Prezydent Poznania 29 października 2009 r. zakazał przeprowadzenia w dniu 30 października 2009 r. zgromadzenia publicznego pt. „Poznańska Masa Krytyczna”, które miało na celu wyrażenie protestu wobec dyskryminacji, w związku z Międzynarodowym Dniem Tolerancji UNESCO. Prezydent Poznania uznał, iż przejazd rowerowy ulicami Poznania będący częścią tej imprezy, nie mógł zostać uznany za zgromadzenie, a zatem organizatorzy musieli uzyskać na niego osobną zgodę. Organizatorzy „Poznańskiej Masy Krytycznej” odwołali się od zakazu, jednakże dopiero w dniu 5 listopada 2009 r., czyli sześć dni po terminie zgromadzenia, Wojewoda Wielkopolski uchylił zakaz i umorzył postępowanie.
Organizatorzy zgromadzenia złożyli skargę do WSA w Poznaniu, w której podnosili między innymi naruszenie art. 57 oraz art. 78 Konstytucji. W ich ocenie Wojewoda Wielkopolski nie wydając decyzji przed terminem rozpoczęcia „Poznańskiej Masy Krytycznej” naruszył ich prawo do korzystania z wolności zgromadzeń. Organizatorzy w skardze sugerowali zwrócenie się przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu do Trybunału Konstytucyjnego z pytaniem o zgodność z Konstytucją RP przepisów regulujących ramy czasowe zwoływania zgromadzeń. Obecnie Prawo o zgromadzeniach stanowi, że organizator ma obowiązek złożenia zawiadomienia o planowanym zgromadzeniu między 30 a 3 dniem przed datą planowanego zgromadzenia. Decyzję o zakazie zwołania zgromadzenia doręcza się organizatorowi w terminie 3 dni od dnia zawiadomienia, ale nie później niż na 24 godziny przed planowanym terminem rozpoczęcia zgromadzenia. Wojewoda doręcza organizatorowi decyzję w terminie 3 dni od dnia otrzymania odwołania. Zasadniczy problem polega na tym, iż Prawo o zgromadzeniach nie nakazuje Wojewodzie, by ten wydał decyzję w przedmiocie odwołania od zakazu, przed datą zgromadzenia.
W dniu 20 listopada 2009 r. WSA w Poznaniu, oddalił skargę i utrzymał tym samym w mocy decyzję Wojewody Wielkopolskiego o umorzeniu postępowania w przedmiocie zorganizowania zgromadzenia. WSA w Poznaniu uznał, iż wydanie przez Wojewodę Wielkopolskiego decyzji po upływie terminu zgromadzenia nie stanowiło naruszenia art. 57 oraz 78 Konstytucji RP. WSA w Poznaniu nie dopatrzył się w zachowaniu organów administracji działania opieszałego i przewlekłego, ustalił bowiem, iż Stowarzyszenie „Poznańska Masa Krytyczna” zawiadomiło o zgromadzeniu w dniu 27 października 2009 r., odwołanie od zakazu wniosło w dniu 30 października 2009 r., a biorąc pod uwagę, iż 31 października 2009 r. przypadał w sobotę, a 1 listopada 2009 r. w niedzielę – Wojewodzie można było przekazać odwołanie dopiero dnia 2 listopada 2009 r., zaś decyzję wydano dnia 5 listopada 2009 r. i doręczono tegoż dnia organizatorowi. W ocenie WSA to organizator zgromadzenia swoim zachowaniem uniemożliwił otrzymanie odwołania od decyzji o zakazie przed datą planowanego zgromadzenia tj. 30 października 2009 r. Dlatego zdaniem WSA w Poznaniu organizator zgromadzenia wyliczając minimalny okres przewidziany przepisami ustawy powinien wziąć pod uwagę, że urzędy nie funkcjonują w dni ustawowo wolne od pracy.
W dniu 11 stycznia 2010 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie złożona została skarga kasacyjna od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 20 listopada 2009 r., oddalającego skargę Poznańskiej Masy Krytycznej na decyzję Wojewody Wielkopolskiego. W skardze kasacyjnej podniesiono dokonanie przez WSA w Poznaniu błędnych ustaleń faktycznych w zakresie postępowania organów administracji w przedmiotowej sprawie, które to postępowanie doprowadziło do naruszenia art. 57 oraz 78 Konstytucji RP. W skardze wskazano również istnienie na gruncie Prawa o zgromadzeniach pominięcia legislacyjnego, które polega na braku w ustawie gwarancji dla organizatora zgromadzenia, możliwości uzyskania odwołania od zakazu, przed datą planowanego zgromadzenia. Organy państwowe nie są tym samym zobligowane do zakończenia procedury zwoływania zgromadzenia przed datą planowanego zgromadzenia.
