Tak wskazał WSA w Gdańsku w wyroku z 7 stycznia 2015 r. W przedmiotowej sprawie małżeństwo kupiło od Lasów Państwowych mieszkanie. Z tytułu zawarcia umowy notariusz, jako płatnik, pobrał PCC w kwocie nieco ponad 1,6 tys. zł.
Małżonkowie zwrócili się jednak do fiskusa o zwrot nadpłaty PCC wskazując, że nieruchomość lokalową nabyli na zasadach zbywania lokali mieszkalnych dotychczasowym najemcom przez Skarb Państwa przy zastosowaniu przepisu art. 1 pkt 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami w związku z art. 40a ustawy o lasach. Zdaniem małżonków ta sprzedaż nie ma konsekwencji podatkowych, ponieważ mieszkanie stanowi własność Skarbu Państwa. Zastosowanie ma tu art. 2 pkt 1 lit. g ustawy o PCC.
Fiskus odmówił stwierdzenia nadpłaty. Stwierdził bowiem, że art. 2 pkt 1 lit g ustawy o PCC powinien być stosowany ściśle wyłącznie w odniesieniu do czynności dokonywanych na podstawie regulacji ustawy o gospodarce nieruchomościami. Tymczasem podstawą zbycia lokalu były przepisy ustawy o lasach. Według fiskusa sprzedaż tego mieszkania podlega PCC na zasadach ogólnych.
Sprawa trafiła do WSA w Gdańsku. Podstawowe znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy ma ustalenie związku zawartej przez małżonków umowy cywilnoprawnej z określoną w powyższym przepisie kategorią spraw, a więc ustalenie, czy przedmiotowa umowa była zawarta na podstawie przepisów o gospodarce nieruchomościami.
Zdaniem sądu fiskus nie ma racji. Użyty w art. 2 pkt 1 lit g ustawy o PCC zwrot w sprawach podlegających przepisom o gospodarce nieruchomościami ma bowiem charakter ogólny. Pojęcie przepisów o gospodarce nieruchomościami jest pojęciem szerszym niż ustawa o gospodarce nieruchomościami. Odwołanie się przez ustawodawcę w art. 2 pkt 1 lit. g ustawy o PCC ogólnie do "przepisów o gospodarce nieruchomościami" powoduje, że należy uwzględniać wszystkie przepisy regulujące czynności cywilnoprawne w sprawach gospodarki nieruchomościami, niezależnie od tego, w jakich aktach prawnych się znajdują.
Oczywiście podstawowym aktem prawnym regulującym m.in. zasady gospodarowania nieruchomościami stanowiącymi własność Skarbu Państwa oraz własność jednostek samorządu terytorialnego jest ustawa o gospodarce nieruchomościami. Regulacja tej tematyki znajduje się jednak także w wielu innych aktach prawnych, w tym w ustawie o lasach. W przypadku kolizji pomiędzy przepisami ustawy o gospodarce nieruchomościami a przepisami innej ustawy (w tym ustawy o lasach) pierwszeństwo stosowania mają przepisy innych ustaw.
Sąd przyjął więc, że wykładnia art. 2 pkt 1 lit. g ustawy o PCC dokonana przez fiskusa spowodowała błędne przyjęcie, że przepis ten nie ma zastosowania do czynności cywilnoprawnej zawartej pomiędzy Lasami Państwowymi a małżonkami. Fiskus niezasadnie więc odmówił stwierdzenia nadpłaty w PCC.
Wyrok WSA w Gdańsku z 7 stycznia 2015 r., sygn. akt I SA/Gd 1416/14
Omówienie pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego