Moment powstania obowiązku podatkowego przy WDT/WNT
Obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowej dostawie i w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów będzie powstawał tak jak dotychczas z chwilą wystawienia faktury dokumentującej te transakcje, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów lub w którym dokonano dostawy towaru, będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia (przy czym wydłużono termin na wystawienie faktury dokumentującej te transakcje do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy lub wyświadczono te usługi).
Nowością natomiast jest uregulowanie kwestii ciągłych dostaw towarów z jednego państwa członkowskiego do drugiego, które obejmują okres dłuższy niż jeden miesiąc. Od 1 stycznia 2013 r. dostawy te uznawane będą za dokonane na koniec każdego miesiąca, do czasu zakończenia dostawy tych towarów.
W związku ze zmianami w zakresie określania momentu powstania obowiązku podatkowego wynikającymi ze zmiany przepisów unijnych odstąpiono od określania momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania całości lub części zapłaty przed dokonaniem wewnątrzwspólnotowej dostawy lub nabycia towarów (otrzymanie tego rodzaju zapłaty nie może już rodzić obowiązku podatkowego). Dla otrzymywanych ww. zapłat nie będą też już wystawiane faktury.
Z uwagi na fakt, że od początku 2013 r. zaliczki nie rodzą już obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów lub wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów, wprowadzono przepis przejściowy regulujący kwestię otrzymanych zaliczek przed zmianą przepisów w tym zakresie. W przypadku WDT i WNT, w stosunku do których przed dniem 1 stycznia 2013 r. uiszczono zaliczkę udokumentowaną fakturą, do podstawy opodatkowania transakcji wewnątrzwspólnotowych nie wlicza się kwoty tej zaliczki, która przed wejściem w życie zmienionych regulacji spowodowała powstanie obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania całości lub części zapłaty przed dokonaniem transakcji wewnątrzwspólnotowych (na podstawie art. 20 ust. 3 lub 7 ustawy o VAT).
Wprowadzone zmiany stanowią implementację ww. dyrektywy Rady UE 2010/45/UE i mają zapewnić terminowość wykazywania oraz jednolitość danych zawartych w informacjach podsumowujących.
Miejsce świadczenia usług wynajmu środków transportu
Wprowadzone od 1 stycznia 2013 r. zmiany w zakresie określenia miejsca świadczenia usług wynajmu środków transportu, dokonane w art. 28j ustawy o VAT, wynikają z konieczności implementacji art. 4 dyrektywy Rady UE 2008/8/WE i odnoszą się do wynajmu innego niż krótkoterminowy. Dotychczas w przepisie art. 28j ustawy o VAT uregulowane były wyłącznie sytuacje krótkoterminowego wynajmu środków transportu (przez okres nieprzekraczający 30 dni, a w przypadku jednostek pływających – nieprzekraczający 90 dni). Miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, w którym środki te są faktycznie oddane do dyspozycji usługobiorcy.
Od początku 2013 r. w przypadku usług wynajmu środków transportu, innych niż wynajem krótkoterminowy, na rzecz podmiotów niebędących podatnikami – miejscem świadczenia tych usług będzie miejsce, gdzie usługobiorca posiada siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.
Z kolei miejscem świadczenia usług polegających na wynajmie statku rekreacyjnego, innego niż wynajem krótkoterminowy, na rzecz podmiotu niebędącego podatnikiem – będzie miejsce, w którym statek rekreacyjny jest faktycznie oddawany do dyspozycji usługobiorcy, pod warunkiem że usługodawca faktycznie świadczy tę usługę ze swojej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, znajdujących się w miejscu tego oddania.
Przeliczanie kwot w walutach obcych na złote
Konieczność implementacji ww. dyrektywy 2010/45/UE spowodowała wprowadzenie dodatkowego sposobu w zakresie przeliczania kwot wyrażonych w walutach obcych. Dotychczas w przypadku, gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania zostaną określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego.
Od dnia 1 stycznia 2013 r. zamiast zastosowania powyższego kursu, podatnik może wybrać sposób przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego (w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro).
W sytuacji gdy podatnik wystawi fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego, zastosowanie znajdzie zasada przeliczenia na złote według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury (i odpowiednio ostatni kurs wymiany opublikowany przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień wystawienia faktury).
Jako kolejne przedstawimy wchodzące w 2013 r. zmiany w zakresie kas rejestrujących
UWAGA!
Przeczytaj także o innych zmianach przepisów podatkowych, które czekają nas w 2013 r.
Zobacz jakie zmiany w VAT czekają nas w 2013 roku