Skarga wniesiona dnia 1 lipca 2004 r. przez Królestwo Hiszpanii przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich(Sprawa T-266/04)
(2004/C 217/65)
(Język postępowania: hiszpański)
(Dz.U.UE C z dnia 28 sierpnia 2004 r.)
Dnia 1 lipca 2004 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich została wniesiona skarga przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich przez Królestwo Hiszpanii, reprezentowane przez Fernando Díez Moreno, letrado en ejercicio, z adresem do doręczeń: Ambasada Królestwa Hiszpanii w Luksemburgu, 4-6 Boulevard Emanuel Servais.
Strona skarżąca wnosi do Sądu Pierwszej Instancji o:
– Stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 29 kwietnia 2004r. względem Hiszpanii w zakresie dotyczącym wyłączenia rekompensat za wycofanie owoców i warzyw z rynku (5.253.604,00 EURO), i w zakresie dotyczącym wyłączenia w sektorze upraw rolnych i dopłat do hodowli zwierząt, za wyjątkiem kwoty odpowiadającej okresowi 2000/2001 w La Rioja w zakresie sektoru upraw rolnych (1.659.053,00 EURO),
– obciążenie Komisji kosztami postępowania
Zarzuty i główne argumenty
W zakresie dotyczącym skarżącego Państwa Członkowskiego, zaskarżona decyzja zawiera cztery wyłączenia: a) rekompensata za wycofanie owoców i warzyw z rynku; b) pomoc w zakresie przetwarzania cytryn c) dostawa żywności pochodzących z zapasów interwencyjnych w celu rozdzielenia osobom najbardziej potrzebującym d) uprawy rolne i dopłaty do hodowli zwierząt. Przedmiotowa skarga dotyczy jedynie wyłączenia dokonanego w zakresie rekompensat za wycofanie owoców i warzyw z rynku (5.253.601,00 EURO, związanych z rzekomo nienależytymi kontrolami w Murcii i Walencji), i wyłączenia dokonanego w sektorze upraw rolnych i dopłat do hodowli zwierząt, za wyjątkiem kwoty odpowiadającej okresowi 2000/2001 w La Rioja w zakresie upraw rolnych, przy czym kwota, której wyłączenie uważane jest za bezprawne, wynosi 1.659.053,00 EURO.
Hiszpania opiera skargę o następujące podstawy prawne:
– Rekompensata za wycofanie owoców i warzyw z rynku.
Skarżąca wskazuje w tym zakresie, że o ile hiszpańskie władze, ze względu na zastosowanie błędnej wykładni, nie przeprowadziły kontroli 100 % wyrobów wycofanych z rynku, to podjęły jednak środki modyfikujące procedurę działania natychmiast po otrzymaniu informacji o tym błędzie z Europejskiego Trybunału Obrachunkowego. Skarżąca dodaje, że niekonsekwentnym jest karanie Hiszpanii z powodu problemu, który wyniknął z błędnej interpretacji aktu prawnego, i który został naprawiony natychmiast po uzyskaniu o nim informacji, mając na uwadze, że po pierwsze, hiszpańskie władze starannie usunęły problem ujawniony przez Trybunał Obrachunkowy i, po drugie, zostały na miejscu przeprowadzone kontrole w wysokich procentach, w zakresie większym od wymaganego.
– Uprawy rolne i dopłaty do hodowli zwierząt.
W tym zakresie skarżąca podnosi, że zgodnie z art. 7 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1258/99 w związku z art. 5 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 729/70, wszystkie wydatki Kraju Basków dotyczące okresów 1998/1999 i 1999/2000, które zostały dokonane odpowiednio przed 31 stycznia 1999 r. lub przed 31 stycznia 2000 r. powinny zostać wyłączone z korekty finansowej. W przypadku La Rioja zagadnienie to jest podobne.
Poza tym trudno jest obronić tezę, że w zakresie sektoru upraw rolnych i dopłat do hodowli zwierząt spełniony został wymóg powiadomienia, zgodnie z art. 8 rozporządzenia (EWG) nr 1663/95.
Królestwo Hiszpanii twierdzi, że wypłaty dotyczące dopłat do hodowli zwierząt w okresach 1998, 1999 i 2000 były już przedmiotem audytu i zamknięcia rachunków w ramach badania 2000/07. Co się tyczy wniosków dotyczących Kraju Basków z lat 1998, 1999 i 2000 i dotyczących La Rioja z lat 1998 i 2000, Komisja stosuje korektę finansową nie zważając, że jej oddziały podczas wymienionego powyżej badania stwierdziły, że w odniesieniu do wskazanych wniosków, korekty finansowe nie były konieczne. W konsekwencji, w wyniku badania 2000/2011 otwiera się ponownie już raz zamkniętą sprawę, poprzez sprawdzenie tych samych wniosków z lat 1998 do 2000, które były już przedmiotem analizy przeprowadzonej wówczas przez inną grupę urzędników z EFOR, włączając w to nawet sprawdzenie samych aspektów stosowania sankcji z odmiennymi wnioskami dotyczącymi zastosowania wyłączeń z finansowania.
