W przedmiotowej sprawie podatnik złożył informację w sprawie podatku od nieruchomości wraz z opinią techniczno – ekonomiczną sporządzoną na swoje zlecenie przez rzeczoznawcę budowlanego, dotyczącą stopnia zużycia technicznego budynków, oceny celowości przeprowadzenia remontu i oceny możliwości prowadzenia produkcji lub działalności gospodarczej zespołu budynków o dawnej funkcji przemysłowej. W opinii rzeczoznawcy zespół budynków nie mógł być przeznaczony pod jakąkolwiek działalność gospodarczą (handel, produkcja, usługi) bez natychmiastowego wykonania robót uzupełniających.
Organy podatkowe uwzględniły treść tej opinii i ustaliły wysokość zobowiązania przyjmując za podstawę opodatkowania powierzchnię budynków związanych z działalnością gospodarczą. Znacznie większa powierzchnia budynków nie została uznana za związaną z prowadzeniem działalności gospodarczej, gdyż nie była ona użytkowana. Podatnik zarzucił jednak organowi wybiórczą i dowolną analizę zebranego materiału dowodowego i uznanie, że stan techniczny dwóch budynków umożliwiał ich wykorzystanie do celów działalności gospodarczej, wbrew jednoznacznym wnioskom uwzględnionej przez organ opinii biegłego.
Sprawa trafiła do WSA w Olsztynie. Sąd zwrócił uwagę, że normy prawa materialnego nie uzależniają opodatkowania stawką opodatkowania nieruchomości, jako związanych z działalnością gospodarczą, od faktycznego wykorzystywania przedmiotu opodatkowania. A taki warunek przyjął organ ustalając wysokość zobowiązania. Zdaniem sądu nie można zgodzić się z zarzutami podatnika, że budynki nie mogą być wykorzystywane w działalności gospodarczej. We wnioskach końcowych opinii biegły stwierdził, że remont budynku jest zdecydowanie opłacalny. Natomiast zespół budynków nie może być przeznaczony pod jakąkolwiek działalność gospodarczą (handel, produkcja, usługi) bez natychmiastowego wykonania robót uzupełniających. Nie zachodzą więc przesłanki techniczne, które uniemożliwiają wykorzystywanie budynków w działalności gospodarczej. Względy techniczne muszą mieć charakter trwały. Z opinii technicznej wynika natomiast tylko to, że budynki wymagają remontu. W takim stanie faktycznym, nie ma podstaw do zastosowania stawek obniżonych.
Według sądu organ podatkowy i tak ustalił podatek od nieruchomości w wymiarze korzystniejszym, niż wynika to z przepisów prawa. Ustalony podatek dla nieruchomości związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej nie przekroczył bowiem powierzchni zadeklarowanej.
Wyrok WSA w Olsztynie z 20 marca 2013 r., I SA/Ol 41/13
Zobacz podobne orzeczenia:
Podatek od nieruchomości: "względy techniczne" to także względy organizacyjne >>>
WSA: budynek musi mieć dach >>>
Opinia biegłego powinna dotyczyć okresu objętego decyzją >>>