Skarga wniesiona w dniu 22 lutego 2005 r. przez K & L Ruppert Stiftung & Co. Handels-KG przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe, wzory)(Sprawa T-86/05)
(2005/C 155/45)
(Język, w którym sporządzono skargę: niemiecki)
(Dz.U.UE C z dnia 25 czerwca 2005 r.)
W dniu 22 lutego 2005 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga K & L Ruppert Stiftung & Co. Handels-KG, z siedzibą w Weilheim (Niemcy), reprezentowanej przez adwokat D. Spoin, przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe, wzory).
Uczestnikami postępowania przed Izbą Odwoławczą były również Natália Cristina Lopes de Almeida Cunha, Cláudia Couto Simões oraz Marly Lima Jatobá, zamieszkałe w Vila Nova de Gaia (Portugalia).
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
– stwierdzenie nieważności decyzji pierwszej Izby Odwoławczej z dnia 7 grudnia 2004 r. [w sprawie] R-328/2004-1;
– obciążenie OHIM kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
| Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy: |
Natália Cristina Lopes de Almeida Cunha, Cláudia Couto Simões oraz Marly Lima Jatobá |
| Zgłoszony znak towarowy: |
graficzny znak towarowy "CORPO livre" dla towarów z klas 18 i 25 (torby, odzież) - zgłoszenie nr 1 811 470. |
| Właściciel znaku lub oznaczenia, na które powołano się w sprzeciwie: |
strona skarżąca |
| Znak lub oznaczenie, na które powołano się w sprzeciwie |
krajowy i międzynarodowy słowny znak towarowy "LIVRE" dla towarów z klasy 25 (odzież i obuwie) |
| Decyzja Wydziału Sprzeciwów: |
Odrzucenie sprzeciwu, ponieważ uznano, że dowody używania zostały dostarczone po terminie i z tego powodu używanie znaku, na który powołano się w sprzeciwie, nie miało miejsca. |
| Decyzja Izby Odwoławczej: |
Nieuwzględnienie odwołania strony skarżącej |
| Podniesione zarzuty: |
Zasada nr 71 w zw. z zasadą nr 22 rozporządzenia Komisji (WE) nr 2868/95 z dnia 13 grudnia 1995 r. wykonującego rozporządzenie Rady (WE) nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego(1) oraz art. 74 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 40/94 zostały błędnie zastosowane. Przepisy te dopuszczają swobodę uznania również w postępowaniu spornym pomiędzy stronami w odniesieniu do uwzględnienia dokumentów. OHIM nie zastosował jednak swobody uznania.
|
______
(1) Dz.U. L 303, str. 1
