Skarga wniesiona w dniu 5 września 2008 r. - Abouchar przeciwko Komisji(Sprawa T-367/08)
(2008/C 285/89)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 8 listopada 2008 r.)
Strony
Strona skarżąca: Michel Abouchar (Dakar, Senegal) (przedstawiciele: B. Dubreuil Basire oraz J.-J. Lorang, avocats)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie, że urzędnicy Komisji/EFR dopuścili się zawinionych błędów przy wykonywaniu ich obowiązków;
– stwierdzenie, że Komisja/EFR naruszyła art. 155 WE i art. 311 czwartej konwencji z Lomé oraz ogólne zasady dobrej administracji, staranności i ochrony uzasadnionych oczekiwań;
– stwierdzenie, że błędy te doprowadziły do powstania po stronie skarżącej szkody oraz zasądzenie od Komisji/EFR zapłaty na rzecz skarżącej łącznej kwoty w wysokości 4.500.000 EUR tytułem odszkodowania;
– zasądzenie od Komisji/EFR zapłaty na rzecz skarżącej kwoty 100.000 EUR z tytułu innych poniesionych przez skarżącą kosztów;
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
W swojej skardze z tytułu odpowiedzialności pozaumownej skarżąca wnosi o stwierdzenie, że Komisja naruszyła wykonawcze rozporządzenia finansowe szóstego i siódmego Europejskiego Funduszu Rozwoju (zwanego dalej "EFR") oraz konwencje wiążące Wspólnotę oraz państwa Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP) zwane konwencjami "Lomé III" i "Lomé IV"(1) w zakresie zarządzania środkami EFR w odniesieniu do finansowania małych i średnich przedsiębiorstw w regionie Saint-Louis w Senegalu.
W niniejszym przypadku skarżąca, korzystająca z pożyczki w zakresie projektu gospodarstwa rolnego obejmującego uprawę warzyw w spełniającym warunki regionie uważa, że błędy w zarządzaniu oraz sprzeniewierzenie funduszy popełnione, jak podniesiono, przez urzędników Komisji, spowodowały natychmiastowy paraliż jej projektu rolniczego realizowanego w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju.
Skarżąca powołuje się w istocie na dwa naruszenia ze strony Komisji, które mogą prowadzić do uznania odpowiedzialności pozaumownej Wspólnoty. W szczególności, skarżąca podnosi, po pierwsze, błędy popełnione przez urzędników przy wykonywaniu powierzonych im obowiązków oraz, po drugie, brak kontroli środków finansowych przyznanych przez Komisję, naruszenie art. 155 WE i art. 311 czwartej konwencji z Lomé jak też ogólnych zasad dobrej administracji, staranności i ochrony uzasadnionych oczekiwań.
______
(1) Od dnia 23 czerwca konwencja z Lomé została zastąpiona Umową z Kotonu (Dz.U. L 317, s. 3). Jednakże skarżąca odwołuje się wciąż w swoje skardze do konwencji z Lomé III i IV.