Sprawa objęta jest Programem Spraw Precedensowych Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka, a Poznańską Masę Krytyczną reprezentuje pro bono adw. Konrad Nowak z kancelarii Chajec, Don-Siemion, Żyto Kancelaria Prawna.
Organizatorzy zgromadzenia złożyli skargę do WSA w Poznaniu, w której podnosili między innymi naruszenie art. 57 oraz art. 78 Konstytucji. W ich ocenie Wojewoda Wielkopolski nie wydając decyzji przed terminem rozpoczęcia „Poznańskiej Masy Krytycznej” naruszył ich prawo do korzystania z wolności zgromadzeń. Organizatorzy w skardze sugerowali zwrócenie się przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu do Trybunału Konstytucyjnego z pytaniem o zgodność z Konstytucją RP przepisów regulujących ramy czasowe zwoływania zgromadzeń. Obecnie Prawo o zgromadzeniach stanowi, że organizator ma obowiązek złożenia zawiadomienia o planowanym zgromadzeniu między 30 a 3 dniem przed datą planowanego zgromadzenia. Decyzję o zakazie zwołania zgromadzenia doręcza się organizatorowi w terminie 3 dni od dnia zawiadomienia, ale nie później niż na 24 godziny przed planowanym terminem rozpoczęcia zgromadzenia. Wojewoda doręcza organizatorowi decyzję w terminie 3 dni od dnia otrzymania odwołania. Zasadniczy problem polega na tym, iż Prawo o zgromadzeniach nie nakazuje Wojewodzie, by ten wydał decyzję w przedmiocie odwołania od zakazu, przed datą zgromadzenia.
W dniu 20 listopada 2009 r. WSA w Poznaniu, oddalił skargę i utrzymał tym samym w mocy decyzję Wojewody Wielkopolskiego o umorzeniu postępowania w przedmiocie zorganizowania zgromadzenia. WSA w Poznaniu uznał, iż wydanie przez Wojewodę Wielkopolskiego decyzji po upływie terminu zgromadzenia nie stanowiło naruszenia art. 57 oraz 78 Konstytucji RP. WSA w Poznaniu nie dopatrzył się w zachowaniu organów administracji działania opieszałego i przewlekłego, ustalił bowiem, iż Stowarzyszenie „Poznańska Masa Krytyczna” zawiadomiło o zgromadzeniu w dniu 27 października 2009 r., odwołanie od zakazu wniosło w dniu 30 października 2009 r., a biorąc pod uwagę, iż 31 października 2009 r. przypadał w sobotę, a 1 listopada 2009 r. w niedzielę – Wojewodzie można było przekazać odwołanie dopiero dnia 2 listopada 2009 r., zaś decyzję wydano dnia 5 listopada 2009 r. i doręczono tegoż dnia organizatorowi. W ocenie WSA to organizator zgromadzenia swoim zachowaniem uniemożliwił otrzymanie odwołania od decyzji o zakazie przed datą planowanego zgromadzenia tj. 30 października 2009 r. Dlatego zdaniem WSA w Poznaniu organizator zgromadzenia wyliczając minimalny okres przewidziany przepisami ustawy powinien wziąć pod uwagę, że urzędy nie funkcjonują w dni ustawowo wolne od pracy.
W dniu 11 stycznia 2010 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie złożona została skarga kasacyjna od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 20 listopada 2009 r., oddalającego skargę Poznańskiej Masy Krytycznej na decyzję Wojewody Wielkopolskiego. W skardze kasacyjnej podniesiono dokonanie przez WSA w Poznaniu błędnych ustaleń faktycznych w zakresie postępowania organów administracji w przedmiotowej sprawie, które to postępowanie doprowadziło do naruszenia art. 57 oraz 78 Konstytucji RP. W skardze wskazano również istnienie na gruncie Prawa o zgromadzeniach pominięcia legislacyjnego, które polega na braku w ustawie gwarancji dla organizatora zgromadzenia, możliwości uzyskania odwołania od zakazu, przed datą planowanego zgromadzenia. Organy państwowe nie są tym samym zobligowane do zakończenia procedury zwoływania zgromadzenia przed datą planowanego zgromadzenia.
Sprawa objęta jest Programem Spraw Precedensowych Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka, a Poznańską Masę Krytyczną reprezentuje pro bono adw. Konrad Nowak z kancelarii Chajec, Don-Siemion, Żyto Kancelaria Prawna.