W przedmiotowej sprawie do fiskusa zwróciła się spółka z o.o., która prowadzi placówkę kształcenia ustawicznego wpisaną do ewidencji szkół i placówek niepublicznych. Spółka ta zawarła z inną spółką (tu spółką akcyjną) umowę, zgodnie z którą zapewni trenerów do prowadzenia szkoleń w ramach dofinansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego projektu pn. wspieranie rozwoju kwalifikacji zawodowych i doradztwo dla przedsiębiorstw.
Na realizację tego projektu instytucja pośrednicząca przyznała spółce akcyjnej dofinansowanie na realizację projektu w łącznej kwocie nieprzekraczającej 100 proc. całkowitych wydatków kwalifikowalnych projektu. Spółka z o.o. jest w powyższym projekcie podwykonawcą świadczącym usługi na rzecz zamawiającego, którym jest firma realizująca projekt, beneficjent. Z tytułu realizacji tych usług wystawia ona faktury VAT, doliczając podatek VAT w wysokości 23 proc.
Spółka z o.o. zapytała fiskusa, czy realizując usługi, jako podwykonawca w ramach tego projektu, prawidłowo wystawia faktury VAT doliczając do ceny usług podatek VAT w wysokości 23 proc.
Spółka z o.o. wskazała, że faktury z naliczonym VAT-em wystawiała z ostrożności. Uważa jednak, że usługi świadczone przez nią w ramach umowy podwykonawczej, a dotyczące realizacji projektu szkoleniowego powinny być zwolnione z podatku od towarów i usług.
Fiskus się nie zgodził. Uznał, że świadczone przez spółkę usługi zapewnienia własnych pracowników (wykładowców, trenerów) na rzecz spółki akcyjnej opodatkowane będą podstawową 23 proc. stawką podatku od towarów i usług, a świadczone przezeń usługi nie będą korzystać ze zwolnienia.
Sprawa trafiła do WSA w Warszawie. Sąd także nie zgodził się ze spółką. Wskazał, że dla uznania, czy wynajem trenerów podlegał zwolnieniu z opodatkowania konieczne było m.in. stwierdzenie, że są to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Konieczne więc było odniesienie się do charakteru sprzedawanych przez spółkę usług.
A zdaniem sądu usługi świadczone przez spółkę nie są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, lecz usługami wynajmu pracowników. A zgodnie z definicją zawartą w art. 44 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L, Nr 77 str. 1) kształcenie zawodowe i przekwalifikowanie zawodowe, obejmuje nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.
Zdaniem sądu za usługi takie nie mogą być uznane usługi polegające na zapewnieniu trenerów dla realizacji szkoleń, udzielania konsultacji i dostarczania materiałów szkoleniowych, gdyż nie obejmują one nauczania, o którym mowa w cytowanym wyżej przepisie. Nauczaniem w opisanym we wniosku przypadku zajmuje się kontrahent spółki z o.o., czyli spółka akcyjna, która posługuje się zapewnionym personelem.
W ocenie Sądu, zapewnienie trenerów do prowadzenia szkoleń nie jest usługą "kształcenia", lecz usługą "wynajmu" trenerów. Nie zmienia tej oceny cel wynajęcia trenerów. Zdaniem sądu, spółka z o.o. nie świadczy usługi kształcenia.
Wyrok WSA w Warszawie z 14 maja 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 761/15
Omówienie pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego