Wyrokami z 3, 15 i 21 października 2014 r. trzy różne składy sędziowskie poznańskiego sądu oddaliły pozwy jednej z warszawskich spółek z branży hazardowej skierowane przeciwko Dyrektorowi Izby Celnej w Poznaniu i Naczelnikowi Urzędu Celnego w Poznaniu o odszkodowanie za zatrzymanie nielegalnych automatów do gry. Sąd obciążył jednocześnie skarżącego kosztami postępowania.
Spółka domagała się odszkodowania za zatrzymanie przez funkcjonariuszy Służby Celnej z Wielkopolski nielegalnych automatów do gier hazardowych. Zarzucała organom celnym bezprawność działań funkcjonariuszy, które miały się sprowadzać do zastosowania przepisów ustawy o grach hazardowych, która miałaby nie obowiązywać w polskim porządku prawnym z uwagi na brak notyfikacji przez Komisję Europejską.
Sąd nie podzielił tej argumentacji i w ustnym uzasadnieniu stwierdził, że „brak jest podstaw prawnych do uwzględnienia powództwa, a zatem podlega ono w całości oddaleniu". Zdaniem sądu przepis art. 14 ust. 1 ustawy o grach hazardowych formalnie obowiązuje w krajowym porządku prawnym, a zatem: „organy miały podstawy, w przypadku uzyskania informacji uzasadniających podejrzenie dokonania przestępstwa polegającego na sprzecznym z ustawą organizowaniu gier hazardowych, wszcząć postępowanie przygotowawcze i w jego toku dokonywać prawem dopuszczonych czynności, zmierzających do prawidłowego toku postępowania i zabezpieczenia dowodów przestępstwa, w tym w szczególności zabezpieczenia automatów, przy pomocy których przestępstwo zostało popełnione".
Wyroki poznańskiego sądu to kolejne potwierdzenie obowiązku stosowania przez funkcjonariuszy Służby Celnej przepisów ustawy o grach hazardowych.
W ubiegłym tygodniu informowaliśmy, że także Sąd Okręgowy w Suwałkach w wyroku z 12 listopada 2014 r. (sygn. akt II Ca 272/14) potwierdził obowiązek przeprowadzania kontroli urządzania gier na automatach przez funkcjonariuszy Służby Celnej oraz wymóg stosowania obowiązujących przepisów ustawy o grach hazardowych i oddalił apelację w sprawie odszkodowania.
Wyroki Sądu Okręgowego w Poznaniu z 3, 15 i 21 października 2014 r., sygn. akt: I C 1481/14, I C 123/14, I C 652/14