Skarga wniesiona w dniu 8 sierpnia 2011 r. - Gold East Paper (Jiangsu) i Gold Huasheng Paper (Suzhou Industrial Park) przeciwko Radzie(Sprawa T-444/11)
(2011/C 298/44)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 8 października 2011 r.)
Strony
Strona skarżąca: Gold East Paper (Jiangsu) Co. Ltd (Jiangsu, Chiny) i Gold Huasheng Paper (Suzhou Industrial Park) Co. Ltd (Jiangsu, Chiny) (przedstawiciele: V. Akritidis, Y. Melin i F. Crespo, avocats)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
– stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 452/2011 z dnia 6 maja 2011 r. nakładającego ostateczne cło antysubsydyjne na przywóz cienkiego papieru powleczonego pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej (Dz.U. L 128, s. 18) w zakresie dotyczącym skarżących spółek;
– obciążenie pozwanej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dziesięć zarzutów.
1) Zarzut pierwszy, wedle którego wysokość nałożonego cła wyrównawczego jest wyższa niż kwota subsydiów - uznanych za niezgodne z art. 15 ust. 1 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego(1) - stanowiących podstawę do obliczenia środków wyrównawczych, gdyż pierwsze cło ad valorem nie zostało wyrażone jako procent ceny CIF (ceny wraz z kosztem, ubezpieczeniem i frachtem), ale jako procent obrotów.
2) Zarzut drugi, wedle którego korzyść wynikająca z nadania przez władze państwowe prawa do korzystania z gruntu w zamian za zaniżoną opłatę nie została prawidłowo obliczona, co stanowi naruszenie art. 4, art. 6 lit. d) oraz art. 28 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego.
3) Zarzut trzeci dotyczący naruszenia art. 4 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego w ten sposób, że program zwolnienia z opodatkowania dywidend wypłacanych między kwalifikowanymi przedsiębiorstwami krajowymi nie ma charakteru szczegółowego, wobec czego cło nałożone w celu wyrównania skutków tego programu stanowi naruszenie wymienionego przepisu.
4) Zarzut czwarty dotyczący naruszenia art. 7 ust. 3 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego w ten sposób, że kwoty subsydiów z tytułu zwolnienia wyposażenia pochodzącego z przywozu z podatku VAT oraz z należności celnych oraz zniżki podatku VAT od wyposażenia wyprodukowanego w kraju zostały odniesione do okresu krótszego, niż zwykły okres amortyzacji w rozpatrywanej gałęzi przemysłu.
5) Zarzut piąty dotyczący naruszenia art. 6 lit. b) podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego w ten sposób, że analizując preferencyjne kredyty udzielane przedsiębiorstwom branży papieru powleczonego instytucje europejskie nie zbadały, jak oprocentowane byłyby kredyty, które zainteresowane przedsiębiorstwa mogłyby uzyskać na komercyjnych warunkach.
6) Zarzut szósty dotyczący naruszenia art. 14 ust. 2 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego ze względu na okoliczność, że nałożenie ceł antysubsydyjnych nie jest niezbędne z uwagi na równoczesne nałożenie ceł antydumpingowych.
7) Zarzut siódmy dotyczący naruszenia art. 8 ust. 1 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego oraz braku uzasadnienia rozporządzenia wykonawczego w ten sposób, że właściwe instytucje europejskie przeprowadziły swe dochodzenie tak, iż było bardziej prawdopodobne w świetle procedury gromadzenia danych lub procedury oceny danych, że instytucje te dojdą do wniosku, że przemysł Unii poniósł szkodę.
8) Zarzut ósmy dotyczący naruszenia art. 2 lit. d) oraz art. 15 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego w ten sposób, że zaskarżone rozporządzenie oparte jest na docelowej marży zysku, jakiej przemysł Unii nigdy w przeszłości nie osiągnął.
9) Zarzut dziewiąty, wedle którego decyzja o wyłączeniu pras zwojowych z kategorii produktów objętych postępowaniem i produktów podobnych oparta była na oczywistych błędach w ocenie stanu faktycznego sprawy, w wyniku czego doszło do naruszenia art. 8 (szkoda), art. 9 ust. 1 (przemysł Unii) oraz art. 10 ust. 6 (legitymacja czynna) podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego.
10) Zarzut dziesiąty dotyczący naruszenia art. 8 ust. 1 i 6 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego w ten sposób, że w zaskarżonym rozporządzeniu nie zbadano, czy nałożone cło nie wykracza poza zakres tego, co niezbędne, by zrównoważyć szkodę spowodowaną przez subsydiowany przywóz.
______
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 597/2009 z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (Dz.U. L 188, s. 93).
