Wynagrodzenie

Doradca podatkowy powinien określić zasady ustalania wynagrodzenia jeszcze przed rozpoczęciem świadczenia usług na rzecz przyszłego klienta, chyba że określenie tych zasad wymaga czynności dodatkowych, polegających m.in. na zapoznaniu się z aktami sprawy lub uzyskaniu dodatkowych wyjaśnień. W przypadku pomocy prawnej świadczonej z urzędu, doradcę podatkowego obowiązują zasady określone w odrębnych przepisach prawnych – w takim przypadku doradca podatkowy może przyjmować wyłącznie wynagrodzenie urzędowe.
Doradca podatkowy nie powinien zawierać z klientem umowy, na mocy której klient zobowiązuje się zapłacić wynagrodzenie za jej prowadzenie jedynie proporcjonalnie do osiągniętego wyniku (pactum de quota litis). Dopuszczalna jest natomiast taka umowa, w której przewiduje się dodatkowe wynagrodzenie za pomyślny wynik sprawy.
Nie można żądać wynagrodzenia za skierowanie klienta do innego doradcy podatkowego, ani przekazywać innemu doradcy podatkowemu wynagrodzenia z tytułu skierowania klienta.

Dokumenty klienta

Doradca podatkowy ma obowiązek bez zbędnej zwłoki zwrócić klientowi na jego żądanie dokumenty klienta w przypadku rozwiązania lub wygaśnięcia umowy. Nie wolno mu uzależnić wydania dokumentów klienta od uprzedniego uregulowania przez niego należnego wynagrodzenia. Jeśli natomiast w związku z wydaniem dokumentów klientowi powstaje konieczność sporządzenia ich kopii dla potrzeb archiwizacji określonych w odrębnych przepisach, doradca podatkowy ma prawo żądać zwrotu uzasadnionych kosztów.

Podstawa prawna: załącznik do uchwały nr 32/2014 Krajowej Rady Doradców Podatkowych z dnia 11 lutego 2014 r.