Skarga wniesiona w dniu 9 sierpnia 2005 r. - Rounis przeciwko Komisji(Sprawa T-311/05)
(2005/C 271/43)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 29 października 2005 r.)
Strony
Strona skarżąca: Georgios Rounis (Bruksela, Belgia) [Przedstawiciel(-e): E. Boigelot, avocat]
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– uchylenie decyzji Komisji, na podstawie której odmówiono przelewu części wynagrodzenia skarżącego przeznaczonej na pokrycie kosztów studiów jego córki w roku uniwersyteckim 2003-2004;
– odszkodowanie za szkodę materialną i zadośćuczynienie za krzywdę z uwagi na wielorakie istotne błędy popełnione na różnych szczeblach administracji, ocenione ex aequo et bono na kwotę 13.582,88 EUR, powiększoną o odsetki w wysokości 5,25 % do chwili wypłacenia całej kwoty, z zastrzeżeniem zmiany tej kwoty w trakcie postępowania;
– obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżący, który występuje również jako strony skarżąca w sprawie T-17/01(1), sprzeciwia się decyzji organu powołującego odmawiającej przelewu kwoty stanowiącej 35 % jego miesięcznego wynagrodzenia netto do Zjednoczonego Królestwa, przeznaczonej na pokrycie kosztów związanych ze studiami uniwersyteckimi jego córki.
W tym zakresie należy doprecyzować, że przekazał on dowód faktycznych kosztów w Zjednoczonym Królestwie i że prawo dokonania takiego przelewu zostało stwierdzone na podstawie wyroku z dnia 16 maja 2002 r. oraz wyroku z dnia 30 września 2003 r., wydanych w przywołanej wyżej sprawie.
Na poparcie swoich roszczeń skarżący podnosi naruszenie art. 62 i 67 regulaminu pracowniczego, jak również art. 17 załącznika VII i art. 17 załącznika XIII tego aktu, także w brzmieniu po wejściu w życie nowego regulaminu pracowniczego w dniu 1 maja 2004 r. Podnosi on również naruszenie ogólnych zasad prawa, takich jak zasada dobrej administracji oraz rozsądnego zarządzania, zasada poszanowania legalnie nabytych praw oraz ochrony uzasadnionych oczekiwań, jak również naruszenie obowiązku staranności oraz zasad, zgodnie z którymi organ powołujący wydaje decyzję jedynie w oparciu o słuszne motywy, które nie są dotknięte oczywistym błędem w ocenie.
______
(1) Wyrok z dnia 16 maja 2002 r. (RecFP str. IA-63; FP II-301) oraz wyrok z dnia 30 września 2003 r. (RecFP IA-221; FP II-1079).
