Odwołanie od wyroku Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 1 lipca 2010 r. w sprawie T-64/08 Nuova Terni Industrie Chimiche SpA przeciwko Komisji Europejskiej, wniesione w dniu 15 września 2010 r. przez Nuova Terni Industrie Chimiche SpA(Sprawa C-450/10 P)
(2010/C 317/38)
Język postępowania: włoski
(Dz.U.UE C z dnia 20 listopada 2010 r.)
Strony
Wnosząca odwołanie: Nuova Terni Industrie Chimiche SpA (przedstawiciele: adwokaci T. Salonico, G. Barone i A. Marega)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Żądania wnoszącej odwołanie
Wnosząca odwołanie wnosi do Trybunału o:
– uchylenie zaskarżonego wyroku(1) oraz stwierdzenie nieważności decyzji(2), w zakresie w jakim odmawiają uznania, że sporny środek ma charakter odszkodowawczy i rekompensacyjny, i uznają go, wprost przeciwnie, za bezprawnie przyznaną pomoc państwa niezgodną ze wspólnym rynkiem; lub
– uchylenie zaskarżonego wyroku, w zakresie w jakim Sąd nie uwzględnił twierdzenia, że nakaz odzyskania pomocy zawarty w decyzji jest sprzeczny z zasadą ochrony uzasadnionych oczekiwań, a w konsekwencji stwierdzenie nieważności decyzji w części, w jakiej Komisja nakazuje Włochom niezwłoczne odzyskanie pomocy wraz z odsetkami; i
– obciążenie Komisji kosztami.
Zarzuty i główne argumenty
Wnosząca odwołanie uważa, że zaskarżony wyrok jest wadliwy, w związku z czym winien zostać uchylony z następujących powodów:
1) naruszenie art. 107 i 108 TFUE, jak również wewnętrznie sprzeczne uzasadnienie i oczywisty błąd polegający na przeinaczeniu dowodów przedstawionych w odniesieniu do interpretacji spornego środka jako pomocy państwa, a nie jako środka mającego charakter rekompensaty na rzecz wnoszącej odwołanie. Sąd popełnił błąd, dokonując zawężającej wykładni przepisów i orzecznictwa krajowego wskazanych przez skarżącą w pierwszej instancji, które dowodzą tego, że sporny środek nie stanowi pomocy państwa, lecz utrzymał logikę odszkodowania przewidzianą początkowo przez prawodawcę włoskiego w 1962 r., przyjętą przez Komisję i Sąd;
2) naruszenie art. 14 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999(3), jak również wewnętrznie sprzeczne i niewystarczające uzasadnienie, w zakresie w jakim Sąd uznał, iż nakaz odzyskania pomocy zawarty w decyzji nie jest sprzeczny z zasadą ochrony uzasadnionych oczekiwań. Wyrok Sądu jest wadliwy i niedostatecznie uzasadniony, w zakresie w jakim Sąd nie zgodził się z twierdzeniem, iż utrzymujące się milczenie Komisji w odniesieniu do wyjaśnień przedstawionych przez władze włoskie pod koniec 1991 r. co do tego, że pierwsze przedłużenie obowiązywania taryfy Terni realizowało pierwotny cel w postaci rekompensaty, stanowi okoliczność mogącą wzbudzić u wnoszącej odwołanie uzasadnione oczekiwanie, że przedłużenia obowiązywania taryfy Terni, w tym sporny środek, nie stanowiły pomocy państwa.
______
(1) Wyrok Sądu Unii Europejskiej (piąta izba) z dnia 1 lipca 2010 r. w sprawie T-64/08.
(2) Decyzja Komisji 2008/408/WE z dnia 20 listopada 2007 r. w sprawie pomocy państwa C 36/A/06 (ex NN 38/06) przyznanej przez Włochy na rzecz ThyssenKrupp, Cementir oraz Nuova Terni Industrie Chimiche (Dz.U. 2008, L 144, s. 37).
(3) Rozporządzenie Rady (WE) nr 659/1999 z dnia 22 marca 1999 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania art. [88] WE (Dz.U. L 83, s. 1).
