Wykonanie ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. o podatku majątkowym, zawierające przepisy o ustaleniu wartości przedmiotów majątkowych.

ROZPORZĄDZENIE

II MINISTRA SKARBU

z dnia 15 listopada 1923 r.

wydane w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Dóbr Państwowych, w celu wykonania ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. o podatku majątkowym, zawierające przepisy o ustaleniu wartości przedmiotów majątkowych.

Na mocy art. art. 8 i 90 ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. o podatku majątkowym (Dz. U. R. P. № 94, poz. 746) zarządza się co następuje:

Do art 8.

Obliczanie wartości posiadłości gruntowej.

§ 1. Okręgi ekonomiczne.

W celu obliczenia wartości posiadłości gruntowej poza obrębem miast w granicach z 1 lipca. 1923 r. dzieli się całe Państwo, przy uwzględnieniu popytu na ziemię, gęstości zaludnienia i rozwoju przemysłu rolniczego na pięć następujących okręgów ekonomicznych:

Okręg pierwszy:
Województwa:	Powiaty:
Kieleckie:	Będzin, Częstochowa, Jędrzejów, Miechów, Opatów, Sandomierz,
Krakowskie:	Biała, Bochnia, Brzesko, Chrzanów, Dąbrowa, Gorlice, Grybów, Jasio, Kraków, Myślenice, Nowy-Sącz, Oświęcim, Pilzno, Podgórze, Ropczyce, Tarnów, Wadowice i Wieliczka.
Lubelskie:	Lublin.
Lwowskie:	Łańcut, Przeworski, Rzeszów i Sokal.
Łódzkie:	Kalisz, Łęczyca i Łódź.
Śląskie:	Wszystkie powiaty.
Warszawskie:	Błonie, Kutno, Warszawa i Włocławek.
Wielkopolskie:	Gostyń, Inowrocław, Kościan, Krotoszyn, Koźmin, Ostrów, Poznań-wschód, Poznań-zachód, Rawicz, Szamotuły i Września.
Okrąg drugi:
Kieleckie:	Olkusz, Pińczów, Radom i Stopnica.
Krakowskie:	Limanowa, Mielec i Żywiec.
Lubelskie:	Garwolin, Hrubieszów. Janów, Krasnystaw. Puławy i Zamość.
Lwowskie:	Brzozów, Jarosław, Krosno, Przemyśl i Strzyżów.
Łódzkie:	Brzeziny, Koło, Konin, Lask, Piotrków, Radomsk, Sieradz, Słupca, Turek i Wieluń.
Pomorskie:	Chełmno, Grudziądz, Tczew i Toruń,
Stanisławowskie:	Horodenka i Śniatyn.
Tarnopolskie:	Borszczów, Brzeżany, Buczacz, Czortków, Husiatyn, Skałat, Trembowla, Zaleszczyki i Zbaraż.
Warszawskie:	Ciechanów, Gostynin, Grójec, Łowicz, Mińsk-Mazowiecki, Nieszawa, Płońsk, Pułtusk, Radzymin i Sochaczew.
Wielkopolskie:	Bydgoszcz, Chodzież, Gniezno, Grodzisk, Jarocin, Kępno, Leszno, Mogilno, Nowy-Tomyśl, Oborniki, Odolanów, Pleszew, Strzelno, Szubin, Srem, Śmigiel, Środa, Wągrowiec, Witkowo, Wolsztyn, Wyrzysk, i Znin.
Okrąg trzeci:
Białostockie:	Białystok, Bielsk, Kolno, Łomża, Ostrołęka, Ostrów, Szczuczyn, i Wysokie-Mazowieckie.
Kieleckie:	Iłża, Kielce, Końskie, Kozienice, Opoczno i Włoszczowa.
Krakowskie:	Nowy-targ i Spiż-Orawa.
Lwowskie:	Bobrka, Cieszanów, Dobromil, Drohobycz, Gródek Jagielloński, Kolbuszowa, Lwów, Mościska, Misko, Rudki, Sambor, Sanok, Stary-Sambor, Tarnobrzeg i Żółkiew.
Lubelskie:	Chełm, Konstantynów, Lubartów, Łuków, Radzyń, Siedlce, Sokołów, Tomaszów i Wągrów.
Nowogródzkie:	Nieśwież.
Pomorskie:	Brodnica, Działdowo, Gniew, Lubawa, Sempolno, Starogard, Świecie, Tuchola i Wąbrzeźno.
Stanisławowskie:	Bohorodczany, Kałusz, Kołomyja, Rohatyn, Stryj, Tłumacz i Żydaczów.
Tarnopolskie:	Brody, Kamionka - Strumiłowa, Podhajce, Przemyślany, Radziechów, Tarnopol i Złoczów.
Warszawskie:	Lipno, Maków, Mława, Płock, Przasnysz, Rawa, Rypin, Sierpc i Skierniewice.
Wielkopolskie:	Czarnków, Międzychód i Ostrzeszów.
Wołyńskie:	Dubno, Horochów, Krzemieniec, Łuck i Ostróg.
Okrąg czwarty:
Białostockie:	Augustów, Grodno, Sejny, Sokółka, Suwałki i Wołkowysk.
Lwowskie:	Jaworów, Lisko i Rawa Ruska.
Lubelskie:	Biała-Podlaska, Biłgoraj i Włodawa.
Nowogródzkie:	Lida, Nowogródek i Stopce.
Pomorskie:	Chojnice, Kartuzy, Kościerzyna, Puck i Wejherowo.
Stanisławowskie:	Dolina, Kosów, Nadworna, Peczeniżyn, Skole, Stanisławów i Turka.
Tarnopolskie:	Zborów.
Okrąg administrac.
Wileński:	Oszmiana, Święciany i Wilno.
Wołyńskie:	Równo i Włodzimierz.
Okrąg piąty:
Białostockie:	Białowieża.
Nowogródzkie:	Baranowicze. Słonim i Wołożyn.
Poleskie:	Brześć n/B., Drohiczyn, Kamień-Koszyrski, Kobryń, Kosów, Łuniniec, Pińsk, Prużany, Sarny, i Stolin.
Wołyńskie	Kowel i Luboml.
Okrąg administrac.
Wileński:	Brasław, Duniłowicze, Dzisna i Wilejka.

§ 2. Klasy dobroci gruntów.

W każdym okręgu ekonomicznym dzieli się wszystkie grunta orne według rodzaju kultury i dobroci na następujące klasy:

A.

Role.

Klasa I. Bardzo dobre grunta, dające wysokie plony najszlachetniejszych warzyw (ogórki, -cebula i t. p.) oraz konopi i roślin wymagających głębokiego zakorzenienia, jak np. lucerna. Uprawa kłosowych jest pewną dopiero w dalszych stanowiskach po oborniku. Grunta łatwe do uprawy, ciepłe, przewiewne, niazaskorupiające się. Spadki łagodne o wystawie przeważnie południowej i południowo-zachodniej.

Klasa II. Dobre grunta pszenno-buraczane, dające dobre plony pszenicy i buraków, nawet w drugiem stanowisku po oborniku; uprawa szlachetniejszych warzyw opłaca się przy dobrem nawożeniu obornikiem; koniczyna czerwona udaje się dobrze* plony lucerny już po trzech latach są niepewne.

