Skarga wniesiona w dniu 30 czerwca 2008 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Greckiej(Sprawa C-286/08)
(2008/C 223/51)
Język postępowania: grecki
(Dz.U.UE C z dnia 30 sierpnia 2008 r.)
Strony
Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: M. Patakia i J.B. Laignelot)
Strona pozwana: Republika Grecka
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie, że nie opracowując i nie przyjmując w odpowiednim czasie planu gospodarowania odpadami niebezpiecznymi, zgodnego z wymogami zawartymi we właściwych przepisach prawa wspólnotowego oraz nie tworząc odpowiedniej zintegrowanej sieci urządzeń do unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych, z uwzględnieniem najodpowiedniejszych metod i technologii w celu zapewnienia wysokiego poziomu ochrony środowiska naturalnego oraz zdrowia publicznego, Republika Grecka uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy art. 1 ust. 2 i art. 6 dyrektywy 91/689/EWG(1) w sprawie odpadów niebezpiecznych, w związku z art. 5 ust. 1 i ust. 2 oraz art. 7 ust. 1 dyrektywy 2006/12/WE(2) (dawniej dyrektywa 75/442/EWG w sprawie odpadów, zmieniona dyrektywą 91/156/EWG);
– stwierdzenie, że nie podejmując wszelkich niezbędnych środków w celu zapewnienia zgodności gospodarowania odpadami niebezpiecznymi z przepisami art. 4 i art. 8 dyrektywy 2006/12/WE (dawniej dyrektywa 75/442/EWG, zmieniona dyrektywą 91/156/EWG) i art. 3 ust. 1, art. 6, art. 7, art. 8, art. 9, art. 13 i art. 14 dyrektywy 1999/31/WE w sprawie składowania odpadów(3), Republika Grecka uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy art. 1 ust. 2 dyrektywy 91/689/EWG w sprawie odpadów niebezpiecznych, w związku z art. 4 i art. 8 dyrektywy 2006/12/ WE (dawniej dyrektywa 75/442/EWG w sprawie odpadów, zmieniona dyrektywą 91/156/EWG) i zobowiązaniom wynikającym z art. 3 ust.1, art.6, art.7, art.8, art.9, art. 13 i art. 14 dyrektywy 1999/31/WE w sprawie składowania odpadów;
– obciążenie Republiki Greckiej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
W toku analizy przedstawionych przez Republikę Grecką przepisów prawnych dotyczących gospodarowania odpadami niebezpiecznymi - a w szczególności krajowego planu gospodarowania - Komisja ustaliła, iż są one niezgodne z wymogami zawartymi w przepisach prawa wspólnotowego w zakresie gospodarowania odpadami niebezpiecznymi.
Ściślej rzecz ujmując, krajowy plan gospodarowania jest niepełny, ponieważ zawiera jedynie wytyczne, które wymagają uściślenia i nie odpowiadają wymogowi "wystarczającej szczegółowości", co stanowi naruszenie art. 1 ust. 2 i art. 6 ust. 1 dyrektywy 91/689/EWG, w związku z art. 7 ust. 1 dyrektywy 2006/12/WE (dawniej dyrektywa 75/442/EWG).
Ponadto w krajowym planie gospodarowania nie przewidziano odpowiedniej zintegrowanej sieci urządzeń do unieszkodliwiania odpadów z uwagi na brak właściwej infrastruktury, brak danych co do wymaganego poziomu zdolności operacyjnej, a także braki w zakresie tworzenia i lokalizacji odpowiednich składowisk odpadów, co stanowi naruszenie art. 1 ust. 2 dyrektywy 91/ 689/EWG w związku z art. 5 dyrektywy 2006/12/WE (dawniej dyrektywa 75/442/EWG).
Co więcej, ustalono, iż w Grecji unieszkodliwianie odpadów niebezpiecznych w praktyce ma zazwyczaj postać "czasowego magazynowania", które przybiera jednak charakter trwały, z uwagi na odnawianie stosownych zezwoleń wynikające z braku odpowiednich składowisk. Nie podjęto zatem właściwych środków w celu zapewnienia bezpiecznego ostatecznego unieszkodliwienia odpadów niebezpiecznych, bez zagrażania zdrowiu ludzkiemu oraz bez szkody dla środowiska, naruszając tym samym art. 1 ust. 2 dyrektywy 91/689/EWG w związku z art. 4 i art. 8 dyrektywy 2006/12/WE (dawniej dyrektywa 75/442/ EEC) i art. 3 ust. 1, art. 6, art. 7, art. 8, art. 9, art. 13 i art. 14 dyrektywy 1999/31/WE w sprawie składowania odpadów.
______
(1) Dz.U. L 377 z 31.12.1991. str. 20.
(2) Dz.U. L 114 z 27.4.2006, str. 9.
(3) Dz.U. L 182 z 16.7.1999, str. 1.
