Spór dotyczył tego, czy hala namiotowa będąca tymczasowym obiektem budowlanym w rozumieniu Prawa budowlanego, niezwiązana trwale z gruntem, która jest wykorzystywana przez podatniczkę na cele prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, podlega podatkowi od nieruchomości.

W przedmiotowej sprawie fiskus ustalił podatnikowi wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości z tego właśnie tytułu. Fiskus swoje stanowisko oparł na opinii technicznej rzeczoznawcy z zakresu budownictwa. Rzeczoznawca wskazał, że opiniowana hala namiotowa jest budowlą, a dokładnie tymczasowym obiektem budowlanym w rozumieniu art. 3 pkt 5 Prawa budowlanego (p.b.). Podatnik uważa jednak, że skoro hala namiotowa nie została wyraźnie wymieniona w art. 3 pkt 3 p.b. to nie można jej zaliczyć do budowli w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (u.p.o.l.).

Sprawa trafiła do WSA w Olsztynie. Sąd nie zgodził się z fiskusem. Zdaniem sądu nie ulega wątpliwości, że hala namiotowa nie stanowi budynku ani obiektu małej architektury w rozumieniu Prawa budowlanego. Do rozważenia pozostawała zatem kwestia, czy kwalifikuje się ona do budowli w rozumieniu p.b. Organ podatkowy przyjął, że skoro hala namiotowa nie stanowi budynku ani obiektu małej architektury w rozumieniu p.b., to przesądza to o zakwalifikowaniu jej do budowli w rozumieniu art. 3 pkt 3 p.b. W ocenie Sądu z takim stanowiskiem nie można się zgodzić.

Tymczasowy obiekt budowlany, o którym mowa w art. 3 pkt 5 p.b. może być budowlą w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 2 u.p.o.l., jeżeli jest budowlą wprost wymienioną w art. 3 pkt 3 p.b. lub w innych przepisach tej ustawy oraz załączniku do niej, stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami w rozumieniu art. 3 pkt 1 lit. b p.b. Spełniający wskazane kryteria tymczasowy obiekt budowlany, o ile jest związany z prowadzeniem działalności gospodarczej, podlega opodatkowaniu na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 u.p.o.l.

W niniejszej sprawie nie ulega wątpliwości, że hala namiotowa, stanowiąca tymczasowy obiekt budowlany w rozumieniu p.b., niepołączona trwale z gruntem, nie została expessis verbis wymieniona w art. 3 pkt 3 p.b. Jednocześnie organ podatkowy nie wykazał, że jest ona traktowana, jako budowla w innych przepisach ustawowych uzupełniających czy precyzujących p.b. W konsekwencji, hali namiotowej będącej przedmiotem decyzji fiskusa nie można zaliczyć do budowli w rozumieniu art. 3 pkt 3 p.b., a tym samym do budowli w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 2 u.p.o.l., co wyklucza jej opodatkowanie podatkiem od nieruchomości.

Wyrok WSA w Olsztynie z 14 stycznia 2015 r., sygn. akt I SA/Ol 911/14, LEX nr 1622285

Omówienie pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego