poprawka 19
Artykuł 14
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Treść umowy partnerskiej

Umowa partnerska określa:

a) rozwiązania zapewniające zgodność z unijną strategią na rzecz inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu, w tym:

i) analizę rozbieżności i potrzeb rozwojowych w odniesieniu do celów tematycznych i kluczowych działań określonych we wspólnych ramach strategicznych oraz celów określonych w zaleceniach dla poszczególnych państw przyjętych na podstawie art. 121 ust. 2 Traktatu i w odpowiednich zaleceniach Rady przyjętych na podstawie art. 148 ust. 4 Traktatu;

ii) zwięzłą analizę ocen ex ante programów, uzasadniającą wybór celów tematycznych i orientacyjne alokacje z funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych;

iii) dla każdego celu tematycznego - podsumowanie głównych rezultatów, jakich oczekuje się dla każdego z funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych;

iv) orientacyjną alokację wsparcia unijnego według celów tematycznych na poziomie krajowym dla każdego z funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych, jak również orientacyjną łączną kwotę wsparcia przewidzianą dla celu dotyczącego zmiany klimatu;

v) główne obszary priorytetowe współpracy, biorąc pod uwagę, w stosownych przypadkach, strategię makroregionalną i strategię na rzecz basenów morskich;

vi) horyzontalne zasady i cele polityczne wdrażania funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych;

vii) wykaz programów w ramach EFRR, EFS i Funduszu Spójności, z wyjątkiem programów objętych celem "Europejska współpraca terytorialna" oraz programów w ramach EFRROW i EFMR, wraz z odpowiednią orientacyjną alokacją według funduszu objętego zakresem wspólnych ram strategicznych oraz według roku;

b) zintegrowane podejście do rozwoju terytorialnego wspieranego z funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych, określające:

(i) mechanizmy na poziomie krajowym i regionalnym zapewniające koordynację między funduszami objętymi zakresem wspólnych ram strategicznych oraz innymi unijnymi i krajowymi instrumentami finansowania, a także EBI;

(ii) rozwiązania mające na celu zapewnienie zintegrowanego podejścia do wykorzystania funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych na rozwój terytorialny obszarów miejskich, wiejskich, nadbrzeżnych i obszarów rybołówstwa oraz obszarów o szczególnych uwarunkowaniach terytorialnych, o których mowa w art. 28, 29 i 99, a także, w stosownych przypadkach, wykaz miast mających uczestniczyć w platformie na rzecz rozwoju obszarów miejskich, o której mowa w art. 7 rozporządzenia w sprawie EFRR;

[...]

e) rozwiązania zapewniające efektywne wdrażanie funduszy objętych zakresem wspólnych ram strukturalnych, w tym:

i) ocenę potrzeby wzmocnienia potencjału administracyjnego władz i, w stosownych przypadkach, beneficjentów oraz działania, które należy podjąć w tym celu;

ii) krótki opis planowanych działań i odpowiadających im celów w programach dla zmniejszenia obciążeń administracyjnych beneficjentów;

iii) ocenę istniejących systemów elektronicznej wymiany danych oraz planowanych działań, dzięki którym wszelka wymiana informacji między beneficjentami a organami odpowiedzialnymi za zarządzanie programami operacyjnymi i ich kontrolę odbywa się wyłącznie w drodze elektronicznej wymiany danych.

Treść umowy partnerskiej

Umowa partnerska określa:

a) rozwiązania zapewniające zgodność z unijną strategią na rzecz inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu, w tym:

i) analizę rozbieżności i potrzeb rozwojowych w odniesieniu do celów tematycznych i kluczowych działań określonych we wspólnych ramach strategicznych oraz celów określonych w zaleceniach dla poszczególnych państw przyjętych na podstawie art. 121 ust. 2 Traktatu i w odpowiednich zaleceniach Rady przyjętych na podstawie art. 148 ust. 4 Traktatu;

ii) zwięzłą analizę ocen ex ante programów, uzasadniającą wybór celów tematycznych i orientacyjne alokacje z funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych;

iii) dla każdego celu tematycznego - podsumowanie głównych rezultatów, jakich oczekuje się dla każdego z funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych;

iv) orientacyjną alokację wsparcia unijnego według celów tematycznych na poziomie krajowym dla każdego z funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych, jak również orientacyjną łączną kwotę wsparcia przewidzianą dla celu dotyczącego zmiany klimatu;

v) główne obszary priorytetowe współpracy, biorąc pod uwagę, w stosownych przypadkach, strategię makroregionalną i strategię na rzecz basenów morskich;

ivi) horyzontalne zasady i cele polityczne wdrażania funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych;

vii) wykaz programów w ramach EFRR, EFS i Funduszu Spójności, z wyjątkiem programów objętych celem "Europejska współpraca terytorialna" oraz programów w ramach EFRROW i EFMR, wraz z odpowiednią orientacyjną alokacją według funduszu objętego zakresem wspólnych ram strategicznych oraz według roku;

b) zintegrowane podejście do rozwoju terytorialnego wspieranego z funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych, określające:

(i) mechanizmy na poziomie krajowym i regionalnym zapewniające koordynację między funduszami objętymi zakresem wspólnych ram strategicznych oraz innymi unijnymi i krajowymi instrumentami finansowania, a także EBI;

(ii) rozwiązania mające na celu zapewnienie zintegrowanego podejścia do wykorzystania funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych na rozwój terytorialny obszarów miejskich, podmiejskich, funkcjonalnych, wiejskich, nadbrzeżnych i obszarów rybołówstwa oraz obszarów o szczególnych uwarunkowaniach terytorialnych, o których mowa w art. 28, 29 i 99, a także, w stosownych przypadkach, wykaz miast mających uczestniczyć w platformie na rzecz rozwoju obszarów miejskich, o której mowa w art. 7 rozporządzenia w sprawie EFRR;

[...]

e) rozwiązania zapewniające efektywne wdrażanie funduszy objętych zakresem wspólnych ram strukturalnych, w tym:

i) ocenę potrzeby wzmocnienia potencjału administracyjnego władz i, w stosownych przypadkach, beneficjentów oraz działania, które należy podjąć w tym celu;

ii) krótki opis planowanych działań i odpowiadających im celów w programach dla zmniejszenia obciążeń administracyjnych beneficjentów;

iii) ocenę istniejących systemów elektronicznej wymiany danych oraz planowanych działań, dzięki którym wszelka wymiana informacji między beneficjentami a organami odpowiedzialnymi za zarządzanie programami operacyjnymi i ich kontrolę odbywa się wyłącznie w drodze elektronicznej wymiany danych.

Natomiast programy współpracy terytorialnej nie są częścią umowy partnerskiej.

Uzasadnienie

Zdaniem Komitetu nie jest konieczne, by w umowach partnerskich ponownie uwzględniać dane już przedstawione i wynegocjowane w ramach programów operacyjnych; w istocie przepisy te wydają się zbędne i nie prowadzą do uproszczenia. Ponadto państwa członkowskie nie mogą przyjmować na siebie zobowiązań podjętych wcześniej na poziomie lokalnym i regionalnym.

Jeśli chodzi o zintegrowane podejście do wykorzystania funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych, ma ono także zasadnicze znaczenie na obszarach podmiejskich, których jest coraz więcej w UE. Istnieje ryzyko, że obszary te zostaną pozbawione środków przeznaczonych nie tylko na obszary wiejskie, lecz również na miasta.

Co się tyczy europejskiej współpracy terytorialnej, ze względu na swój multilateralny charakter nie może ona być zarządzana za pomocą instrumentu umowy partnerskiej. Dlatego należy ją wyraźnie wyłączyć z zakresu tej umowy.

Poprawka 20
Artykuł 16
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Koncentracja tematyczna

Państwa członkowskie koncentrują wsparcie, zgodnie z przepisami dotyczącymi poszczególnych funduszy, na działaniach przynoszących największą wartość dodaną w odniesieniu do realizacji unijnej strategii na rzecz inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu, podejmując wyzwania określone w zaleceniach dotyczących poszczególnych państw przyjętych na podstawie art. 121 ust. 2 Traktatu oraz w odpowiednich zaleceniach Rady przyjętych na podstawie art. 148 ust. 4 Traktatu, a także biorąc pod uwagę potrzeby krajowe i regionalne.

Koncentracja tematyczna

Państwa członkowskie koncentrują wsparcie, zgodnie z przepisami dotyczącymi poszczególnych funduszy, na działaniach przynoszących największą wartość dodaną w odniesieniu do realizacji unijnej strategii na rzecz inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu, podejmując wyzwania określone w zaleceniach dotyczących poszczególnych państw przyjętych na podstawie art. 121 ust. 2 Traktatu oraz w odpowiednich zaleceniach Rady przyjętych na podstawie art. 148 ust. 4 Traktatu, a także biorąc pod uwagę potrzeby krajowe i regionalne. Zgodnie z zasadą pomocniczości, instytucje zarządzające niezależnie wybierają cele tematyczne i priorytety inwestycyjne, na których ma się koncentrować łączne wsparcie wspólnotowe.

Uzasadnienie
Komitet pochwala zasadę koncentracji większości zasobów na ograniczonej liczbie celów tematycznych / priorytetów inwestycyjnych, uważa jednak, że wybór tych celów i priorytetów należy pozostawić w gestii instytucji zarządzających, które opierałyby się w tym celu na dostosowanych do lokalnych warunków celach strategii "Europa 2020" i wspólnych ram strategicznych.
Poprawka 21
Artykuł 17
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Uwarunkowania ex ante

1. Uwarunkowania ex ante określa się dla każdego funduszu objętego zakresem wspólnych ram strategicznych w postaci zasad dotyczących poszczególnych funduszy.

2. Państwa członkowskie oceniają, czy mające zastosowanie uwarunkowania ex ante zostały spełnione.

3. Jeżeli uwarunkowania ex ante nie są spełnione w dniu przekazania umowy partnerskiej, państwa członkowskie podają w umowie partnerskiej zestawienie działań, które mają zostać podjęte na poziomie krajowym lub regionalnym, oraz harmonogram realizacji tych działań, aby zapewnić spełnienie tych uwarunkowań nie później niż dwa lata po przyjęciu umowy partnerskiej lub do dnia 31 grudnia 2016 r., zależnie od tego, która z tych dat jest wcześniejsza.

4. Państwa członkowskie ustalają w odpowiednich programach szczegółowe działania w zakresie spełnienia uwarunkowań ex ante, w tym harmonogram realizacji tych działań.

5. Komisja ocenia przekazane informacje dotyczące spełnienia uwarunkowań ex ante w ramach swojej oceny umowy partnerskiej oraz programów. Zatwierdzając program, Komisja może postanowić o zawieszeniu wszystkich lub części płatności okresowych na rzecz programu do czasu zadowalającego zakończenia działań mających na celu spełnienie uwarunkowań ex ante. Nieprzeprowadzenie działań zmierzających do spełnienia uwarunkowania ex ante w terminie określonym w programie stanowi podstawę zawieszenia płatności przez Komisję.

6. Ustępy 1-5 nie mają zastosowania do programów w ramach celu "Europejska współpraca terytorialna".

Uwarunkowania ex ante

1. Uwarunkowania ex ante określa się dla każdego funduszu objętego zakresem wspólnych ram strategicznych w postaci zasad dotyczących poszczególnych funduszy.

2. Państwa członkowskie wraz ze swoimi władzami lokalnymi i regionalnymi oceniają, czy mające zastosowanie uwarunkowania ex ante zostały spełnione, jeśli chodzi o podział kompetencji między różnymi poziomami sprawowania rządów.

3. Jeżeli uwarunkowania ex ante nie są spełnione w dniu przekazania umowy partnerskiej, państwa członkowskie podają w umowie partnerskiej zestawienie działań, które mają zostać podjęte na poziomie krajowym lub regionalnym, oraz harmonogram realizacji tych działań, aby zapewnić spełnienie tych uwarunkowań nie później niż trzy dwa lata po przyjęciu umowy partnerskiej lub do dnia 31 grudnia 2016 r., zależnie od tego, która z tych dat jest wcześniejsza.

4. Państwa członkowskie wraz ze swoimi władzami lokalnymi i regionalnymi ustalają w odpowiednich programach szczegółowe działania w zakresie spełnienia uwarunkowań ex ante, w tym harmonogram realizacji tych działań.

5. Komisja ocenia przekazane informacje dotyczące spełnienia uwarunkowań ex ante w ramach swojej oceny umowy partnerskiej oraz programów. Zatwierdzając program, Komisja może postanowić o zawieszeniu wszystkich lub części płatności okresowych na rzecz programu do czasu zadowalającego zakończenia działań mających na celu spełnienie uwarunkowań ex ante. Nieprzeprowadzenie działań zmierzających do spełnienia uwarunkowania ex ante w terminie określonym w programie może stanowić stanowi podstawę zawieszenia płatności przez Komisję.

6. Ustępy 1-5 nie mają zastosowania do programów w ramach celu "Europejska współpraca terytorialna".

Uzasadnienie
Zdaniem Komitetu takie uwarunkowania ex ante - z wyjątkiem tych uwarunkowań, które państwo członkowskie zobowiązało się przestrzegać - nie powinny prowadzić do zawieszenia płatności lub do korekt finansowych. W istocie w wypadku gdy takie uwarunkowania ex ante nie zostaną spełnione na początku okresu programowania, związana z nimi inwestycja nie będzie mogła zostać zaprogramowana, dlatego też nie będzie potrzeby późniejszego nakładania kar. Ponadto jest istotne, aby Komisja wzięła pod uwagę kontekst instytucjonalny każdego państwa członkowskiego i podział kompetencji w ich obrębie. Jest bowiem nie do przyjęcia, aby jakieś państwo członkowskie podejmowało zobowiązania, których podjęcie pozostaje w kompetencji władz lokalnych lub regionalnych, i na odwrót.
Poprawka 22
Artykuł 18
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Rezerwa na wykonanie

5 % środków przydzielonych każdemu z funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych oraz państwu członkowskiemu, z wyjątkiem środków przydzielonych na cel "Europejska współpraca terytorialna" i na tytuł V rozporządzenia w sprawie EFMR, stanowi rezerwę na wykonanie, która ma zostać przydzielona zgodnie z art. 20.

Rezerwa elastyczności na wykonanie

W okresie programowania przewiduje się, w ramach środków przydzielonych każdemu państwu członkowskiemu, rezerwę elastyczności składającą się ze środków pochodzących z automatycznego anulowania, mającą na celu:

i) finansowanie eksperymentalnych inicjatyw w zakresie inteligentnego i trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu,

ii) umożliwienie wykorzystywania funduszy strukturalnych podczas kryzysu gospodarczego, społecznego lub środowiskowego.

5 % środków przydzielonych każdemu z funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych oraz państwu członkowskiemu, z wyjątkiem środków przydzielonych na cel "Europejska współpraca terytorialna" i na tytuł V rozporządzenia w sprawie EFMR, stanowi rezerwę na wykonanie, która ma zostać przydzielona zgodnie z art. 20.

Uzasadnienie
Poprawka wyraża sprzeciw wobec tworzenia rezerwy na wykonanie na szczeblu krajowym, gdyż istnieje obawa, że mechanizm ten może zachęcić do wytyczania bardzo skromnych, a zatem łatwych do osiągnięcia celów, tak by móc skorzystać z dodatkowego finansowania, dając tym samym pierwszeństwo mało ambitnym projektom i zniechęcając do innowacji.

Popiera się natomiast utworzenie, w ramach środków przydzielonych każdemu państwu członkowskiemu, rezerwy elastyczności składającej się ze środków pochodzących z automatycznego anulowania, w celu finansowania inicjatyw o charakterze eksperymentalnym w zakresie inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu lub podjęcia działania w wypadku kryzysu.

Poprawka 23
Artykuł 19
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Ocena wykonania

1. Komisja, we współpracy z państwami członkowskimi, przeprowadza ocenę wykonania programów we wszystkich państwach członkowskich w 2017 r. i 2019 r., odnosząc się do podstawy oceny wykonania określonej w odpowiednich umowach partnerskich i programach. Metoda określania podstawy oceny wykonania jest przedstawiona w załączniku I.

2. W ramach oceny analizuje się osiągnięcie celów pośrednich programów na poziomie priorytetów, na podstawie informacji i ocen przedstawionych w sprawozdaniach z postępu prac przedkładanych przez państwa członkowskie w 2017 i 2019 r.

Ocena wykonania

1. Komisja, we współpracy z państwami członkowskimi, przeprowadza ocenę wykonania programów we wszystkich państwach członkowskich w 2017 r. i 2019 r., odnosząc się do podstawy oceny wykonania określonej w odpowiednich umowach partnerskich i programach. Metoda określania podstawy oceny wykonania jest przedstawiona w załączniku I.

2. W ramach oceny analizuje się osiągnięcie celów pośrednich programów na poziomie priorytetów, na podstawie informacji i ocen przedstawionych w sprawozdaniach z postępu prac przedkładanych przez państwa członkowskie w 2017 i 2019 r.

3. W przypadku gdy ocena wykonania przeprowadzona w roku 2017 i 2019 wskazuje, że w ramach priorytetu w danym programie nie zrealizowano celów pośrednich określonych na rok 2016 i 2018, Komisja kieruje zalecenia do państwa członkowskiego, którego to dotyczy, i w razie potrzeby udziela wsparcia technicznego instytucjom zarządzającym.

Uzasadnienie
Poprawka wyraża sprzeciw wobec tworzenia rezerwy na wykonanie na szczeblu krajowym, gdyż istnieje obawa, że mechanizm ten może zachęcić do wytyczania bardzo skromnych, a zatem łatwych do osiągnięcia celów, tak by móc skorzystać z dodatkowego finansowania, dając tym samym pierwszeństwo mało ambitnym projektom i zniechęcając do innowacji.

Jeśli chodzi o podstawę oceny wykonania, musi to być mechanizm sterowania i kontroli celów realizowanych przez cały okres programowania. Jego zadaniem w przypadku, gdy wytyczone cele nie zostaną zrealizowane, powinno być nie zastosowanie korekt finansowych, lecz uruchomienie mechanizmów wsparcia technicznego przez Komisję.

Poprawka 24
Artykuł 20
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Alokacja rezerwy na wykonanie

1. W przypadku gdy ocena wykonania przeprowadzona w 2017 r. wskazuje, że w ramach priorytetu w danym programie nie zrealizowano celów pośrednich określonych na rok 2016, Komisja kieruje zalecenia do państwa członkowskiego, którego to dotyczy.

2. Na podstawie przeglądu w 2019 r. Komisja przyjmuje decyzję, w drodze aktów wykonawczych, w celu określenia dla każdego funduszu objętego zakresem wspólnych ram strategicznych oraz każdego państwa członkowskiego programów i priorytetów, które osiągnęły swoje cele pośrednie. Państwo członkowskie proponuje przydział rezerwy na wykonanie dla programów i priorytetów określonych w tej decyzji Komisji. Komisja zatwierdza zmiany programów, których to dotyczy, zgodnie z art. 26. Jeżeli państwo członkowskie nie przedstawi informacji zgodnie z art. 46 ust. 2 i 3, rezerwa na wykonanie dla danych programów lub priorytetów nie jest przydzielana.

3. Jeżeli z oceny wykonania wynika, że w ramach jakiegoś priorytetu nie osiągnięto celów pośrednich określonych w podstawie oceny wykonania, Komisja może zawiesić w całości lub w części płatność okresową dla priorytetu programu, zgodnie z procedurą ustanowioną w przepisach dotyczących poszczególnych funduszy.

4. Jeżeli Komisja ustali na podstawie analizy końcowego sprawozdania z realizacji programu, że cele określone w podstawie oceny wykonania nie zostały w znacznym stopniu osiągnięte, może ona zastosować korekty finansowe w odniesieniu do tych priorytetów, zgodnie z przepisami dotyczącymi poszczególnych funduszy. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 142 ustanawiających kryteria i metodykę ustalenia poziomu korekty finansowej, która ma być zastosowana.

5. Ustęp 2 nie ma zastosowania do programów w ramach celu "Europejska współpraca terytorialna" ani do tytułu V rozporządzenia w sprawie EFMR.

Alokacja rezerwy na wykonanie

1. W przypadku gdy ocena wykonania przeprowadzona w 2017 r. wskazuje, że w ramach priorytetu w danym programie nie zrealizowano celów pośrednich określonych na rok 2016, Komisja kieruje zalecenia do państwa członkowskiego, którego to dotyczy.

2. Na podstawie przeglądu w 2019 r. Komisja przyjmuje decyzję, w drodze aktów wykonawczych, w celu określenia dla każdego funduszu objętego zakresem wspólnych ram strategicznych oraz każdego państwa członkowskiego programów i priorytetów, które osiągnęły swoje cele pośrednie. Państwo członkowskie proponuje przydział rezerwy na wykonanie dla programów i priorytetów określonych w tej decyzji Komisji. Komisja zatwierdza zmiany programów, których to dotyczy, zgodnie z art. 26. Jeżeli państwo członkowskie nie przedstawi informacji zgodnie z art. 46 ust. 2 i 3, rezerwa na wykonanie dla danych programów lub priorytetów nie jest przydzielana.

3. Jeżeli zoceny wykonania wynika, że w ramach jakiegoś priorytetu nic osiągnięto celów pośrednich okre słonych w podstawie oceny wykonania, Komisja może zawiesić w całości lub w części płatność okresową dla priorytetu programu, zgodnie z procedurą ustanowioną w przepisach dotyczących poszczególnych funduszy.

