Autor przypomina, że Prawo własności przemysłowej odróżnia wspólnotowy znak towarowy od krajowego znaku towarowego (określonego jako znak towarowy w ustawie i w niniejszym tekście) i w żadnym miejscu nie stanowi, że jego normy, w szczególności sankcje i procedury przewidziane w Tytułach: IX (Dochodzenie roszczeń w postępowaniu cywilnym) i X (Przepisy karne), stosuje się do znaków wspólnotowych. Należy tu wskazać– twierdzi - że art. 4 ust. 1 p.w.p. nie nakazuje traktowania znaków wspólnotowych jak krajowych. Artykuł 4 ust. 1 w zw. z ust. 2 p.w.p. dotyczy szczegółowego trybu udzielania ochrony i subsydiarnej roli pomocniczej prawa własności przemysłowej przy trybach udzielania ochrony, np. przy określaniu języka postępowania.
W uzasadnieniu zmiany wprowadzającej zwrot "przepisy prawa Unii Europejskiej obowiązujące bezpośrednio w krajach członkowskich" do art. 4 p.w.p. czytamy: "Zmiana przepisu art. 4 ustawy (art. 1 pkt 1 projektu) jest podyktowana koniecznością uwzględnienia w prawie polskim procedur uzyskiwania praw wyłącznych przewidzianych prawem wspólnotowym. Chodzi jednak tylko o te procedury, które wynikają z bezpośrednio obowiązujących norm prawa wspólnotowego. Biorąc pod uwagę zastrzeżenia Rady Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów, skreślono ust. 1 w art. 4, pozostawiając zapis ust. 2, który nie wprowadza żadnych zmian w stosunku do obowiązującego przepisu w zakresie szczególnego trybu udzielania praw wyłącznych określonego umową międzynarodową. Unijne akty prawne dopuszczają jednakże regulacje pewnych kwestii w prawie krajowym i w tym zakresie proponowany przepis stwarza możliwość odpowiedniego stosowania regulacji zawartych już w prawie własności przemysłowej. Przepis art. 4 zacznie obowiązywać po wejściu Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej" 7 . Zmiana ta weszła w życie 1.05.2004 r. (akcesja) 8 . Jeżeli inkorporowała ona wspólnotowe znaki towarowe do krajowego porządku prawnego, to pojawia się pytanie o przyczyny wprowadzenia zmiany z 1.11.2007 r. Z uzasadnienia projektu pierwotnej wersji prawa własności przemysłowej nie wynika także, że art. 4 p.w.p. dotyczy czegoś innego niż procedury zgłaszania 9 .
Należy pamiętać, że prawo własności przemysłowej zostało przygotowane przed polską akcesją jako samodzielny akt prawny i nie zawierało w pierwotnej wersji rozwiązań prawnych, dotyczących wspólnotowych znaków towarowych. W pierwotnym brzmieniu ustawa nie mogła inkorporować wspólnotowych znaków towarowych, gdyż nie miały one żadnego bytu prawnego w Polsce.
Wypada też wskazać, że obydwie wyżej omówione ustawy nowelizacyjne prawa własności przemysłowej zmieniły również treść art. 305 p.w.p., ale nie dodały tam wzmianki o wspólnotowym znaku towarowym – twierdzi w swoim artykule Dustin du Cane.
W uzasadnieniu zmiany wprowadzającej zwrot "przepisy prawa Unii Europejskiej obowiązujące bezpośrednio w krajach członkowskich" do art. 4 p.w.p. czytamy: "Zmiana przepisu art. 4 ustawy (art. 1 pkt 1 projektu) jest podyktowana koniecznością uwzględnienia w prawie polskim procedur uzyskiwania praw wyłącznych przewidzianych prawem wspólnotowym. Chodzi jednak tylko o te procedury, które wynikają z bezpośrednio obowiązujących norm prawa wspólnotowego. Biorąc pod uwagę zastrzeżenia Rady Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów, skreślono ust. 1 w art. 4, pozostawiając zapis ust. 2, który nie wprowadza żadnych zmian w stosunku do obowiązującego przepisu w zakresie szczególnego trybu udzielania praw wyłącznych określonego umową międzynarodową. Unijne akty prawne dopuszczają jednakże regulacje pewnych kwestii w prawie krajowym i w tym zakresie proponowany przepis stwarza możliwość odpowiedniego stosowania regulacji zawartych już w prawie własności przemysłowej. Przepis art. 4 zacznie obowiązywać po wejściu Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej" 7 . Zmiana ta weszła w życie 1.05.2004 r. (akcesja) 8 . Jeżeli inkorporowała ona wspólnotowe znaki towarowe do krajowego porządku prawnego, to pojawia się pytanie o przyczyny wprowadzenia zmiany z 1.11.2007 r. Z uzasadnienia projektu pierwotnej wersji prawa własności przemysłowej nie wynika także, że art. 4 p.w.p. dotyczy czegoś innego niż procedury zgłaszania 9 .
Należy pamiętać, że prawo własności przemysłowej zostało przygotowane przed polską akcesją jako samodzielny akt prawny i nie zawierało w pierwotnej wersji rozwiązań prawnych, dotyczących wspólnotowych znaków towarowych. W pierwotnym brzmieniu ustawa nie mogła inkorporować wspólnotowych znaków towarowych, gdyż nie miały one żadnego bytu prawnego w Polsce.
Wypada też wskazać, że obydwie wyżej omówione ustawy nowelizacyjne prawa własności przemysłowej zmieniły również treść art. 305 p.w.p., ale nie dodały tam wzmianki o wspólnotowym znaku towarowym – twierdzi w swoim artykule Dustin du Cane.
Cały artykuł: „Przegląd Prawa Handlowego” nr 1/2010 #remove_this_link