Wynajem sezonowy domu letniskowego, to w istocie szereg cyklicznych, powtarzalnych okresowo, w sposób zorganizowany i ciągły czynności, podejmowanych w celach zarobkowych, t.j. spełniających kryteria wynikające z definicji działalności gospodarczej. Taki charakter działań wskazuje na konieczność podejmowania przez podatnika zorganizowanej działalności - chociażby w zakresie poszukiwania potencjalnych najemców i nadzorowania rotacji najemców przez cały okres letni, w którym najem taki może być wykonywany. Zatem, w takiej sytuacji trudno doszukiwać się „okazjonalnego” charakteru tzw. najmu prywatnego.
Zakwalifikowanie uzyskiwanych przychodów do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej uzależnione jest od rodzaju i charakteru podejmowanych działań. Nie jest uzależnione od zgłoszonego do urzędu skarbowego źródła osiąganych przychodów, gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.
W związku z tym, że cyklicznych czynności udostępniania domku letniskowego nie można uznać za najem, o którym mowa w art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, to przychody uzyskane z ww. usług należy opodatkować 17 proc. stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych z tytułu świadczenia usług związanych z zakwaterowaniem.
Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 22 kwietnia 2013 r., ITPB1/415-119A/13/IG