Skarga wniesiona w dniu 8 czerwca 2005 r. przez Królestwo Hiszpanii przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich(Sprawa T-259/05)
(2005/C 217/109)
(Język postępowania: hiszpański)
(Dz.U.UE C z dnia 3 września 2005 r.)
W dniu 8 czerwca 2005 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga Królestwa Hiszpanii, reprezentowanego przez D. Miguela Muñoza Péreza, z adresem do doręczeń w Madrycie, przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.
Skarżąca wnosi do Sądu Pierwszej Instancji o:
– stwierdzenie nieważności w zaskarżonej części decyzji Komisji 2005/354/WE z dnia 29 kwietnia 2005 r. wykluczającej z finansowania wspólnotowego wydatków poniesionych przez Państwa Członkowskie pokrywanych ze środków pochodzących z Sekcji Gwarancji EFOGR(1);
– obciążenie Komisji Wspólnot Europejskich kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty:
Niniejsza skarga skierowana jest przeciwko decyzji Komisji 2005/354/CE z dnia 29 kwietnia 2005 r. w zakresie, w jakim decyzja ta wyklucza z finansowania wspólnotowego określone wydatki poniesione przez Państwa Członkowskie i pokrywane z Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej. Konkretne kwestie będące przedmiotem zarzutów są następujące:
– Zastosowanie korekty o 100 % kosztów zadeklarowanych z tytułu pomocy przyznanej produkcji tkanin lnianych w latach gospodarczych 1998-1999 i 1999/2000. Według Królestwa Hiszpanii nie zachodzą okoliczności uzasadniające taką korektę finansową, zważywszy że:
– Korekta kosztów o 100 % ma charakter wyjątkowy, którego Komisja nie wykazała;
– Sprawozdanie OLAF, na którym opiera się Komisja, jest dotknięte istotnymi uchybieniami technicznymi, co nie pozwala na wyciągnięcie wniosków dotyczących całego sektora lnu w Hiszpanii:
– Komisja nie wzięła pod uwagę podjętych przez władze hiszpańskie działań w tym zakresie; oraz
– Komisja niewystarczająco uzasadniła ogólny zakres szkody poniesionej przez budżet Wspólnoty w wyniku nieprawidłowości zaistniałych w systemie zarządzania pomocą w sektorze włókien lnianych.
– Zastowanie korekty o 25 % kosztów zadeklarowanych z tytułu pomocy przeznaczonej na produkcję włókien lnianych w latach gospodarczych 1996-1997 i 1997-1998. W tym zakresie należy stwierdzić, co następuje:
– Naruszenie istotnych wymogów proceduralnych w ramach postępowania, które doprowadziło do zastosowania korekty finansowej, ponieważ zastosowano ją, pomimo iż Państwo Członkowskie nie miało możliwości dostarczenia informacji żądanych przez Komisję przed przeprowadzeniem obowiązkowych rozmów dwustronnych; oraz ewentualnie,
– Nieistnienie naruszeń, które uzasadniałyby zastosowanie rzeczonej korekty finansowej, gdyż nie może ona opierać się na niedotrzymaniu zobowiązań wynikających ze wspólnej organizacji rynków lnu i konopi, gdy sama Komisja przyznaje, że spełnione zostały wszystkie przesłanki formalne do przyznania pomocy.
– Zastosowanie w zakresie pomocy na rzecz produkcji konopi korekty odpowiednio o 10 % i o 25 % kosztów dotyczących lat gospodarczych 1996-1997 i 1997/1998. W szczególności podnosi się zarzut naruszenia istotnych wymogów proceduralnych dotyczących obowiązku przeprowadzenia spotkania dwustronnego z zainteresowanym Państwem Członkowskim. Pomocniczo podnosi się również:
– Nieistnienie uchybienia, które uzasadniałoby zastosowaną korektę, gdyż korekta ta została zastosowana w oparciu o nieposzanowanie celów, będących podstawą wspólnej organizacji rynku lnu i konopi, jak również w oparciu o niezasadne zrównanie sytuacji sektora lnu z sektorem konopi; oraz
– Brak odpowiedniego uzasadnienia wzrostu stopy procentowej korekty dla roku gospodarczego 1999- 2000 w stosunku do roku gospodarczego 1997-1998.
– Zastosowanie, w zakresie dopłat wyrównawczych do bananów, korekty o 5 % kosztów poniesionych w roku gospodarczym 2000. W tej części skargi skarżąca zaprzecza istnieniu nieprawidłowości, które uzasadniałyby zastosowanie takiej stopy procentowej korekty.
______
(1) Dz.U. L 112 z 03.05.2004, str. 14.
