Spór w sprawie dotyczył kwestii, czy płacony przez spółkę czynsz na rzecz podmiotów wynajmujących jej samochody osobowe należy rozliczyć jako koszt uzyskania przychodu na zasadach ogólnych wynikających z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, czy też jest to koszt, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT i w związku z tym należy go rozliczyć z ograniczeniami wynikającymi z tego przepisu, związanymi z faktycznym przebiegiem samochodu, czyli w ramach tzw. "kilometrówki".
W ocenie spółki nie musi ona uwzględniać limitu kilometrówki, ponieważ opłaty czynszowe nie stanowią kosztów o charakterze eksploatacyjnym. Fiskus z kolei uznał, że ograniczenie wynikające z przepisu art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT ma zastosowanie do wszystkich wydatków z tytułu kosztów używania samochodu osobowego.
Sprawa trafiła do WSA w Gdańsku. Zdaniem sądu fiskus błędnie przyjął, że opłaty wynikające z wynajmu samochodu osobowego zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów w ograniczonej wysokości i na równi traktowane z kosztami eksploatacyjnymi podlegającymi ograniczeniu wynikającemu z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT.
Sąd wskazał, że koszty eksploatacji są kosztami związanymi z faktycznym używaniem samochodu, dlatego należy zaliczyć do nich wydatki na zakup paliwa, opłaty za przejazd autostradą, opłaty parkingowe oraz wydatki na części samochodowe. Zdaniem Sądu wymienione wydatki wiążą się nierozerwalnie z używaniem samochodu i koszty te podlegają ograniczeniu wynikającemu z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT.
Innymi słowy, do wydatków z tytułu kosztów używania samochodu można zakwalifikować wszelkiego rodzaju wydatki eksploatacyjne, w odróżnieniu jednak od wydatków ponoszonych na uzyskanie samego tytułu prawnego, umożliwiającego używanie samochodu. O ile zatem wydatki na zakup paliwa, opłaty za autostrady, parkingi itp. należą do kosztów używania samochodu, o tyle wydatki ponoszone z tytułu czynszu najmu samochodu do kosztów jego używania już nie należą, są bowiem wydatkami na uzyskanie tytułu prawnego, umożliwiającego używanie samochodu.
Wyrok WSA w Gdańsku z 17 września 2013 r., I SA/Gd 779/13