Zgodnie z dyrektywą 94/19/WE wszystkie państwa członkowskie zobowiązane są do stworzenia „siatki bezpieczeństwa" dla posiadaczy kont bankowych. W przypadku upadku banku, środki posiadaczy kont są im zwracane do pewnego pułapu z krajowego systemu gwarantowania depozytów. Kryzys finansowy wymusił przeprowadzenie zmian w istniejących przepisach, w tym zwiększenie kwoty gwarantowanej do 100 tys. euro oraz odrzucenie możliwości stosowania zasady reasekuracji (wg której posiadacze kont bankowych nie otrzymywaliby pełnego zwrotu środków, ale ponosiliby koszt w wysokości określonej wartości procentowej utraconej kwoty - nawet gdyby utracona kwota była niższa niż kwota gwarantowana). Ponieważ w istniejących systemach odkryto kolejne niedociągnięcia, Komisja przedstawiła propozycję pełnej zmiany dyrektywy z 1994 r. Zakłada ona m.in.:
• skrócenie do 7 dni procedury odzyskiwania pieniędzy przez posiadaczy kont, których bank upada;
• potwierdzenie zwiększenia kwoty gwarantowanej do 100 000 euro do końca tego roku;
• lepszy system informowania na temat tego kiedy i w jaki sposób dany konsument korzysta z ochrony.
Rozwiązania te miałyby zapobiec zjawisku „uciekających klientów" - tj. sytuacji, w której posiadacze kont bankowych, tracąc zaufanie do banku, masowo próbują wycofać swoje oszczędności z konta.

Ochrona inwestorów detalicznych
W odniesieniu do inwestorów korzystających z usług inwestycyjnych Komisja proponuje przyspieszone wypłaty rekompensat, w przypadku gdy firma inwestycyjna powoduje utratę środków przez inwestora w wyniku oszustwa, nieprawidłowego zarządzania lub błędów operacyjnych. Wysokość tych rekompensat miałaby zostać zwiększona z 20 000 euro do 50 000 euro. Komisja chce ponadto, by inwestorzy otrzymywali pełniejsze informacje na temat tego, kiedy obowiązuje system gwarancyjny oraz by korzystali z pełniejszej ochrony przed nieuczciwym użyciem ich środków powierzonych stronie trzeciej (tak jak miało to miejsce w sprawie Madoffa).
W ostatnich latach Komisja otrzymywała szereg skarg dotyczących stosowania dyrektywy 97/9/WE (jej celem jest ochrona inwestorów korzystających z usług inwestycyjnych w Europie, zapewniając rekompensaty w przypadku, gdy firma inwestycyjna nie jest w stanie zwrócić środków należących do inwestora) w niektórych państwach członkowskich. Skargi te dotyczyły braku wystarczających środków do wypłaty rekompensat lub długiej zwłoki w ich wypłacaniu.
Wniosek KE służy zagwarantowaniu większej skuteczności przepisów dotyczących ochrony inwestorów, istnienia równych zasad dotyczących tego, które instrumenty finansowe objęte są ochroną oraz funduszy i mechanizmów zapewniających wypłatę rekompensat na rzecz inwestorów.

Ochrona posiadaczy polis ubezpieczeniowych
Komisja uruchomiła procedurę konsultacji publicznych dotyczących możliwości zwiększenia ochrony posiadaczy polis ubezpieczeniowych, w tym możliwości stworzenia ubezpieczeniowych systemów gwarancyjnych we wszystkich państwach członkowskich.
W przeciwieństwie do sektora bankowego i sektora papierów wartościowych, w sektorze ubezpieczeniowym nie istnieją w tej chwili europejskie przepisy dotyczące systemów gwarancyjnych. W 12 państwach członkowskich funkcjonują ubezpieczeniowe systemy gwarancyjne (systemy IGS), obejmujące polisy ubezpieczeniowe na życie lub inne niż na życie. Systemy IGS oferują ochronę przeciw zagrożeniu związanym z brakiem pokrycia dla roszczeń w przypadku likwidacji firmy ubezpieczeniowej. Ochrona ta polega na wypłacie odszkodowań na rzecz konsumentów lub w formie zabezpieczenia ciągłości umowy ubezpieczeniowej poprzez - na przykład - umożliwienie przeniesienia polisy do wypłacalnego ubezpieczyciela lub do samego systemu gwarancyjnego. Istniejące systemy IGS różnią się jednak w poszczególnych krajach nie tylko pod względem warunków ochrony i kwalifikowalności, ale przykładowo także tym, kiedy mają zastosowanie i w jaki sposób są finansowane.
W przyjętej przez KE Białej Księdze określono różne możliwości zapewnienia uczciwej i pełnej ochrony konsumentów w UE, zabezpieczając jednocześnie podatników przed koniecznością uiszczenia rachunku w przypadku upadku firmy ubezpieczeniowej. Komisja proponuje wdrożenie dyrektywy zapewniającej stworzenie we wszystkich państwach członkowskich ubezpieczeniowych systemów gwarancyjnych, które będą spełniać szereg minimalnych wymogów. Wszystkie zainteresowane strony zachęca się do przedstawienia swoich uwag i nowych propozycji do dnia 30 listopada 2010 r.

Propozycje, w pełni odpowiadające zobowiązaniom UE podjętym w ramach grupy G20, trafiły już do rozpatrzenia przez Parlament Europejski oraz Radę UE.

Źródło: Komisja Europejska