4. Jeżeli Komisja ustali na podstawie analizy końcowego sprawozdania zrealizacji programu, że cele określone w podstawie oceny wykonania nie został)7 w znacznym stopniu osiągnięte, może ona zastosować korekty finan sowc w odniesieniu do tych priorytetów, zgodnie z przepi sami dotyczącymi poszczególnych funduszy. Komisja jest uprawnionadeprzyjmowaniaaktówdelegowanych zgodnie z art. 112 ustanawiających kryteria i metodykę ustalenia poziomu korekty finansowej, która ma być zasto sowana.

5. Ustęp-2-niemazastosowaniadeprogramów w ramach celu "Europejska współpraca terytorialna" ani do tytułu V rozporządzenia w sprawie EFMR.

Uzasadnienie

Poprawka wyraża sprzeciw wobec tworzenia rezerwy na wykonanie na szczeblu krajowym, gdyż istnieje obawa, że mechanizm ten może zachęcić do wytyczania bardzo skromnych, a zatem łatwych do osiągnięcia celów, tak by móc skorzystać z dodatkowego finansowania, dając tym samym pierwszeństwo mało ambitnym projektom i zniechęcając do innowacji.

Poprawka 25

Artykuł 21

Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Uwarunkowania związane z koordynacją polityk gospodarczych państw członkowskich

[...]

4. W drodze odstępstwa od ust. 1, jeżeli pomoc finansowa jest udostępniana państwu członkowskiemu zgodnie z ust. 1 lit. d) i jest związana z programem dostosowawczym, Komisja może - nie czekając na wniosek od państwa członkowskiego - zmienić umowę partnerską i programy w celu maksymalizacji wpływu dostępnych funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych na wzrost gospodarczy i konkurencyjność. W celu zapewnienia skutecznej realizacji umowy partnerskiej i odpowiednich programów Komisja angażuje się w ich zarządzanie jak określono w programie dostosowawczym lub w protokole ustaleń podpisanym z danym państwem członkowskim.

5. Jeżeli państwo członkowskie nie odpowie na wezwanie Komisji, o którym mowa w ust. 1, lub nie zareaguje w zadowalający sposób w terminie jednego miesiąca na uwagi Komisji, o których mowa w ust. 2, Komisja może w ciągu trzech miesięcy po przesłaniu swoich uwag przyjąć, w drodze aktów wykonawczych, decyzję zawieszającą w całości lub części płatności w odniesieniu do danych programów.

6. Komisja zawiesza, w drodze aktów wykonawczych, w całości lub części płatności i zobowiązania w odniesieniu do danych programów, jeżeli:

a) Rada zdecyduje, że państwo członkowskie nie przestrzega szczególnych środków określonych przez Radę zgodnie z art. 136 ust. 1 Traktatu;

b) Rada zdecyduje zgodnie z art. 126 ust. 8 lub art. 126 ust. 11 Traktatu, że dane państwo członkowskie nie podjęło skutecznych działań w celu skorygowania nadmiernego deficytu; albo

c) Rada stwierdzi, zgodnie z art. 8 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr [...]/2011 [w sprawie zapobiegania zakłóceniom równowagi makroekonomicznej i ich korygowania], że w dwóch następujących po sobie przypadkach państwo członkowskie nie przedstawiło wystarczającego planu działań naprawczych lub Rada przyjmie decyzję, w której stwierdza, że dane państwo członkowskie nie zastosowało się do zalecenia, zgodnie z art. 10 ust. 4 wspomnianego rozporządzenia;

d) Komisja stwierdzi, że państwo członkowskie nie podjęło środków w celu wykonania programu dostosowawczego, o których mowa w rozporządzeniu Rady (UE) nr 407/2010 lub w rozporządzeniu Rady (WE) nr 332/2002 i w związku z tym postanowi o niezatwierdzeniu wypłaty pomocy finansowej przyznanej temu państwu członkowskiemu;

e) Rada dyrektorów europejskiego mechanizmu stabilności stwierdzi, że warunek, pod którym państwu członkowskiemu udzielono pomocy finansowej w formie pożyczki w ramach europejskiego mechanizmu stabilności, nie został spełniony i w związku z tym postanowi o niewypłaceniu wsparcia dotyczącego stabilności, przyznanego temu państwu członkowskiemu.

7. Decydując się na zawieszenie w całości lub części płatności lub zobowiązań zgodnie z, odpowiednio, ust. 5 i 6, Komisja dopilnowuje, aby zawieszenie było proporcjonalne i skuteczne, biorąc pod uwagę sytuację gospodarczą i społeczną danego państwa członkowskiego i z poszanowaniem zasady równego traktowania państw członkowskich, w szczególności biorąc pod uwagę wpływ zawieszenia na gospodarkę danego państwa członkowskiego.

8. Komisja bezzwłocznie znosi zawieszenie płatności i zobowiązań, w przypadku gdy państwo członkowskie zaproponowało zmiany do umowy partnerskiej i odpowiednich programów zgodnie z prośbą Komisji i zmiany te zostały zatwierdzone przez Komisję oraz, w stosownych przypadkach:

a) Rada zdecydowała, że państwo członkowskie przestrzega szczególnych środków określonych przez Radę zgodnie z art. 136 ust. 1 Traktatu;

b) Procedura nadmiernego deficytu zostaje zawieszona zgodnie z art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1467/97 lub Rada zdecydowała zgodnie z art. 126 ust. 12 Traktatu o uchyleniu decyzji w sprawie istnienia nadmiernego deficytu;

c) Rada przyjęła plan działań naprawczych przedstawiony przez dane państwo członkowskie zgodnie z art. 8 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr [...] [rozporządzenie w sprawie nadmiernego zakłócenia równowagi] lub zawieszona zostaje procedura dotycząca nadmiernego zakłócenia równowagi zgodnie z art. 10 ust. 5 wspomnianego rozporządzenia, albo Rada zamknęła procedurę dotyczącą nadmiernego zakłócenia równowagi zgodnie z art. 11 wspomnianego rozporządzenia;

d) Komisja stwierdziła, że państwo członkowskie podjęło środki w celu wykonania programu dostosowawczego, o którym mowa w rozporządzeniu Rady (UE) nr 407/2010 lub w rozporządzeniu Rady (WE) nr 332/2002, a w konsekwencji zdecydowała o zatwierdzeniu wypłaty pomocy finansowej przyznanej temu państwu członkowskiemu;

e) Rada dyrektorów europejskiego mechanizmu stabilności stwierdziła, że warunek, pod którym państwu członkowskiemu udzielono pomocy finansowej w formie pożyczki w ramach europejskiego mechanizmu stabilności, został spełniony i w związku z tym postanowiła o wypłaceniu wsparcia dotyczącego stabilności przyznanego temu państwu członkowskiemu.

Jednocześnie Rada podejmuje decyzję, na podstawie wniosku Komisji, o ponownym ujęciu w budżecie zawieszonych zobowiązań zgodnie z art. 8 rozporządzenia Rady (UE) nr [...] ustanawiającego wieloletnie ramy finansowe na lata 2014-2020.

Uwarunkowania związane z koordynacją polityk gospodarczych państw członkowskich

[...]

4. W drodze odstępstwa od ust. 1, jeżeli pomoc finan sowa jest udostępniana państwu członkowskiemu zgodnie członkowskiego zmienić umowę partnerską i programy w celu maksymalizacji wpływu dostępnych funduszy obje tych zakresem wspólnych ram strategicznych na wzrost gospodarczyi-konkurencyjność.-Wceluzapewnienia skutecznej realizacji umowy7 partnerskiej i odpowiednich programów Komisja angażuje się w ich zarządzanie jak określono w programie dostosowawczym lub w protokole ustaleń podpisanym z danym państwem członkowskim.

5. Jeżelipaństwoczłonkowskienieodpowiena

w całości lub części płatności w odniesieniu do danych programów.

6. Komisja zawiesza, w drodze aktów wykonawczych, w całości lub części płatności i zobowiązania w odniesieniu do danych programów, jeżeli:

a) Rada zdecyduje, że państwo członkowskie nie przestrzega szczególnych środków określonych przez Radę zgodnie z art. 136 ust. 1 Traktatu;

b) Rada zdecyduje zgodnie z art. 126 ust. 8 lub art. 126 ust. 11 Traktatu, że dane państwo członkowskie nie podjęło skutecznych działań w celu skorygowania nadmiernego deficytu; albo

c) Rada stwierdzi, zgodnie z art. 8 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr [...]/2011 [w sprawie zapobiegania zakłóceniom równowagi makroekonomicznej i ich korygowania], że w dwóch następujących po sobie przypadkach państwo członkowskie nie przedstawiło wystarczającego planu działań naprawczych lub Rada przyjmie decyzję, w której stwierdza, że dane państwo członkowskie nie zastosowało się do zalecenia, zgodnie z art. 10 ust. 4 wspomnianego rozporządzenia;

d) Komisja stwierdzi, że państwo członkowskie nie podjęło środków w celu wykonania programu dostosowawczego, o których mowa w rozporządzeniu Rady (UE) nr 407/2010 lub w rozporządzeniu Rady (WE) nr 332/2002 i w związku z tym postanowi o niezatwierdzeniu wypłaty pomocy finansowej przyznanej temu państwu członkowskiemu; lub

e) Rada dyrektorów europejskiego mechanizmu stabilności stwierdzi, że warunek, pod którym państwu członkowskiemu udzielono pomocy finansowej w formie pożyczki w ramach europejskiego mechanizmu stabilności, nie został spełniony i w związku z tym postanowi o niewypłaceniu wsparcia dotyczącego stabilności, przyznanego temu państwu członkowskiemu.

7. Decydując się na zawieszenie w całości lub części płatności lub zobowiązań zgodnie z, odpowiednio, ust. 5 i 6, Komisja dopilnowuje, aby zawieszenie było proporcjonalne i skuteczne, biorąc pod uwagę sytuację gospodarczą i społeczną danego państwa członkowskiego i z poszanowaniem zasady równego traktowania państw członkowskich, w szczególności biorąc pod uwagę wpływ zawieszenia na gospodarkę danego państwa członkowskiego.

8. Komisja bezzwłocznie znosi zawieszenie płatności i zobowiązań, w przypadku gdy państwo członkowskie zaproponowało zmiany do umowy partnerskiej i odpowiednich programów zgodnie z prośbą Komisji i zmiany te zostały zatwierdzone przez Komisję oraz, w stosownych przypadkach:

a) Rada zdecydowała, że państwo członkowskie przestrzega szczególnych środków określonych przez Radę zgodnie z art. 136 ust. 1 Traktatu;

b) Procedura nadmiernego deficytu zostaje zawieszona zgodnie z art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1467/97 lub Rada zdecydowała zgodnie z art. 126 ust. 12 Traktatu o uchyleniu decyzji w sprawie istnienia nadmiernego deficytu;

c) Rada przyjęła plan działań naprawczych przedstawiony przez dane państwo członkowskie zgodnie z art. 8 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr [...] [rozporządzenie w sprawie nadmiernego zakłócenia równowagi] lub zawieszona zostaje procedura dotycząca nadmiernego zakłócenia równowagi zgodnie z art. 10 ust. 5 wspomnianego rozporządzenia, albo Rada zamknęła procedurę dotyczącą nadmiernego zakłócenia równowagi zgodnie z art. 11 wspomnianego rozporządzenia;

d) Komisja stwierdziła, że państwo członkowskie podjęło środki w celu wykonania programu dostosowawczego, o którym mowa w rozporządzeniu Rady (UE) nr 407/2010 lub w rozporządzeniu Rady (WE) nr 332/2002, a w konsekwencji zdecydowała o zatwierdzeniu wypłaty pomocy finansowej przyznanej temu państwu członkowskiemu; lub

e) Rada dyrektorów europejskiego mechanizmu stabilności stwierdziła, że warunek, pod którym państwu członkowskiemu udzielono pomocy finansowej w formie pożyczki w ramach europejskiego mechanizmu stabilności, został spełniony i w związku z tym postanowiła o wypłaceniu wsparcia dotyczącego stabilności przyznanego temu państwu członkowskiemu.

Jednocześnie Rada podejmuje decyzję, na podstawie wniosku Komisji, o ponownym ujęciu w budżecie zawieszonych zobowiązań zgodnie z art. 8 rozporządzenia Rady (UE) nr [...] ustanawiającego wieloletnie ramy finansowe na lata 2014-2020.

Uzasadnienie
Komitet Regionów zdecydowanie odrzuca propozycje mające na celu powiązanie polityki spójności z przestrzeganiem paktu stabilności (uwarunkowanie makroekonomiczne); jego zdaniem uwarunkowanie makroekonomiczne odpowiada innym celom niż polityka spójności, uważa zatem, że samorządy terytorialne nie powinny znaleźć się w gorszej sytuacji z powodu nieprzestrzegania przez niektóre państwa członkowskie zobowiązań, zwłaszcza w zakresie krajowego deficytu budżetowego. Komitet zgadza się, że w niektórych wypadkach należy wprowadzić zmiany w umowie i programach operacyjnych, odrzuca jednak możliwość zawieszania całości lub części płatności.
Poprawka 26
Artykuł 23
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Przygotowanie programów

1. Fundusze wdrażane są w ramach programów zgodnie z umową partnerską. Każdy program obejmuje okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2020 r.

2. Programy sporządzane są przez państwa członkowskie lub jakikolwiek inny wyznaczony przez nie organ, we współpracy z partnerami.

3. Programy przedstawiane są przez państwa członkowskie w tym samym czasie, co umowy partnerskie, z wyjątkiem programów europejskiej współpracy terytorialnej, które są przedstawiane w ciągu sześciu miesięcy od momentu zatwierdzenia wspólnych ram strategicznych. Wszystkim programom towarzyszy ocena ex ante, o której mowa w art. 48.

Przygotowanie programów

1. Fundusze wdrażane są w ramach programów zgodnie z umową partnerską. Każdy program obejmuje okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2020 r.

2. Programy sporządzane są przez państwa członkowskie lub jakikolwiek inny wyznaczony przez nie organ, we współpracy z partnerami.

3. Komisja popiera możliwość Należy zachęcać do umożliwiania opracowywania programów operacyjnych opartych na wielu funduszach (EFRR, EFS, Fundusz Spójności, EFRROW i EFMR). i w związku z tym zobowiązuje się podejmować W tym celu Komisja Europejska podejmuje wszelkie środki mające zapewnić, że programy takie będą przygotowywane i wdrażane na rzecz przygotowywania i wdrażania tych programów z należytym z poszanowaniem zasady proporcjonalności.

4.3. Programy przedstawiane są przez państwa członkowskie w ciągu sześciu miesięcy od przekazania umowy partnerskiej tym samym czasie, co umowy partnerskie, z wyjątkiem programów europejskiej współpracy terytorialnej, które są przedstawiane w ciągu sześciu miesięcy od momentu zatwierdzenia wspólnych ram strategicznych. Wszystkim programom towarzyszy ocena ex ante, o której mowa w art. 48.

Uzasadnienie
Komitet jest zdania, że wszystkie podmioty (Komisja Europejska, państwa członkowskie, włądze lokalne i regionalne) powinny zachęcać do podejmowania decyzji o opracowywaniu programów opartych na wielu funduszach (decyzje takie Komitet zdecydowanie popiera), jak również udzielać konkretnego wsparcia takim inicjatywom; w tym celu powinna usunąć wszelkie przeszkody natury proceduralnej i zapobiec nadmiernym obciążeniom związanym z kontrolami, które to utrudnienia mogłyby, zgodnie z zasadą proporcjonalności, wynikać z faktu, że program wykorzystujący wiele funduszy ma także większą skalę finansową. Komitet obawia się ponadto, że zapis przewidujący jednoczesne przedstawianie umowy i programów może opóźnić rozpoczęcie operacji, dlatego też proponuje się termin sześciomiesięczny.
Poprawka 27
Art. 25 ust. 1
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Procedura przyjmowania programów Procedura przyjmowania programów
1. Komisja ocenia spójność programów z niniejszym rozporządzeniem, przepisami dotyczącymi poszczególnych funduszy, skutecznością ich wkładu w cele tematyczne i priorytety Unii specyficzne dla każdego funduszu objętego zakresem wspólnych ram strategicznych, wspólnymi ramami strategicznymi, umowami partnerskimi, zaleceniami dla poszczególnych państw przyjętymi na podstawie art. 121 ust. 2 Traktatu oraz z zaleceniami Rady przyjętymi na podstawie art. 148 ust. 4 Traktatu, biorąc pod uwagę ocenę ex ante. Ocena dotyczy w szczególności adekwatności strategii programu, wskaźników, odpowiednich celów ogólnych i szczegółowych oraz alokacji środków budżetowych. 1. Komisja ocenia spójność programów z niniejszym rozporządzeniem, przepisami dotyczącymi poszczególnych funduszy, skutecznością ich wkładu w cele tematyczne i priorytety Unii specyficzne dla każdego funduszu objętego zakresem wspólnych ram strategicznych, wspólnymi ramami strategicznymi, umowami partnerskimi, zaleceniami dla poszczególnych państw przyjętymi na podstawie art. 121 ust. 2 Traktatu oraz z zaleceniami Rady przyjętymi na podstawie art. 148 ust. 4 Traktatu, biorąc pod uwagę ocenę ex ante. Ocena dotyczy w szczególności adekwatności i wykonalności strategii programu, wskaźników, odpowiednich celów ogólnych i szczegółowych oraz alokacji środków budżetowych.
Uzasadnienie
Należy podkreślić fakt, że ocenie powinny także podlegać konkretne dowody wykonalności strategii, nie tylko jej adekwatność.
Poprawka 28
Art. 28 ust. 1
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Rozwój kierowany przez lokalną społeczność

1. Rozwój kierowany przez lokalną społeczność, który w odniesieniu do EFRROW określany jest nazwą LEADER - inicjatywa wspólnotowa na rzecz rozwoju obszarów wiejskich, jest:

a) skoncentrowany na konkretnych terytoriach subregionalnych;

b) kierowany przez lokalną społeczność w postaci lokalnych grup działania, w których skład wchodzą przedstawiciele publicznych i prywatnych lokalnych interesów społeczno-gospodarczych, przy czym na poziomie podejmowania decyzji ani sektor publiczny, ani żadna z grup interesu nie reprezentuje więcej niż 49 % głosów;

Rozwój kierowany przez lokalną społeczność

1. Rozwój kierowany przez lokalną społeczność, który w odniesieniu do EFRROW określany jest nazwą LEADER - inicjatywa wspólnotowa na rzecz rozwoju obszarów wiejskich, jest:

a) skoncentrowany na konkretnych terytoriach subregionalnych;

b) kierowany przez lokalną społeczność w postaci lokalnych grup działania, w których skład wchodzą przedstawiciele publicznych i prywatnych lokalnych interesów społeczno-gospodarczych, przy czym na poziomie podejmowania decyzji ani sektor publiczny, ani żadna z grup interesu nie reprezentuje zasadniczo więcej niż 49 % głosów, zarazem jednak dopuszcza się możliwość wyłączeń w programach operacyjnych dla istniejących zinstytucjonalizowanych struktur na rzecz rozwoju lokalnego o innych zasadach głosowania;

Uzasadnienie
Nie należy niesprawiedliwie karać istniejących już partnerstw lokalnych, dlatego że nie mają one dokładnie takiego systemu głosów, jak wymagany we wniosku dotyczącym dyrektywy. Rozporządzanie powinno zostawiać odpowiedni margines swobody, aby pozwalać partnerom określać praktyczne rozwiązanie podczas przygotowywania umowy o partnerstwie.
Poprawka 29
Artykuł 29
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Strategie rozwoju lokalnego

1. Strategia rozwoju lokalnego zawiera przynajmniej następujące elementy:

a) definicję obszaru i ludności objętych strategią;

b) analizę potrzeb i potencjału obszaru w zakresie rozwoju, w tym analizę mocnych i słabych stron, szans i zagrożeń;

c) opis strategii i jej celów, opis zintegrowanego i innowacyjnego charakteru strategii oraz hierarchię celów, w tym jasne i wymierne cele dotyczące produktów/ usług lub rezultatów. Strategia jest spójna z odpowiednimi programami wszystkich zaangażowanych funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych;

d) opis procesu zaangażowania społeczności w opracowanie strategii;

e) plan działania wskazujący, w jaki sposób cele przekładają się na działania;

f) opis rozwiązań w zakresie zarządzania i monitorowania strategii wykazujący potencjał lokalnej grupy działania do realizacji strategii oraz opis szczegółowych uzgodnień dotyczących oceny;

g) plan finansowy strategii, w tym planowaną alokację każdego z funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych.

2. Państwa członkowskie określają kryteria wyboru strategii rozwoju lokalnego. Przepisy dotyczące poszczególnych funduszy mogą określać kryteria wyboru.

[....]

6. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 142 dotyczących definicji obszaru i ludności objętych strategią, o której mowa w ust. 1 lit. a).

Strategie rozwoju lokalnego

1. Strategia rozwoju lokalnego zawiera przynajmniej następujące elementy:

a) definicję obszaru i ludności objętych strategią;

b) analizę potrzeb i potencjału obszaru w zakresie rozwoju, w tym analizę mocnych i słabych stron, szans i zagrożeń;

c) opis strategii i jej celów, ukazujący jej zintegrowany charakter, zwłaszcza w odniesieniu do działań na obszarach podmiejskich i funkcjonalnych z udziałem partnerów miejskich i podmiotów z obszarów wiejskich opis zintegrowanego i innowacyjnego charakteru strategii oraz hierarchię celów, w tym jasne i wymierne cele dotyczące produktów/usług lub rezultatów. Strategia jest spójna z odpowiednimi programami wszystkich zaangażowanych funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych;

d) opis procesu zaangażowania społeczności w opracowanie strategii;

de) plan działania wskazujący, w jaki sposób cele przekładają się na działania;

ef) opis rozwiązań w zakresie zarządzania i monitorowania strategii wykazujący potencjał lokalnej grupy działania do realizacji strategii oraz opis szczegółowych uzgodnień dotyczących oceny;

fg) plan finansowy strategii, w tym planowaną alokację każdego z funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych, a zwłaszcza wykorzystanie zintegrowanych inwestycji terytorialnych, rozwoju miejskiego i wspólnych planów działania.

2. Państwa członkowskie w porozumieniu z samorządami terytorialnymi określają kryteria wyboru strategii rozwoju lokalnego. Przepisy dotyczące poszczególnych funduszy mogą określać kryteria wyboru. Przepisy dotyczące poszczególnych funduszy mogą określać kryteria wyboru.

[....]

6. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 142 dotyczących definicji obszaru i ludności objętych strategią, o której mowa w ust. 1 lit. a).

Uzasadnienie
Komitet pozytywnie ocenia propozycje Komisji dotyczące działań na rzecz rozwoju lokalnego i zintegrowanych inwestycji terytorialnych, zarazem jednak domaga się większego uproszczenia zasad i procedur wdrażania tych nowych przepisów, tak aby nie zniechęcać podmiotów lokalnych do korzystania z nich. W tym kontekście uważa za nieproporcjonalny przepis przewidujący akty delegowane w celu definicji obszaru i ludności objętych strategią rozwoju lokalnego, zważywszy że zadanie to leży zwykle w gestii samorządów lokalnych i regionalnych, jako że zakłada ono konkretną znajomość dynamiki i problemów danego obszaru. Co więcej, powinno być całkowicie możliwe łączenie strategii rozwoju lokalnego z realizacją zintegrowanych inwestycji terytorialnych i wspólnych planów działania.

Ponadto istotne jest, by strategie rozwoju lokalnego, które zostaną wdrożone, sprzyjały kontaktom obszarów miejskich z wiejskimi i by podmioty lokalne na obszarach podmiejskich mogły być pełnoprawnymi partnerami w realizacji tych strategii.

Poprawka 30
Artykuł 35
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Wnioski o płatność, w tym wydatki na instrumenty finansowe

2. W odniesieniu do instrumentów finansowych, o których mowa w art. 33 ust. 1 lit. b), wdrażanych zgodnie z art. 33 ust. 4 lit. a) i b), łączne kwalifikowalne wydatki przedstawione we wniosku o płatność obejmują oraz odrębnie ujawniają łączną kwotę wsparcia, które zostało wypłacone lub ma być wypłacone do instrumentu finansowego z przeznaczeniem na inwestycje na rzecz ostatecznych odbiorców, które mają zostać dokonane w ustalonym okresie wynoszącym maksymalnie dwa lata, włączając koszty zarządzania lub opłaty za zarządzanie.

3. Kwota wyliczona zgodnie z ust. 2 jest dostosowywana w kolejnych wnioskach o płatność w celu uwzględnienia różnicy między kwotą wsparcia wypłaconą wcześniej do danego instrumentu finansowego a kwotami faktycznie zainwestowanymi na rzecz ostatecznych odbiorców, powiększonymi o koszty zarządzania i opłaty za zarządzanie. Kwoty te ujawnia się odrębnie we wniosku o płatność.

[....]

Wnioski o płatność, w tym wydatki na instrumenty finansowe

2. W odniesieniu do instrumentów finansowych, o których mowa w art. 33 ust. 1 lit. b), wdrażanych zgodnie z art. 33 ust. 4 lit. a) i b), łączne kwalifikowalne wydatki przedstawione we wniosku o płatność obejmują oraz odrębnie ujawniają łączną kwotę wsparcia, które zostało wypłacone lub ma być wypłacone do instrumentu finansowego w celu wywiązania się z prawnie wiążących zobowiązań dotyczących inwestycji z przeznaczeniem na inwestycje na rzecz ostatecznych odbiorców, które mają zostać dokonane w ustalonym okresie wynoszącym maksymalnie dwa lata, włączając koszty zarządzania lub opłaty za zarządzanie.

3. Kwota wyliczona zgodnie z ust. 2 jest dostosowywana w kolejnych wnioskach o płatność w celu uwzględnienia różnicy między kwotą wsparcia wypłaconą wcześniej do danego instrumentu finansowego a kwotami faktycznie zainwestowanymi na rzecz ostatecznych odbiorców, powiększonymi o koszty zarządzania i opłaty za zarządzanie. Kwoty te ujawnia się odrębnie we wniosku o płatność. Kwoty przedstawione w kolejnych wnioskach o płatność są wyliczane zgodnie z przepisami ust. 2. Niemniej jednak we wniosku o płatność ujawnia się odrębnie kwoty faktycznie wydane, tj. zainwestowane na rzecz ostatecznych odbiorców lub wypłacone z tytułu kosztów zarządzania i opłat za zarządzanie, oraz prawnie wiążące zobowiązania zaciągnięte na odpowiednie koszty i opłaty za zarządzanie w związku z inwestycjami na rzecz ostatecznych odbiorców. W przypadku gdy faktycznie poniesione wydatki dotyczące prawnie wiążących zobowiązań są niższe o 20 % od prognoz, należy tę mniejszą kwotę wyłączyć z wniosku o płatność i można będzie ją uwzględnić w kolejnych wnioskach o płatność dopiero po tym, jak zostanie rzeczywiście wydana.

[....]

Uzasadnienie
We wniosku dotyczącym rozporządzenia zachęca się w szczególności do korzystania ze standardowych instrumentów przewidzianych przez Komisję. Celem, który zresztą popieramy, jest zahamowanie nadmiernego wykorzystywania instrumentów inżynierii finansowej tylko do uzyskania poświadczenia wydatków. Proponowane przez Komitet poprawki zmierzają do zapewnienia równowagi, m.in. poprzez większe zróżnicowanie warunków oraz wprowadzenie marginesu tolerancji odnośnie do zdolności przestrzegania przepisów.
Poprawka 31
Artykuł 39
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Wykorzystanie środków pozostałych po zamknięciu programu

Państwa członkowskie przyjmują niezbędne środki w celu dopilnowania, aby zasoby i zyski kapitałowe oraz inne dochody związane ze wsparciem z funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych na rzecz instrumentów finansowych były wykorzystywane zgodnie z celami programu przez okres co najmniej 10 lat od daty zamknięcia programu.

Wykorzystanie środków pozostałych po zamknięciu programu

Państwa członkowskie przyjmują niezbędne środki w celu dopilnowania, aby zasoby i zyski kapitałowe oraz inne dochody związane ze wsparciem z funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych na rzecz instrumentów finansowych były wykorzystywane zgodnie z celami programu przez okres co najmniej 510 lat od daty zamknięcia programu.

Uzasadnienie
Komitet jest zdania, że okres, w którym należy wykorzystać instrumenty inżynierii finansowej i pochodzące z nich zasoby, nie powinien być tak długi. Okres 10 lat od zamknięcia programu oznacza bowiem długotrwały brak pewności prawa.

Poprawka 32

Art. 40 ust. 2
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Sprawozdanie z wdrażania instrumentów finansowych

2. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, zawiera, odnośnie do każdego instrumentu finansowego, następujące informacje:

a) określenie programu operacyjnego i priorytetu, z których udzielane jest wsparcie z funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych;

[....]

e) łączna kwota wsparcia wypłaconego lub przyznanego w umowach gwarancyjnych przez instrument finansowy na rzecz ostatecznych odbiorców, w podziale na program i priorytet lub środek, podana we wnioskach o płatność przedłożonych Komisji;

f) przychody instrumentu finansowego i zwroty do instrumentu finansowego;

g) efekt mnożnikowy inwestycji dokonywanych w ramach instrumentu finansowego oraz wartość inwestycji i udziałów;

h) wkład instrumentu finansowego w osiąganie wskaźników danego programu i priorytetu.

[....]

Sprawozdanie z wdrażania instrumentów finansowych

2. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, zawiera, odnośnie do każdego instrumentu finansowego, następujące informacje:

a) określenie programu operacyjnego i priorytetu, z których udzielane jest wsparcie z funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych;

[....]

e) łączna kwota wsparcia wypłaconego lub przyznanego w umowach gwarancyjnych przez instrument finansowy na rzecz ostatecznych odbiorców, w podziale na program i priorytet lub środek, podana we wnioskach o płatność przedłożonych Komisji;

f) przychody instrumentu finansowego i zwroty do instrumentu finansowego;

gf) efekt mnożnikowy inwestycji dokonywanych w ramach instrumentu finansowego oraz wartość inwestycji i udziałów;

h) wkład instrumentu finansowego w osiąganie wskaźników danego programu i priorytetu.

[....]

Uzasadnienie
Celem jest uproszczenie wymogów rocznej sprawozdawczości na temat wymaganych przez Komisję danych dotyczących wdrażania instrumentów finansowych.
Poprawka 33
Artykuł 42 ust. 1
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Skład komitetu monitorującego

1. Komitet monitorujący składa się z przedstawicieli instytucji zarządzającej, wszelkich instytucji pośredniczących i przedstawicieli partnerów. Każdy członek komitetu monitorującego ma prawo głosu.

W skład komitetu monitorującego program w ramach celu "Europejska współpraca terytorialna" wchodzą również przedstawiciele każdego państwa trzeciego uczestniczącego w tym programie.

Skład komitetu monitorującego

1. Komitet monitorujący składa się z przedstawicieli instytucji zarządzającej, wszelkich instytucji pośredniczących i przedstawicieli partnerów. Każdy członek komitetu monitorującego ma prawo głosu.

W skład komitetu monitorującego program w ramach celu "Europejska współpraca terytorialna" wchodzą również przedstawiciele każdego państwa trzeciego uczestniczącego w tym programie pod warunkiem, że państwa te wnoszą do niego odpowiedni wkład finansowy.

Uzasadnienie

Nie jest jasne, jakie będą zasady udziału państw trzecich i obszarów, które sąsiadują z regionami najbardziej oddalonymi, w europejskiej współpracy terytorialnej. W przypadku programów finansowanych ze środków EIS lub IPA, oprócz środków z EFFR, o których mowa w art. 28 rozporządzenia dotyczącego współpracy terytorialnej, jest jasne, że potrzebny będzie udział państw trzecich. Jednakże w wypadku regionów najbardziej oddalonych, państwa trzecie i regiony sąsiadujące (z wyjątkiem Wysp Kanaryjskich i Maroka) nie są uwzględnione ani w ramach EIS, ani w ramach IPA. Są to kraje, które otrzymują środki z Europejskiego Funduszu Rozwoju (EFR) i które nie wnoszą dodatkowych środków w ramach europejskiej współpracy terytorialnej. Co się tyczy programów współpracy terytorialnej dotyczących regionów najbardziej oddalonych, to przewiduje się jedynie dotacje z EFFR, mimo że należy także współpracować z państwami trzecimi. Pomimo tego, że 30 % owych dotacji może być wykorzystywanych poza obszarem UE, państwa trzecie nie powinny uczestniczyć w komitetach monitorujących.

Poprawka 34
Art. 43 ust. 1
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Funkcje komitetu monitorującego

1. Komitet monitorujący zbiera się co najmniej raz w roku i dokonuje przeglądu realizacji programu i postępów w osiąganiu jego celów. Bierze przy tym pod uwagę dane finansowe, wskaźniki ogólne i specyficzne dla programu, w tym zmiany we wskaźnikach rezultatu i postępy w osiąganiu wartości docelowych ujętych ilościowo oraz celów pośrednich określonych w podstawie oceny wykonania.

Funkcje komitetu monitorującego

1. Komitet monitorujący zbiera się co najmniej raz w roku i dokonuje przeglądu realizacji programu i postępów w osiąganiu jego celów. Bierze przy tym pod uwagę dane finansowe, wskaźniki ogólne i specyficzne dla programu, w tym zmiany we wskaźnikach rezultatu i postępy w osiąganiu wartości docelowych ujętych ilościowo, a także informacje pochodzące z planu oceny, o którym mowa w art. 49, i cele pośrednie określone oraz celów pośrednich określonych w podstawie oceny wykonania.

Uzasadnienie

W celu oceny realizacji programu konieczne jest także uwzględnienie ocen in itinere, o których mowa w art. 49.

Poprawka 35
Art. 47 nowy ust. 2
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Przepisy ogólne

1. Oceny przeprowadza się w celu poprawy jakości projektowania i realizacji programów, jak również w celu analizy ich efektywności, skuteczności oraz ich wpływu. Wpływ programów jest oceniany zgodnie z misją odpowiedniego funduszu objętego zakresem wspólnych ram strategicznych w odniesieniu do celów unijnej strategii na rzecz inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu(2), jak również w odniesieniu do PKB oraz bezrobocia, w stosownych przypadkach.

2. Państwa członkowskie zapewniają zasoby niezbędne do przeprowadzenia ocen i dopilnowują, aby stosowane były procedury mające na celu wyprodukowanie i zgromadzenie danych niezbędnych do przeprowadzenia ocen, w tym danych odnoszących się do wskaźników ogólnych i, w stosownych przypadkach, specyficznych dla programu.

______

(2) Zob. najważniejsze cele strategii "Europa 2020".

Przepisy ogólne

1. Oceny przeprowadza się w celu poprawy jakości projektowania i realizacji programów, jak również w celu analizy ich efektywności, skuteczności oraz ich wpływu. Wpływ programów jest oceniany zgodnie z misją odpowiedniego funduszu objętego zakresem wspólnych ram strategicznych w odniesieniu do celów unijnej strategii na rzecz inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu(2), jak również w odniesieniu do PKB oraz bezrobocia, w stosownych przypadkach.

2. Poza tym, co określono w ust. 1, wpływ programów można oceniać także w odniesieniu do innych aspektów uznanych za istotne na podstawie specyfiki społeczno-gospodarczej danego obszaru.

3.2 Państwa członkowskie zapewniają zasoby niezbędne do przeprowadzenia ocen i dopilnowują, aby stosowane były procedury mające na celu wyprodukowanie i zgromadzenie danych niezbędnych do przeprowadzenia ocen, w tym danych odnoszących się do wskaźników ogólnych i, w stosownych przypadkach, specyficznych dla programu.

______

(2) Zob. najważniejsze cele strategii "Europa 2020".

Uzasadnienie
Powinno być możliwe, aby w ocenach wpływu analizowane były także inne, równie ważne aspekty, zgodnie z podejściem "nie tylko PKB", o którym mowa w opinii Komitetu Regionów "Pomiar postępu: wyjść poza PKB" (zob. CoR 163/2010 fin).
Poprawka 36
Art. 48 ust. 3
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
3. Oceny ex ante obejmują analizę:

[....]

o) czy wartości docelowe ujęte ilościowo dotyczące wskaźników są realistyczne, przy uwzględnieniu przewidywanego wsparcia z funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych;

p) uzasadnienia proponowanej formy wsparcia;

q) adekwatności zasobów ludzkich i zdolności administracyjnych do zarządzania programem;

r) przydatności procedur monitorowania programu oraz gromadzenia danych koniecznych do przeprowadzenia ocen;

s) przydatności celów pośrednich wybranych na potrzeby podstawy oceny wykonania;

t) adekwatności planowanych środków mających na celu promowanie równouprawnienia kobiet i mężczyzn oraz zapobieganie dyskryminacji;

u) adekwatności planowanych środków mających na celu promowanie zrównoważonego rozwoju.

3. Oceny ex ante obejmują analizę:

[....]

o) czy wartości docelowe ujęte ilościowo dotyczące wskaźników są realistyczne, przy uwzględnieniu przewidywanego wsparcia z funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych;

p) uzasadnienia proponowanej formy wsparcia;

q) adekwatności zasobów ludzkich i zdolności administracyjnych do zarządzania programem;

r) przydatności procedur monitorowania programu oraz gromadzenia danych koniecznych do przeprowadzenia ocen;

s) przydatności celów pośrednich wybranych na potrzeby podstawy oceny wykonania;

lq) adekwatności planowanych środków mających na celu promowanie równouprawnienia kobiet i mężczyzn oraz zapobieganie dyskryminacji;

rm) adekwatności planowanych środków mających na celu promowanie zrównoważonego rozwoju.

Uzasadnienie
(W wersji polskiej dokumentu Komisji podpunkty i)-u) odpowiadają podpunktom a)-q) w pozostałych wersjach językowych. Zmiana ta wynika z błędu formatowania - przyp. tłum.).

Komitet uważa, że ocena ex ante nie może zawierać elementów, których nie da się odpowiednio wyrazić ilościowo przed uruchomieniem programów bądź też które zostały już ujęte w innych dokumentach (np. system zarządzania i kontroli, umowa partnerska). Dlatego też proponuje się wyeliminowanie niektórych informacji.

Poprawka 37
Art. 49 nowy ust. 4
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Ocena podczas okresu programowania

1. Instytucja zarządzająca sporządza dla każdego programu plan oceny i przedkłada go zgodnie z przepisami dotyczącymi poszczególnych funduszy.

2. Państwa członkowskie zapewniają właściwy potencjał przeprowadzenia oceny.

3. Podczas okresu programowania instytucje zarządzające przeprowadzają oceny, w tym oceny w celu analizy efektywności, skuteczności i wpływu każdego programu na podstawie planu oceny. Co najmniej raz podczas okresu programowania ocena obejmuje analizę sposobu, w jaki wsparcie z funduszy przyczyniło się do osiągnięcia celów w odniesieniu do każdej osi priorytetowej. Wszystkie oceny powinny być zbadane przez komitet monitorujący i przesłane do Komisji.

4. Komisja może z własnej inicjatywy przeprowadzać oceny programów operacyjnych.

Ocena podczas okresu programowania

1. Instytucja zarządzająca sporządza dla każdego programu plan oceny i przedkłada go zgodnie z przepisami dotyczącymi poszczególnych funduszy.

2. Państwa członkowskie zapewniają właściwy potencjał przeprowadzenia oceny.

3. Podczas okresu programowania instytucje zarządzające przeprowadzają oceny, w tym oceny w celu analizy efektywności, skuteczności i wpływu każdego programu na podstawie planu oceny. Co najmniej raz podczas okresu programowania ocena obejmuje analizę sposobu, w jaki wsparcie z funduszy przyczyniło się do osiągnięcia celów w odniesieniu do każdej osi priorytetowej. Wszystkie oceny powinny być zbadane przez komitet monitorujący i przesłane do Komisji.

4. Instytucje zarządzające, opierając się na informacjach uzyskanych dzięki ocenom, o których mowa w ust. 3, przyjmują stosowne zmiany i ulepszenia dotyczące instrumentów danego programu i procedur jego wdrażania.

54. Komisja może z własnej inicjatywy przeprowadzać oceny programów operacyjnych.

Uzasadnienie
W celu zapewnienia lepszego ukierunkowania na wyniki, jest pożądane, aby informacje uzyskane dzięki ocenom in itinere były rzeczywiście wykorzystywane do poprawy skuteczności programów.
Poprawka 38
Art. 54 ust. 1
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Operacje przynoszące dochód

1. Dochody netto, które zostaną uzyskane po zakończeniu operacji w konkretnym okresie odniesienia, są określane z wyprzedzeniem za pomocą jednej z następujących metod:

a) zastosowanie zryczałtowanej stawki procentowej dochodów dla danego typu operacji;

b) obliczanie bieżącej wartości dochodu netto z operacji, biorąc pod uwagę zastosowanie zasady "zanieczyszczający płaci" oraz, w stosownych przypadkach, zasady sprawiedliwości w powiązaniu ze względną zamożnością danego państwa członkowskiego.

Kwalifikowalne wydatki na operacje, które mają być współfinansowane, nie przekraczają bieżącej wartości kosztu inwestycji operacji pomniejszonej o bieżącą wartość dochodów netto, określoną zgodnie z jedną z tych metod.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych, zgodnie z art. 142, dotyczących definicji stawki zryczałtowanej, o której mowa w lit. a) powyżej.

Komisja przyjmuje metodykę opisaną w lit. b) w drodze aktów wykonawczych zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 143 ust. 3.

Operacje przynoszące dochód

1. Dochody netto, które zostaną uzyskane po zakończeniu operacji w konkretnym okresie odniesienia, są określane z wyprzedzeniem za pomocą jednej z następujących metod:

a) zastosowanie zryczałtowanej stawki procentowej dochodów dla danego typu operacji;

b) obliczanie bieżącej wartości dochodu netto z operacji, biorąc pod uwagę zastosowanie zasady "zanieczyszczający płaci" oraz, w stosownych przypadkach, zasady sprawiedliwości w powiązaniu ze względną zamożnością danego państwa członkowskiego.

