W przedmiotowej sprawie fiskus określił podatnikowi zobowiązanie podatkowe w VAT. Decyzje zostały przesłane za pośrednictwem urzędu pocztowego na adres zamieszkania podatnika, będący jednocześnie, jak wynika z danych rejestracyjnych, adresem prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Decyzje te zostały doręczone w trybie zastępczym. Podatnik nie złożył odwołania, a termin do jego wniesienia upłynął. Podatnik chciał przywrócenia terminu do wniesienia odwołania. Fiskus jednak odmówił wyjaśniając, że przesyłki zawierające decyzji były dwukrotnie awizowane. Zawiadomienia o fakcie pozostawienia przesyłek na okres 14 dni w Urzędzie Pocztowym doręczyciel umieścił w widocznym miejscu przy wejściu na posesję adresata.

Doręczyciel tłumaczył, że pozostawianie zawiadomień o awizowaniu przesyłki przy wejściu na posesję spowodowane było utrudnionym w tym okresie dostępem do oddawczych skrzynek pocztowych. Aby wejść na posesję, gdzie znajdują się skrzynki oddawcze, listonosz korzysta z domofonu. W sytuacji braku odzewu na domofon i braku możliwości wejścia do kamienicy w celu podjęcia próby doręczenia oraz uzyskania dostępu do skrzynek oddawczych, listonosz pozostawiał zawiadomienia w widocznym miejscu przy wejściu na posesję. W przypadku uzyskania możliwości wejścia do kamienicy, po podjęciu próby doręczenia i stwierdzeniu nieobecności adresata oraz braku możliwości doręczenia przesyłki za pokwitowaniem pełnoletniemu domownikowi, sąsiadowi lub dozorcy domu, listonosz zawiadomienia pozostawiał w oddawczej skrzynce pocztowej.

NSA, który ostatecznie rozstrzygnął sprawę, uznał, że fiskus ma rację. Skoro oddawcza skrzynka pocztowa znajdowała się w miejscu niedostępnym dla doręczyciela, uzasadnione było umieszczenie zawiadomienia o pozostawieniu pisma w widocznym miejscu przy wejściu na posesję adresata. Postępowanie takie jest zgodne z dyspozycją art. 150 § 2 O.p. Przepis ten wprawdzie nakazuje w pierwszej kolejności zawiadomienie o pozostawaniu pisma umieszczać w oddawczej skrzynce pocztowej. Jednakże, gdyby to nie było możliwe, ustawodawca określił inne dopuszczalne miejsce pozostawienia tzw. awiza. Brak możliwości oznacza nie tylko sytuację, że adresat nie posiada w ogóle oddawczej skrzynki pocztowej. Odnosi się to również do przypadku, gdy doręczyciel nie ma fizycznego dostępu do tych skrzynek, np. z tego powodu, że znajdują się za zamkniętymi drzwiami posesji. W takiej sytuacji ustawodawca w sposób jednoznaczny nakazuje doręczycielowi pozostawienie zawiadomienia w widocznym miejscu przy wejściu na posesję adresata. To doręczenie zastępcze było więc skuteczne, a podatnikowi nie przysługiwało prawo do przywrócenia terminu do wniesienia odwołania.

Wyrok NSA z 2 lipca 2015 r., sygn. akt I FSK 748/14

Informacja pochodzi z programu Lex Administracja Skarbowa