Klasa III. Dobre grunta żytnio-ziemniaczane, uprawa pszenicy i buraków opłaca się tylko przy dobrem nawożeniu i sprzyjających warunkach klimatycznych. Uprawa lucerny niepewna; koniczyna czerwona udaje się dobrze.

Klasa IV. Grunta żytnio-ziemniaczane zasobne, jednak wadliwe z powodu nadmiaru wilgoci lub ich zlewności. Wartość ich może być podniesiona przez odpowiednie meljoracje nawet do klasy II; bez meljoracji tylko w latach wyjątkowo sprzyjających urodzaj pszenicy oraz owsa bywa obfity.

Klasa V. Grunta słabo przydatne do uprawy łubinu oraz żyta i ziemniaków w korzystnych warunkach nawożenia. Na gruntach tej klasy koniczyna czerwona nie udaje się. Możliwa uprawa białej koniczyny na pastwisko.

Klasa VI. Grunta liche, piaszczyste, na których tylko łubin żółty się udaje; żyto i ziemniaki w latach sprzyjających przy dobrem nawożeniu możliwe plony dać mogą. Grunta ubogie pod-mokre, sapowate i murszaste, zdatne jedynie do uprawy owsa, oraz niektórych warzyw przy silnem nawożeniu (kapusta).

Klasa VII. Grunta niezdatne do uprawy polowej bądź dla swej lotności, bądź błotnistości, bądź zbytniej szkieletowatości, oraz inne grunta, jak doły po żwirze, torfie, glinie i t. p.

B.

Łąki.

Klasa I. Najlepsze łąki dające plon średnio ponad 70 q. wyborowego słodkiego siana z jednego hektara, bez domieszki kwaśnej flory. Dostęp łatwy, powierzchnia równa. Do tej kategorji należą łąki naturalne, zasilane rok rocznie wiosennemi zalewami z żyznych pól i ściekami ze wsi, nieutrudniającemi ani sprzętu, ani uprawy łąk, oraz łąki irygowane z dostatecznym dopływem zdrowej i użyźniającej wody.

Klasa II. Łąki nadrzeczne, użyźniane wylewami rzek w różnych porach roku, oraz łąki suchsze o doskonałym gruncie, użyźniane przez zalewy wiosenne z pól. W latach normalnych dają siano pod wzglądem jakości i ilości jak klasa I, lecz czasem są zamulane w porach niewłaściwych, a warunki wilgotności nie zawsze są sprzyjające, co w latach suchszych powoduje maty urodzaj traw, średnio ponad 60 do 70 q., słodkiego siana z hektara.

Klasa III. Łąki polne, nadjeziorne lub nadrzeczne, lecz nie zalewane lub z niedostatecznym odpływem. Obok najlepszych traw występują małowartościowe rośliny grubsze lub kwaśne. W latach mokrych ilość siana większa, lecz jakość jego gorsza, średnio ponad 35 do 60 q. siana z hektara.

Do tej klasy należą również połoniny kośne.

Klasa IV. a) Łąki suche, na piaszczystem podłożu, nadające się więcej do uprawy polowej, o bardzo zawodnym plonie; siana bardzo dobrej jakości ponad 20 do 35 q. z hektara; b) łąki mokre, dające siano bardzo liche, chociaż plon wysoki, o dostępie utrudnionym; c) łąki, które pod względem jakości i ilości siana, oraz -położenia należałoby zaliczyć do klasy III, lecz z powodu utrudnionego dostępu, oraz nierównej powierzchni (krzaki, kamienie), utrudniającej sprzęt, przechodzą do klasy IV.

Klasa V. a) Łąki bagienne, dające siano bardzo lichej jakości, jedzone niechętnie nawet przez woły. Praca maszynowa wykluczona. Kosiarze koszą w wodzie. Wozy mają dostęp tylko w zimie, lub w bardzo suchym czasie; b) łąki wyższej klasy piątego okręgu ekonomicznego, które z powodu braku sił roboczych nie są wcale eksploatowane.

C.

Pastwiska.

Klasa I. Pastwiska polne, znajdujące się na gruntach, zaliczonych według swego składu conajmniej do klasy III-ej gruntów ornych, oraz nizinne te, które tylko wskutek odmiennego sposobu użytkowania, albo też, przy małym nakładzie, mogą być zamienione na łąkę przynajmniej klasy III, a także pastwiska nadrzeczne, odznaczające się wyjątkową żyznością.

Do tej klasy należą także połoniny łatwiej dostępne.

Klasa II. Pastwiska polne, znajdujące się na gruntach, zaliczonych wedle swego składu, conajmniej do klasy V gruntów ornych, oraz nizinne takie, które z łatwością zamienione być mogą na łąkę klasy IV, niemniej i te, które do zmiany ich na łąkę klas wyższych wymagają znacznych nakładów.

Do tej klasy należą również połoniny trudniej dostępne.

Klasa III. Pastwiska polne, znajdujące się na gruntach, zaliczonych według swego składu conajmniej do klasy VI gruntów ornych i nizinne takie, które małym kosztem na łąkę klasy V-ej zamienić można, a również i takie, które do zmiany na łąkę klasy IV, wymagają znacznych nakładów.

Klasa IV. Pastwiska, znajdujące się na gruntach, zaliczonych według swego składu conajmniej do klasy VII gruntów ornych, oraz nizinne takie, które tylko h wielkim nakładem na łąkę klasy V zamienić można.

§ 3. Ceny jednostkowe gruntów.

Dla każdej klasy dobroci gruntów w każdym okręgu ekonomicznym ustala się ceny jednostkowe, dostosowane do przeciętnej wartości obiegowej w dniu 1 lipca 1923 r. według następujących tabel:

A.

Role.

Okrąg Ekonomiczny	Wartość 1 ha gruntów w klasie:
	I	II	III	IV	V	VI	VII
	w tysiącach marek
Pierwszy	18.000	14.400	12.000	9.000	4.600	1.800	250
Drugi	16.000	12.800	10.600	8.000	4.000	1.600	200
Trzeci	14.000	11.200	9.200	7.000	3.400	1.400	150
Czwarty	12.000	9.500	7.800	5.400	3.000	1.200	100
Piąty	9.000	7.200	6.000	4.400	2.200	800	50

B.

Łąki.

Okrąg Ekonomiczny	Wartość 1 ha gruntów w klasie:
	I	II	III	IV	V
	w tysiącach marek
Pierwszy	24.000	19.200	12.000	5.000	2.400
Drugi	21.000	16.800	9.400	4.200	2.000
Trzeci	18.000	14.200	8.200	3.600	1.800
Czwarty	15.000	12.000	6.800	3.000	1.400
Piąty	12.000	9.600	5.200.	1.800	400

C.

Pastwiska.

Okrąg Ekonomiczny	Wartość 1 ha gruntów w klasie:
	I	II	III	IV
	w tysiącach marek
Pierwszy	12.000	6.000	2.500	1.200
Drugi	10.000	5.000	2.000	1.000
Trzeci	9.000	4.000	1.800	900
Czwarty	7.500	3.500	1.500	700
Piąty	6.000	2.600	900	400

§ 4. Ustalenie wartości lasów. Przy ustalaniu wartości lasów należy oszacować odrębnie wartość gruntów pod lasem i dodać do niej wartość znajdujących się na. tych gruntach drzewostanów.

