Model dystrybucji środków pomocowych nie może wpływać na zwolnienie

Środki pochodzące z bezzwrotnej pomocy w założeniu mają za zadanie finansowanie działań popieranych przez Wspólnotę w ramach programów pomocowych, a nie budżetów poszczególnych państw za pośrednictwem podatków. Takie stanowisko wynika z wyroku WSA w Bydgoszczy z 5 marca 2013 r.

W przedmiotowej sprawie spółka utworzona przez miasto do prowadzenia działalności, w zakresie udzielania poręczeń spłaty kredytów i pożyczek małym i średnim przedsiębiorstwom, uznała, że bezzwrotne wsparcie finansowe z publicznych środków wspólnotowych, pochodzących z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR) udzielone jej za pośrednictwem Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości (PARP) korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o CIT. Zdaniem spółki również odsetki od takich środków zgromadzonych na lokacie bankowej należy uznać za niepodlegające opodatkowaniu tym podatkiem.

Zdaniem fiskusa pomoc, jaką otrzymała spółka pochodzi ze środków pożyczonych z budżetu państwa na refinansowanie realizowanych projektów, a zwrot poniesionych nakładów następuje na etapie końcowym realizacji projektu w ramach rozliczeń między Polską a UE. Zatem dofinansowanie otrzymane przez spółkę nie korzysta ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o CIT. Według fiskusa nie będzie miał również zastosowania przepis art. 17 ust. 1 pkt 24 tej ustawy na podstawie, którego zwolnione są odsetki od tych środków lokowane na bankowych rachunkach terminowych.

Zdaniem WSA w Bydgoszczy generalna zasada udzielania pomocy ze środków UE stanowi, że wszelkie fundusze i programy pomocowe finansowane przez UE są wyłączone z opodatkowania podatkiem dochodowym. Środki pochodzące z bezzwrotnej pomocy w założeniu mają za zadanie finansowanie działań popieranych przez Wspólnotę w ramach programów pomocowych, a nie budżetów poszczególnych państw za pośrednictwem podatków. Ta sama zasada dotyczy również i pozostałych środków pomocowych, finansowanych przez inne instytucje pozarządowe lub gminy. Zatem zasady tej nie może niweczyć przyjęty model dystrybucji tejże pomocy przez poszczególne państwa członkowskie dla jej beneficjentów, tj. podmiotów bezpośrednio realizujących zadania i cele, na które przeznaczone zostały określone środki pomocowe.

Jeżeli więc bezpośredni beneficjent pomocy otrzyma środki pomocowe za pośrednictwem podmiotu, który wcześniej uzyskał je od instytucji wdrażającej, którą jest zazwyczaj organ lub inna agenda rządowa, która przekazuje środki pozyskane z budżetu państwa i która następnie odzyskuje te środki po zrealizowaniu i rozliczeniu projektu, tj. po zrefundowaniu ich przez budżet UE, tenże bezpośredni beneficjent nie będzie zobowiązany do uiszczenia podatku od tak otrzymanych środków (osiągniętego dochodu).

Przyjęcie odmiennego stanowiska oznaczałoby, że możliwość skorzystania z przedmiotowego zwolnienia byłaby zależna nie od ustanowionych w ustawie warunków, ale od przyjętego modelu dystrybucji środków pomocowych, który jest niezależny od podatnika.

Zdaniem sądu, skoro dofinansowanie otrzymane przez spółkę korzysta ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o CIT, to również będzie miał zastosowanie przepis art. 17 ust. 1 pkt 24 tej ustawy, na podstawie którego wolne od podatku są także odsetki od dochodów lub środków lokowanych na bankowych rachunkach terminowych.

Wyrok WSA w Bydgoszczy z 5 marca 2013 r., I SA/Bd 1053/12