Kwalifikowalne wydatki na operacje, które mają być współfinansowane, nie przekraczają bieżącej wartości kosztu inwestycji operacji pomniejszonej o bieżącą wartość dochodów netto, określoną zgodnie z jedną z tych metod.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych, zgodnie z art. 142, dotyczących definicji Jeśli chodzi o definicję stawki zryczałtowanej, o której mowa w lit. a) powyżej., stosuje się następujące stawki zryczałtowane:

c) w przypadku inwestycji infrastrukturalnych, generujących znaczący dochód netto, stawka ta nie może przekroczyć:

i) 40 % całkowitego kosztu kwalifikowalnego w regionach objętych celem konwergencji, który może zostać zwiększony o nie więcej niż dodatkowych 10 % w państwach członkowskich objętych Funduszem Spójności;

ii) 30 % całkowitego kosztu kwalifikowalnego w regionach w okresie przejściowym;

iii) 25 % całkowitego kosztu kwalifikowalnego w obszarach objętych celem konkurencyjności;

iv) stawki te mogą zostać zwiększone o kwotę przeznaczoną na formy finansowania inne niż pomoc bezpośrednia, pod warunkiem że wzrost ten nie przekracza 10 % całkowitego kosztu kwalifikowalnego.

d) w przypadku inwestycji w przedsiębiorstwach wkład nie może przekroczyć:

i) 35 % całkowitego kosztu kwalifikowalnego w regionach objętych celem konwergencji;

ii) 25 % całkowitego kosztu kwalifikowalnego w regionach w okresie przejściowym;

iii) 5 % całkowitego kosztu kwalifikowalnego w obszarach objętych celem konkurencyjności;

iv) w przypadku inwestycji w małych i średnich przedsiębiorstwach wielkości te mogą zostać zwiększone o kwotę przeznaczoną na formy finansowania inne niż pomoc bezpośrednia, pod warunkiem że wzrost ten nie przekracza 10 % całkowitego kosztu kwalifikowalnego.

Komisja przyjmuje metodykę opisaną w lit. b) w drodze aktów wykonawczych zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 143 ust. 3.

Uzasadnienie
Komitet uważa, że lepszym rozwiązaniem byłoby powrócenie do przepisów obowiązujących w latach 2000-2006, które przewidywały zastosowanie jednej konkretnej (mniejszej) wysokości wkładu w wypadku projektów przynoszących dochód, tak aby nie zniechęcać autorów projektów.
Poprawka 39
Art. 55
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Kwalifikowalność

1. Kwalifikowalność wydatków ustala się na podstawie przepisów krajowych, z wyjątkiem przypadków, w których szczegółowe przepisy zostały ustanowione w niniejszym rozporządzeniu lub na jego podstawie bądź w przepisach dotyczących poszczególnych funduszy lub na ich podstawie.

6. Dochód netto wygenerowany bezpośrednio przez operację podczas jej realizacji, który nie został wzięty pod uwagę w czasie zatwierdzania operacji, zostaje odjęty od wydatków kwalifikowalnych operacji we wniosku o płatność końcową złożonym przez beneficjenta. Zasada ta nie ma zastosowania do instrumentów finansowych i nagród.

Kwalifikowalność

1. Kwalifikowalność wydatków ustala się na podstawie przepisów krajowych, z wyjątkiem projektów w ramach celu współpracy terytorialnej lub przypadków, w których szczegółowe przepisy zostały ustanowione w niniejszym rozporządzeniu lub na jego podstawie bądź w przepisach dotyczących poszczególnych funduszy lub na ich podstawie.

7. Dochód netto wygenerowany bezpośrednio przez operację podczas jej realizacji, który nie został wzięty pod uwagę w czasie zatwierdzania operacji, zostaje odjęty od wydatków kwalifikowalnych operacji we wniosku o płatność końcową złożonym przez beneficjenta. Zasada ta nie ma zastosowania do instrumentów finansowych i nagród.

[...]

9. W przypadku projektów w ramach celu współpracy terytorialnej Komisja ustanawia odrębny system pomocy, aby uniknąć jakiegokolwiek zakłócenia konkurencji pomiędzy operatorami.

Uzasadnienie
Aby nie komplikować kontroli w trakcie realizacji działań, należy skreślić ustęp 6. Należy dodać nowy ustęp 9, gdyż współpraca terytorialna zasługuje na szczególny system, ponieważ stosowanie lub dostosowanie różnych przepisów prawnych stanowi zbyt wielką przeszkodę administracyjną dla właściwej realizacji projektów.
Poprawka 40
Artykuł 59 ust. 3
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Specjalne zasady kwalifikowalności w przypadku dotacji

3. Następujące koszty nie kwalifikują się do wkładu z funduszy objętych zakresem wspólnych ram strukturalnych:

a) odsetki od zadłużenia;

b) zakup gruntów niezabudowanych i zabudowanych na kwotę przekraczającą 10 % łącznych wydatków kwalifikowalnych dla danej operacji. W wyjątkowych i należycie uzasadnionych przypadkach może zostać dozwolony wyższy odsetek dla operacji dotyczących ochrony środowiska naturalnego;

c) podatek od wartości dodanej (VAT). Kwoty VAT są jednak kwalifikowalne, jeżeli nie istnieje możliwość ich odzyskania na mocy prawodawstwa krajowego VAT i jeżeli są płacone przez beneficjentów innych niż osoby niepodlegające opodatkowaniu zgodnie z definicją podaną w art. 13 ust. 1 akapit pierwszy dyrektywy 2006/112/WE, pod warunkiem że takie kwoty VAT nie są ponoszone w związku z zapewnianiem infrastruktury.

Specjalne zasady kwalifikowalności w przypadku dotacji

3. Następujące koszty nie kwalifikują się do wkładu z funduszy objętych zakresem wspólnych ram strukturalnych:

a) odsetki od zadłużenia;

b) zakup gruntów niezabudowanych i zabudowanych na kwotę przekraczającą 10 % łącznych wydatków kwalifikowalnych dla danej operacji. W wyjątkowych i należycie uzasadnionych przypadkach może zostać dozwolony wyższy odsetek dla operacji dotyczących ochrony środowiska naturalnego;

c) odzyskiwalny podatek od wartości dodanej (VAT). Kwoty VAT są jednak kwalifikowalne, jeżeli nie istnieje możliwość ich odzyskania na mocy prawodawstwa krajowego VAT i jeżeli są płacone przez beneficjentów innych niż osoby niepodlegające opodatkowaniu zgodnie z definicją podaną w art. 13 ust. 1 akapit pierwszy dyrektywy 2006/112/WE, pod warunkiem że takie kwoty VAT nie są ponoszone w związku z zapewnianiem infrastruktury.

Uzasadnienie
Komitet opowiada się za tym, by tylko odzyskiwalny podatek VAT nie kwalifikował się do wkładu z funduszy objętych wspólnymi ramami strategicznymi. Jeśli bowiem w przypadku wszystkich projektów wdrażanych przez instytucje sektora publicznego podatek VAT, którego nie można odzyskać, będzie zaliczany do wydatków niekwalifikowalnych, zwiększy to znacznie poziom współfinansowania krajowego i narazi na szwank zdolność poziomu lokalnego i regionalnego do realizowania projektów. Ponadto zdaniem Komitetu przepis dotyczący niekwalifikowalności kwot VAT ponoszonych w związku z zapewnianiem infrastruktury beneficjentom jest dyskryminujący w porównaniu z innymi rodzajami działań.
Poprawka 41
Artykuł 64
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Akredytacja i koordynacja

[...]

3. Akredytacja opiera się na opinii niezależnego organu audytowego, który ocenia zgodność podmiotu z kryteriami akredytacji. Niezależny organ audytowy przeprowadza swoje zadania zgodnie z międzynarodowymi standardami audytu.

[...]

5. Państwo członkowskie może wyznaczyć podmiot koordynujący, którego zadaniem jest kontaktowanie się z Komisją i dostarczanie jej informacji, propagowanie jednolitego stosowania przepisów UE, przygotowanie sprawozdania podsumowującego przedstawiającego ogólny przegląd wszystkich poświadczeń dotyczących zarządzania oraz opinii z audytu na poziomie krajowym, a także koordynacja wdrażania działań naprawczych w odniesieniu do niedociągnięć natury ogólnej.

Akredytacja i koordynacja

[...]

3. Akredytacja opiera się na opinii niezależnego organu audytowego, który ocenia zgodność podmiotu z kryteriami akredytacji. Niezależny organ audytowy przeprowadza swoje zadania zgodnie z międzynarodowymi standardami audytu.

[...]

5. Państwo członkowskie może wyznaczyć podmiot koordynujący, którego zadaniem jest kontaktowanie się z Komisją i dostarczanie jej informacji, propagowanie jednolitego stosowania przepisów UE, przygotowanie sprawozdania podsumowującego przedstawiającego ogólny przegląd wszystkich poświadczeń dotyczących zarządzania oraz opinii z audytu na poziomie krajowym, a także koordynacja wdrażania działań naprawczych w odniesieniu do niedociągnięć natury ogólnej.

Uzasadnienie
Chodzi o to, by uniknąć mnożenia organów i podmiotów, które uczyniłyby jeszcze bardziej złożonym system zarządzania i kontroli.
Poprawka 42
Artykuł 67
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Wspólne zasady dotyczące płatności

1. Komisja dokonuje płatności wkładu z funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych na rzecz każdego programu zgodnie ze środkami budżetowymi i z zastrzeżeniem dostępnego finansowania. Każdą płatność księguje się w ramach najwcześniej otwartego zobowiązania budżetowego odpowiedniego funduszu.

2. Płatności dokonuje się w formie płatności zaliczkowej, płatności okresowych, płatności salda rocznego, w stosownych przypadkach, oraz płatności salda końcowego.

3. Dla form wsparcia na podstawie art. 57 ust. 1 lit. b), c) i d) kwoty wypłacane na rzecz beneficjenta są traktowane jako wydatki kwalifikowalne.

Wspólne zasady dotyczące płatności

1. Komisja dokonuje płatności wkładu z funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych na rzecz każdego programu zgodnie ze środkami budżetowymi i z zastrzeżeniem dostępnego finansowania. Każdą płatność księguje się w ramach najwcześniej otwartego zobowiązania budżetowego odpowiedniego funduszu.

2. Płatności dokonuje się w formie płatności zaliczkowej, płatności okresowych, płatności salda rocznego, w stosownych przypadkach, oraz płatności salda końcowego.

3. Dla form wsparcia na podstawie art. 57 ust. 1 lit. b), c) i d) kwoty wypłacane na rzecz beneficjenta są traktowane jako wydatki kwalifikowalne.

Uzasadnienie
Jesteśmy przeciwni zamieszczaniu odniesienia do "salda rocznego", jako że wprowadza to zasadę rocznego rozliczania rachunków (rocznego zamknięcia). Uważa się, że proponowane roczne rozliczenie rachunków wprowadza w rzeczywistości roczne zamknięcie, co zwiększy obciążenia biurokratyczne, wprowadzi obowiązkowe finansowe korekty nieprawidłowości wykrytych przez Komisję Europejską i/lub Europejski Trybunał Obrachunkowy i zmniejszy elastyczność dotyczącą zgłaszania i zastępowania nadsubskrypcji, która istnieje obecnie w okresie 2007-2013.
Poprawka 43
Artykuł 75 ust. 1 lit. a)
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Składanie informacji

1) Do dnia 1 lutego roku następującego po zakończeniu okresu obrachunkowego państwo członkowskie przedkłada Komisji następujące dokumenty i informacje zgodnie z [art. 56] rozporządzenia finansowego:

(a) poświadczone roczne sprawozdania finansowe odpowiednich podmiotów akredytowanych zgodnie z art. 64;

Składanie informacji

1) Do dnia 1 lutego roku następującego po zakończeniu okresu obrachunkowego państwo członkowskie przedkłada Komisji następujące dokumenty i informacje zgodnie z [art. 56] rozporządzenia finansowego:

(a) poświadczone roczne sprawozdania finansowe odpowiednich podmiotów akredytowanych zgodnie z art. 64, w przypadku, kiedy instytucja certyfikująca zdecydowała się zastosować procedurę rocznego rozliczenia rachunków na podstawie art.128;

Uzasadnienie
Byłoby wskazane, aby - tak jak ma to miejsce w przypadku obecnego okresu programowania - roczne rozliczenie rachunków pozostało możliwym wyborem dokonywanym przez samą instytucję certyfikującą. Harmonogram przewidziany w art. 75 jest trudny do zrealizowania, gdyż jest on zbyt napięty.
Poprawka 44
Art. 82 ust. 2
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Inwestycje na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia

2. Środki na cel "Inwestycje na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia" zostają rozdzielone między następujące trzy kategorie regionów na poziomie NUTS 2:

a) regiony słabiej rozwinięte, których PKB na mieszkańca jest niższy niż 75 % średniego PKB UE-27;

b) regiony w okresie przejściowym, których PKB na mieszkańca wynosi między 75 % a 90 % średniej PKB UE-27;

c) regiony lepiej rozwinięte, których PKB na mieszkańca jest wyższy niż 90 % średniej PKB UE-27.

Regiony są zaliczane do jednej z trzech kategorii na podstawie stosunku ich PKB na mieszkańca, mierzonego parytetem siły nabywczej i obliczanego na podstawie danych liczbowych Unii za okres od 2006 r. do 2008 r., do średniej PKB UE-27 w tym samym okresie odniesienia.

Inwestycje na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia

2. Środki na cel "Inwestycje na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia" zostają rozdzielone między następujące trzy kategorie regionów na poziomie NUTS 2:

a) regiony słabiej rozwinięte, których PKB na mieszkańca jest niższy niż 75 % średniego PKB UE-27;

b) regiony w okresie przejściowym, których PKB na mieszkańca wynosi między 75 % a 90 % średniej PKB UE-27;

c) regiony lepiej rozwinięte, których PKB na mieszkańca jest wyższy niż 90 % średniej PKB UE-27.

Regiony są zaliczane do jednej z trzech kategorii na podstawie stosunku ich PKB na mieszkańca, mierzonego parytetem siły nabywczej i obliczanego na podstawie dostępnych danych liczbowych Unii za okres ostatnich trzech latod 2006 r. do 2008 r., do średniej PKB UE-27 w tym samym okresie odniesienia.

Uzasadnienie
W celu wyjaśnienia, że do określania kwalifikowalności regionu należy stosować ostatnie dostępne dane, a nie dane z okresu przedkryzysowego z lat 2006-2008.
Poprawka 45
Artykuł 83 ust. 2
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Zasoby ogólne

2. Komisja, w drodze aktów wykonawczych, przyjmuje decyzję w sprawie rocznego podziału zasobów ogólnych między państwa członkowskie, bez uszczerbku dla przepisów ust. 3 niniejszego artykułu i art. 84 ust. 7.

Zasoby ogólne

2. Komisja, w drodze aktów wykonawczych, przyjmuje decyzję w sprawie rocznego podziału zasobów ogólnych między państwa członkowskie w ramach celu "Inwestycje na rzecz wzrostu gospodarczego i tworzenia nowych miejsc pracy", bez uszczerbku dla przepisów ust. 3 niniejszego artykułu i art. 84 ust. 7, oraz w sprawie programu współpracy w ramach celu "Współpraca terytorialna".

Uzasadnienie
KR pragnie zapewnić, że zasoby przydzielone na programy współpracy terytorialnej zostaną przyznane przez Komisję w oparciu o podział na obszary współpracy, a nie na krajowe pule środków.
Poprawka 46
Artykuł 84
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Środki na cel "Inwestycje na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia" oraz "Europejska współpraca terytorialna"

2. Przy podziale między państwa członkowskie stosuje się następuje kryteria:

a) kwalifikująca się ludność, zamożność regionu, zamożność kraju oraz stopa bezrobocia w regionach słabiej rozwiniętych i w regionach w okresie przejściowym;

b) kwalifikująca się ludność, zamożność regionu, stopa bezrobocia, wskaźnik zatrudnienia, poziom wykształcenia i gęstość zaludnienia w regionach lepiej rozwiniętych;

c) ludność, zamożność kraju oraz powierzchnia w przypadku Funduszu Spójności.

3. Do EFS przydziela się co najmniej 25 % środków funduszy strukturalnych przeznaczonych dla regionów słabiej rozwiniętych, 40 % środków dla regionów w okresie przejściowym i 52 % środków dla regionów lepiej rozwiniętych w każdym państwie członkowskim. Do celów niniejszego przepisu wsparcie dla państwa członkowskiego poprzez [instrument "Żywność dla potrzebujących"] uznaje się za część udziału funduszy strukturalnych przydzielonego do EFS.

[....]

5. Wsparcie z funduszy strukturalnych do [instrumentu "Żywność dla potrzebujących"] w ramach inwestycji na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia wynosi 2.500.000.000 EUR.

Komisja, w drodze aktu wykonawczego, przyjmuje decyzję określającą kwoty, które mają zostać przeniesione z przydziału funduszy strukturalnych dla każdego państwa członkowskiego dla całego okresu, w każdym państwie członkowskim. Odpowiednio zmniejsza się przydział każdego państwa członkowskiego w ramach funduszy strukturalnych.

Roczne środki odpowiadające wsparciu z funduszy strukturalnych, o których mowa w akapicie pierwszym, zapisywane są we właściwych pozycjach budżetu [instrumentu "Żywność dla potrzebujących"] w roku budżetowym 2014.

6. 5 % środków na cel "Inwestycje na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia" stanowi rezerwę na wykonanie, alokowaną zgodnie z art. 19.

[....]

8. Środki na cel "Europejska współpraca terytorialna" ustala się na poziomie 3,48 % zasobów ogólnych dostępnych na cele zobowiązań budżetowych z funduszy na okres 2014-2020 (tj. w kwocie 11.700.000.004 EUR).

Środki na cel "Inwestycje na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia" oraz "Europejska współpraca terytorialna"

2. Przy podziale między państwa członkowskie stosuje się następuje kryteria:

a) kwalifikująca się ludność, zamożność regionu, poważne i trwałe niekorzystne warunki przyrodnicze lub demograficzne regionów określone w art. 111 ust. 4 zamożność kraju oraz stopa bezrobocia w regionach słabiej rozwiniętych i w regionach w okresie przejściowym;

b) kwalifikująca się ludność, zamożność regionu, stopa bezrobocia, wskaźnik zatrudnienia, poziom wykształcenia i gęstość zaludnienia, rozproszenie i starzenie się ludności w regionach lepiej rozwiniętych;

c) ludność, zamożność kraju oraz powierzchnia w przypadku Funduszu Spójności.

3. Do EFS przydziela się co najmniej 205 % środków funduszy strukturalnych przeznaczonych dla regionów słabiej rozwiniętych, 3540 % środków dla regionów w okresie przejściowym i 4052 % środków dla regionów lepiej rozwiniętych w każdym państwie członkowskim. Do celów niniejszego przepisu wsparcie dla państwa członkowskiego poprzez [instrument "Żywność dla potrzebujących"] uznaje się za część udziału funduszy strukturalnych przydzielonego do EFS.

[....]

5. Wsparcie z funduszy strukturalnych do [instrumentu "Żywność dla potrzebujących"] w ramach inwestycji na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia wynosi 2.500.000.000 EUR.

Komisja, w drodze aktu wykonawczego, przyjmuje decyzję określającą kwoty, które mają zostać przeniesione z koperty budżetowej działu "Zarządzanie zasobami naturalnymi i ich ochrona" wieloletnich ram finansowych Unii Europejskiej z przydziału funduszy strukturalnych dla każdego państwa członkowskiego dla całego okresu, w każdym państwie członkowskim. Odpowiednio zmniejsza się przydział każdego państwa członkowskiego w ramach funduszy strukturalnych.

Roczne środki odpowiadające wsparciu z funduszy strukturalnych, o których mowa w akapicie pierwszym, zapisywane są we właściwych pozycjach budżetu [instrumentu "Żywność dla potrzebujących"] w roku budżetowym 2014.

6. 5 % środków na cel "Inwestycje na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia" stanowi rezerwę na wykonanie, alokowaną zgodnie z art. 19.

[....]

8. Środki na cel "Europejska współpraca terytorialna" ustala się na poziomie 3,48 % zasobów ogólnych dostępnych na cele zobowiązań budżetowych z funduszy na okres 2014-2020 (tj. w kwocie 11.700.000.004 EUR). Środki te zostaną odjęte od ogólnej sumy zasobów przydzielonych na politykę spójności w oparciu o podział na programy współpracy.

Uzasadnienie
Komitet Regionów wnosi, by - obok kryteriów zwykle stosowanych przy przyznawaniu pomocy państwom członkowskim - uwzględniono również dodatkowe kryteria, takie jak poważne i trwałe niekorzystne warunki przyrodnicze lub demograficzne regionów, o których mowa w art. 174 TFUE.

Należy także wziąć pod uwagę inne kryteria demograficzne, takie jak duże rozproszenie ludności, wyludnienie niektórych obszarów w danym regionie, takich jak obszary wiejskie i przygraniczne, czy też starzenie się ludności, które może mieć poważne konsekwencje dla rozwoju gospodarczego i kosztów usług publicznych.

Ponadto Komitet jest zdania, że proponowany minimalny poziom środków przydzielanych do EFS jest zbyt wysoki. Wnosi zatem, by obniżyć ten próg w przypadku każdej kategorii regionów. Komitet uważa bowiem, że należy umożliwić regionom inwestowanie w sektory dające możliwości zatrudnienia i generujące miejsca pracy, zapewniając przy tym ambitny poziom finansowania w dziedzinie zatrudnienia i spraw społecznych.

Ramy regulacyjne funduszy strukturalnych mogą stanowić nową podstawę prawną dla europejskiego programu pomocy żywnościowej dla potrzebujących, jednak w żadnym wypadku nie mogą - z finansowego punktu widzenia - zastąpić wspomnianego programu, którego cele wchodzą w zakres wspólnej polityki rolnej.

Wreszcie, KR pragnie zapewnić, że zasoby przydzielone na programy współpracy terytorialnej zostaną przyznane przez Komisję Europejską w oparciu o podział na obszary współpracy.

Poprawka 47
Art. 86 ust. 4
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Zasada dodatkowości

4. Weryfikacja utrzymania w danym okresie poziomu publicznych lub równoważnych wydatków strukturalnych na cel "Inwestycje na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia" odbywa się wyłącznie w państwach członkowskich, w których regiony słabiej rozwinięte i regiony w okresie przejściowym obejmują co najmniej 15 % ogółu ludności.

W państwach członkowskich, w których regiony słabiej rozwinięte i regiony w okresie przejściowym obejmują co najmniej 70 % ludności, weryfikacja odbywa się na poziomie krajowym.

W państwach członkowskich, w których regiony słabiej rozwinięte i regiony w okresie przejściowym obejmują więcej niż 15 % i mniej niż 70 % ludności, weryfikacja odbywa się na poziomie krajowym i regionalnym. W tym celu państwa członkowskie przekazują Komisji informacje na temat wydatków w regionach słabiej rozwiniętych i regionach w okresie przejściowym na każdym etapie procesu weryfikacji.

Zasada dodatkowości

4. Weryfikacja utrzymania w danym okresie poziomu publicznych lub równoważnych wydatków strukturalnych na cel "Inwestycje na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia" odbywa się wyłącznie w państwach członkowskich, w których regiony słabiej rozwinięte i regiony w okresie przejściowym obejmują co najmniej 1520 % ogółu ludności.

W państwach członkowskich, w których regiony słabiej rozwinięte i regiony w okresie przejściowym obejmują co najmniej 70 % ludności, weryfikacja odbywa się na poziomie krajowym.

W państwach członkowskich, w których regiony słabiej rozwinięte i regiony w okresie przejściowym obejmują więcej niż 1520 % i mniej niż 70 % ludności, weryfikacja odbywa się na poziomie krajowym i regionalnym. W tym celu państwa członkowskie przekazują Komisji informacje na temat wydatków w regionach słabiej rozwiniętych i regionach w okresie przejściowym na każdym etapie procesu weryfikacji.

Uzasadnienie
Komitet uważa za niecelowe i zbyteczne przeprowadzanie weryfikacji w zależności od odsetka ludności, ponieważ ustalanie zasad kontroli stosowania tej zasady leży w kompetencjach państw członkowskich. Ponadto z zadowoleniem należy przyjąć to, że weryfikacja zasady dodatkowości nie będzie przeprowadzana w państwach członkowskich, w których tylko niewielki odsetek ludności mieszka w regionach słabiej rozwiniętych i regionach w okresie przejściowym. Aby uczynić zadość zasadzie proporcjonalności, powinno się - dla uproszczenia administracji - podnieść ten odsetek do 20 %.
Poprawka 48
Art. 87 ust. 2 lit. c) i h)
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Treść i przyjęcie programów operacyjnych w ramach celu "Inwestycje na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia"

2. Program operacyjny określa:

[...]

c) wkład na rzecz zintegrowanego podejścia do rozwoju terytorialnego określonego w umowie partnerskiej, w tym:

i) mechanizmy zapewniające koordynację między funduszami, EFRROW, EFMR oraz innymi unijnymi i krajowymi instrumentami finansowania oraz EBI;

ii) w stosownych przypadkach - planowane zintegrowane podejście do rozwoju terytorialnego obszarów miejskich, wiejskich, przybrzeżnych i rybołówstwa oraz obszarów o szczególnych uwarunkowaniach terytorialnych, w szczególności ustalenia dotyczące wdrożenia art. 28 i 29;

iii) wykaz miast, w których realizowane będą zintegrowane działania na rzecz zrównoważonego rozwoju obszarów miejskich, orientacyjny roczny przydział wsparcia z EFRR na te działania, w tym środki przekazane miastom na zarządzanie na podstawie art. 7 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr [EFRR], a także orientacyjny roczny przydział wsparcia z EFS na działania zintegrowane;

iv) identyfikacja obszarów, na których rozwój lokalny będzie kierowany przez lokalną społeczność;

v) ustalenia dotyczące działań międzyregionalnych i transnarodowych z udziałem beneficjentów znajdujących się w co najmniej jednym innym państwie członkowskim;

vi) w stosownych przypadkach - wkład planowanych interwencji w realizację strategii makroregionalnych i strategii na rzecz basenów morskich;

d) wkład w zintegrowane podejście określone w umowie partnerskiej w celu zaspokojenia szczególnych potrzeb obszarów geograficznych najbardziej dotkniętych ubóstwem lub grup docelowych najbardziej zagrożonych dyskryminacją lub wykluczeniem, ze szczególnym uwzględnieniem zmarginalizowanych społeczności, oraz orientacyjny przydział środków;

[...]

h) przepisy wykonawcze dotyczące programu operacyjnego, obejmujące:

i) wskazanie organu akredytującego, instytucji zarządzającej, w stosownych przypadkach instytucji certyfikującej oraz instytucji audytowej;

ii) wskazanie podmiotu, któremu Komisja będzie przekazywać płatności;

Treść i przyjęcie programów operacyjnych w ramach celu "Inwestycje na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia"

2. Program operacyjny określa:

[...]

c) wkład na rzecz zintegrowanego podejścia do rozwoju terytorialnego określonego w umowie partnerskiej, w tym:

i) mechanizmy zapewniające koordynację między funduszami, EFRROW, EFMR oraz innymi unijnymi i krajowymi instrumentami finansowania oraz EBI;

ii) w stosownych przypadkach - planowane zintegrowane podejście do rozwoju terytorialnego obszarów miejskich, wiejskich, przybrzeżnych i rybołówstwa oraz obszarów o szczególnych uwarunkowaniach terytorialnych, w szczególności ustalenia dotyczące wdrożenia art. 28 i 29;

iii) orientacyjny wykaz miast, gdzie realizowane będą zintegrowane działania na rzecz zrównoważonego rozwoju obszarów miejskich. Tego rodzaju wykaz należy opracować w partnerstwie z władzami lokalnymi i regionalnymi i z poszanowaniem systemów instytucjonalnych właściwych każdemu państwu członkowskiemu, by zapewnić równy dostęp każdemu samorządowi lokalnemu pragnącemu realizować zintegrowane działania miejskie, orientacyjny roczny przydział wsparcia z EFRR na te działania, w tym środki przekazane miastom na zarządzanie na podstawie art. 7 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr [EFRR], a także orientacyjny roczny przydział wsparcia z EFS na działania zintegrowane;

iv) identyfikacja obszarów, na których rozwój lokalny będzie kierowany przez lokalną społeczność;

v) ustalenia dotyczące działań międzyregionalnych i transnarodowych z udziałem beneficjentów znajdujących się w co najmniej jednym innym państwie członkowskim;

vii) prezentacja ustaleń koordynacyjnych pomiędzy programami operacyjnymi w ramach celu "Inwestycje na rzecz wzrostu gospodarczego i tworzenia nowych miejsc pracy", programów współpracy terytorialnej i programów dotyczących tych samych regionów odnoszących się do polityki sąsiedztwa i EFR;

vi) w stosownych przypadkach - wkład planowanych interwencji w realizację strategii makroregionalnych i strategii na rzecz basenów morskich lub funkcjonalnych obszarów górskich;

vii)d) wkład w zintegrowane podejście określone w umowie partnerskiej w celu zaspokojenia szczególnych potrzeb obszarów geograficznych najbardziej dotkniętych ubóstwem lub grup docelowych najbardziej zagrożonych dyskryminacją lub wykluczeniem, ze szczególnym uwzględnieniem zmarginalizowanych społeczności, oraz orientacyjny przydział środków;

[...]

gh) przepisy wykonawcze dotyczące programu operacyjnego, obejmujące:

i) wskazanie organu akredytującego, instytucji zarządzającej, w stosownych przypadkach instytucji certyfikującej oraz instytucji audytowej;

ii) wskazanie podmiotu, któremu Komisja będzie przekazywać płatności;

Uzasadnienie

Propozycja Komisji, by określić stałą liczbę miast, ma charakter nadmiernie preskryptywny. Proponuje się zatem, by wykaz ten był orientacyjny. Ponadto ów wykaz miast powinien zostać opracowany w partnerstwie w władzami lokalnymi i regionalnymi.

Proponuje się włączenie litery d) do litery c) (viii), co pozwoli wyczerpująco potraktować kwestię podejścia zintegrowanego; z kolei aby zachować spójność z poprawką proponowaną do art. 64 ust. 3, proponuje się skreślenie wzmianki o zewnętrznym organie akredytującym.

Poprawka 49
Art. 91 ust. 2
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Informacje, które mają zostać przedłożone Komisji

2. Duże projekty przedłożone Komisji do zatwierdzenia muszą być zawarte w wykazie dużych projektów programu operacyjnego. Wykaz zostaje poddany przeglądowi przez państwo członkowskie lub instytucję zarządzającą w ciągu dwóch lat od przyjęcia programu operacyjnego i może, na wniosek państwa członkowskiego, zostać dostosowany zgodnie z procedurą określoną w art. 26 ust. 2, w szczególności w celu włączenia dużych projektów, w przypadku których przewidywana data zakończenia przypada przed końcem 2022 r.

Informacje, które mają zostać przedłożone Komisji

2. Duże projekty przedłożone Komisji do zatwierdzenia muszą, w miarę możliwości, być zawarte w wykazie dużych projektów programu operacyjnego. Duże projekty będą mogły być zatwierdzane także w trakcie okresu programowania. Wydatki związane z dużym projektem będzie można zgłaszać jeszcze przed jego zatwierdzeniem przez Komisję. Wykaz zostaje poddany przeglądowi przez państwo członkowskie lub instytucję zarządzającą w ciągu dwóch lat od przyjęcia programu operacyjnego i może, na wniosek państwa członkowskiego, zostać dostosowany zgodnie z procedurą określoną w art. 26 ust. 2, w szczególności w celu włączenia dużych projektów, w przypadku których przewidywana data zakończenia przypada Duże projekty powinny zostać zakończone przed końcem 2022 r.

Uzasadnienie

Komitet Regionów opowiada się za tym, by duże projekty przedłożone w okresie programowania mogły się rozpoczynać bez oczekiwania na przyjęcie przez Komisję, jak zaproponowano w ramach bieżącego programowania. Wnosi, by można było zgłaszać wydatki jeszcze przed zatwierdzeniem dużego projektu przez Komisję, tak aby nie opóźniać rozpoczęcia operacji.

Poprawka 50
Art. 93 ust. 1
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
1. Wspólny plan działania to operacja definiowana i zarządzana w odniesieniu do produktów/usług oraz rezultatów, które chce osiągnąć. Obejmuje grupę projektów, nie polegających na udostępnianiu infrastruktury, prowadzonych na odpowiedzialność beneficjenta, jako część programu operacyjnego lub programów operacyjnych.

Produkty/usługi oraz rezultaty wspólnego planu działania są uzgadniane przez państwo członkowskie i Komisję i przyczyniają się do osiągnięcia szczegółowych celów programów operacyjnych oraz stanowią podstawę wsparcia z funduszy. Rezultaty odnoszą się do bezpośrednich skutków wspólnego planu działania. Beneficjentem jest podmiot prawa publicznego. Wspólnych planów działania nie uważa się za duże projekty.

1. Wspólny plan działania to operacja definiowana i zarządzana w odniesieniu do produktów/usług oraz rezultatów, które chce osiągnąć. Obejmuje grupę projektów, nie polegających na udostępnianiu infrastruktury, prowadzonych na odpowiedzialność beneficjenta, jako częśćprogramu operacyjnego lub programów operacyjnych.

W przypadku gdy wspólny plan działania przewiduje zapewnianie infrastruktury, ich łączny koszt nie może przekraczać 8 mln euro. Produkty/usługi oraz rezultaty wspólnego planu działania są uzgadniane przez państwo członkowskie i Komisję i przyczyniają się do osiągnięcia szczegółowych celów programów operacyjnych oraz stanowią podstawę wsparcia z funduszy. Rezultaty odnoszą się do bezpośrednich skutków wspólnego planu działania. Beneficjentem jest podmiot prawa publicznego. Wspólnych planów działania nie uważa się za duże projekty.

Uzasadnienie
Komitet stwierdza, że wspólny plan działania ułatwia przede wszystkim wdrażanie EFS, w ramach konkretnych, ściśle określonych działań, ubolewa jednak, że korzystanie z tego mechanizmu jest utrudnione w przypadku EFRR wskutek wykluczenia projektów infrastrukturalnych.
Poprawka 51
Art. 93 ust. 2
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Zakres Zakres
2. Wsparcie publiczne przyznane na wspólny plan działania wynosi co najmniej 10.000.000 EUR lub 20 % wsparcia publicznego programu operacyjnego lub programów operacyjnych, w zależności od tego, która wartość jest niższa. 2. Wsparcie publiczne przyznane na wspólny plan działania wynosi co najmniej 105.000.000 EUR lub 2010 % wsparcia publicznego programu operacyjnego lub programów operacyjnych, w zależności od tego, która wartość jest niższa.
Uzasadnienie
Niższy próg postrzegany jest powszechnie jako bardziej odpowiedni do tego, by zagwarantować, że to narzędzie dostosowane jest do osiągalnej masy krytycznej. Jednakże należy zauważyć, że jest to prawnie wiążące minimum, a w wielu państwach członkowskich próg, który zostanie uzgodniony w wyniku negocjacji, będzie znacznie wyższy.
Poprawka 52
Art. 102 ust. 1
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Przekazywanie danych finansowych Przekazywanie danych finansowych
1. Do dnia 31 stycznia, 30 kwietnia, 31 lipca i 31 października instytucja zarządzająca przekazuje Komisji drogą elektroniczną następujące dane do celów monitorowania, dla każdego programu operacyjnego oraz w podziale na osie priorytetowe:

a) łączne koszty kwalifikowalne i publiczne koszty kwalifikowalne operacji oraz liczba operacji wybranych do udzielenia wsparcia;

b) łączne koszty kwalifikowalne i publiczne koszty kwalifikowalne umów lub innych zobowiązań prawnych zaciągniętych przez beneficjentów w ramach realizacji operacji wybranych do udzielenia wsparcia;

c) łączne wydatki kwalifikowalne zadeklarowane przez beneficjentów instytucji zarządzającej.

1. Do dnia 31 stycznia i, 30 kwietnia, 31 lipca i 31 października instytucja zarządzająca przekazuje Komisji drogą elektroniczną następujące dane do celów monitorowania, dla każdego programu operacyjnego oraz w podziale na osie priorytetowe:

a) łączne koszty kwalifikowalne i publiczne koszty kwalifikowalne operacji oraz liczba operacji wybranych do udzielenia wsparcia;

b) łączne koszty kwalifikowalne i publiczne koszty kwalifikowalne umów lub innych zobowiązań prawnych zawartych między instytucjami zarządzającymi i beneficjentami zaciągniętych przez beneficjentów w ramach realizacji operacji wybranych do udzielenia wsparcia;

c) łączne wydatki kwalifikowalne zadeklarowane przez beneficjentów instytucji zarządzającej.

Uzasadnienie
Komitet pragnie uprościć przekazywanie danych finansowych poprzez zmniejszenie jego częstości z czterech do dwóch rocznie. Chciałby również uprościć przekazywanie informacji dotyczących wybranych operacji. Wymagane byłyby tylko następujące informacje: łączne koszty kwalifikowalne, publiczne koszty kwalifikowalne, umowy i inne zobowiązania prawne zawarte między instytucjami zarządzającymi i beneficjentami.
Poprawka 53
Artykuł 105
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Działania informacyjne i promocyjne

1. Państwa członkowskie i instytucje zarządzające są odpowiedzialne za:

(a) zapewnienie stworzenia jednej strony internetowej lub jednego portalu internetowego zawierającego informacje na temat wszystkich programów operacyjnych w danym państwie członkowskim i dostęp do nich;

(b) informowanie potencjalnych beneficjentów o możliwościach finansowania w ramach programów operacyjnych;

(c) upowszechnianie wśród obywateli Unii roli i osiągnięć polityki spójności i funduszy przez działania informacyjne i komunikacyjne na temat rezultatów i skutków umów partnerskich, programów operacyjnych i operacji.

2. W celu zapewnienia przejrzystości dotyczącej wsparcia z funduszy państwa członkowskie prowadzą wykaz operacji, w podziale na programy operacyjne i fundusze, w formacie CSV lub XML, który jest dostępny za pośrednictwem strony internetowej lub portalu internetowego przedstawiających wykaz oraz krótki opis wszystkich programów operacyjnych w danym państwie członkowskim.

Wykaz operacji jest aktualizowany co najmniej raz na trzy miesiące.

Minimum informacji, jakie mają być zawarte w wykazie operacji, określono w załączniku V.

Działania informacyjne i promocyjne

1. Państwa członkowskie i instytucje zarządzające są odpowiedzialne za:

(a) zapewnienie stworzenia jednej strony internetowej lub jednego portalu internetowego zawierającego informacje na temat wszystkich programów operacyjnych w danym państwie członkowskim i dostęp do nich;

(b) informowanie potencjalnych beneficjentów o możliwościach finansowania w ramach programów operacyjnych;

(c) upowszechnianie wśród obywateli Unii roli i osiągnięć polityki spójności i funduszy przez działania informacyjne i komunikacyjne na temat rezultatów i skutków umów partnerskich, programów operacyjnych i operacji.

2. Także instytucje UE i organy doradcze mogą organizować działania podnoszące świadomość w celu wyjaśnienia sposobu funkcjonowania polityki spójności oraz jej wartości dodanej dla Unii Europejskiej.

23. W celu zapewnienia przejrzystości dotyczącej wsparcia z funduszy państwa członkowskie prowadzą wykaz operacji, w podziale na programy operacyjne i fundusze, w formacie CSV lub XML, który jest dostępny za pośrednictwem strony internetowej lub portalu internetowego przedstawiających wykaz oraz krótki opis wszystkich programów operacyjnych w danym państwie członkowskim.

Wykaz operacji jest aktualizowany co najmniej raz na sześć miesięcy trzy miesiące.

Minimum informacji, jakie mają być zawarte w wykazie operacji, określono w załączniku V.

Uzasadnienie
Przepisy powinny zezwolić na wspólne organizowanie działań podnoszących świadomość przez Komisję Europejską i Komitet Regionów, aby wspomóc władze lokalne i regionalne w wyjaśnianiu funkcjonowania polityki spójności zarówno w fazie ex ante, podczas jej realizacji, oraz w fazie ex post. KR powinien mieć możliwość wspierania wysiłków władz lokalnych i regionalnych jako beneficjentów funduszy spójności odpowiedzialnych za osiąganie wyników w terenie. KR powinien także dysponować środkami umożliwiającymi wyjaśnienie obywatelom sposobu wykorzystania funduszy strukturalnych oraz roli Unii Europejskiej w tym procesie.
Ponadto Komitet pragnie uprościć procedury dotyczące działań informacyjnych i promocyjnych. Tak więc aktualizowanie wykazu operacji dwa razy w roku wydaje się wystarczające.
Poprawka 54
Art. 110 ust. 3
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Określenie stopy współfinansowania

3. Stopa współfinansowania na poziomie każdej osi priorytetowej programów operacyjnych w ramach celu "Inwestycje na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia" nie może być wyższa niż:

a) 85 % dla Funduszu Spójności;

b) 85 % dla słabiej rozwiniętych regionów państw członkowskich, których średni PKB na mieszkańca w okresie 2007-2009 wynosił poniżej 85 % średniej UE-27 w tym samym okresie, oraz dla regionów najbardziej oddalonych;

c) 80 % dla regionów słabiej rozwiniętych państw członkowskich innych niż regiony wymienione w lit. b), kwalifikujących się do systemu przejściowego Funduszu Spójności w dniu 1 stycznia 2014 r.;

d) 75 % dla słabiej rozwiniętych regionów państw członkowskich, innych niż regiony wymienione w lit. b) i c), oraz dla wszystkich regionów, których PKB na mieszkańca w okresie 2007-2013 wynosił poniżej 75 % średniej UE-25 w okresie odniesienia, jednak których PKB na mieszkańca wzrósł do powyżej 75 % średniego PKB w UE-27;

e) 60 % dla regionów w okresie przejściowym innych niż regiony, o których mowa w lit. d);

f) 50 % dla regionów lepiej rozwiniętych innych niż regiony, o których mowa w lit. d);

Stopa współfinansowania na poziomie każdej osi priorytetowej programów operacyjnych w ramach celu "Europejska współpraca terytorialna" nie może być wyższa niż 75 %.

Określenie stopy współfinansowania

3. Stopa współfinansowania na poziomie każdej osi priorytetowej programów operacyjnych w ramach celu "Inwestycje na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia" nie może być wyższa niż:

a) 85 % dla Funduszu Spójności;

b) 85 % dla słabiej rozwiniętych regionów państw członkowskich, których średni PKB na mieszkańca w okresie 2007-2009 wynosił poniżej 85 % średniej UE-27 w tym samym okresie, oraz dla regionów najbardziej oddalonych;

c) 80 % dla regionów słabiej rozwiniętych państw członkowskich innych niż regiony wymienione w lit. b), kwalifikujących się do systemu przejściowego Funduszu Spójności w dniu 1 stycznia 2014 r.;

d) 75 % dla słabiej rozwiniętych regionów państw członkowskich, innych niż regiony wymienione w lit. b) i c), oraz dla wszystkich regionów, których PKB na mieszkańca w okresie 2007-2013 wynosił poniżej 75 % średniej UE-25 w okresie odniesienia, jednak których PKB na mieszkańca wzrósł do powyżej 75 % średniego PKB w UE-27;

e) 60 % dla regionów w okresie przejściowym innych niż regiony, o których mowa w lit. d);

f) 50 % dla regionów lepiej rozwiniętych innych niż regiony, o których mowa w lit. d);

Stopa współfinansowania na poziomie każdej osi priorytetowej programów operacyjnych w ramach celu "Europejska współpraca terytorialna" nie może być wyższa niż 8575 %. Dla programów operacyjnych w ramach celu "Europejska współpraca terytorialna", w których co najmniej jeden uczestnik należy do państwa członkowskiego, którego średni PKB na mieszkańca w okresie 2001-2003 wynosił poniżej 85 % średniej UE-25 w tym samym okresie, wkład EFRR nie przekracza 85 % kwalifikowalnych wydatków. Dla wszystkich innych programów operacyjnych wkład EFRR nie przekracza 75 % kwalifikowalnych wydatków współfinansowanych z EFRR. Wkład funduszy na poziomie osi priorytetowej ustala się w sposób zapewniający zgodność z maksymalną kwotą wkładu funduszy oraz maksymalnym wskaźnikiem wkładu poszczególnych funduszy ustalonych na poziomie programu operacyjnego.