Wartość jednego ha. gruntów pod lasem przyjmuje się w wysokości jednej szóstej części przeciętnej wartości jednego ha. wszystkich gruntów, wchodzących w skład samoistnej jednostki gospodarczej.

Jeżeli jednostka gospodarcza obejmuje wyłącznie grunta leśne, należy wziąć pod uwagą przeciętną wartość jednego ha gruntów sąsiednich.

Przykład:

Gospodarstwo rolne zawiera						3.000	ha.
W tem znajduje się:
2.000	ha.	roli	oszacowanych	(§ 3)	na	28.800.000.000	mk.
600	ha.	łąk	"	"	"	11.520.000.000	"
400	ha.	pastwisk	"	"	"	2.400.000.000	"
		Ogólna wartość				42.720.000.000	mk.

Przeciętna wartość jednego ha. równa się

przeto wartość jednego ha. gruntu pod lasem w tem gospodarstwie - 14.240.000 mk.: 6 - 2.373.000 mk.

Celem określenia wartości drzewostanów w różnych klasach wieku i przy różnych gatunkach drzewa mnoży się wartość gruntu leśnego przez odpowiednie współczynniki według następujących tabeli:

a) przy drzewostanach wysokopiennych:

Klasa		WIEK					Gatunek drzewa
							dąb i cenne liściaste	sosna i szpilkowe	inne liściaste
I		od	1	do	20	lat	1.3	1	0.8
II		ponad	20	-	40	"	5	4	3.3
III		"	40	-	60	"	13	10	8
IV		"	60	-	80	"	26	19	15
V		"	80	-	100	"	38	29	24
VI		"	100			"	45	34	28

b) przy drzewostanach odroślowych (niskopiennych):

Klasa		WIEK					Gatunek drzewa
							dąb	olsza
I		Od	1	do	20	lat	4	2
II		ponad	20	-	40	"	9	5
III		"	40	-	60	"	13	8
IV		"	60			"	17	10

Przykłady:

Gospodarstwo leśne posiada 200 ha. lasu dębowego wysokopiennego w wieku ponad 20 do 40 lat

Wartość gruntów pod lasem obliczono na	474.600.000	mk.
Wartość drzewostanu według tabeli wynosi: 474.600.000 mk. X 5	= 2.373.000.000	"
Ogólna wartość lasu	= 2.847.600.000	mk.

Jeżeli w gospodarstwie leśnem znajdują się drzewostany różnego rodzaju i wieku, należy obliczyć odrębnie wartości dla każdego rodzaju i wieku drzewa oraz gruntów pod temi drzewostanami.

Gospodarstwo leśne posiada 200 ha. lasu dębowego wysokopiennego w wieku 40 do 60 lat; 100 ha. lasu szpilkowego w wieku ponad 80 do 100 lat i 50 ha. lasu odroślowego (dąb) w wieku ponad 40 do 60 lat.

Wartość gruntów pod drzewostanem dębowym wysokopiennym obliczono na	474.600.000	mk.
Wartość gruntów pod drzewostanem szpilkowym obliczono na	237.300.000	"
Wartość gruntów pod drzewostanem odroślowym obliczono na	118.650.000	"
Ogólna wartość gruntów pod lasem	830.550.000	mk.

Wartość drzewostanu dębowego według tabeli wynosi 474.600.000 mk. X 13 =	6.169.800.000	mk.
Wartość drzewostanu szpilkowego według tabeli wynosi 237.300.000 mk. X 29 =	6.881.700.000	"
Wartość drzewostanu odroślowego według tabeli wynosi 118.650.000 mk. X 13 =	1.542.450.000	"
Ogólna wartość gruntów pod lasem i drzewostanów wynosi	15.424.500.000	mk.

§ 5. Ustalenie wartości wód.

Wartość wód stojących i płynących, o ile nie są zarybione, należy oszacować według klasy VII gruntów ornych, o ile zaś na wspomnianych wodach prowadzi się gospodarstwo rybne, dzieli się wody na siedem następujących klas:

Klasa I. Wody sztuczne (stawy, kanały), pod któremi znajdują się czarnoziem i gliny ciężkie;

Klasa II. Wody sztuczne, pod któremi znajdują się gliny lekkie i dobre torfy;

Klasa III. Wody sztuczne, pod któremi znajdują się piaski i liche torfy;

Klasa IV. Wody sztuczne, pod któremi znajdują się piaski jałowe, żwiry i torfy gorzkie.

Klasa V. Jeziora, w których Znajdują się ryby łosiosiowe, sielawa i sieja;

Klasa VI. Wszystkie rzeki;

Klasa VII. Jeziora, w których znajdują się inna ryby, niż wymienione w klasie V-tej.

Dla każdej klasy wód ustala się ceny jednostkowe według następującej tabeli:

Okrąg Ekonomiczny	Wartość 1 ha. w klasie:
	I	II	III	IV	V		VI	VII
	w tysiącach marek
Pierwszy	72.000	43.200	30.000	18.000		5.750	2.100	250
Drugi	64.000	38.400	26.500	16.000		5.000	1.800	200
Trzeci	56.000	33.600	23.000	14.000		4.250	1.600	150
Czwarty	48.000	28.800	19.500	10.800		3.750	1.400	100
Piąty	36.000	21.600	15.000	8.800		2.750	500	50

§ 6. Ustalenie wartości innych gruntów.

I. Wartość torfowisk płytkich, zawierających więcej niż 25% popiołu, a przeto nienadających się do eksploatacji, winna być oszacowana w tej samej wysokości, jak łąki V klasy.

Torfowiska eksploatowane należy oszacować według zasad, służących za podstawę do oszacowania przedsiębiorstw przemysłowych (§§ 14 i 15 niniejszego rozp.).

II. Grunta, zawierające piasek, żwir, kamień, glinę i t. p. a nieeskploatowane, należy szacować jak rolę klasy VII-ej. Jeżeli tego rodzaju grunta są eksploatowane, należy je oszacować, według zasad, służących za podstawę do oszacowania przedsiębiorstw przemysłowych, o ile eksploatacja podlega podatkowi przemysłowemu.

§ 7. Przynależności do gruntów.

Przez przynależność do gruntów należy rozumieć prawa, służące właścicielowi gruntów do ciągnięcia pewnych korzyści z innej nieruchomości.

Do tego rodzaju korzyści należą: prawo pastwiska, rybołówstwa, brania z lasu drzewa, chróstu i ściółki i t. p.

W celu obliczenia wartości przynależności do gruntów należy ustalić roczną wartość wszystkich korzyści, wypływających z przynależności na podstawie cen obiegowych w dniu 1 lipca 1923 r. i skapitalizować sumę tych wartości w sposób następujący:

1) przy korzyściach wieczystych pomnożyć roczną sumę tych korzyści przez 25;

2) przy korzyściach, trwających przez czas nieokreślony, pomnożyć roczną sumą tych korzyści przez 12¹/₂;

3) przy korzyściach, ograniczonych czasem trwania, pomnożyć sumę tych korzyści przez ilość lat ich trwania.

§ 8. Ustalenie wartości inwentarza żywego i martwego, oraz budynków.

Wartość inwentarza żywego i martwego należy przyjąć w wysokości 10% ogólnej wartości wszystkich gruntów, wchodzących w skład jednostki gospodarczej.

W tej samej wysokości należy przyjąć wartość budynków gospodarczych i mieszkalnych, należących do gospodarstwa rolnego.

§ 9. Uwzględnienie oddalenia gruntów od kolei.

Wartość szacunkową gruntów, ustaloną na zasadzie norm, zawartych w poprzednich paragrafach, należy podwyższyć, względnie zniżyć zależnie od oddalenia gruntów od stacji kolejowej, względnie przystanku kolejowego.

Oddalenie oblicza się od siedziby zarządu gospodarstwa, w skład którego grunta danej jednostki gospodarczej wchodzą.

Obliczenie tej zwyżki, względnie zniżki podaje następująca tabela:

Odległość od stacji względnie przystanku kolejowego:						zwyżka	zniżka
			do	7	klm.	10%	-
ponad	20	klm	do	35	klm.	-	10%
"	35	"				-	20%

§ 10. Uwzględnienie oddalenia gruntów od miasta, względnie od miejscowości klimatycznej lub zdrojowej.

Niezależnie od zwyżki, względnie zniżki w poprzednim paragrafie przewidzianej, podwyższa się wartość szacunkową gruntów, ustaloną w myśl zasad zawartych, w §§ 3 do 10 niniejszego rozporządzenia, o odpowiedni procent w zależności od oddalenia gruntów od granic miasta, względnie od granic miejscowości klimatycznej lub zdrojowej.

Obliczenie tej podwyżki podaje następująca tabela:

Odległość od miasta.
Zaludnienie miasta:				Odległość w kilometrach:
				do 3	nad 3 do 7	nad 7 do 14	nad 14 do 21
				zwyżka
do 5.000 mieszkańców, o ile w niem znajduje się siedziba sądu lub kasy skarbowej, względnie nad
5.000 do 8.000				10%	-	-	-
ponad	8.000	do	15.000	20%	10%	-	-
"	15.000	"	35.000	40%	20%	5%	-
"	35.000	"	150.000	60%	30%	10%	-
"	150.000	"	500.000	100%	75%	50%	25%
"	500.000	"		200%	150%	100%	50%

B. Odległość od miejscowości klimatycznej, względnie zdrojowej.
W której znajduje się siedziba zarządu klimatycznego lub zdrojowego	50%	20%	-	-
W której niema siedziby zarządu klimatycznego lub zdrojowego	25%	10%	-	-

§ 11. Zniżki z powodu zniszczenia wojennego.

Jeżeli wskutek wojny nastąpiło zniszczenie co-najmniej 20% majątku, wówczas szacunek, ustalony na zasadach w poprzednich paragrafach przewidzianych, należy obniżyć o rzeczywisty procent zniszczenia.

Procent zniszczenia majątku wskutek wojny określa się przez porównanie sumy strat wojennych ze sumą przedwojennej wartości majątku. O procent, wynikający z tego porównania, obniża się szacunek majątku.

Za podstawą określenia przedwojennej wartości majątku należy przyjąć cenę nabycia tego majątku, uwidocznioną w przedwojennych kontraktach kupna-sprzedaży, o ile dany majątek był przedmiotem tranzakcji w okresie 1905/1914 - w przeciwnym wypadku decyduje ocena komisji szacunkowej, oparta na kontraktach kupna-sprzedaży sąsiednich majątków.

Sumę strat wojennych, które spowodowały zniszczenie majątku, ustala się. na podstawie orzeczeń lub protokółów komisji szacunkowych dla strat wojennych (ustawa z dnia 10 maja 1919 r. Dz. Pr. P. P. № 41 poz. 298). Jeżeli straty wojenne zostały oszacowane w markach polskich, należy dla porównania z przedwojenną wartością majątku przewalutować je na odnośną złotą walutę przedwojenną według kursu w okresie zniszczenia.

Dla przyznania ulgi w formie obniżenia szacunku majątku miarodajnym jest sam fakt zniszczenia, obojętnem natomiast jest, czy skutki zniszczenia trwały jeszcze w dniu 1 lipca 1923 r., czy też nie.

Za zniszczenie wojenne nie uważa się strat, spowodowanych rekwizycją ziemiopłodów, przemarszem wojsk, dostarczeniem kontygentu i t. p.

Obniżenie szacunku majątku będzie przyznawane właścicielowi posiadłości gruntowych poza obrębem miast przez właściwą komisję szacunkową na prośbę płatnika jedynie na obszarze szczególnie dotkniętych zniszczeniami wojennemi powiatów, wyszczególnionych w załączniku 6 do art. 38 ustawy z dnia 16 grudnia 1921 r. o poborze nadzwyczajnej daniny państwowej (Dz. U. R. P. z r. 1922 № 1 poz. 1).

Obowiązek uzasadnienia prawa do otrzymania ulgi i przedstawienia odpowiednich dokumentów ciąży na płatniku.

Ustalenie wartości placów niezabudowanych i budynków, nienaleźących do gospodarstwa rolnego jako ich część składowa.

§ 12. Place niezabudowane.

Wartość placów niezabudowanych należy ustalić według następującej tabeli:

W miejscowościach Uczących mieszkańców (z wyłączeniem miejscowości klimatycznych i zdrojowisk)				Wartość 1m2 placu, położonego przy ulicy
				pryncypalnej lub śródmieściu	bocznej do pryncypalnej	dalszej głównej	bocznej do dalszej głównej	na przedmieściu bliższem	na przedmieściu dalszem
				w markach
		do	2.000	5.000	4.500	4.000	3.500	3.000	2.500
ponad	2.000	"	5.000	7.000	6.000	5,000	4.000	3.500	3.000
"	5.000	"	10.000	10.000	8.000	6.000	5.000	4.500	4.000
"	10.000	"	20.000	20.000	15.000	10.000	7.500	6.000	5.000
"	20.000	"	30.000	30.000	20.000	15.000	10.000	8.000	6.000
"	30.000	"	50.000	40.000	30.000	20.000	15.000	10.000	8.000
"	50.000	"	100.000	80.000	60.000	40.000	25.000	15.000	10.000
"	100.000	"	200.000	150.000	100.003	75.000	50.000	25.000	15.000
"	200.000	"	500.000	300.000	200.000	125.000	75.000	35.000	20.000
"	500.000	"		500.000	300.000	150.000	100.000	50.000	25.000

W miejscowościach klimatycznych i zdrojowiskach należy wartość szacunkową 1 m² podwyższyć o 100% w letniskach zaś o 50%.

Wartość szacunkową placu przeznaczonego na cele przemysłowe lub handlowe (składy, szopy i t. p.) podwyższa się trzykrotnie.

Grunta położone w granicach administracyjnych miasta a przeznaczone pod uprawę rolną oraz ogrody i sady w miastach, należy szacować według zasad przewidzianych w §§ 1 do 11 nin. rozp. Przepis ten nie dotyczy jednak gruntów w miastach Uczących ponad 100.000 mieszkańców, a położonych przy ulicach, wymienionych w pierwszych czterech rubrykach powyższej tabeli.

§ 13. Budynki.

Wartość szacunkową budynków, z wyjątkiem tych, które należą do gospodarstw rolnych, jako ich część składowa, należy przyjąć według następującej tabeli:

W miejscowościach liczących mieszkańców (z wyłączeniem miejsowości klimatycznych, zdrojowych i letnisk).				Wartotość jednej ubikacji (pokój, izba, kuchnia, warsztat, pracownia, sklep i t. p.) w budynku murowanym, położonym przy ulicy pryncypalnej lub śródmieściu, w bardzo dobrym stanie i wykwintnie wykończonym, a zawierającym:
				ubikacji
				do 5	nad 5 do 10	nad 10 do 20	nad 20 do 30	nad 30 do 50	nad 50 do 100	nad 100
				W tysiącach marek
		do	5.000	8.000	7.500	7.000	6.750	6.500	6.250	6.000
ponad	5.000	"	10.000	10.000	9.500	9.000	8.750	8.500	8.250	8.000
"	10.000	"	20.000	12.000	11.500	11.000	10.500	10.000	9.750	9.500
"	20.000	"	30.000	14.000	13.000	12.500	12.000	11.500	11.000	10.500
"	30.000	"	50.000	15.000	14.000	13.500	13.000	12.500	12.000	11.500
"	50.000	"	100.000	16.000	15.000	14.500	14.000	13.500	13.000	12.500
"	100.000	"	200.000	17.000	16.000	15.000	14.500	14.000	13.500	13.000
"	200.000	"	500.000	17.500	16.500	15.500	15.000	14.500	14.000	13.500
"	500.000			18.000	17.000	16.000	15.500	15.000	14.500	14.000

Podarte wyżej normy szacunkowe obejmują wartość budynku łącznie z placem pod budynkiem i podwórzem.

Wartość szacunkową budynku z materjału nie-ogniotrwałego należy zniżyć o 10%.

Wartość budynku, przeznaczonego wyłącznie na cele przemysłowe lub handlowe podwyższa się trzykrotnie.

Wartość budynku położonego w miejscowościach klimatycznych i zdrojowych podwyższa się o 100%, w letniskach zaś o 55%.

Zależnie od położenia budynku należy przyjąć odpowiednią zniżką według-następującej tabeli:

Dla budynku położonego przy ulicy
bocznej do pryncypalnej	dalszej głównej	bocznej do dalszej głównej	na przedmieściu biiższem	na przedmieściu dalszem
wynosi zniżka
10%	15%	25 %	35%	40%

Ze wzglądu na wykończenie budynku należy

wartość jego, po uwzględnieniu położenia budynku, obniżyć o 15% przy wykończeniu dobrem, o 25% zaś przy wykończeniu zwyczajnem.

Ze względu na stan, w jakim się budynek znajduje, należy po uwzględnieniu wartości budynku ze wzglądu na jego położenie i wykończenie, zniżyć szacunek:

a)	dla	budynku	w	dobrym	stanie	o	5%.
b)	"	"	"	średnim	"	"	20%,
c)	"	"	"	lichym	"	"	30 %.

Ustalenie wartości przedsiębiorstw przemysłowych i handlowych.

§ 14. Przedsiębiorstwa prowadzące prawidłowe księgi handlowe.

A.

Mające siedzibę na obszarze Rzeczypospolitej.

Za przeciętną wartość majątku przedsiębiorstw przemysłowych i handlowych, prowadzących prawidłowe księgi handlowe, uważa się różnice, pomiędzy ogólną wartością aktywów, a wartością zobowiązań przedsiębiorstwa według bilansu na dzień 1 lipca 1923 roku.

Przy obliczeniu tej różnicy należy przestrzegać następujących zasad:

I. Wartość majątku w nieruchomościach, maszynach, urządzeniach technicznych, narzędziach i innych środkach produkcji, jakoteż środkach komunikacyjnych i przewozowych oraz w urządzeniach biurowych przyjmuje się podług ceny nabycia powyższych przedmiotów, którą przewalutowuje się, drogą pomnożenia przez następujące współczynniki:

1)	o	ile	nabycie	nastąpiło	przed		1 stycznia 1905 r.		przez	10.000.
2)	o	ile	nabycie	nastąpiło	w latach 905/1913 r.				przez	15.000
3)	o	ile	nabycie	nastąpiło	w latach 1914/1918 r.				przez	20.000.
4)	o	ile	nabycie	nastąpiło	w 1 półroczu 1919 r.				przez	10.000.
5)	o	ile	nabycie	nastąpiło	w II półroczu 1919 r.				przez	2.500.
6)	o	ile	nabycie	nastąpiło	w	i	półr.	1920	przez	800.
7)	"	"	"	"	"	"	"	1920	"	400.
8)	"	"	"	"	"	"	"	1921	"	125.
9)	"	"	"	"	"	"	"	1921	"	40.
10)	"	"	"	"	"	"	"	1922	"	35.
11)	"	"	"	"	"	"	"	1922	"	12.
12)	"	"	"	"	"	"	"	1923	"	2.

Ceny nabycia wyrażone w walutach b. państw zaborczych przelicza się przed przewalutowaniem na marki polskie według stosunku 100 mk. niemieckich = 117·56 koron austrjacko-węgierskich = 46·3 rubli rosyjskich = 100 marek polskich.

Przy obliczaniu, w sposób wyżej określony, wartości wspomnianych przedmiotów majątkowych miarodajny jest stan faktyczny w dniu 1 lipca 1923 r. Wykazanie różnicy, zachodzącej między książkowym, a faktycznym stanem inwentarza, jest obowiązkiem płatników.

II). Wartość majątku nabytego przez spółkę akcyjną za akcje, względnie wniesionego na pokrycie udziałów w kapitale zakładowym przedsiębiorstwa (aportów), o ile ten majątek składa się z przedmiotów wymienionych w ustępie I), nin. paragrafu i o ile nabycie tego majątku nastąpiło po dniu 1 stycznia 1919 r. określa się według ceny nabycia tego majątku przez zbywcę, którą to cenę przewalutuje się według postanowień ustępu I nin. paragrafu; jeżeli zaś ustalenie ceny zapłaconej przez zbywcę jest utrudnionem, to cenę nabycia wspomnianego majątku określa się na podstawie przeciętnej ceny giełdowej, względnie ceny obiegowej (szacunkowej) akcji i udziałów, przypadających za wniesiony do spółki majątek, w miesiącu, następującym bezpośrednio po przydzieleniu tych akcji i udziałów.

III). Wartość papierów procentowych oblicza się według przeciętnej ceny giełdowej z miesiąca czerwca 1923 r.

IV). Przedmiotów majątkowych, wyszczególnionych w postanowieniach art. 3, część I ustąp 5 i część II, ustępy a), c), d), e) ustawy oraz akcji i udziałów krajowych towarzystw i spółek (art. 6 część druga ustawy) nie bierze się w rachubę.

V). Wartość walut zagranicznych oraz należności i długów w tych walutach, oblicza się według przeciętnego kursu tychże walut z miesiąca czerwca 1923 r.

VI). Należności nieściągalnych, jakoteż należności z tytułu rekwizycji konfiskat i tym podobnych strat wojennych nie bierze się w rachubę.

VII). Do wartości -aktywów nie dolicza się również wykazanych w bilansie wszelkiego rodzaju strat nieumorzonych.

VIII). Wartość remanentu towarów, surowców, półfabrykatów, materjałów pomocniczych i t. p. oblicza się według cen obiegowych w dniu 1 lipca 1923 r.

IX). Inne pozycje bilansu przyjmuje się w wysokości nominalne).

Różnicę otrzymaną pomiędzy obliczoną w powyższy sposób ogólną wartością aktywów, a ogólną wartością zobowiązań przedsiębiorstwa przelicza się na franki złote według stosunku 1 frank złoty = 20.000 marek.

Do zobowiązań, o których mowa w części pierwszej niniejszego paragrafu nie zalicza się wartości kapitału zakładowego (akcyjnego) i zapasowego (rezerwowego).

B.

Mające siedzibą zagranicą, a zakłady - w granicach Rzeczypospolitej.

Za podlegający podatkowi majątek powyższych przedsiębiorstw uważa się majątek nieruchomy oraz ruchomy, objęty bilansem zakładów znajdujących się w Polsce.

Wartość majątku takich przedsiębiorstw oblicza się według zasad, wyszczególnionych w punkcie R) niniejszego paragrafu, przyczem:

1) wyrażoną w obcej walucie pierwotną ceną nabycia przedmiotów majątkowych, podlegających przewalutowaniu, przelicza się na marki polskie według parytetu, o ile nabycie nastąpiło przed 1 stycznia 1919 r., względnie według kursu dziennego odnośnej waluty w dniu nabycia, o ile-nabycie nastąpiło po 1 stycznia 1919 r.;

2) inne pozycje bilansu wyrażone w walucie obcej, przelicza się na marki polskie według kursu w dniu 1 lipca 1923 r.

§ 15. Przedsiębiorstwa, nieprowadzące prawidłowych ksiąg handlowych.

Wartość kapitału zakładowego i obrotowego przedsiębiorstw handlowych oraz przemysłowych, nieprowadzących prawidłowych ksiąg handlowych, należy usidlić na podstawie wielokrotności przeciętnego miesięcznego obrotu, osiągniętego w pierwszem półroczu 1923 r., o ile chodzi o obszar, na którym obowiązuje ustawa o państwowym podatku przemysłowym, a w roku 1922, o ile chodzi o obszar, na którym obowiązuje ustawa o podatku obrotowym (Górnośląska część Województwa Śląskiego), według następujących tabel:

I.

Tabela wartości przedsiębiorstw handlowych.

L.porz.	Rodzaj przedsiębiorstwa	Wartość kapitału zakładowego i obrotowego
1	Handel końmi	½ krotny obrót miesięczny
2	Handel rogacizną i nierogacizną	a) rogacizną ½-krotny obrót miesięczny
		b) nierogacizną 1-krotny obrót miesięczny
3	I Handel drobiem	4	krotny	obrót	miesięczny
4	Handel kwiatami naturalnemi	4-	"	"	"
5	Handel zbożem i paszą oraz innemi płodami roślinnemi i zwierzęcemi	a) w hurcie b) w detalu obrót miesięczny 1-krotny 3-krotny
6	Handel drzewem budulcowem	5-	krotny	obrót	miesięczny
7	Handel drzewem opalowem	3	"	"	"
8	Handel węglem kamiennym i drewnianym	3	"	"	"
9	Handel produktami kopalnianemi	3	"	"	"
10	Handel towarami szklanemi, kamiennemi i glinianem!	5	"	"	"
11	Handel towarami złotemi, srebmeni i z drogich kamieni	10	"	"	"
12	Handel towarami z metali nieszlachetnych	5	"	"	"
13	Handel maszynami, bronią i środkami lokomocji (samochody, ekwipaże, rowery i t. p.)	5	"	"	"
14	Handel Instrumentami optycznemi i chirurgicznemi	a) chirurgiczne b) optyczne obrót miesięczny 8-krotny 10-krotny
15	Handel zegarkami i częściami składowemi do zegarków	4-	krotny	obrót	miesięczny
16	Handel instrumentami muzycznemi	10	"	"	"
17	Handel meblami i przedmiotami urządzenia domowego	a) wykwintne b) zwyczajne obrót miesięczny 6-krotny 4-krotny
18	Hendel towarami plecionemi i drewnianemi	4-	krotny	obrót	miesięczny
19	Handel skórą	3	"	"	"
20	Handel ceratą i linoleum	5	"	"	"
21	Handel mydłem, świecami, naftą i t. p.	4	"	"	"
22	Handel farbami	4	"	"	"
23	Handel towarami elektrotechniczemi	5	"	"	"
24	Handel przyrządami do oświetlenia	5	"	"	"
25	Handel towarami galanteryjnemi wszelkiego rodzaju	a) w hurcie b) w detalu obrót miesięczny 3-krotny 6-krotny
26	Handel towarami rymarskiemi i siodlarskiemi	6-	krotny	obrót	miesięczny
27	Handel papierem i tekturą	4	"	"	"
28	Handel wyrobami papierowemi i przyborami do pisania i rysowania	4	"	"	"
29	Księgarnia	4	"	"	"
30	Antykwarnia	6	"	"	"
31	Handel antykami	10	"	"	"
32	Wydawnictwo periodycznych pism	1	"	"	"
33	Wypożyczalnia książek i nut	10	krotny	obrót	miesięczny
34	Handel towarami tiulowo-pasmanteryjnemi	4	"	"	"
35	Handel towarami włóknistemi	a) w hurcie b) w detalu obrót miesięczny 3-krotny 5-krotny
36	Handel bielizną oraz konfekcją damską i maską (galanterja)	2-	krotny	obrót	miesięczny
37	Handel gotowemi ubraniami	5	"	"	"
38	Handel obuwiem	a) w hurcie b) w detalu obrót miesięczny 2-krotny 4-krotny
39	Handel innemi wyrobami przemysłu* tekstylnego	2-	krotny	obrót	miesięczny
40	Handel mięsem	2	"	"	"
41	Handel wędlinami	2	"	"	"
42	Handel dziczyzną, drobiem i rybami	2	"	"	"
43	Handel jajami	a) w hurcie b) w detalu obrót miesięczny 2-krotny 1-krotny
44	Handel owocami i jarzynami	2-	krotny	obrót	miesięczny
45	Handel nabiałem	2	"	"	"
46	Handel mąką i krupami	3	"	"	"
47	Handel wyrobami cukrowemi	6	"	"	"
48	Handel towarami kolonjalnemi i korzennemi	a) w hurcie b) w detalu obrót miesięczny 3-krotny 4-krotny
49	Handel towarami kolonjalnemi, korzennemi i wódką	5-	krotny	obrót	miesięczny
50	Handel towarami spożywczemi	2	"	"	"
51	Handel winem, miodem i sztuczne-mi winami	6	"	"	"
52	Handel piwem	3	"	"	"
53	Handel wódką		"	"	"
54	Handel octem, sodą, wodami mineralne-mi i lodem	2	"	"	"
55	Przedsiębiorstwa ekspedycyjne	a) celne b) kolejowe obrót miesięczny 5-krotny 3-krotny
56	Przedsiębiorstwa komisowe	3-	krotny	obrót	miesięczny
58	Sprzedaż miar i wag	4	"	"	"
59	Najem dorożek i koni	1	"	"	"
60	Najem samochodów i rowerów	8	"	"	"
61	Handel wyrobami tytoniowemi, stemplami i markami pocztowemi	a) w hurcie b) w detalu obrót miesiączny 4-krotny 2-krotny
62	Apteki	15-	krotny	obrót	miesięczny
63	Handel artykułami aptecznemi, kosmetyką i wyrobami chemicznemi	10	"	"	"
64	Handel staremi ubraniami i obuwiem	1	krotny	obrót	miesięczny
65	Handel odpadkami i szmatami	1	"	"	"
66	Zakłady pogrzebowe	5	"	"	"
67	Wypożyczalnia (z wyjątkiem książek)	3	"	"	"
68	Zakłady lecznicze	a) sanatorja b) inne obrót miesięczny
69		3-krotny 2-krotny
	Kinematografy	4-	krotny	obrót	miesięczny
70	Kabarety	4	"	"	"
71	Teatry	2	"	"	"
72	Cyrki	6	"	"	"
73	Ogródki i sale zabaw	4	"	"	"
74	Restauracje	5	"	"	"
75	Jadłodajnie bez wyszynku trunków	2	"	"	"
76	Cukiernie	3-	krotny	obrót	miesięczny
77	Kawiarnie i herbaciarnie	3	"	"	"
78	Mleczarnie	3	"	"	"
79	Hotele, pokoje umeblowane, zajazdy i gospody	4	"	"	"
80	Pensjonaty, pokoje umeblowane ze stołowaniem	3	"	"	"

II.

Tabela wartości przedsiębiorstw przemysłowych.

Rodzaj zakładu	Wartość kapitału zakładowego i obrotowego
bednarski	4	krotny	obrót	miesięczny
białoskórniczy	2½	"	"	"
blacharski	4	"	"	"
bronzowniczy	½	"	"	"
ciesielski	½	"	"	"
cukierniczy	1	"	"	"
czapek wyrób	1	"	"	"
cyzelerski	½	"	"	"
dentystyczny	1	"	"	"
drucianych wyrobów	5	"	"	"
drukarski	12	"	"	"
emalierski	½	"	"	"
farbiarski	5	"	"	"
fotograficzny	10	"	"	"
fryzjerski	3	"	"	"
galwanizatorski	½	"	"	"
garncarski	3	"	"	"
giloszerski	½	"	"	"
golarski	3	"	"	"
guzików wyrób	2	"	"	"
hafciarski	2	"	"	"
introligatorski	4	"	"	"
kaflarski	3	"	"	"
kamaszniczy	2	"	"	"
kamieniarski	4	"	"	"
kapeluszniczy wyrób	1	"	"	"
kołodziejski	10	"	"	"
koszykarski	2	"	"	"
kotlarski	½	"	"	"
kowalski	4	"	"	"
krawiecki	3	"	"	"
kuśnierski	6	"	"	"
kwiaciarski (kwiatów sztucznych wyrób)	4	"	"	"
lakierniczy	1	"	"	"
litograficzny	12	"	"	"
lasek wyrób	2	"	"	"
malarski	2	"	"	"
mosiężniczy	½	"	"	"
murarski	1	"	"	"
mydlarski	2	"	"	"
parasoli wyrób	2	"	"	"
piekarski	½	"	"	"
pierników wyrób	7	"	"	"
polerowniczy	3.	"	"	"
powozów wyrób	6	"	"	"
powroźniczy	3	"	"	"
pozłotniczy	1	"	"	"
rękawiczek wyrób	4	"	"	"
rymarski	2	"	"	"
rytowniczy	½	"	"	"
rzeźniczy	¼	"	"	"
siodlarski	3	"	"	"
ślusarski	4	"	"	"
snycerski	2	"	"	"
stolarski meblowy	5	"	"	"
stolarski budowlany	4	"	"	"
stolarski (galanteryjno-meblowy)	4½	"	"	"
szczotkarski	2	"	"	"
szewcki	3	"	"	"
szklarski	½	"	"	"
szlifierski	3	"	"	"
szmuklerski	1	"	"	"
sztukatorski	2	"	"	"
tapicerski	5	"	"	"
tkacki	10	"	"	"
tokarski w drzewie	2	"	"	"
tokarski w metalu	6	"	"	"
wędliniarski	2	"	"	"
zegarmistrzowski	10	"	"	"

Ze wzglądu na różnice, pomiędzy wartością marki polskiej, w dniu 1 lipca 1923 r., a przeciętną jej wartością, w pierwszem półroczu 1923 r., oraz ze wzglądu na różnicy kursu w roku 1922 pomiędzy marką polską, a marką niemiecką, obowiązującą na górnośląskiej części Województwa Śląskiego, należy celem otrzymania rzeczywistej wartości kapitału zakładowego i obrotowego na dzień i lipca 1923 r.:

a) na obszarze, na którym obowiązuje ustawa o państwowym podatku przemysłowym, sumą prawomocnie ustalonego obrotu za piersze półrocze 1923 r. pomnożyć przez 2 a następnie" dopiero podzielić przez 6 i pomnożyć przez współczynniki podane w powyższych trzech tabelach.

b) na obszarze, na którym obowiązuje ustawa o podatku obrotowym, sumą prawomocnie ustalonego obrotu za rok 1922 pomnożyć przez 140, a następnie dopiero podzielić przez 12 i pomnożyć przez współczynniki podane w powyższych tabelach.

Wartość kapitału zakładowego i obrotowego przedsiębiorstw przemysłowych oraz handlowych, nie prowadzących prawidłowych ksiąg handlowych, które nie zostały objęte powyższemi tabelami, należy ustalić przez porównanie z takiemi samemi lub podobnemi przedsiębiorstwami, prowadzącemi prawidłowe księgi handlowe.

Jeżeli w danym okręgu szacunkowym niema nadających się do porównania przedsiębiorstw, prowadzących prawidłowe księgi handlowe, wówczas wartość kapitału zakładowego i obrotowego należy ustalić indywidualnie według przeciętnej wartości obiegowej poszczególnych części składowych tych kapitałów, przyczem wartość szacunkową przedmiotów majątkowych, dla których normy szacunkowe ustalone w niniejszem rozporządzeniu, należy przyjąć zgodnie z temi normami.

Ustalenie wartości majątku w kapitałach i prawach majątkowych.

§ 16. Kapitały.

Za majątek w kapitałach uważa się:

1) gotówkę w walucie polskiej i wszelkie należności (wierzytelności) w tej walucie;

2) złoto, srebro i t p. (monety i kruszec);

3) krajowe i zagraniczne zapisy długów, listy zastawne, obligacje i inne papiery wartościowe oraz akcje i udziały zagranicznych towarzystw i spółek;

4) waluty i dewizy zagraniczne oraz należności (wierzytelności) w tych walutach.

Kapitały wymienione pod 1) należy oszacować według ich wartości nominalnej; kapitały zaś wymienione pod 2 - 4) należy oszacować według przeciętnego kursu, względnie szacunku giełdowego w dniu 1 lipca 1923 r.

Za majątek w kapitałach nie uważa się wynagrodzeń perjodycznych z tytułu najmu pracy lub stosunku służbowego do wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia oraz wpływów z wszelkiego rodzaju ubezpieczeń.

§ 17. Prawa majątkowe.

Do praw majątkowych zalicza się prawa do rent lub innych powtarzających się użytków i świadczeń, służących uprawnionemu dożywotnio lub na czas życia innej osoby, na czas nieokreślony lub określony, lecz przynajmniej pięcioletni, a wypływających bądź-to z umowy tytułem wzajemnego świadczenia za wartości majątkowe, bądź z rozporządzenia ostatniej woli, darowizny lub fundacji rodzinnej.

Celem oszacowania powyżej wymienionych praw należy przyjąć skapitalizowaną wartość pieniężną jednorocznego użytku lub świadczenia według następujących zasad:

1) przy wieczystych użytkowaniach i świadczeniach przyjmuje się, jako skapitalizowaną wartość, 25-cio-krotną roczną sumę, przy użytkowaniach zaś i świadczeniach na czas nieokreślony 12 i ¹/₂-krotną sumę, o ile postanowienia ustępu 2 i 3 niniejszego paragrafu nie mają zastosowania lub o ile płatnik w inny sposób, nie wykaże okoliczności ograniczających czas trwania wspomnianych użytkowań, względnie świadczeń.

2) Jeżeli prawo ograniczone jest czasem życia uprawnionego lub innej osoby, wówczas skapitalizowaną wartość określa się stosownie do wieku w dniu 1 lipca 1923 r. tej osoby, z której śmiercią prawo gaśnie. Za skapitalizowaną wartość przyjmuje się przy wieku:

do	15	lat				18	krotną
ponad	15	"	do	25	lat	17	"
"	25	"	"	35	"	16	"
"	35	"	"	45	"	14	"
"	45	"	"	55	"	12	"
"	55	"	"	65	"	8	i ½ krotną
"	65	"	"	75	"	5	krotną
"	75	"	"	80	"	3	"
"	80	"				2	"

wartość jednorocznego użytkowania lub świadczenia;

3) jeżeli czas trwania uprawnienia jest uzależniony od życia kilku osób w ten sposób, że w razie śmierci którejkolwiek z tych osób gaśnie prawo do użytkowania lub świadczenia, wówczas przy obliczeniu wartości według skali w ustępie 2 nin. paragrafu podanej, miarodajnym jest wiek osoby najstarszej; jeżeli zaś uprawnienie gaśnie dopiero ze śmiercią wszystkich, wówczas oblicza się wartość według wieku osoby najmłodszej;

4) przy użytkowaniach lub świadczeniach, ograniczonych zgóry oznaczonym terminem, ustala się skapitalizowaną wartość według następującej tabeli pomocniczej:

Ilość lat	Skapitalizowana wartość
	Mk.	fen.
1	1	0.0
2	1	96.2
3	2	88.6
4	3	77.5
5	4	63.0
6	5	45.1
7	6	24.2
8	7	00.2
9	7	73.3
10	8	43.5
11	9	11.1
12	9	76.0
13	10	38.5
14	10	98.6
15	11	56.3
16	12	11.8
17	12	65.2
18	13	16.6
19	13	65.9
20	14	13.4
21	14	59.0
22	15	02.9
23	15	45.1
24	15	85.7
25	16	24.7
26	16	62.2
27	16	98.3
28	17	33.0
29	17	66.3
30	17	98.4
31	18	29.0
32	18	58.9
33	18	87.4
34	19	14.8
35	19	41.1
36	19	66.5
37	19	90.8
38	20	14.3
39	20	36.8
40	20	58.5
41	20	79.3
42	20	99.3
43	21	18.6
44	21	37.1
45	21	54.9
46	21	72.0
47	21	88.5
48	22	04.3
49	22	19.5
50	22	34.2
51	22	48.2
52	22	61.8
53	22	74.8
54	22	87.3
55	22	99.3
56	23	10.9
57	23	22.0
58	23	32.7
59	23	43.0
60	23	52.8
61	23	62.4
62	23	71.5
63	23	80.3
64	23	88.7
65	23	96.9
66	24	04.7
67	24	12.2
68	24	19.4
69	24	26.4
70	24	33.0
71	24	39.5
72	24	45.6
73	24	51.6
74	24	57.3
75	24	62.8
76	24	68.0
77	24	73.1
78	24	78.0
79	24	82.7
80	24	87.2
81	24	91.5
82	24	95.7
83	24	99.7
84	25	00.0
i wyżej

Jeżeli jednakże czas trwania uprawnienia zależy prócz tego od czasu życia jednej lub kilku osób, wówczas skapitalizowana wartość, obliczona według postanowień ustępu 2 i 3 nin. paragrafu, nie może być przekroczona;

5) jeżeli suma lub wartość pieniężna użytkowań i świadczeń nie jest ustaloną, wówczas oblicza się ją na podstawie sumy, uiszczonej w ostatnim roku; jeżeli zaś cały rok użytkowań i świadczeń jeszcze nie upłynął, to na podstawie sumy, jaka będzie przypuszczalnie uiszczona w bieżącym roku.

Ustalenie wartości urządzenia domowego i innych przedmiotów, służących do osobistego użytku.

§ 18. Przez wyrażenie urządzenie domowe należy rozumieć meble, odzież, sprzęty, bieliznę, pościel, dywany, firanki, porcelanę, obrazy, naczynia kuchenne i t. p. z wyłączeniem przedmiotów z platyny, złota, srebra i drogich kamieni.

Wartość obiegową urządzenia domowego należy ustalić według następującej tabeli:

Przeznaczenie pomieszczenia	Rodzaj urządzenia:
	luksusowe			zamożne			przeciętne
	Wielkość pomieszczenia
	wielkie	średnie	małe	wielkie	średnie	małe	wielkie	średnie	małe
	W tysiącach marek
Salony, buduary i t.p.	300.000	240.000	200.000	150.000	120.000	100.000	80.000	60.000	50.000
Gabinety, kancelarje, pokoje przyjęć i t. p.	200.000	150.000	120.000	100.000	80.000	60.000	50.000	40.000	30.000
Sypialnie	100.000	75.000	60.000	50.000	40.000	30.000	25.000	20.000	15.000
Jadalnie	80.000	60.000	50.000	30.000	25.000	20.000	15.000	12.000	10.000
Kuchnie	40.000	30.000	25.000	20.000	15.000	12.000	10.000	8.000	5.000

O ile w mieszkaniu znajdują się pomieszczenia, zawierające różnorodne urządzenie np. zamożne i przeciętne, wówczas należy każde urządzenie, znajdujące się w danem pomieszczeniu, szacować według tego rodzaju, któremu odpowiada przeważna ilość przedmiotów wchodzących w skład urządzenia.

Wartość przedmiotów z platyny, złota, srebra i drogich kamieni oraz innych przedmiotów, służących do osobistego użytku np. konie wyścigowe i cugowe, powozy, samochody i t. p. należy szacować odrębnie według ich przeciętnej wartości obiegowej.

§ 19. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

• Identyfikator: Dz.U.1923.123.996
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Wykonanie ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. o podatku majątkowym, zawierające przepisy o ustaleniu wartości przedmiotów majątkowych.
• Data aktu: 15/11/1923
• Data ogłoszenia: 04/12/1923
• Data wejścia w życie: 04/12/1923