Konfederacja Lewiatan przedstawiła właśnie swoje uwagi do projektu rozporządzenia Ministra Finansów zmieniającego rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004 r. w sprawie szczegółowych wymogów, jakie powinno spełniać zgłoszenie celne.
Zdaniem Lewiatana należy zrezygnować z projektowanej zmiany, że dokumentem przesyłanym przez właściwe urzędy celne do Urzędu Celnego w Białymstoku lub Urzędu Celnego w Gdańsku będą faktury. Lewiatan wskazał, że informacje zawarte na protokołach zdawczo-odbiorczych są bardziej dokładne (dane ilościowo-jakościowe), niż na fakturach.
W projekcie nowelizacji wskazano też, że przekazaniu podlega również konosament wraz z innymi dokumentami potwierdzającymi załadunek ropy na statek. Lewiatan zauważył, że w morskim obrocie handlowym dokumentem stanowiącym podstawę rozliczeń jest konosament. Wskazanie więc, że ma być on przekazany wraz z "innymi dokumentami" bez konkretnego określenia, o które dokumenty chodzi pozostawia zbyt duże możliwości interpretacyjne dot. stosowania tego zapisu. Dlatego Lewiatan proponuje albo wykreślenie tego zapisu (preferowane) albo doprecyzowanie treści poprzez wskazanie, o które "inne dokumenty" chodzi.
Inną kwestią, która w ocenie Lewiatana wymaga uregulowania w przepisach, a która ma fundamentalne znaczenie do masowego zbilansowania ilości towarów tłoczonych rurociągami jest doprecyzowanie zasad wypełniania pól 35 i 38 zgłoszenia celnego (masa brutto, masa netto) dla towarów transportowanych transportem przesyłowym. Zgodnie z instrukcją wypełniania zgłoszeń celnych w polu 35 zgłoszenia (masa brutto) należy wpisać masę brutto towarów, wyrażoną w kilogramach. Przez masę brutto rozumie się masę towarów z całkowitym opakowaniem, z wyjątkiem masy pojemników, kontenerów oraz materiałów wypełniających. W polu 38 zgłoszenia (masa netto), należy podać masę netto towaru opisanego w polu 31, wyrażoną w kilogramach.
Według Lewiatana pojawia się pytanie jak rozróżnić masę netto od masy brutto w przypadku dostaw rurociągowych? Dodatkowo, przywoływane w § 38 pkt 3 zmienianego rozporządzenia protokoły zdawczo-odbiorcze posługują się określeniami "masa brutto" i "masa netto" na rozróżnienie (w przypadku surówki ropy naftowej) ilości towaru z wodą i zanieczyszczeniami (ilość ropy brutto) od ilości czystej surówki ropy (ilość netto). Praktyka organów celnych nie jest w tym zakresie jednolita, a przyjmowanie, jako podstawy do zgłoszeń celnych importowych oraz konsekwentnie bilansowania raz ilości ropy brutto (z zanieczyszczeniami), a innym razem ropy netto (bez zanieczyszczeń), nie daje szans na precyzyjne uzgodnienie.
Zobacz także: