(2011/C 236/09)(Dz.U.UE C z dnia 12 sierpnia 2011 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 994/2010 z dnia 20 października 2010 r. w sprawie środków zapewniających bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego i uchylenia dyrektywy Rady 2004/67/WE(1), w szczególności jego art. 12,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W art. 12 rozporządzenia (UE) nr 994/2010 ustanowiono Grupę Koordynacyjną ds. Gazu w celu ułatwienia koordynacji środków dotyczących bezpieczeństwa dostaw gazu. Grupa powinna składać się z przedstawicieli państw członkowskich, w szczególności ich właściwych organów, a także Agencji ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki, europejskiej sieci operatorów systemów przesyłowych gazu oraz organizacji reprezentujących interesy przedmiotowej branży i zainteresowanych odbiorców.
(2) Współodpowiedzialność za bezpieczeństwo dostaw gazu spoczywa na przedsiębiorstwach gazowych, państwach członkowskich oraz Komisji w granicach zakresu działalności i kompetencji każdego z tych podmiotów. Ponadto odbiorcy stosujący gaz do wytwarzania energii elektrycznej lub w celach przemysłowych również mogą odegrać istotną rolę w kwestiach bezpieczeństwa dostaw gazu ze względu na posiadane możliwości reagowania na sytuacje kryzysowe poprzez środki po stronie popytu. W związku z powyższym, aby zapewnić optymalną koordynację środków podejmowanych na mocy rozporządzenia (UE) nr 994/2010, organizacje reprezentujące interesy przedmiotowej branży i zainteresowanych odbiorców powinny aktywnie uczestniczyć w pracach Grupy Koordynacyjnej ds. Gazu.
(3) W porozumieniu z państwami członkowskimi Komisja powinna podjąć decyzję w sprawie składu Grupy, zapewniając jej pełną reprezentatywność i przestrzeganie podejścia trójpoziomowego, które wiąże się z zaangażowaniem najpierw odnośnych przedsiębiorstw gazowych i sektorów gospodarki, następnie państw członkowskich na szczeblu krajowym lub regionalnym, a na końcu Unii Europejskiej.
(4) Następujące organizacje przedmiotowej branży mogą zostać uznane za reprezentatywne:
- europejskie zrzeszenie operatorów systemu magazynowania w rozumieniu art. 2 pkt 10 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/73/WE z dnia 13 lipca 2009 r. dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego i uchylającej dyrektywę 2003/55/WE(2) oraz operatorów systemu LNG w rozumieniu art. 2 pkt 12 dyrektywy 2009/73/WE,
- europejskie zrzeszenie dostawców gazu,
- międzynarodowe zrzeszenie producentów gazu na terenie Europy,
- europejskie zrzeszenie podmiotów prowadzących sprzedaż gazu.
(5) W odniesieniu do zainteresowanych odbiorców należy rozróżnić cztery główne typy odbiorców gazu ziemnego:
- sektor przemysłu,
- sektor energetyczny wykorzystujący gaz jako paliwo,
- sektor gospodarstw domowych,
- sektor sieci ciepłowniczych.
(6) Grupa Koordynacyjna ds. Gazu powinna doradzać Komisji celem ułatwienia koordynacji środków na rzecz zapewnienia bezpieczeństwa dostaw w przypadku stanu nadzwyczajnego na szczeblu unijnym lub regionalnym. Grupa to także podstawowy organ, z którym Komisja konsultuje się w zakresie opracowywania planów działań zapobiegawczych i planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnych. Grupa Koordynacyjna ds. Gazu powinna monitorować adekwatność i celowość środków podejmowanych na podstawie rozporządzenia (UE) nr 994/2010, a także prowadzić wymianę informacji dotyczących bezpieczeństwa dostaw gazu na szczeblu krajowym, regionalnym i unijnym.
(7) Należy ustanowić zasady dotyczące ujawniania informacji przez członków grupy.
(8) Dane osobowe powinny być przetwarzane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych(3).
(9) Należy uchylić decyzję 2006/791/WE,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli dnia 11 sierpnia 2011 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Günther OETTINGER |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 295 z 12.11.2010, s. 1.
(2) Dz.U. L 211 z 14.8.2009, s. 36.
(3) Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.
(4) Członkowie, którzy nie życzą sobie, aby ujawniono ich nazwisko, mogą złożyć wniosek o wyłączenie ich z powyższej zasady. Wniosek o nieujawnianie nazwiska członka grupy ekspertów uznaje się za uzasadniony w przypadku, gdy opublikowanie nazwiska mogłoby zagrozić jego bezpieczeństwu lub nietykalności osobistej bądź stanowić nieuzasadnione naruszenie prywatności.
(5) SEC(2007) 639 z 25.6.2007.
(6) Dz.U. L 319 z 18.11.2006, s. 49.