Zawiadomienie dla eksporterów w Unii Europejskiej planujących wywóz w 2009 r. substancji kontrolowanych zubożających warstwę ozonową, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2037/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową(2008/C 114/12)
(Dz.U.UE C z dnia 9 maja 2008 r.)
I. Niniejsze zawiadomienie skierowane jest do przedsiębiorstw planujących wywóz ze Wspólnoty Europejskiej następujących substancji w okresie od dnia 1 stycznia 2009 r. do dnia 31 grudnia 2009 r.
Grupa I: CFC 11, 12, 113, 114 lub 115
Grupa II: inne całkowicie fluorowcowane CFC
Grupa III: halon 1211, 1301 lub 2402
Grupa IV: tetrachlorek węgla
Grupa V: 1,1,1-trichloroetan
Grupa VI: bromek metylu
Grupa VII: wodorobromofluorowęglowodory
Grupa VIII: wodorochlorofluorowęglowodory
Grupa IX: bromochlorometan
II. Na mocy art. 11 rozporządzenia (WE) nr 2037/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady(1) zakazuje się wywozu ze Wspólnoty chlorofluorowęglowodorów, innych całkowicie fluorowcowanych chlorofluorowęglowodorów, halonów, tetrachlorku węgla, 1,1,1-trichloroetanu oraz wodorobromofluorowęglowodorów lub produktów i urządzeń innych niż rzeczy osobiste, zawierających wymienione substancje lub których funkcjonowanie uzależnione jest od ciągłej dostawy tych substancji. Zakazu nie stosuje się do wywozu:
a) substancji kontrolowanych, produkowanych zgodnie z art. 3 ust. 6 w celu zaspokojenia podstawowych krajowych potrzeb Stron zgodnie z art. 5 Protokołu;
b) substancji kontrolowanych, produkowanych zgodnie z art. 3 ust. 7 w celu zaspokojenia potrzeb Stron Protokołu, wynikających z zastosowań niezbędnych lub krytycznych;
c) produktów i urządzeń zawierających substancje kontrolowane, produkowane zgodnie z art. 3 ust. 5 lub przywożone zgodnie z art. 7 lit. b);
d) halonu odzyskanego, po recyklingu lub regeneracji, magazynowanego do zastosowań krytycznych w instalacjach posiadających zezwolenie wydane przez właściwy organ lub przezeń eksploatowanych, w celu zaspokojenia potrzeb wynikających z zastosowań krytycznych wymienionych w załączniku VII do rozporządzenia, do dnia 31 grudnia 2009 r., oraz produktów i urządzeń zawierających halon w celu zaspokojenia potrzeb wynikających z zastosowań krytycznych wymienionych w tym załączniku;
e) substancji kontrolowanych do zastosowań w charakterze substratów i czynników ułatwiających procesy chemiczne;
f) zawierających chlorofluorowęglowodory inhalatorów ciśnieniowych oraz mechanizmów doprowadzających przeznaczonych do hermetycznie zamkniętych urządzeń wszczepianych do organizmu ludzkiego w celu podania odmierzonych dawek leku, które mogą otrzymać tymczasowe zezwolenie;
g) zużytych produktów i urządzeń, które zawierają sztywne pianki izolacyjne lub pianki o strukturze integralnej, które zostały wyprodukowane z chlorofluorowęglowodorów. Niniejsze wyłączenie nie stosuje się do:
– urządzeń oraz produktów chłodniczych i klimatyzacyjnych,
– urządzeń oraz produktów chłodniczych i klimatyzacyjnych zawierających chlorofluorowęglowodory używane jako czynnik chłodniczy lub których funkcjonowanie jest uzależnione od ciągłej dostawy chlorofluorowęglowodorów używanych jako czynnik chłodniczy w innych urządzeniach i produktach,
– pianki izolacyjnej do zastosowań budowlanych i produktów z niej otrzymanych;
h) produktów i urządzeń zawierających HCFC przeznaczonych do wywozu do krajów, w których stosowanie HCFC w takich produktach jest w dalszym ciągu dozwolone.
Zakazuje się wywozu bromku metylu oraz wodorochlorofluorowęglowodorów ze Wspólnoty do państw niebędących Stronami Protokołu.
III. Artykuł 12 rozporządzenia (WE) nr 2037/2000 stanowi, że wywóz substancji wymienionych w załączniku I do niniejszego zawiadomienia wymaga pozwolenia. Komisja Europejska wydaje takie pozwolenia na wywóz po weryfikacji zgodności z art. 11 tego rozporządzenia.
IV. Komisja niniejszym zawiadamia, że przedsiębiorstwo, które pragnie dokonać wywozu substancji kontrolowanych w okresie od dnia 1 stycznia 2009 r. do dnia 31 grudnia 2009 r. i które nie posiadało wcześniej pozwolenia na wywóz, musi powiadomić o tym Komisję nie później niż do dnia 1 lipca 2008 r., składając wniosek o rejestrację dostępny na następującej stronie internetowej:
http://ec.europa.eu/environment/ozone/ods.htm
Po zarejestrowaniu się w bazie danych dotyczących substancji zubożających warstwę ozonową należy zastosować procedurę opisaną w pkt V.
V. Przedsiębiorstwa, które uzyskały pozwolenie na wywóz w latach ubiegłych, powinny złożyć zgłoszenie wywozowe wypełniając i składając w formie elektronicznej odpowiedni formularz dostępny za pośrednictwem bazy danych dotyczących substancji zubożających warstwę ozonową na następującej stronie: http://ec.europa.eu/environment/ozone/ods.htm. Po złożeniu wniosku drogą elektroniczną, podpisany egzemplarz zgłoszenia wywozowego należy przesłać do Komisji na adres:
European Commission
Directorate-General Environment
Unit ENV.C.4 - Industrial emissions and protection of the ozone layer
BU-5 2/053
B-1049 Brussels
Faks: (32-2) 292 06 92
E-mail: env-ods@ec.europa.eu
Kopię wniosku należy również wysłać do właściwego organu państwa członkowskiego. Wykaz punktów kontaktowych we wszystkich państwach członkowskich jest dostępny na następującej stronie internetowej:
http://ec.europa.eu/environment/ozone/ods_export.htm
VI. Komisja rozpatrzy tylko wnioski złożone do dnia 1 sierpnia 2008 r. Samo złożenie zgłoszenia wywozowego nie uprawnia do dokonania wywozu.
VII. W celu dokonania wywozu substancji kontrolowanych w roku 2009 przedsiębiorstwa, które złożyły zgłoszenie wywozowe, muszą zwrócić się do Komisji z wnioskiem o przyznanie numeru pozwolenia na wywóz (EAN), drogą elektroniczną za pośrednictwem bazy danych dotyczących substancji zubożających warstwę ozonową. Jeżeli Komisja stwierdzi, że wniosek został złożony zgodnie ze zgłoszeniem wywozowym oraz z wymogami rozporządzenia (WE) nr 2037/2000, zostanie przyznany numer pozwolenia na wywóz. Wnioskodawca zostanie poinformowany o przyjęciu wniosku pocztą elektroniczną. Komisja zastrzega sobie prawo odmowy wydania numeru pozwolenia na wywóz, jeśli substancja, która ma być wywożona, jest niezgodna z opisem lub może zostać wykorzystana do celów innych niż dopuszczalne, lub zgodnie z rozporządzeniem nie może być wywożona.
VIII. W celu weryfikacji opisu danej substancji i celu wywozu Komisja może zwrócić się do wnioskodawcy o przedstawienie dodatkowych informacji potrzebnych do rozpatrzenia wniosku o przyznanie numeru pozwolenia na wywóz w celu zaspokojenia podstawowych potrzeb krajowych lub w celu zaspokojenia potrzeb wynikających z niezbędnych lub krytycznych zastosowań Stron w kontekście art. 11 ust. 1 lit. a) oraz art. 11 ust. 1 lit. b) rozporządzenia.
Dotyczy to zwłaszcza:
– potwierdzenia od producenta, że substancja została wyprodukowana w określonym celu, oraz
– potwierdzenia od wnioskodawcy, że substancja będzie wywożona wyłącznie w określonym celu, oraz
– nazwy i adresu odbiorcy końcowego w państwie docelowym.
Komisja zastrzega sobie prawo do wydania takiego numeru pozwolenia na wywóz dopiero wówczas, gdy właściwy organ państwa docelowego potwierdzi cel wywozu oraz zapewni, że wywóz nie doprowadzi do niezgodności z postanowieniami protokołu montrealskiego.
IX. Więcej informacji na temat wywozu substancji zubożających warstwę ozonową znajduje się na następującej stronie internetowej:
http://ec.europa.eu/environment/ozone/ods_export.htm
______
(1) Dz.U. L 244 z 29.9.2000, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione decyzją Komisji 2007/540/WE (Dz.U. L 198 z 31.7.2007, str. 35).
