W przedmiotowej sprawie małżeństwo złożyło informację w sprawie podatku od nieruchomości, w której zadeklarowali do opodatkowania grunt letniskowy, przy czym grunt ten wykazali jako przedmiot opodatkowania, podlegający zwolnieniu na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 8 u.p.o.l. Wójt gminy stwierdził, że zadeklarowane przez podatników grunty nie mogą korzystać ze zwolnienia określonego w art. 7 ust. 1 pkt 8 u.p.o.l., gdyż z przepisu tego wynika, że nawet, jeśli grunt objęty jest ochroną, to dodatkowo musi być położony w parku narodowym lub rezerwacie przyrody. Tymczasem na terenie gminy nie ma ani parku narodowego, ani rezerwatu przyrody, a jedynie znajduje się park krajobrazowy.
Sprawa trafiła do WSA w Gdańsku. Sąd potwierdził stanowisko wójta, że aby grunt objęty ochroną mógł korzystać ze zwolnienia, musi znajdować się na terenie parku narodowego lub rezerwatu przyrody. Dlatego też grunt podatników nie może być zwolniony z podatku od nieruchomości na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 8 u.p.o.l., gdyż nie znajduje się w obrębie ani parku narodowego, ani rezerwatu przyrody. Okoliczność, że grunt położony jest na terenie parku krajobrazowego oraz na terenie rezerwatu biosfery nie jest wystarczającą przesłanką do zastosowania tego zwolnienia.
Zdaniem sądu takie stanowisko znajduje potwierdzenie w wykładni systemowej. Reżim prawny stanowiony dla ochrony przyrody określa ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie o przyrody. Zgodnie z tą ustawą obszary ochrony ścisłej, czynnej i krajobrazowej ustawodawca zarezerwował dla parków narodowych i rezerwatów przyrody, a nie dla parków krajobrazowych. Tylko w parku narodowym lub rezerwacie przyrody wyznacza się obszary ochrony ścisłej, czynnej, krajobrazowej.
Sąd nie uwzględnił też argumentu podatników, że grunt miałby podlegać zwolnieniu od podatku od nieruchomości w związku z faktem, iż znajduje jednocześnie się na terenie rezerwatu biosfery, ponieważ dla zastosowania zwolnienia nie może mieć decydującego znaczenia decyzja Międzynarodowej Rady Koordynacyjnej Programu Człowiek i Biosfera przy Organizacji Narodów Zjednoczonych do Spraw Oświaty, Nauki i Kultury (UNESCO) o włączeniu parku krajobrazowego do rezerwatu biosfery. Za rezerwat przyrody należy uznać taką formę ochrony przyrody, która została utworzona na podstawie przepisów prawa powszechnie obowiązujących na terenie RP.
Wyrok WSA w Gdańsku z 13 lutego 2013 r., I SA/Gd 1324/12, LEX nr 1285276