Kilka organizacji ochrony zwierząt i środowiska naturalnego kwestionuje przed regionalnym sądem administracyjnym Tyrolu (Austria) fakt, że rząd kraju związkowego Tyrolu wydał tymczasowe zezwolenie na upolowanie wilka. Wilk ten zabił wcześniej około 20 owiec znajdujących się na pastwiskach.

 

Ścisła ochrona wilka

Zgodnie z dyrektywą siedliskową wilki podlegają ścisłej ochronie. Zatem, co do zasady, zakazuje się polowania na nie. Tymczasem, biorąc pod uwagę rozwój populacji wilków w Austrii oraz fakt, że niektóre państwa członkowskie korzystają z wyjątków, regionalny sąd administracyjny Tyrolu ma wątpliwości co do ważności tego zakazu. Zwrócił się zatem z pytaniem o to do Trybunału Sprawiedliwości. Na wypadek gdyby Trybunał uznał zakaz za ważny, zapytał także o warunki pozwalające na odstąpienie od omawianego zakazu, a tym samym na zezwolenie na odstrzelenie jednego okazu.

Czytaj też w LEX: Wykonywanie polowania - uprawnione podmioty >

 


Konwencja berneńska to podstawa

Trybunał Sprawiedliwości stwierdził, że analiza prawna nie wykazała niczego, co mogłoby mieć wpływ na ważność ścisłej ochrony wilków w Austrii. Przypomniał, że w chwili przystąpienia do Unii Europejskiej w 1995 r. Austria nie zgłosiła żadnych zastrzeżeń co do tej ochrony. W zakresie, w jakim rząd austriacki uważa, że w wyniku ewolucji populacji wilków w Austrii prawodawca Unii powinien był w międzyczasie znieść ścisłą ochronę w Austrii, może on co do zasady wnieść skargę na bezczynność, czego jednak dotychczas nie uczynił. Trybunał podkreślił jednak, że Unia jest związana z konwencją berneńską, która ściśle chroni wilki. Ponadto rząd austriacki sam przyznał, że populacja wilków w Austrii nie znajduje się we właściwym stanie ochrony.

Zobacz również: WSA: Ochrona przyrody ma pierwszeństwo nad interesami właścicieli nieruchomości >>

 

Wyjątek od zasady tylko po spełnieniu warunków

Aby władze austriackie mogły udzielić odstępstwa od zakazu polowań na wilki w celu zapobieżenia poważnym szkodom, na przykład w hodowli, muszą one zapewnić spełnienie następujących warunków:

  1. Populacja wilków musi znajdować się we właściwym stanie ochrony zarówno na poziomie lokalnym (w kraju związkowym Tyrolu), jak i na szczeblu krajowym (Austria), co nie ma miejsca. Ponadto nawet gdyby tak było, należałoby jeszcze, w zakresie, w jakim pozwalają na to dostępne dane, upewnić się, że ma to zastosowanie również na poziomie transgranicznym.
  2. Odstępstwo nie może mieć wpływu na utrzymanie właściwego stanu ochrony na żadnym z tych trzech poziomów.
  3. Poważne szkody muszą być spowodowane, przynajmniej w znacznej mierze, przez wskazany okaz. Szkody pośrednie, których nie można przypisać tylko tym wilkom i które wynikają z pozostawienia gospodarstwa i zmniejszenia całkowitej liczby zwierząt hodowlanych, są niewystarczające.
  4. Brak jest zadowalającej alternatywy. W tym względzie należy również uwzględnić skutki gospodarcze innych możliwych rozwiązań, takich jak środki ochrony pastwisk. Nie mogą one jednak być decydujące. Ponadto należy rozważyć inne rozwiązania z ogólnym celem utrzymania właściwego stanu ochrony populacji wilków lub jego odtworzenia.

Wyrok Trybunału w sprawie C-601/22 | WWF Österreich i in.

Czytaj też w LEX: Postrzelenia osób w czasie polowań, w tym w wyniku rykoszetu pocisku kulowego – przestępstwo czy nieszczęśliwy wypadek. Opiniowanie sądowe >