Skarga wniesiona w dniu 20 kwietnia 2010 r. - GEA Group przeciwko Komisji(Sprawa T-189/10)
(2010/C 179/77)
Język postępowania: niemiecki
(Dz.U.UE C z dnia 3 lipca 2010 r.)
Strony
Strona skarżąca: GEA Group AG (Bochum, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci A. Kallmayer, I. du Mont i G. Schiffers)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania strony skarżącej
– Stwierdzenie nieważności art. 1 decyzji zmieniającej w zakresie, w jakim nałożono w nim grzywnę na skarżącą;
– posiłkowo, obniżenie grzywny nałożonej na skarżącą w art. 1 decyzji zmieniającej;
– obciążenie pozwanej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżąca kwestionuje decyzję Komisji C(2010) 727 wersja ostateczna z dnia 8 lutego 2010 r. (zwaną dalej "decyzją zmieniającą"), którą Komisja zmieniła - między innymi w odniesieniu do skarżącej - swą decyzję C(2009) 8682 wersja ostateczna z dnia 11 listopada 2009 r. w sprawie COMP/38589 - Stabilizatory termiczne. Zmiana dotyczy art. 2 pkt 31 i 32 decyzji Komisji C(2009) 8682 wersja ostateczna, gdzie mowa jest o solidarnej odpowiedzialności skarżącej.
W uzasadnieniu skargi skarżąca podnosi pięć zarzutów.
W zarzucie pierwszym skarżąca twierdzi, że naruszono jej prawo do obrony, gdyż przed wydaniem decyzji zmieniającej nie została ona wysłuchana ani włączona do postępowania w jakikolwiek inny sposób. W ramach zarzutu drugiego skarżąca podnosi, że decyzja zmieniająca nie jest wystarczająco uzasadniona, gdyż w akcie tym mowa jest jedynie o uchybieniu polegającym na nieuwzględnieniu z urzędu górnej granicy przewidzianej w art. 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1/2003(1), natomiast brakuje indywidualnego uzasadnienia, które odnosiłoby się do skarżącej. W ramach zarzutu trzeciego skarżąca podnosi, że decyzja zmieniająca, która w odniesieniu do określonych adresatów stała się już prawomocna bądź została zaskarżona na drodze sądowej, pozbawiona jest podstawy prawnej.
W zarzucie czwartym skarżąca twierdzi, że zmiana wysokości grzywny na jej niekorzyść jest niedopuszczalna. Skarżąca podnosi wreszcie zarzut przedawnienia, twierdząc, że decyzję zmieniającą wydano po upływie terminu przedawnienia określonego w art. 25 ust. 6 rozporządzenia nr 1/2003.
______
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 traktatu (Dz.U. L 1, s. 1).
