Opublikowano poprawki do standardów rachunkowości

12 grudnia Rada Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (IASB) opublikowała poprawki do obowiązujących standardów MSSF/MSR w ramach tzw. cyklu corocznych poprawek obejmujących okres 2010-2012.

Zmiany te będą obowiązywać przy sporządzaniu sprawozdań finansowych za okresy rozpoczynające się 1 lipca 2014 r. lub później (dla potrzeb MSSF przyjętych w UE zmiany te będą obowiązywać dopiero po ich przyjęciu w drodze ustalonej procedury legislacyjnej i opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym UE).

Opublikowane przez IASB poprawki do MSR/MSSF dotyczą:

- MSSF 2 Płatności w formie akcji,

- MSSF 3 Połączenia jednostek gospodarczych (wraz z konsekwentnymi zmianami innych standardów),

- MSSF 8 Segmenty operacyjne,

- MSSF 13 Ustalanie wartości godziwej (zmiana dotyczy Uzasadnienia wniosków do MSSF 13 wraz z konsekwentnymi zmianami Uzasadnienia wniosków do innych standardów),

- MSR 16 Rzeczowe aktywa trwałe,

- MSR 38 Wartości niematerialne.

W MSSF 2 zmieniono definicje „warunku nabywania uprawnień” oraz „warunku rynkowego” oraz dodano definicje „warunku świadczenia usług” oraz „warunku związanego z dokonaniami gospodarczymi jednostki” (warunki te wcześniej były zdefiniowane w ramach definicji warunków nabywania uprawnień).

Warunek nabywania uprawnień (wcześniej definicja odnosiła się do liczby mnogiej, czyli do „warunków”) stanowi, zgodnie z opublikowaną zmianą, warunek który pozwala na określenie, czy na rzecz jednostki zostały wyświadczone usługi uprawniające kontrahenta do otrzymania środków pieniężnych, innych składników aktywów lub instrumentów kapitałowych jednostki w ramach umowy dotyczącej płatności w formie akcji. Warunek nabywania uprawnień może obejmować warunek świadczenia usługi lub warunek związany z dokonaniami gospodarczymi jednostki.

Poprawka MSSF 3 wyjaśnia, że jednostka przejmująca klasyfikuje obowiązek warunkowej zapłaty, które spełnia definicję instrumentu finansowego, jako zobowiązanie finansowe lub instrument kapitałowy w oparciu o definicje zawarte w MSR 32.

MSSF 3 wskazuje obecnie, że obowiązek warunkowej zapłaty (niezależnie od tego czy jest objęty zakresem MSSF 9 czy nie) powinien na każdy dzień bilansowy podlegać wycenie według wartości godziwej, a skutki zmian wartości godziwej powinny być ujmowane wynikowo (w świetle dotychczasowej wersji MSSF 3 obowiązek warunkowej zapłaty, który nie był objęty zakresem MSSF 9, podlegał wycenie według zasad zgodnych z MSR 37).

Konsekwentnie z wprowadzoną zmianą do MSSF 3 zmianie uległy stosowne zapisy MSSF 9, MSR 39 oraz MSR 37.

Poprawka do MSSF 8 wprowadziła obowiązek ujawnienia informacji na temat tzw. osądów kierownictwa związanych z kryteriami uwzględnianymi przy agregowaniu segmentów operacyjnych.

Dodatkowo, zgodnie ze zmianą MSSF 8, jednostka powinna ujawniać uzgodnienie sumy aktywów segmentów sprawozdawczych z całkowitą sumą aktywów jednostki, jeżeli informacja o aktywach segmentu sprawozdawczego podlega regularnemu raportowaniu do głównego organu jednostki odpowiedzialnego za podejmowanie decyzji operacyjnych.

Poprawka do MSSF 13 stanowi wyjaśnienie, że opublikowanie MSSF 13 oraz zmiany MSR 39 i MSSF 9 nie oznaczają likwidacji możliwości uproszczonej wyceny krótkoterminowych należności i zobowiązań, dla których umowa nie określa stopy procentowej (informacja o oprocentowaniu nie jest uwzględniona na fakturze). Uproszczona wycena polega na możliwości pominięcia dyskontowania kwot należności bądź zobowiązań, jeżeli efekt dyskontowania jest nieistotny.

W ramach poprawki do MSSF 13 podkreślono, że możliwość taka jest nadal dozwolona tym bardziej, że zezwala na to MSR 8 wskazując, iż jednostki nie muszą stosować zasad określonych w innych MSSF (czyli w tym przypadku zasady wyceny według wartości godziwej, która uwzględnia wartość pieniądza w czasie), jeżeli skutek zastosowania tych zasad jest nieistotny.

Celem opisywanej poprawki było zatem usunięcie pojawiających się wątpliwości w odniesieniu do możliwości wyceny krótkoterminowych należności i zobowiązań z pominięciem efektu dyskontowania.

Poprawki do MSR 16 i MSR 38 zostały opublikowane jako zmiany odpowiednich standardów, natomiast dotyczą jednego zagadnienia – tzw. proporcjonalnego przeliczenia wartości skumulowanego umorzenia. Zmiany te wyjaśniają, że w sytuacji, gdy składnik środków trwałych (lub odpowiednio wartości niematerialnych) podlega przeszacowaniu, jego wartość bilansowa podlega skorygowaniu do wartości przeszacowanej. Odpowiedniemu przeliczeniu podlega wówczas zarówno wartość bilansowa brutto, jak i dotychczasowe skumulowane umorzenie. Skumulowane umorzenie środka trwałego (lub składnika wartości niematerialnych) podlega na dzień przeszacowania odpowiedniej korekcie (tak, aby odzwierciedlać różnicę między wartością bilansową brutto a wartością bilansową po przeszacowaniu z uwzględnieniem skumulowanych odpisów z tytułu utraty wartości) lub może podlegać odliczeniu od wartości bilansowej brutto składnika aktywów.

Poprawka do MSR 24 wyjaśnia, że stroną powiązaną dla jednostki sprawozdawczej (sporządzającej sprawozdanie finansowe) jest również taka jednostka, która zapewnia jednostce sprawozdawczej (lub jej jednostce dominującej) usługi kluczowego personelu kierowniczego.