Pomimo obowiązywania od 1 lipca 2004 r. w ustawie o CIT przepisów regulujących kwestie subpartycypacji żaden bank w Polsce nie przeprowadził dotychczas tego rodzaju transakcji. Głównym powodem takiego stanu rzeczy, wskazywanym przez banki, jest nieefektywność ekonomiczna związana z koniecznością poniesienia z góry znacznego obciążenia podatkowego; bowiem cena uzyskana ze zbycia strumienia pieniądza staje się w dacie zbycia tego strumienia przychodem podatkowym, natomiast koszty podatkowe rozpoznawane są w czasie wraz ze spłatą poszczególnych kredytów i pożyczek objętych umową o subpartycypację.
Wprowadzenie zmian legislacyjnych mających na celu udrożnienie kanału transakcji subpartycypacji ma szczególnie istotne znaczenie dla portfeli kredytów zabezpieczonych hipoteką, w przypadku których przeprowadzenie transakcji sekurytyzacji tradycyjnej (true sale) jest ekonomicznie nieefektywne oraz trudne do realizacji, mając na uwadze konstrukcję polskiego systemu wieczystoksięgowego.
Projekt ustawy przewiduje przyjęcie odmiennego podejścia w kwestii terminu zaliczenia przez bank do przychodów należnych przychodów ze zbycia praw do strumienia pieniądza z sekurytyzowanych wierzytelności z tytułu kredytów (pożyczek). Przychód ten powstanie w banku nie w dacie zbycia praw do strumienia pieniądza, lecz w dacie wymagalności rat kapitałowych tych wierzytelności lub w dacie ich zapłaty, jeżeli zapłata nastąpiła przed upływem terminu wymagalności.
Dodatkowo w bankach do kosztów uzyskania przychodów będą zaliczane zwrócone funduszowi sekurytyzacyjnemu albo towarzystwu funduszy inwestycyjnych tworzącemu fundusz sekurytyzacyjny kwoty uzyskane ze zbycia tym podmiotom praw do strumienia pieniądza z sekurytyzowanych wierzytelności z tytułu kredytów (pożyczek) objętych umową o subpartycypację w przypadkach gdy nastąpi zwrotne przeniesienie praw do takich wierzytelności, jeżeli bank rozpozna przychód i nie będzie mógł rozpoznać kosztów uzyskania przychodów z tytułu przekazania do tych podmiotów kapitału kredytu (pożyczki).
Niezależnie od powyższego zmiana w art. 17 ust. 1 pkt 41 ustawy o CIT zakłada zwolnienie z podatku odsetek od środków przechowywanych na rachunkach lub lokatach bankowych od dotacji otrzymanych przez Krajowy Fundusz Kapitałowy z budżetu państwa oraz środków Krajowego Funduszu Kapitałowego pochodzących z budżetu Unii Europejskiej oraz innych środków pochodzących ze źródeł zagranicznych, nie podlegających zwrotowi.