W przedmiotowej sprawie Bank Gospodarstwa Krajowego (BGK) w oparciu o statut banku wypłaca nagrody pieniężne pracownikom ze zrealizowanego w poprzednim roku zysku netto. Od nagród pobierane są i odprowadzane zaliczki na PIT, składki na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy (FP) oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (FGŚP).

Bank zwrócił się do fiskusa z pytaniem czy ma prawo zaliczyć wartość brutto nagród rocznych przekazywanych na rzecz pracowników (tj. bez części składek na ubezpieczenia społeczne i inne fundusze celowe finansowanych przez pracodawcę) do podatkowych kosztów uzyskania przychodu w roku, w którym nagrody te są wypłacane. Zdaniem banku może, ponieważ sama wartość rocznej nagrody stanowi podatkowy koszt uzyskania przychodu. Fiskus nie zgodził się z tym stanowiskiem.

Zdaniem fiskusa wypłacone nagrody pieniężne dla pracowników banku ze zrealizowanego w roku poprzednim zysku netto nie spełniają wszystkich przesłanek niezbędnych do zakwalifikowania ich do kosztów uzyskania przychodów. Wypłaty te stanowią element podziału wypracowanego przez bank zysku netto (po opodatkowaniu podatkiem dochodowym) i nie mają charakteru kosztowego. Wydatki nie będą zatem stanowić kosztów uzyskania przychodów, gdyż ich źródłem jest zysk. A konsekwencją nieuznania za koszt podatkowy wypłat z zysku netto, jest nieuznawanie za taki koszt również związanych z tymi wypłatami składek na ubezpieczenia społeczne oraz inne fundusze celowe finansowane przez pracodawcę.

Sprawa ostatecznie trafiła do NSA. Zdaniem sądu fiskus przedstawił prawidłową wykładnie przepisów. W ocenie NSA wykładnia językowa przepisów zawartych w art. 15, a także art. 16 ustawy o CIT musi uwzględniać konstrukcję oraz wypływający z niej charakter podatku CIT. Konstrukcja ta polega na opodatkowaniu dochodu, jaki powstaje u podatnika, a niekiedy przychodu. Dochód będący podstawą opodatkowania stanowi różnicę przychodu oraz kosztów uzyskania przychodów. Obliczany jest w danym przedziale czasu, jakim jest rok podatkowy. A to nie pozwala powtórnie ujmować w kosztach uzyskania przychodów nagród wypłaconych pracownikom z zysku netto, a więc po wcześniejszym obciążeniu tego dochodu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Nie ma przy tym znaczenia okres podatkowy, za jaki wypłacone zostały wynagrodzenia zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów oraz nagród, dla których źródłem jest zysk po opodatkowaniu, podobnie jak forma wypłaty nagród. Doliczanie do kosztów uzyskania przychodów osoby prawnej wypłaconych nagród z zysku spowodowałoby, niezgodne z przepisami art. 7 ust. 2 oraz art. 15 i art. 16 ustawy o CIT, powiększenie kosztów uzyskania przychodów o tę kwotę. Skutkiem tego byłoby pomniejszenie obliczonego wcześniej dochodu do opodatkowania, z którego wypłacono nagrody.

Wyrok NSA z 5 marca 2013 r., II FSK 1375/11