W przedmiotowej sprawie Zarząd Infrastruktury Komunalnej i Transportu w Krakowie (ZIKiT) zwrócił się do fiskusa o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie opodatkowania VAT opłat za korzystanie przez operatorów i przewoźników z przystanków komunikacyjnych.
Zdaniem ZIKiT korzystanie z przystanków komunikacyjnych i dworców, których właścicielem albo zarządzającym jest gmina ma charakter opłaty administracyjnej, która nie podlega VAT.
Fiskus uznał jednak, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z odpłatnym świadczeniem usług, podlegającym opodatkowaniu na ogólnych zasadach określonych w ustawie o VAT.
Sprawa trafiła do WSA w Krakowie. Zdaniem sądu fiskus pominął zagadnienie, że pobieranie opłat za korzystanie z przystanków komunikacyjnych wchodzi w zakres władztwa publicznego wykonywanego przez organ władzy publicznej. Uznanie, że opłata za korzystanie z przystanków komunikacyjnych jest świadczeniem o charakterze publicznoprawnym, czyli ma charakter daniny publicznej, wyklucza opodatkowanie tych czynności.
Według sądu organizowanie transportu publicznego na linii komunikacyjnej albo sieci komunikacyjnej w gminnych przewozach pasażerskich oraz na linii komunikacyjnej albo sieci komunikacyjnej w gminnych przewozach pasażerskich, na obszarze gmin, które zawarły porozumienie należy do publicznych zadań gminy. Sąd wskazał także na art. 7 ust 1 ustawy o samorządzie gminnym, który określa, że zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy lokalnego transportu zbiorowego.
Tym samym można uznać, że gmina, w zakresie, w jakim realizuje swoje zadania z zakresu władzy publicznej spełnia obie przesłanki w art. 15 ust 6 ustawy o VAT. Niewątpliwie ustalanie i pobieranie opłat (a więc danin publicznych) za korzystanie z przystanków komunikacyjnych jest formą sprawowania władztwa publicznego.
Wyrok WSA w Krakowie z 25 stycznia 2012 r., I SA/Kr 1966/11, LEX nr 1109518