Uzasadnienie
Proponowana stopa współfinansowania programów operacyjnych w ramach celu "Europejska współpraca terytorialna" w wysokości 75 % jest niższa niż stopa współfinansowania dla słabiej rozwiniętych regionów w ramach celu "Inwestycje na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia". Ta niższa stopa współfinansowania sprawia, że programy europejskiej współpracy terytorialnej są w tych słabiej rozwiniętych regionach nieatrakcyjne. Komitet Regionów nie zgadza się zatem na to, by programy europejskiej współpracy terytorialnej były współfinansowane w mniejszym stopniu, tzn. do 75 %. Komitet Regionów uważa takie zróżnicowanie za nieuzasadnione i domaga się ustalenia stopy współfinansowania dla obu celów na takim samym poziomie 85 %. W celu utrzymania jakości współpracy konieczne jest zachowanie aktualnych warunków określonych w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1083/2006 (rozporządzeniu ogólnym) w art. 53 ust. 3 i 4:

"3. Dla programów operacyjnych w ramach celu Europejska współpraca terytorialna, w których co najmniej jeden uczestnik należy do państwa członkowskiego, którego średni PKB na mieszkańca w okresie 2001–2003 wynosił poniżej 85 % średniej UE-25 w tym samym okresie, wkład EFRR nie przekracza 85 % kwalifikowalnych wydatków. Dla wszystkich innych programów operacyjnych wkład EFRR nie przekracza 75 % kwalifikowalnych wydatków współfinansowanych z EFRR.

4. Wkład funduszy na poziomie osi priorytetowej nie podlega pułapom określonym w ust. 3 i w załączniku III. Jest on jednak ustalony w sposób zapewniający zgodność z maksymalną kwotą wkładu funduszy oraz maksymalnym wskaźnikiem wkładu poszczególnych funduszy ustalonych na poziomie programu operacyjnego".

Jednocześnie Komitet Regionów nie uważa za słuszne, by maksymalną stopę współfinansowania określać na poziomie każdej osi priorytetowej. Takie rozwiązanie uniemożliwia różnicowanie wysokości współfinansowania w ramach poszczególnych osi priorytetowych, aby motywować beneficjentów do wypełniania określonych strategicznych celów.

Poprawka 55
Art. 111 ust. 4
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Kształtowanie stopy współfinansowania

4. objęcia obszarów o poważnych i trwałych niekorzystnych warunkach przyrodniczych lub demograficznych, do których zalicza się:

a) wyspiarskie państwa członkowskie, kwalifikujące się do wsparcia z Funduszu Spójności, oraz inne wyspy, z wyjątkiem wysp, na których znajduje się stolica państwa członkowskiego, lub które posiadają stałe połączenie z lądem stałym;

b) obszary górskie w rozumieniu prawodawstwa krajowego danego państwa członkowskiego;

c) obszary o niskiej (poniżej 50 osób na kilometr kwadratowy) i bardzo niskiej (poniżej 8 osób na kilometr kwadratowy) gęstości zaludnienia.

Kształtowanie stopy współfinansowania

4. objęcia obszarów o poważnych i trwałych niekorzystnych warunkach przyrodniczych lub demograficznych, do których zalicza się:

a) wyspiarskie państwa członkowskie, kwalifikujące się do wsparcia z Funduszu Spójności, oraz inne wyspy, z wyjątkiem wysp, na których znajduje się stolica państwa członkowskiego, lub które posiadają stałe połączenie z lądem stałym;

b) obszary górskie w rozumieniu prawodawstwa krajowego danego państwa członkowskiego;

c) obszary o niskiej (poniżej 50 osób na kilometr kwadratowy) i bardzo niskiej (poniżej 8 osób na kilometr kwadratowy) gęstości zaludnienia;

d) inne obszary o poważnych i trwałych niekorzystnych warunkach demograficznych.

Poprawka 56
Art. 112 ust. 2
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Obowiązki państw członkowskich

2. Państwa członkowskie zapobiegają nieprawidłowościom oraz je wykrywają i korygują, a także odzyskują kwoty nienależnie wypłacone wraz z odsetkami z tytułu zaległych płatności. Państwa członkowskie powiadamiają o tych nieprawidłowościach Komisję i informują ją o przebiegu powiązanych postępowań administracyjnych i prawnych.

Obowiązki państw członkowskich

2. Państwa członkowskie wprowadzają procedury w celu zapobiegania nieprawidłowościom, ich wykrywania i korygowania zapobiegają nieprawidłowościom oraz je wykrywają i korygują, a także odzyskują kwoty nienależnie wypłacone wraz z odsetkami z tytułu zaległych płatności. Państwa członkowskie powiadamiają o tych nieprawidłowościach Komisję i informują ją o przebiegu powiązanych postępowań administracyjnych i prawnych.

Uzasadnienie
Zgadzamy się na propozycję doprecyzowania tekstu Komisji, lecz nie uważamy za konieczne ograniczania wprowadzanych systemów elektronicznej wymiany danych jedynie do podmiotów publicznych będących beneficjentami.
Poprawka 57
Art. 113
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Wyznaczanie instytucji

[...]

5. W przypadku celu "Inwestycje na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia", pod warunkiem przestrzegania zasady rozdzielenia funkcji, instytucja zarządzająca, instytucja certyfikująca i, w stosownych przypadkach, instytucja audytowa, mogą stanowić część tego samego organu lub podmiotu publicznego. W przypadku programów operacyjnych, dla których łączna kwota wsparcia z funduszy przekracza kwotę 250.000.000 EUR, instytucja audytowa nie może jednak stanowić części tego samego organu lub podmiotu publicznego co instytucja zarządzająca.

[...]

7. Państwo członkowskie lub instytucja zarządzająca może powierzyć instytucji pośredniczącej zarządzanie częścią programu operacyjnego w drodze pisemnej umowy między instytucją pośredniczącą a państwem członkowskim lub instytucją zarządzającą ("dotacja globalna"). Instytucja pośrednicząca przedstawia gwarancje swojej płynności finansowej i kompetencji w danej dziedzinie, jak również w zarządzaniu administracyjnym i finansowym.

Wyznaczanie instytucji

[...]

5. W przypadku celu "Inwestycje na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia", pod warunkiem przestrzegania zasady rozdzielenia funkcji, instytucja zarządzająca, instytucja certyfikująca i, w stosownych przypadkach, instytucja audytowa, mogą stanowić część tego samego organu lub podmiotu publicznego. W przypadku programów operacyjnych, dla których łączna kwota wsparcia z funduszy przekracza kwotę 250.000.000 EUR, instytucja audytowa nie może jednak stanowić części tego samego organu lub podmiotu publicznego co instytucja zarządzająca.

[...]

7. Państwo członkowskie lub instytucja zarządzająca może powierzyć instytucji pośredniczącej zarządzanie częścią programu operacyjnego w drodze pisemnej umowy między instytucją pośredniczącą a państwem członkowskim lub instytucją zarządzającą ("dotacja globalna"). Instytucja pośrednicząca przedstawia gwarancje swojej płynności finansowej i kompetencji w danej dziedzinie, jak również w zarządzaniu administracyjnym i finansowym. Gwarancji takich nie wymaga się w przypadku, gdy instytucja pośrednicząca jest podmiotem prawa publicznego.

Uzasadnienie
Zdaniem KR-u byłoby lepiej utrzymać obecny system, w ramach którego nawet w przypadku programów dla których kwota wsparcia przekracza 250 mln EUR, instytucja audytowa może należeć do tego samego podmiotu prawa publicznego co instytucja zarządzająca.
KR uważa ponadto, że wymagane gwarancje nie powinny mieć zastosowania do instytucji pośredniczących, które są podmiotem prawa publicznego.
Poprawka 58
Art. 114 ust. 2
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Funkcje instytucji zarządzającej

2. W odniesieniu do zarządzania programem operacyjnym, instytucja zarządzająca:

a) wspiera prace komitetu monitorującego i dostarcza mu informacji wymaganych do wykonywania jego zadań, w szczególności dane dotyczące postępów programu operacyjnego w osiąganiu celów, dane finansowe i dane odnoszące się do wskaźników i celów pośrednich;

b) opracowuje i przedkłada Komisji roczne i końcowe sprawozdania z realizacji po ich zatwierdzeniu przez komitet monitorujący;

c) udostępnia instytucjom pośredniczącym oraz beneficjentom informacje, które są istotne odpowiednio dla wykonywania ich zadań i realizacji operacji;

d) tworzy system elektronicznej rejestracji i przechowywania danych dotyczących każdej operacji, które są niezbędne do monitorowania, oceny, zarządzania finansowego, weryfikacji i audytu, w tym danych dotyczących poszczególnych uczestników operacji, w stosownych przypadkach;

e) dopilnowuje, aby dane, o których mowa w lit. d), były gromadzone, wprowadzane do systemu i tam przechowywane, a dane na temat wskaźników były podzielone według płci w przypadkach wymaganych załącznikiem I do rozporządzenia w sprawie EFS.

Funkcje instytucji zarządzającej

2. W odniesieniu do zarządzania programem operacyjnym, instytucja zarządzająca:

a) wspiera prace komitetu monitorującego i dostarcza mu informacji wymaganych do wykonywania jego zadań, w szczególności dane dotyczące postępów programu operacyjnego w osiąganiu celów, dane finansowe i dane odnoszące się do wskaźników i celów pośrednich;

b) opracowuje i przedkłada Komisji roczne i końcowe sprawozdania z realizacji po ich zatwierdzeniu przez komitet monitorujący;

c) udostępnia instytucjom pośredniczącym oraz beneficjentom informacje, które są istotne odpowiednio dla wykonywania ich zadań i realizacji operacji;

d) tworzy system elektronicznej rejestracji i przechowywania danych dotyczących każdej operacji, które są niezbędne do monitorowania, oceny, zarządzania finansowego, weryfikacji i audytu, w tym danych dotyczących poszczególnych uczestników operacji, w stosownych przypadkach;

e) dopilnowuje, aby dane, o których mowa w lit. d), były gromadzone, wprowadzane do systemu i tam przechowywane, a dane na temat wskaźników były podzielone według płci w przypadkach wymaganych załącznikiem I do rozporządzenia w sprawie EFS.

Uzasadnienie
Istotne znaczenie ma możliwość przechowywania danych dotyczących każdej operacji, które mogą okazać się przydatne z różnych powodów, np. w przypadku sporów itp.
Poprawka 59
Artykuł 117
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Akredytacja i cofnięcie akredytacji instytucji zarządzającej i instytucji certyfikującej

1. Organ akredytujący przyjmuje formalną decyzję w celu akredytacji instytucji zarządzających i certyfikujących, które spełniają kryteria akredytacyjne przyjęte przez Komisję w drodze aktów delegowanych, zgodnie z art. 142.

2. Formalna decyzja, o której mowa w ust. 1, jest oparta na sprawozdaniu i opinii niezależnej instytucji audytowej, która ocenia system zarządzania i kontroli, w tym rolę instytucji pośredniczących, a także jego zgodność z art. 62, 63, 114 i 115. Organ akredytujący bierze pod uwagę, czy systemy zarządzania i kontroli dla programu operacyjnego są podobne do systemów obowiązujących w poprzednim okresie programowania, jak również wszelkie dowody skuteczności ich funkcjonowania.

3. Państwo członkowskie przedkłada Komisji formalną decyzję, o której mowa w ust. 1, w ciągu sześciu miesięcy od daty przyjęcia decyzji w sprawie przyjęcia programu operacyjnego.

4. W przypadku gdy łączna kwota pomocy z funduszy dla programu operacyjnego przekracza 250.000.000 EUR Komisja może zażądać, w terminie dwóch miesięcy od otrzymania formalnej decyzji, o której mowa w ust. 1, sprawozdania i opinii niezależnego organu audytowego, oraz opisu systemu zarządzania i kontroli.

Komisja może przedstawić swoje uwagi w terminie dwóch miesięcy od otrzymania tych dokumentów.

Podejmując decyzję o wystąpieniu o te dokumenty, Komisja bierze pod uwagę, czy systemy zarządzania i kontroli dla danego programu operacyjnego są podobne do systemów obowiązujących w poprzednim okresie programowania, czy instytucja zarządzająca pełni również funkcje instytucji certyfikującej, oraz uwzględnia wszelkie dowody sprawności ich funkcjonowania.

Akredytacja i cofnięcie akredytacji instytucji zarządzającej i instytucji certyfikującej

1. Organakredytującyprzyjmujeformalnądecyzję w celu akredytacji instytucji zarządzających i certyfikujących, które spełniają kryteria akredytacyjne przyjęte przez Komisjęwdrodzeaktówdelegowanych,zgodnie z art. 142.

2. Formalna decyzja, o której mowa w ust. 1, jest oparta na sprawozdaniu i opinii niezależnej instytucji audytowej, która ocenia system zarządzania i kontroli, w tym rolę instytucji pośredniczących, a także jego zgodność z art. 62, 63, 114 i 115. Organ akredytujący bierze pod uwagę, czy systemy zarządzania i kontroli dla programu operacyjnegopodobnedosystemówobowiązujących wpoprzednimokresieprogramowania,jakrównież wszelkie dowody skuteczności ich funkcjonowania.

3. Państwo członkowskie przedkłada Komisji formalną decyzję, o której mowa w ust. 1, w ciągu sześciu miesięcy od daty przyjęcia decyzji w sprawie przyjęcia programu operacyjnego.

4. W przypadku gdy łączna kwota pomocy z funduszy dla programu operacyjnego przekracza 250.000.000 EUR Komisja może zażądać, w terminie dwóch miesięcy od otrzymania formalnej decyzji, o której mowa w ust. 1, sprawozdania i opinii niezależnego organu audytowego, oraz opisu systemu zarządzania i kontroli.

Komisja może przedstawić swoje uwagi w terminie dwóch miesięcy od otrzymania tych dokumentów.

Podejmując decyzję o wystąpieniu o te dokumenty, Komisja bierze pod uwagę, czy systemy zarządzania i kontroli dla danego programu operacyjnego są podobne do systemów obowiązujących w poprzednim okresie programowania, czy instytucja zarządzająca pełni również funkcje instytucji certyfikującej, oraz uwzględnia wszelkie dowody sprawności ich funkcjonowania.

Uzasadnienie
Należy sprzeciwić się przewidzianej akredytacji instytucji zarządzających i kontrolujących. Wdrażanie polityki spójności przez państwa członkowskie jest zgodne z zasadą pomocniczości UE. Akredytacja organów państwowych przez inne organy państwowe nie znajduje w niektórych państwach członkowskich oparcia w prawie administracyjnym i narusza niezależność organizacji władzy państw członkowskich.
Poprawka 60
Art. 118 nowy ust. 4
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Współpraca z instytucjami audytowymi Współpraca z instytucjami audytowymi

4. Jeśli chodzi o programy operacyjne, w których przypadku łączne kwalifikowalne wydatki publiczne nie przekraczają 750 mln euro, zaś poziom współfinansowania unijnego nie przekracza 40 % łącznych wydatków publicznych, instytucja audytowa nie jest zobowiązana do przedstawiania Komisji strategii audytu.

Uzasadnienie
Komitet Regionów proponuje ponowne włączenie art. 74 ust. 1 rozporządzenia ogólnego dotyczącego okresu programowania 2007-2013, tak aby wprowadzić uproszczenia w dziedzinie proporcjonalności kontroli.
Poprawka 61
Art. 121 ust. 1
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Wnioski o płatność

1. Dla każdej osi priorytetowej wniosek o płatność obejmuje:

a) łączną kwotę kwalifikowalnych wydatków poniesionych przez beneficjentów w okresie realizacji operacji, ujętą w sprawozdaniu finansowym instytucji certyfikującej;

b) łączną kwotę wsparcia publicznego wypłaconą w okresie realizacji operacji ujętą w sprawozdaniu finansowym instytucji certyfikującej;

c) odpowiednie kwalifikowalne wsparcie publiczne wypłacone na rzecz beneficjenta ujęte w sprawozdaniu finansowym instytucji certyfikującej.

Wnioski o płatność

1. Dla każdej osi priorytetowej wniosek o płatność obejmuje:

a) łączną kwotę kwalifikowalnych wydatków poniesionych przez beneficjentów w okresie realizacji operacji, ujętą w sprawozdaniu finansowym instytucji certyfikującej;

b) łączną kwotę wsparcia publicznego wypłaconą w okresie realizacji operacji ujętą w sprawozdaniu finansowym instytucji certyfikującej;

c) odpowiednie kwalifikowalne wsparcie publiczne wypłacone na rzecz beneficjenta ujęte w sprawozdaniu finansowym instytucji certyfikującej.

Uzasadnienie
KR sądzi, że dane dotyczące wsparcia publicznego wypłaconego na rzecz beneficjenta nie powinny być ujęte w przesyłanych Komisji wnioskach o płatność. Proponuje zatem uproszczenie tych informacji.
Poprawka 62
Art. 124 ust. 1
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Płatności zaliczkowe

1. Kwota wstępnych płatności zaliczkowych jest wypłacana w ratach w następujący sposób:

a) w 2014 r.: 2 % kwoty wsparcia z funduszy na cały okres programowania dla programu operacyjnego;

b) w 2015 r.: 1 % kwoty wsparcia z funduszy na cały okres programowania dla programu operacyjnego;

c) w 2016 r.: 1 % kwoty wsparcia z funduszy na cały okres programowania dla programu operacyjnego.

Jeżeli program operacyjny jest przyjmowany w 2015 r. lub później, wcześniejsze raty są wypłacane w roku, w którym przyjęto program.

Płatności zaliczkowe

1. Kwota wstępnych płatności zaliczkowych jest wypłacana w ratach w następujący sposób:

a) w 2014 r.: 2 % kwoty wsparcia z funduszy na cały okres programowania dla programu operacyjnego;

b) w 2015 r.: 31 % kwoty wsparcia z funduszy na cały okres programowania dla programu operacyjnego;

c) w 2016 r.: 31 % kwoty wsparcia z funduszy na cały okres programowania dla programu operacyjnego.

Jeżeli program operacyjny jest przyjmowany w 2015 r. lub później, wcześniejsze raty są wypłacane w roku, w którym przyjęto program.

Uzasadnienie
Komitet z zadowoleniem przyjmuje propozycję mającą na celu zobowiązanie instytucji zarządzających do wypłacenia środków beneficjentom przed żądaniem zwrotu od Komisji, niemniej jednak przepis taki wymaga większej elastyczności systemu zaliczek, tak aby instytucje zarządzające dysponowały wystarczającymi środkami, żeby wychodzić naprzeciw żądaniom beneficjentów. W tym względzie Komitet domaga się zwiększenia ilości środków proponowanych przez Komisję: dodatkowo będą one mogły przyczyniać się do zmniejszania trudności, z jakimi w związku z kryzysem borykają się niektóre państwa członkowskie, jeśli chodzi o publiczny wkład krajowy.
Poprawka 63
Artykuł 128 ust. 1
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Treść rocznych sprawozdań finansowych

1. Poświadczone roczne sprawozdanie finansowe dla każdego programu operacyjnego obejmuje rok obrotowy i zawiera na poziomie każdej osi priorytetowej:

(a) całkowitą kwotę kwalifikowalnych wydatków, które są zapisane w sprawozdaniu finansowym instytucji certyfikującej jako zapłacone przez beneficjentów w trakcie realizacji operacji, oraz odpowiednie wypłacone kwalifikowalne wsparcie publiczne i całkowitą kwotę wsparcia publicznego wypłaconą w trakcie realizacji operacji;

(b) kwoty wycofane i odzyskane w roku obrotowym, kwoty, które mają być odzyskane na koniec roku obrotowego, kwoty odzyskane na podstawie art. 61 oraz nieściągalne należności;

(c) dla każdej osi priorytetowej - wykaz operacji zakończonych w danym roku obrotowym, które były wspierane z EFRR i Funduszu Spójności;

(d) dla każdej osi priorytetowej - uzgodnienie wydatków zadeklarowanych zgodnie z lit. a) z wydatkami zadeklarowanymi w odniesieniu do tego samego roku obrotowego we wnioskach o płatność, wraz z wyjaśnieniem wszelkich różnic.

Treść rocznych sprawozdań finansowych

1. Instytucja certyfikująca ma możliwość przedkładania poświadczonego rocznego sprawozdania finansowego na podstawie art. 75.

Poświadczone roczne sprawozdanie finansowe dla każdego programu operacyjnego obejmuje rok obrotowy i zawiera na poziomie każdej osi priorytetowej:

(a) całkowitą kwotę kwalifikowalnych wydatków, które są zapisane w sprawozdaniu finansowym instytucji certyfikującej jako zapłacone przez beneficjentów w trakcie realizacji operacji, oraz odpowiednie wypłacone kwalifikowalne wsparcie publiczne i całkowitą kwotę wsparcia publicznego wypłaconą w trakcie realizacji operacji;

(b) kwoty wycofane i odzyskane w roku obrotowym, kwoty, które mają być odzyskane na koniec roku obrotowego, kwoty odzyskane na podstawie art. 61 oraz nieściągalne należności;

(c) dla każdej osi priorytetowej - wykaz operacji zakończonych w danym roku obrotowym, które były wspierane z EFRR i Funduszu Spójności;

(d) dla każdej osi priorytetowej - uzgodnienie wydatków zadeklarowanych zgodnie z lit. a) z wydatkami zadeklarowanymi w odniesieniu do tego samego roku obrotowego we wnioskach o płatność, wraz z wyjaśnieniem wszelkich różnic.

Uzasadnienie
Byłoby wskazane gdyby, tak jak ma to miejsce w przypadku obecnego okresu programowania, roczne rozliczenie rachunków pozostało możliwym wyborem dokonywanym przez samą instytucję certyfikującą. Harmonogram przewidziany w art. 75 jest trudny do zrealizowania, gdyż jest on zbyt napięty.
Poprawka 64
Artykuł 134
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Zawieszenie płatności

1. Komisja może zawiesić w całości lub części płatności okresowe na poziomie osi priorytetowych lub programów operacyjnych, w przypadku gdy:

a) w systemie zarządzania i kontroli programu operacyjnego istnieje poważna wada, w odniesieniu do której nie podjęto środków naprawczych;

b) wydatek ujęty w zestawieniu wydatków związany jest z nieprawidłowością o poważnych skutkach finansowych, która nie została skorygowana;

c) państwo członkowskie nie podjęło niezbędnych działań w celu naprawy sytuacji, co doprowadziło do wstrzymania płatności na podstawie art. 74;

d) występują poważne niedociągnięcia w jakości i wiarygodności systemu monitorowania lub danych dotyczących wspólnych i specyficznych wskaźników;

e) państwo członkowskie nie podjęło działań określonych w programie operacyjnym odnoszących się do spełnienia uwarunkowań ex ante;

f) istnieją dowody wynikające z oceny wykonania, że w ramach osi priorytetowej nie osiągnięto celów pośrednich określonych w podstawie oceny wykonania;

g) państwo członkowskie nie reaguje lub nie reaguje w zadowalający sposób na podstawie art. 20 ust. 5;

h) zastosowanie ma jeden z przypadków określonych w art. 21 ust. 6 lit. a)-e).

2. Komisja może podjąć decyzję, w drodze aktów wykonawczych, o zawieszeniu w całości lub części płatności okresowych po umożliwieniu państwu członkowskiemu zgłoszenia uwag.

3. Komisja znosi zawieszenie w całości lub części płatności okresowych w przypadku gdy państwo członkowskie podjęło niezbędne środki umożliwiające zniesienie zawieszenia.

Zawieszenie płatności

1. Komisja może zawiesić w całości lub części płatności okresowe na poziomie osi priorytetowych lub programów operacyjnych, w przypadku gdy:

a) w systemie zarządzania i kontroli programu operacyjnego istnieje poważna wada, w odniesieniu do której nie podjęto środków naprawczych;

b) wydatek ujęty w zestawieniu wydatków związany jest z nieprawidłowością o poważnych skutkach finansowych, która nie została skorygowana;

c) państwo członkowskie nie podjęło niezbędnych działań w celu naprawy sytuacji, co doprowadziło do wstrzymania płatności na podstawie art. 74;

d) występują poważne niedociągnięcia w jakości i wiarygodności systemu monitorowania lub danych dotyczących wspólnych i specyficznych wskaźników;

e) państwo członkowskie nie podjęło działań określonych w programie operacyjnym odnoszących się do spełnienia uwarunkowań ex ante;

f) istnieją dowody wynikające z oceny wykonania, że w ramach osi priorytetowej nie osiągnięto celów pośrednich określonych w podstawie oceny wykonania;

g) państwo członkowskie nie reaguje lub nie reaguje w zadowalający sposób na podstawie art. 20 ust. 5;

h) zastosowanie ma jeden z przypadków określonych w art. 21 ust. 6 lit. a)-e).

2. Komisja może podjąć decyzję, w drodze aktów wykonawczych, o zawieszeniu w całości lub części płatności okresowych po umożliwieniu państwu członkowskiemu zgłoszenia uwag.

3. Komisja znosi zawieszenie w całości lub części płatności okresowych w przypadku gdy państwo członkowskie podjęło niezbędne środki umożliwiające zniesienie zawieszenia.

Uzasadnienie
Komitet Regionów uważa, że reguła zawieszenia całości lub części płatności okresowych przez Komisję ma uzasadnienie tylko w wypadkach poważnego naruszenia systemu zarządzania i kontroli.
Poprawka 65
Artykuł 140 ust. 1
Tekst zaproponowany przez Komisję Poprawka KR-u
Proporcjonalna kontrola programów operacyjnych

1. Operacje, dla których łączne wydatki kwalifikowalne nie przekraczają 100.000 EUR, nie podlegają więcej niż jednemu audytowi przeprowadzonemu przez instytucję audytową albo Komisję przed zamknięciem wszystkich odnośnych wydatków na podstawie art. 131. Inne operacje nie podlegają więcej niż jednemu audytowi na rok obrotowy przeprowadzonemu przez instytucję audytową i Komisję przed zamknięciem wszystkich odnośnych wydatków na podstawie art. 131. Niniejsze przepisy pozostają bez uszczerbku dla ust. 4.

Proporcjonalna kontrola programów operacyjnych

1. Operacje, dla których łączne wydatki kwalifikowalne nie przekraczają 250 000100 000 EUR, nie podlegają więcej niż jednemu audytowi przeprowadzonemu przez instytucję audytową albo Komisję przed zamknięciem wszystkich odnośnych wydatków na podstawie art. 131. Inne operacje nie podlegają więcej niż jednemu audytowi na rok obrotowy przeprowadzonemu przez instytucję audytową i Komisję przed zamknięciem wszystkich odnośnych wydatków na podstawie art. 131. Niniejsze przepisy pozostają bez uszczerbku dla ust. 4.

Uzasadnienie

W celu zagwarantowania rzeczywistej proporcjonalności w dziedzinie kontroli programów operacyjnych Komitet proponuje, by operacje, w których przypadku łączne wydatki kwalifikowalne nie przekraczają 250.000 euro, były poddawane tylko jednemu audytowi.

Poprawka 66
ZAŁĄCZNIK IV
Uwarunkowania ex ante
Uwarunkowania tematyczne ex ante - punkty 1, 2, 3, 6, 7, 8, 9, 10, 11
Cele tematyczne Uwarunkowania ex ante Kryteria, które należy spełnić
1. Zwiększenie nakładów na badania naukowe, rozwój technologiczny i innowacje (cel dotyczący badań i rozwoju)

(o którym mowa w art. 9 ust. 1)

1.1. Badania naukowe i innowacje: Istnienie na szczeblu krajowym lub regionalnym podejścia strategicznego do badań i innowacji na rzecz inteligentnej specjalizacji, zgodnie z krajowym programem reform, w celu zwiększenia wydatków na badania i innowacje ze środków prywatnych, co jest cechą dobrze funkcjonujących krajowych lub regionalnych systemów badań i innowacji(3). - Gotowa jest krajowa lub regionalna strategia Gotowe jest krajowe lub regionalne podejście strategiczne do badań i innowacji na rzecz inteligentnej specjalizacji, która:

- opiera się na analizie SWOT, aby skoncentrować zasoby na ograniczonym zestawie priorytetów badań i innowacji, uwzględniając w miarę możliwości ocenę wcześniejszych doświadczeń,

- przedstawia środki na rzecz pobudzenia prywatnych inwestycji w badania i rozwój,

- obejmuje system monitorowania i przeglądu.

- państwo członkowskie przyjęło ramy określające dostępne środki budżetowe na badania i innowacje;

- państwo członkowskie przyjęło wieloletni plan dotyczący budżetu i priorytetów inwestycji związanych z priorytetami UE (ESFRI - Europejskie Forum Strategii ds. Infrastruktur Badawczych).

2. Zwiększenie dostępności, wykorzystania i jakości technologii informacyjno-komunikacyjnych

(cel dotyczący szerokopasmowego internetu)

(o którym mowa w art. 9 ust. 2)

2.1. Rozwój cyfrowy: Istnienie w ramach krajowych lub regionalnych strategii krajowego lub regionalnego podejścia strategicznego do innowacji na rzecz inteligentnej specjalizacji czytelnego rozdziału na temat rozwoju cyfrowego w celu pobudzenia popytu na przystępne, dobrej jakości i interoperacyjne usługi, prywatne i publiczne, wykorzystujące technologie informacyjno-komunikacyjne, a także aby przyspieszyć ich asymilację przez obywateli, grupy w trudnej sytuacji, przedsiębiorstwa i administrację publiczną, w tym inicjatywy transgraniczne. - W krajowej lub regionalnej strategii krajowym lub regionalnym podejściu strategicznym do innowacji na rzecz inteligentnej specjalizacji znajduje się rozdział na temat rozwoju cyfrowego, który zawiera:

- budżet i priorytety działań określone na podstawie analizy SWOT przeprowadzonej zgodnie z tabelą wyników Europejskiej agendy cyfrowej(4);

- została przeprowadzona analiza równoważenia wsparcia dla popytu i podaży technologii informacyjnokomunikacyjnych (TIC);

- wymierne cele dla wyników interwencji w zakresie kultury informatycznej, umiejętności informatycznych, e-integracji, e-dostępności, oraz e-zdrowia, które są powiązane z istniejącymi odpowiednimi krajowymi lub regionalnymi strategiami sektorowymi;

- ocenę potrzeb w zakresie budowania większego potencjału technologii informacyjno-komunikacyjnych.

2.2. Infrastruktura dostępu nowej generacji do sieci internetowej: Istnienie krajowych lub regionalnych planów dostępu nowej generacji uwzględniających działania regionalne na rzecz osiągnięcia celów UE dotyczących dostępu do szybkiego internetu(5), a także upowszechniania spójności terytorialnej koncentrujących się na obszarach, na których rynek nie zapewnia otwartej infrastruktury po przystępnych kosztach i w odpowiedniej jakości, zgodnie zgodnych z przepisami unijnymi w zakresie konkurencyjności i pomocy państwa, a także świadczących usługi dostępne dla grup w trudnej sytuacji. - Gotowy jest krajowy lub regionalny plan dostępu nowej generacji, który zawiera:

- regularnie aktualizowany plan inwestycji w infrastrukturę poprzez koncentrację popytu i mapowania infrastruktury i usług;

- modele zrównoważonych inwestycji, które zwiększają konkurencyjność i zapewniają dostęp do otwartej, przystępnej cenowo i dobrej jakości infrastruktury i usług, uwzględniających przyszłe potrzeby;

- środki na stymulowanie inwestycji prywatnych.

3. Podnoszenie konkurencyjności małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP)

(o którym mowa w art. 9 ust. 3)

3.1. Zostały przeprowadzone konkretne działania w celu skutecznej realizacji programu Small Business Act oraz jego rewizji z dnia 23 lutego 2011 r.(6), w tym zasady "najpierw myśl na małą skalę". - Konkretne działania obejmują:

- mechanizm monitorowania w celu zapewnienia realizacji programu Small Business Act, w tym organ odpowiedzialny za koordynację kwestii dotyczących MŚP na różnych poziomach administracyjnych ("wysłannik ds. MŚP");

- środki mające na celu skrócenie czasu potrzebnego na rozpoczęcie działalności gospodarczej do 3 dni roboczych i zmniejszenie kosztów do 100 EUR;

- środki mające na celu skrócenie czasu potrzebnego na uzyskanie licencji i pozwoleń na podjęcie i prowadzenie konkretnej działalności danego przedsiębiorstwa do 3 miesięcy;

- mechanizm regularnej oceny wpływu prawodawstwa na MŚP przy użyciu "testu MŚP", biorąc pod uwagę, w stosownych przypadkach, różnice w wielkości przedsiębiorstw.

3.2. Transpozycja do prawa krajowego dyrektywy (2011/7/UE) Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 2011 r. w sprawie zwalczania opóźnień w płatnościach w transakcjach handlowych(7). - Transpozycja tej dyrektywy zgodnie z art. 12 tej dyrektywy (do dnia 16 marca 2013 r.).
6. Ochrona środowiska i promowanie zrównoważonego wykorzystania zasobów

(o którym mowa w art. 9 ust. 6)

6.1. Gospodarka wodna: Istnienie a) polityki w zakresie cen wody, przewidującej odpowiednie zachęty dla użytkowników, aby efektywnie korzystali z zasobów wodnych oraz b) odpowiedniego wkładu różnych użytkowników wody w zwrot kosztów za usługi wodne, zgodnie z art. 9 dyrektywy 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiającej ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej(8). - państwo członkowskie zapewniło wkład różnych użytkowników wody w zwrot kosztów za usługi wodne w podziale na sektory, zgodnie z art. 9 dyrektywy 2000/60/WE, z zachowaniem gwarancji równego dostępu dla wszystkich użytkowników tego wspólnego dobra;

- przyjęcie planu gospodarowania wodami w dorzeczu dla obszaru dorzecza, gdzie inwestycje dokonywane będą zgodnie z art. 13 dyrektywy 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiającej ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej(9).

6.2. Gospodarka odpadami: Wykonanie dyrektywy 2008/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylającej niektóre dyrektywy(10), w szczególności opracowanie planów gospodarki odpadami, zgodnie z tą dyrektywą oraz hierarchią odpadów. - państwo członkowskie przekazało Komisji sprawozdanie dotyczące postępów w osiąganiu celów określonych w art. 11 dyrektywy 2008/98/WE, powodów niedociągnięć oraz zamierzonych działań prowadzących do osiągnięcia celów;

- państwo członkowskie dopilnowało, aby jego właściwe organy sporządziły, zgodnie z art. 1, 4, 13 i 16 dyrektywy 2008/98/WE, jeden lub więcej planów gospodarki odpadami zgodnie z art. 28 dyrektywy;

- nie później niż do dnia 12 grudnia 2013 r. państwo członkowskie sporządziło, zgodnie z art. 1 i 4 dyrektywy 2008/98/WE, programy zapobiegania powstawaniu odpadów, zgodnie z wymogami art. 29 dyrektywy;

- państwo członkowskie podjęło niezbędne kroki w celu osiągnięcia celu na 2020 r. dotyczącego promowania ponownego wykorzystania i recyklingu, zgodnie z art. 11 dyrektywy 2008/98/WE.

7. Promowanie zrównoważonego transportu i usuwanie niedoborów przepustowości w działaniu najważniejszych infrastruktur sieciowych

(o którym mowa w art. 9 ust. 7)

7.1. Drogi: Istnienie kompleksowego krajowego planu transportu, który we właściwy sposób ustala priorytety Określenie priorytetów w zakresie inwestycji w bazową transeuropejską sieć transportową (TENT), w sieć kompleksową (inwestycje inne niż w sieć bazową TEN-T) oraz we wtórną łączność (w tym transport publiczny na szczeblu regionalnym i lokalnym). - Gotowy jest kompleksowy planu transportu zawierający:

- priorytety inwestycji w sieć bazową TEN-T, sieć kompleksową i wtórną łączność. priorytety uwzględniają wkład inwestycji w mobilność, trwały rozwój, zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych oraz wkładu w jednolitą europejską przestrzeń transportową,

- realistyczne i dojrzałe ramy projektu (wraz z harmonogramem, budżetem),

- strategiczną ocenę środowiskową, spełniającą wymogi prawne dotyczące planu transportu,

- środki mające na celu zwiększenie zdolności instytucji pośredniczących i beneficjentów do realizacji projektów.

7.2. Kolej: Istnienie w ramach kompleksowego krajowego planu transportu czytelnego rozdziału dotyczącego rozwoju kolei, który we właściwy sposób ustala priorytety Ustalenie priorytetów w zakresie inwestycji w bazową transeuropejską sieć transportową (TEN-T), w sieć kompleksową (inwestycje inne niż w sieć bazową TEN-T) oraz we wtórną łączność systemu kolejowego, zgodnie z ich wkładem w mobilność, trwałość oraz efekty sieci na szczeblu krajowym i europejskim. Inwestycje obejmują aktywa ruchome i interoperacyjność oraz rozwijanie potencjału. - Gotowy jest rozdział kompleksowego planu transportu dotyczący rozwoju kolei, zawierający:

- realistyczne i dojrzałe ramy projektu (wraz z harmonogramem, budżetem);

- strategiczną ocenę środowiskową, spełniającą wymogi prawne dotyczące planu transportu,

- środki mające na celu zwiększenie zdolności instytucji pośredniczących i beneficjentów do realizacji projektów.

8. Wspieranie zatrudnienia i mobilności pracowników

(cel dotyczący zatrudnienia)

(o którym mowa w art. 9 ust. 8)

8.1. Dostęp do zatrudnienia dla osób poszukujących pracy i osób nieaktywnych zawodowo, w tym lokalne inicjatywy w zakresie zatrudnienia i wspieranie mobilności pracowników: Została opracowana i jest realizowana aktywna polityka rynku pracy zgodna z ogólnymi wytycznymi polityk gospodarczych państw członkowskich i Unii(11) dotyczącymi tworzenia warunków dla powstawania miejsc pracy; - Służby zatrudnienia mają możliwość zapewnienia i faktycznie zapewniają:

- zindywidualizowanych usług oraz aktywnych i zapobiegawczych środków rynku pracy na wczesnym etapie, które są otwarte dla wszystkich osób poszukujących pracy,

- przewidywanie i doradztwo w zakresie możliwości długoterminowego zatrudnienia w drodze zmian strukturalnych na rynku pracy, takich jak przejście na gospodarkę niskoemisyjną,

- przejrzyste i systematyczne informacje na temat nowych miejsc pracy;

- Służby zatrudnienia utworzyły sieci z pracodawcami i uczelniami.

8.2. Praca na własny rachunek, przedsiębiorczość i tworzenie przedsiębiorstw: Istnienie kompleksowej strategii na rzecz pomocy na uruchomienie działalności gospodarczej zgodnie z programem Small Business Act(12) i w zgodzie z ogólnymi wytycznymi polityk gospodarczych państw członkowskich i Unii(13), dotyczącymi tworzenia warunków dla powstawania miejsc pracy. - Przygotowana jest kompleksowa strategia, która obejmuje:

- środki mające na celu skrócenie czasu potrzebnego na rozpoczęcie działalności gospodarczej do trzech dni roboczych i zmniejszenie kosztów do około 100 EUR;

- środki mające na celu skrócenie czasu potrzebnego na uzyskanie licencji i pozwoleń na podjęcie i prowadzenie konkretnej działalności danego przedsiębiorstwa do trzech miesięcy,

- działania łączące odpowiednie usługi rozwoju przedsiębiorstw i usługi finansowe (dostęp do kapitału), w tym kontakty z grupami i obszarami w niekorzystnej sytuacji.

8.3. Modernizacja i wzmacnianie instytucji rynku pracy, w tym działania zmierzające do poprawy transnarodowej mobilności pracowników(14):

- Instytucje rynku pracy są modernizowane i wzmacniane zgodnie z wytycznymi dotyczącymi zatrudnienia;

- Reformy instytucji rynku pracy zostaną poprzedzone przejrzystą strategią i oceną ex ante obejmującą kwestię płci

- Działania mające na celu reformę służb zatrudnienia, tak aby miały one możliwość zapewniania(15):

- zindywidualizowanych usług oraz aktywnych i zapobiegawczych środków rynku pracy na wczesnym etapie, które są otwarte dla wszystkich osób poszukujących pracy,

- doradztwa w zakresie możliwości długoterminowego zatrudnienia w drodze zmian strukturalnych na rynku pracy, takich jak przejście na gospodarkę niskoemisyjną,

- przejrzystych i systematycznych informacji na temat nowych miejsc pracy dostępnych na poziomie UE;

- Reformy służb zatrudnienia będą obejmowały tworzenie sieci z pracodawcami i uczelniami.

8.4. Aktywne i zdrowe starzenie się: Została opracowana i jest realizowana polityka dotycząca aktywnego starzenia się, zgodnie z wytycznymi dotyczącymi zatrudnienia(16) - Działania zmierzające do sprostania wyzwaniom aktywnego i zdrowego starzenia się(17):

- właściwe zainteresowane strony są zaangażowane w opracowywanie i realizację polityki aktywnego starzenia się,

- państwo członkowskie przygotowało środki mające na celu promowanie aktywnego starzenia się w celu ograniczenia wcześniejszego przechodzenia na emeryturę.

8.5. Przystosowywanie pracowników, przedsiębiorstw i przedsiębiorców do zmian: Istnienie polityk sprzyjających przewidywaniu i dobremu zarządzaniu zmianami i restrukturyzacją na wszystkich istotnych szczeblach (krajowym, regionalnym, lokalnym i sektorowym)(18). - Gotowe są skuteczne instrumenty mające na celu wspieranie partnerów społecznych i władz publicznych w opracowywaniu proaktywnych podejść do zmian i restrukturyzacji.
9. Inwestowanie w umiejętności, edukację i uczenie się przez całe życie (Cel dotyczący edukacji)

(o którym mowa w art. 9 ust. 10)

9.1. Przedwczesne zakończenie nauki: Istnienie kompleksowej strategii na rzecz ograniczania przedwczesnego zakończenia nauki, zgodnie z zaleceniem Rady z dnia 28 czerwca 2011 r. w sprawie polityk na rzecz ograniczania zjawiska przedwczesnego zakończenia nauki(19). - Gotowy jest system gromadzenia i analizowania danych i informacji dotyczących przedwczesnego zakończenia nauki na poziomie krajowym, regionalnym i lokalnym, który:

- zapewnia wystarczające podstawy do opracowywania ukierunkowanych polityk,

- jest stosowany systematycznie w celu monitorowania rozwoju sytuacji na odpowiednim poziomie.

