KUP: ocena wydatków nie może być czysto formalna

Podstawą zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest ustalenie rzeczywistego przebiegu procesu gospodarczego. Tak wynika z wyroku WSA w Gdańsku z 29 stycznia 2014 r.

W przedmiotowej sprawie fiskus uznał, że spółce nie przysługiwało prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu poniesionych przez nią wydatków z tytułu zatrudnienia 55 osób na umowę zlecenie w listopadzie i w grudniu 2001 r. Najistotniejszym elementem oceny przez fiskusa spornych wydatków spółki była treść umów wiążących ją z kontrahentami gospodarczymi oraz z osobami zatrudnionymi na umowy zlecenia.

Sprawę rozpatrzył (ponownie) WSA w Gdańsku. Zdaniem sądu decyzja fiskusa została wydana z naruszeniem prawa. Sąd podkreślił, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, a nie tylko wydatki związane z określoną czynnością przychodową w postaci jednostkowego, wyodrębnionego z całości funkcjonowania podatnika w badanym okresie podatkowym, wykonania danej umowy.

WSA związany wykładnią prawa dokonaną przez NSA stwierdził, że fiskus miał obowiązek wyczerpującego rozpatrzenia całości materiału dowodowego potwierdzającego związek poniesionych przez spółkę wydatków z tytułu zatrudnienia 55 osób fizycznych na podstawie umów zlecenia w listopadzie i grudniu 2001 r. z przychodami osiągniętymi z prowadzonej działalności gospodarczej. Zdaniem sądu sam fakt poniesienia takich wydatków, w tym również pochodnych od wynagrodzeń w postaci składek na ubezpieczenie społeczne i należnych podatków jest bezsporny. Wątpliwości budził natomiast rzeczywisty przebieg procesu gospodarczego oraz ocena związku poniesionych przez spółkę wydatków z przychodami osiągniętymi z prowadzonej działalności gospodarczej, nie tylko pod względem formalnym. Materiał dowodowy, zdaniem sądu w niniejszej sprawie, nie dawał jednoznacznej podstawy do nieuznania za koszty uzyskania przychodów wydatków na zatrudnienie 55 osób na podstawie umów zlecenia.

Sąd wskazał, że ocena związku dokonanych wydatków, w postaci wynagrodzeń, z osiągniętymi przychodami nie może mieć charakteru czysto formalnego i sprowadzać się do analizy treści dokumentów, umów, w tym umów zlecenia, oraz wyprowadzonych z analizy tej wniosków. Podstawą zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest bowiem ustalenie rzeczywistego przebiegu procesu gospodarczego.

Wyrok WSA w Gdańsku z 29 stycznia 2014 r., I SA/Gd 1681/13