Skarga wniesiona w dniu 14 lutego 2005 r. przez European Dynamics S.A. przeciwko Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego(Sprawa T-70/05)
(2005/C 106/71)
(Język postępowania: angielski)
(Dz.U.UE C z dnia 30 kwietnia 2005 r.)
W dniu 14 lutego 2005 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga European Dynamics S.A. z siedzibą w Atenach (Grecja), reprezentowanej przez adwokata N. Korogiannakisa przeciwko Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego.
Skarżąca wnosi do Sądu o:
– stwierdzenie nieważności decyzji EMSA, mocą której EMSA nie wybrała oferty skarżącej i udzieliła zamówienia wygrywającemu wykonawcy;
– stwierdzenie nieważności wszystkich następnych decyzji EMSA dotyczących przetargów, o których mowa w skardze;
– obciążenie EMSA kosztami postępowania poniesionymi przez skarżącą, a także innymi kosztami i wydatkami poniesionymi w związku ze skargą, nawet w razie jej oddalenia.
Zarzuty i główne argumenty:
W odpowiedzi na opublikowane przez EMSA ogłoszenie o przetargu EMSA C-1/0104-2004(1) oraz EMSA C.2/06/04(2) dotyczące, odpowiednio, sprawdzenia i dalszego rozwoju systemu SafeSeaNet oraz specyfikacji i rozwoju bazy danych o ofiarach morza, sieci i systemu zarządzania, skarżąca spółka złożyła swoje oferty. Mocą zaskarżonych decyzji oferty skarżącej odrzucono, a zamówienie zostało udzielone innemu oferentowi.
W uzasadnieniu swojej skargi o stwierdzenie nieważności zaskarżonych decyzji skarżąca twierdzi po pierwsze, że działając ze znacznym opóźnieniem i nie udzielając przed złożeniem ofert wyczerpujących odpowiedzi na zapytania skarżącej, pozwana agencja naruszyła zasady dobrej wiary oraz dobrej administracji. Strona pozwana odmówiła udzielenia odpowiedzi na pytania skarżącej na tej podstawie, że nie zostały one przedstawione w terminie, mimo, że strona pozwana pośrednio przyznała, iż otrzymanie przez nią pytań było niemożliwe z przyczyn technicznych leżących po stronie pozwanej. Zdaniem skarżącej, gdyby strona pozwana odpowiedziała na zadane przez nią pytania w terminie i w sposób staranny, skarżąca byłaby w stanie przedstawić bardziej konkurencyjną ofertę.
Skarżąca twierdzi także, że strona pozwana naruszyła przepisy Rozporządzenia Finansowego(3) oraz art. 17 ust. 1 dyrektywy 92/50(4) poprzez zastosowanie kryteriów oceny - w szczególności, jeśli chodzi o wcześniejsze doświadczenie oferentów - które nie były ani szczegółowo opisane, ani nawet nie były zawarte w ogłoszeniu o przetargu.
Skarżąca twierdzi również, że uznając, iż oferta wygrywającego oferenta była lepsza od oferty przedstawionej przez skarżącą strona pozwana dopuściła się oczywistego błędu w ocenie. W tym względzie skarżąca twierdzi, że przy ocenie jej oferty nie zastosowano żadnej ustalonej wcześniej obiektywnej metodologii. Przeciwnie, zdaniem skarżącej zastosowane kryteria pozostawiały miejsce na subiektywną ocenę. Wreszcie, skarżąca podnosi, że nie zastosowano klarownych i obiektywnych mierników.
Skarżąca twierdzi wreszcie, że nie odpowiadając na zadane przez nią w stosownym terminie uzasadnione pytania strona pozwana nie dopełniła obowiązku udzielenia stosownych informacji oraz obowiązku przedstawienia stosownego uzasadnienia swoich aktów.
______
(1) Dz.U. 2004/S 126-106254
(2) Dz.U. 2004/S 128-108027
(3) Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich, Dz.U. L 248 z 16.9.2002, str. 1
(4) Dyrektywa Rady 92/50/EWG z dnia 18 czerwca 1992 r. odnosząca się do koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na usługi, Dz.U. L 209 z 24.7.1992, str. 1