- Gotowa jest strategia dotycząca przedwczesnego zakończenia nauki, która:

- opiera się na dowodach,

- o ile to możliwe, przewiduje odpowiednie środki gwarantujące zapobieganie, interwencję i wyrównywanie w odniesieniu do przedwczesnego zakończenia naukijest kompleksowa (np. obejmuje wszystkie sektory edukacji, w tym wczesny rozwój dziecka) i odpowiednio porusza kwestię środków zapobiegawczych, interwencyjnych i wyrównawczych,

- określa cele, które są zgodne z zaleceniem Rady w sprawie polityk na rzecz ograniczania przedwczesnego zakończenia nauki,

- ma charakter międzysektorowy i obejmuje oraz koordynuje wszystkie sektory polityki oraz zainteresowane podmioty, które są istotne z punktu widzenia zjawiska przedwczesnego zakończenia nauki.

9.2. Szkolnictwo wyższe: Istnienie krajowych lub regionalnych strategii na szczeblu krajowym lub regionalnym podejścia strategicznego na rzecz zwiększania uczestnictwa w szkolnictwie wyższym, podnoszenia jego jakości i skuteczności, zgodnie z komunikatem Komisji z dnia 10 maja 2006 r. w sprawie realizacji programu modernizacji dla uniwersytetów: wytyczne polityczne UE w zakresie edukacji, badań naukowych i innowacji(20). - Gotowa jest krajowa lub regionalna strategia Gotowe jest krajowe lub regionalne podejście strategiczne na rzecz szkolnictwa wyższego, która obejmuje przynajmniej dwie z następujących grup środków:

- środki zmierzające do zwiększenia uczestnictwa w szkolnictwie wyższym i uzyskiwania wyższego wykształcenia, które:

- zapewniają lepsze doradztwo dla przyszłych studentów,

- zwiększają uczestnictwo w szkolnictwie wyższym wśród grup o niskich dochodach i innych grup niedostatecznie reprezentowanych,

- zwiększają udział dorosłych uczących się,

- (w razie potrzeby) zmniejszają odsetek osób przedwcześnie porzucających naukę/poprawiają wskaźniki ukończenia nauki,

- środki mające na celu podniesienie jakości, które:

- zachęcają do wprowadzania innowacyjnych treści programowych i projektów programów,

- promują wysokie standardy jakości w nauczaniu;

- środki mające na celu zwiększanie szans na zatrudnienie i przedsiębiorczości, które:

- zachęcają do rozwoju umiejętności o charakterze ogólnym, w tym przedsiębiorczości, we wszystkich programach szkolnictwa wyższego,

- eliminują różnice istniejące między kobietami a mężczyznami w zakresie wyborów dotyczących nauki i zawodu oraz zachęcają studentów do wyboru kariery w sektorach, w których są niedostatecznie reprezentowani w celu zmniejszenia segregacji płci na rynku pracy,

- umożliwiają świadome nauczanie z wykorzystaniem wiedzy pochodzącej z badań i rozwoju w działalności przedsiębiorstw.

9.3. Uczenie się przez całe życie: Istnienie krajowych lub regionalnych ram politycznych w zakresie uczenia się przez całe życie, zgodnie z wytycznymi politycznymi na szczeblu UE(21). - Gotowe są krajowe lub regionalne ramy polityczne w zakresie uczenia się przez całe życie, które obejmują:

- środki mające na celu wspieranie realizacji programu uczenia się przez całe życie i podnoszenie kwalifikacji oraz mogące zapewnić zaangażowanie i partnerstwo zapewnienie zaangażowania i partnerstwa zainteresowanych stron, w tym partnerów społecznych i organizacji społeczeństwa obywatelskiego,

- środki mające na celu skuteczne świadczenie usług rozwoju umiejętności dla młodych ludzi odbywających szkolenie zawodowe, dorosłych, kobiet powracających na rynek pracy, osób o niskich kwalifikacjach i osób starszych, a także innych grup osób w niekorzystnej sytuacji,

- środki mające na celu rozszerzenie dostępu do programu uczenia się przez całe życie, w tym poprzez skuteczne wdrażanie narzędzi przejrzystości (europejskie ramy kwalifikacji, krajowe ramy kwalifikacji, europejski system transferu osiągnięć w kształceniu i szkoleniu zawodowym, europejskie ramy odniesienia na rzecz zapewniania jakości w kształceniu i szkoleniu zawodowym) oraz opracowanie i integrację usług w zakresie uczenia się przez całe życie (kształcenie i szkolenie, doradztwo, zatwierdzanie),

- środki mające na celu poprawę adekwatności kształcenia i szkolenia oraz dostosowanie ich do potrzeb określonych grup docelowych.

10. Wspieranie włączenia społecznego i walka z ubóstwem (Cel dotyczący walki z ubóstwem)

(o którym mowa w art. 9 ust. 9)

10.1. Aktywne włączenie - Gotowa jest krajowa strategia ograniczania ubóstwa, która:
Integracja społeczności zmarginalizowanych, takich jak Romowie: - opiera się na dowodach, co wymaga systemu gromadzenia i analizowania danych i informacji, które dostarczają dowodów wystarczających do opracowania polityk ograniczania ubóstwa; system ten jest stosowany do monitorowania postępów,
- Istnienie i realizacja krajowej strategii lub podejścia strategicznego na rzecz ograniczania ubóstwa, zgodnie zaleceniem Komisji z dnia 3 października 2008 r. w sprawie aktywnej integracji osób wykluczonych z rynku pracy(22)oraz wytycznymi w sprawie zatrudnienia. - jest zgodna z krajowymi celami dotyczącymi walki z ubóstwem i wykluczeniem społecznym (zgodnie z definicją w krajowym programie reform), co obejmuje rozszerzenie możliwości zatrudnienia na grupy w niekorzystnej sytuacji,

- zawiera mapowanie koncentracji terytorialnej wykraczające poza poziom regionalny/NUTS 3 grup zmarginalizowanych i grup w niekorzystnej sytuacji, w tym Romów,

- wykazuje, że partnerzy społeczni i właściwe zainteresowane strony są zaangażowane w opracowywanie aktywnego włączenia,

- zawiera środki umożliwiające przejście od opieki w domu do opieki społeczności lokalnych,

- wskazuje wyraźne środki zapobiegania i zwalczania segregacji we wszystkich dziedzinach.

- Gotowa jest krajowa strategia dotycząca integracji Romów, zgodna Unijnymi ramami dotyczącymi krajowych strategii integracji Romów(23). - Gotowa jest krajowa strategia dotycząca integracji Romów, która:

- ustala możliwe do osiągnięcia krajowe cele integracji Romów w celu zbliżenia ich do ogółu społeczeństwa; cele te powinny odnosić się co najmniej do jednego z do czterech unijnych celów integracji Romów, związanych z dostępem do edukacji, zatrudnienia, opieki zdrowotnej i zakwaterowania,

- jest spójna z krajowym programem reform,

- identyfikuje, o ile to możliwe w stosownych przypadkach, strefy mikroregiony w niekorzystnej sytuacji lub okolice poddane segregacji, gdzie wspólnoty są najbardziej poszkodowane, przy wykorzystaniu dostępnych wskaźników społeczno-gospodarczych i terytorialnych (np. bardzo niski poziom wykształcenia, długoterminowe bezrobocie itd.),

- przyznaje wystarczające finansowanie z budżetu krajowego, które zostanie uzupełnione, w stosownych przypadkach, finansowaniem ze środków międzynarodowych i unijnych,

- obejmuje wydajne metody monitorowania w celu oceny wpływu działań zmierzających do integracji Romów oraz mechanizmy rewizji w celu dostosowania strategii,

- została opracowana, jest realizowana i monitorowana w ścisłej współpracy i przy stałym dialogu ze społecznością romską oraz regionalnymi i lokalnymi władzami,

- obejmuje krajowy punkt kontaktowy ds. krajowej strategii dotyczącej integracji Romów oraz organ odpowiedzialny za koordynację opracowywania i realizacji tej strategii.

- Wsparcie dla zainteresowanych stron w dostępie do funduszy - Zainteresowane strony otrzymują wsparcie przy składaniu wniosków dotyczących projektów oraz przy realizacji wybranych projektów i zarządzaniu nimi.
10.2. Zdrowie: Istnienie krajowych lub regionalnych strategii krajowego lub regionalnego podejścia strategicznego na rzecz zdrowia zapewniających dostęp do wysokiej jakości usług zdrowotnych, a także stabilność gospodarczą. - Gotowa jest krajowa lub regionalna strategia na rzecz zdrowia, która:

- zawiera skoordynowane środki poprawiające i zwiększające dostęp do wysokiej jakości świadczeń zdrowotnych,

- zawiera środki mające na celu stymulowanie efektywności w sektorze opieki zdrowotnej, w tym poprzez wprowadzanie skutecznych i innowacyjnych technologii, modeli świadczenia usług i infrastruktury,

- obejmuje system monitorowania i przeglądu.

- Państwo członkowskie lub region przyjęły ramy określające dostępne środki budżetowe na opiekę zdrowotną.

11. Wzmacnianie potencjału instytucjonalnego i skuteczności administracji publicznej

(o którym mowa w art. 9 ust. 11)

Skuteczność administracji państw członkowskich:

- Istnienie strategii na rzecz podnoszenia skuteczności administracji państw członkowskich, w tym reform administracji publicznej(24)

- Strategia na rzecz podnoszenia skuteczności administracji państw członkowskich lub regionów jest gotowa i w trakcie realizacji(25); strategia ta obejmuje:

- analizę i strategiczne planowanie w zakresie reform prawnych, organizacyjnych lub proceduralnych,

- rozwój systemów zarządzania jakością,

- zintegrowane działania na rzecz uproszczenia i racjonalizacji procedur administracyjnych,

- opracowanie i realizację strategii i polityk dotyczących zasobów ludzkich, obejmujących plany zatrudnienia i ścieżki kariery personelu, budowanie kompetencji i rozwój zasobów;

- rozwój umiejętności na wszystkich poziomach;

- opracowywanie procedur i narzędzi monitorowania i oceny.

(3) Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów: Projekt przewodni strategii "Europa 2020" - Unia innowacji (COM(2010) 546 final z 6 października 2010 r.). Zobowiązanie 24/25 oraz załącznik I "Cechy dobrze działających krajowych i regionalnych systemów badań i innowacji". Konkluzje Rady ds. Konkurencyjności: Konkluzje w sprawie Unii innowacji dla Europy (dok. 17165/10 z 26 listopada 2010 r.).

(4) Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów: Europejska agenda cyfrowa (COM(2010) 245 final/2 z 26 sierpnia 2010 r.); Dokument roboczy służb Komisji: Digital Agenda Scoreboard (SEC(2011) 708 z 31 maja 2011 r.). Konkluzje Rady ds. Transportu, Telekomunikacji i Energii w sprawie Europejskiej agendy cyfrowej (dok. 10130/10 z 26 maja 2010 r.).

(5) Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów: Europejska agenda cyfrowa (COM(2010) 245 final/2 z 26 sierpnia 2010 r.); Dokument roboczy służb Komisji: Digital Agenda Scoreboard (SEC(2011) 708 z 31 maja 2011 r.).

(6) Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów: Najpierw myśl na małą skalę - Program "Small Business Act" dla Europy (COM (2008) 394 z 23 czerwca 2008 r.; Konkluzje Rady ds. Konkurencyjności: Najpierw myśl na małą skalę - Program "Small Business Act" dla Europy (dok. 16788/08 z 1 grudnia 2008 r.); Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów: Przegląd programu "Small Business Act" dla Europy (COM(2008) 78 final z 23 lutego 2011 r.); Konkluzje Rady ds. Konkurencyjności: Konkluzje w sprawie przeglądu programu "Small Business Act" dla Europy (dok. 10975/11 z 30 maja 2011 r.).

(7) Dz.U. L 48 z 23.2.2011, s. 1.

(8) Dz.U. L 327 z 22.12.2000, s. 1.

(9) Dz.U. L 327 z 22.12.2000, s. 1.

(10) D.z.U. L 312 z 22.11.2008, s. 3.

(11) Zalecenie Rady (2010/410/UE) z dnia 13 lipca 2010 r., Dz.U. L 191 z 23.7.2010, s. 28.

(12) Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów: Najpierw myśl na małą skalę - Program "Small Business Act" dla Europy (COM (2008) 394 z 23 czerwca 2008 r.; Konkluzje Rady ds. Konkurencyjności: Najpierw myśl na małą skalę - Program "Small Business Act" dla Europy (dok. 16788/08 z 1 grudnia 2008 r.); Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów: Przegląd programu "Small Business Act" dla Europy (COM(2008) 78 final z 23 lutego 2011 r.); Konkluzje Rady ds. Konkurencyjności: Konkluzje w sprawie przeglądu programu "Small Business Act" dla Europy (dok. 10975/11 z 30 maja 2011 r.).

(13) Zalecenie Rady (2010/410/UE) z dnia 13 lipca 2010 r., Dz.U. L 191 z 23.7.2010, s. 28.

(14) Jeżeli istnieje zalecenie Rady dla danego państwa związane bezpośrednio z tym przepisem dotyczącym warunkowości, wówczas ocena spełnienia tego przepisu będzie uwzględniać ocenę postępów w realizacji zalecenia Rady dla danego państwa.

(15) Terminy dostarczenia wszystkich elementów zawartych w tej sekcji mogą wygasnąć w okresie realizacji programu.

(16) Jeżeli istnieje zalecenie Rady dla danego państwa związane bezpośrednio z tym przepisem dotyczącym warunkowości, wówczas ocena spełnienia tego przepisu będzie uwzględniać ocenę postępów w realizacji zalecenia Rady dla danego państwa.

(17) Terminy dostarczenia wszystkich elementów zawartych w tej sekcji mogą wygasnąć w okresie realizacji programu.

(18) Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów: Wspólne zobowiązania na rzecz zatrudnienia, COM(2009) 257 final.

(19) Dz.U. L 191 z 1.7.2011, s. 1.

(20) COM (2006) 208 final [(Do zastąpienia komunikatem zaplanowanym na koniec września 2011 r.)].

(21) Konkluzje Rady z dnia 12 maja 2009 r. w sprawie strategicznych ram Europejskiej współpracy w dziedzinie kształcenia i szkolenia ("ET 2020") (Dz.U. C 119 z 28.5.2009, s. 2).

(22) Zalecenie Komisji z dnia 3 października 2008 r. w sprawie aktywnej integracji osób wykluczonych z rynku pracy (Dz.U. L 307 z 18.11.2008, s. 11).

(23) Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów: Unijne ramy dotyczące krajowych strategii integracji Romów do 2020 r. COM(2011) 173.

(24) Jeżeli istnieje zalecenie Rady dla danego państwa związane bezpośrednio z tym przepisem dotyczącym warunkowości, wówczas ocena spełnienia tego przepisu będzie uwzględniać ocenę postępów w realizacji zalecenia Rady dla danego państwa.

(25) Terminy osiągnięcia wszystkich elementów zawartych w tej sekcji mogą wygasnąć w okresie realizacji programu.

Uwarunkowania ex ante
Ogólne uwarunkowania ex ante- punkty 2, 5
Obszar Uwarunkowania ex ante Kryteria, które należy spełnić
2. Równouprawnienie płci Istnienie strategii na rzecz promowania równouprawnienia płci i mechanizmu gwarantującego jej skuteczną realizację. - Skuteczna realizacja i stosowanie jasno sprecyzowanej strategii promowania równouprawnienia płci są zapewnione przez:

- system gromadzenia i analizowania danych i wskaźników w podziale na płeć oraz opracowywania opartej na dowodach polityki równouprawnienia płci,

- plan i kryteria ex ante włączenia celów dotyczących równouprawnienia płci poprzez normy i wytyczne,

- mechanizmy wdrażania, w tym zaangażowanie organu do spraw równouprawnienia płci i odpowiedniej wiedzy specjalistycznej do przygotowywania, monitorowania i oceny interwencji.

5. Pomoc państwa Istnienie mechanizmu, który zapewnia skuteczne wdrożenie i stosowanie unijnych przepisów w zakresie pomocy państwa. - Skuteczne wdrożenie i stosowanie unijnych przepisów w zakresie pomocy państwa są zapewnione przez:

- uregulowania instytucjonalne dotyczące wdrożenia, stosowania i kontroli unijnych przepisów w zakresie pomocy państwa,

- strategię w zakresie szkoleń i rozpowszechniania informacji wśród pracowników zaangażowanych we wdrażanie funduszy,

- środki mające na celu zwiększanie potencjału administracyjnego w celu wdrożenia i stosowania unijnych przepisów w zakresie pomocy państwa.

Uzasadnienie
Sugerowane poprawki mają na celu odciążenie tekstu, gdyż wniosek Komisji wydaje się zbyt zawiły i szczegółowy, zwłaszcza we fragmentach dotyczących kryteriów realizacji.

Bruksela, 3 maja 2012 r.

Przewodnicząca
Komitetu Regionów
Mercedes BRESSO
______

(1) Opinia Komitetu Regionów "Pomiar postępu: wyjść poza PKB" (CdR 163/2010 fin).

Zmiany w prawie

Zmiany w składce zdrowotnej od 1 stycznia 2026 r. Rząd przedstawił założenia

Przedsiębiorcy rozliczający się według zasad ogólnych i skali podatkowej oraz liniowcy będą od 1 stycznia 2026 r. płacić składkę zdrowotną w wysokości 9 proc. od 75 proc. minimalnego wynagrodzenia, jeśli będą osiągali w danym miesiącu dochód do wysokości 1,5-krotności przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w czwartym kwartale roku poprzedniego, włącznie z wypłatami z zysku, ogłaszanego przez prezesa GUS. Będzie też dodatkowa składka w wysokości 4,9 proc. od nadwyżki ponad 1,5-krotność przeciętnego wynagrodzenia, a liniowcy stracą możliwość rozliczenia zapłaconych składek w podatku dochodowym.

Grażyna J. Leśniak 18.11.2024
Prezydent podpisał nowelę ustawy o rozwoju lokalnym z udziałem lokalnej społeczności

Usprawnienie i zwiększenie efektywności systemu wdrażania Rozwoju Lokalnego Kierowanego przez Społeczność (RLKS) przewiduje ustawa z dnia 11 października 2024 r. o zmianie ustawy o rozwoju lokalnym z udziałem lokalnej społeczności. Jak poinformowała w czwartek Kancelaria Prezydenta, Andrzej Duda podpisał ją w środę, 13 listopada. Ustawa wejdzie w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.

Grażyna J. Leśniak 14.11.2024
Do poprawki nie tylko emerytury czerwcowe, ale i wcześniejsze

Problem osób, które w latach 2009-2019 przeszły na emeryturę w czerwcu, przez co - na skutek niekorzystnych zasad waloryzacji - ich świadczenia były nawet o kilkaset złotych niższe od tych, jakie otrzymywały te, które przeszły na emeryturę w kwietniu lub w maju, w końcu zostanie rozwiązany. Emerytura lub renta rodzinna ma - na ich wniosek złożony do ZUS - podlegać ponownemu ustaleniu wysokości. Zdaniem prawników to dobra regulacja, ale równie ważna i paląca jest sprawa wcześniejszych emerytur. Obie powinny zostać załatwione.

Grażyna J. Leśniak 06.11.2024
Bez konsultacji społecznych nie będzie nowego prawa

Już od jutra rządowi trudniej będzie, przy tworzeniu nowego prawa, omijać proces konsultacji publicznych, wykorzystując w tym celu projekty poselskie. W czwartek, 31 października, wchodzą w życie zmienione przepisy regulaminu Sejmu, które nakazują marszałkowi Sejmu kierowanie projektów poselskich do konsultacji publicznych i wymagają sporządzenia do nich oceny skutków regulacji. Każdy obywatel będzie mógł odtąd zgłosić własne uwagi do projektów poselskich, korzystając z Systemu Informacyjnego Sejmu.

Grażyna J. Leśniak 30.10.2024
Nowy urlop dla rodziców wcześniaków coraz bliżej - rząd przyjął projekt ustawy

Rada Ministrów przyjęła we wtorek przygotowany w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej projekt ustawy wprowadzający nowe uprawnienie – uzupełniający urlop macierzyński dla rodziców wcześniaków i rodziców dzieci urodzonych w terminie, ale wymagających dłuższej hospitalizacji po urodzeniu. Wymiar uzupełniającego urlopu macierzyńskiego będzie wynosił odpowiednio do 8 albo do 15 tygodni.

Grażyna J. Leśniak 29.10.2024
Na zwolnieniu w jednej pracy, w drugiej - w pełni sił i... płacy

Przebywanie na zwolnieniu lekarskim w jednej pracy nie wykluczy już możliwości wykonywania pracy i pobierania za nią wynagrodzenia w innej firmie czy firmach. Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej przygotowało właśnie projekt ustawy, który ma wprowadzić też m.in. definicję pracy zarobkowej - nie będzie nią podpisanie w czasie choroby firmowych dokumentów i nie spowoduje to utraty świadczeń. Zwolnienie lekarskie będzie mogło przewidywać miejsce pobytu w innym państwie. To rewolucyjne zmiany. Zdaniem prawników, te propozycje mają sens, nawet jeśli znajdą się tacy, którzy będą chcieli nadużywać nowych przepisów.

Beata Dązbłaż 29.10.2024
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.UE.C.2012.225.58

Rodzaj: Akt przygotowawczy
Tytuł: Opinia "Ogólne rozporządzenie w sprawie funduszy objętych zakresem wspólnych ram strategicznych".
Data aktu: 03/05/2012
Data ogłoszenia: 27/07/2012