Tak wskazał NSA w wyroku z 29 października 2013 r. W przedmiotowej sprawie do fiskusa zwróciło się biuro turystyczne, które za zakupione usługi dla bezpośredniej korzyści turysty otrzymuje w wielu przypadkach faktury od usługodawców z opóźnieniem (np. w związku z opóźnieniem w fakturowaniu przez przewoźnika). Dopiero po otrzymaniu faktur od kontrahentów, po powstaniu obowiązku podatkowego z tytułu wykonanej usługi turystyki, następuje faktyczne ustalenie marży na danej imprezie i zobowiązania podatkowego. W konsekwencji odniesienie tych faktur do marży wiąże się z koniecznością korygowania deklaracji za poprzednie miesiące, w których podatek należny wykazany był w wysokości wyższej od należnej. Biuro rozważa możliwość rozliczania zmian marży, w związku z otrzymaniem dokumentów dotyczących kosztów imprez turystycznych ujętych w poprzedzających okresach rozliczeniowych, w miesiącu, w którym otrzyma dokumenty dotyczące poniesionych wydatków (nieujętych poprzednio w kalkulacji marży).
Istota sporu w niniejszej sprawie sprowadza się do odpowiedzi na pytanie, czy przy opodatkowaniu usług turystycznych podatkiem od towarów i usług, faktury – dokumenty otrzymane przez podatnika już po ustaleniu marży i po złożeniu deklaracji za dany okres, powinny zostać rozliczone "na bieżąco", t.j. za okres rozliczeniowy, kiedy te dokumenty podatnik otrzymał, czy też koniecznym będzie korygowanie deklaracji "wstecz" t.j. ujęcie tych dokumentów przy obliczaniu marży za okres rozliczeniowy obejmujący wykonanie usług, których one dotyczą.
Zdaniem biura, słusznym jest rozliczanie zmian marży za poprzednie miesiące w miesiącu otrzymania faktur (czyli na "bieżąco"), bez konieczności korygowania deklaracji wstecz. Fiskus nie zgodził się jednak ze spółką. Jego zdaniem, w związku z opóźnieniem w fakturowaniu przez usługodawców (brakiem posiadania faktur na zakupione usługi) nieprawidłowym jest rozliczanie zmian marży za poprzednie miesiące w miesiącu otrzymania faktur (czyli "na bieżąco"), bez konieczności korygowania deklaracji wstecz, gdyż zmiany w kwotach marży powinny być korygowane w miesiącu powstania obowiązku podatkowego. Zdaniem fiskusa oznacza to, że jeżeli biuro nie dysponuje dokumentem potwierdzającym nabycie usług (określającym kwotę wydatku na nabycie usług dla bezpośredniej korzyści turysty), to nie jest uprawnione do ujęcia wydatku w kalkulacji marży dla danej imprezy turystycznej, a ustalona przez nią marża (bez ujęcia wydatku, dla którego nie posiada dokumentu) jest prawidłowa.
Sprawę ostatecznie jednak rozstrzygnął NSA. Sąd przyznał rację fiskusowi. Zauważył, że w sprawie nie chodzi o faktury korygujące, ale o faktury pierwotne, z tym że doręczone po ustaleniu marży i złożeniu deklaracji VAT.
Sąd wskazał też, że obowiązkiem podatnika jest prawidłowe określenie wysokości podstawy opodatkowania w momencie powstania obowiązku podatkowego. Wynika to z charakteru podatku od towarów i usług, nie tylko w szczególnej procedurze opodatkowania usług turystyki. Natomiast, gdy brakuje dokumentu odnoszącego się do danej usługi na moment ustalania marży (z tą chwilą powstaje obowiązek podatkowy) i upływa 15 dni od dnia wykonania usługi, a taki dokument zostaje doręczony do biura w następnym okresie rozliczeniowym, to takie faktury powinny być uwzględnione w prowadzonej zgodnie z art. 119 ust. 3a ustawy o VAT ewidencji kwot wydatkowanych na nabycie towarów i usług, w okresie rozliczeniowym, w którym powstał obowiązek podatkowy. Innymi słowy w takiej sytuacji konieczne będzie ujęcie tych zmian w marży za poprzednie miesiące przez korygowanie deklaracji, celem prawidłowego ustalania marży danej usługi dla bezpośredniej korzyści turysty.
Wyrok NSA z 29 października 2013 r., sygn. akt I FSK 1621/12
Omówienie pochoz programu Vademecum Głównego Księgowego