W przedmiotowej sprawie do fiskusa zwrócił się przedsiębiorca prowadzący internetowy serwis prawniczy w sprawie zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków na zakup dla siebie i dla swoich znajomych strojów sportowych zawierających reklamę tego serwisu. Znajomi nie będą otrzymywali z tytułu noszenia tych strojów żadnego wynagrodzenia. Przedsiębiorca nie zawierał tu żadnej umowy sponsoringu. Przedsiębiorca chciałby jednak wrzucić w koszty opłaty startowe, koszty transportu na zawody, koszty napojów i żelów energetycznych zużywanych podczas zawodów. Przedsiębiorca wskazał, że na listach zgłoszonych zawodników oraz na listach z wynikami zawodów będzie występowała nazwa serwisu internetowego.
Według przedsiębiorcy wszystkie te wydatki są kosztami uzyskania przychodu. Fakt, że zawodnicy występują w strojach reklamujących serwis internetowy na zawodach na obszarze całego kraju przekłada się bezpośrednio na rozpoznawalność marki serwisu prawniczego i zwiększenie się ilości osób korzystających z usług serwisu. Według przedsiębiorcy opłacenie zawodnikom startu i umożliwienie im transportu na miejsce zawodów można porównać do przewiezienia reklamy planszowej na miejsce zawodów i poniesienia opłat za ich posadowienie w tym miejscu. Zawodnicy są tu bowiem tzw. żywą reklamą.
Zdaniem fiskusa w przypadku zawodników (w tym przedsiębiorcy), wyposażenie ich w stroje z nazwą prawniczego serwisu internetowego na czas zawodów sportowych, w których uczestniczą, służy propagowaniu firmy (i prowadzonego przez nią prawniczego serwisu internetowego). Poprzez takie działanie przedsiębiorca rozpowszechnia nazwę swojej firmy, buduje jej rozpoznawalność w oczach potencjalnych klientów. Zatem wydatki poniesione na zakup strojów sportowych oznaczonych w sposób trwały nazwą prawniczego serwisu internetowego prowadzonego przez przedsiębiorcę mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, jako koszty reklamy.
Fiskus podkreślił, że wydatki te jednak nie mogą mieć charakteru osobistego. A zakupione stroje sportowe utraciły charakter odzieży osobistej, ponieważ zostaną oznaczone nazwą serwisu internetowego, nie zostaną przekazane zawodnikom dla celów swobodnego używania, co oznacza, że będą ich używać wyłącznie w czasie zawodów i treningów, a ponadto stroje nie będą nosiły cech przypisania do konkretnego zawodnika (np. imienia i nazwiska na koszulce).
Natomiast charakter osobisty mają wydatki na opłaty związane z uczestnictwem zespołu w zawodach (opłata startowa), koszty transportu na miejsce zawodów, koszty napojów, żele energetyczne zużywane na zawodach przez zawodników. Te wydatki nie stanowią więc już kosztów podatkowych. Bezpośrednim celem tych wydatków jest realizacja prywatnej pasji, a nie osiągnięcie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.
Przedsiębiorca jak sam zresztą wskazał nie zawierał z zawodnikami żadnej umowy sponsorskiej, z której wynikałby obowiązek ponoszenia przez niego tego typu wydatków. Zawodnicy, jako pasjonaci sportu, tworzą grupę, która wspólnie trenuje, i także bez poniesienia powyższych wydatków wzięliby udział w zawodach.
Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 24 listopada 2014 r., IBPBI/1/415-901/14/ESZ, LEX nr 247859
Omówienie pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego