W przedmiotowej sprawie do fiskusa zwróciła się spółka handlująca olejami opałowymi, olejami napędowymi i gazami płynnymi. Paliwa dostarczane są spółce przez wybranych dostawców działających legalnie, którzy to przy okazji dostawy mają obowiązek uiścić zarówno VAT jak i akcyzę. Podmiot, od którego spółka nabywa paliwa nie opłacił jednak wymaganych przy dostawie podatków.
Spółka zapytała fiskusa, czy nabywając paliwa płynne ponosi odpowiedzialność podatkową w przypadku niezapłacenia należnych podatków (podatku akcyzowego) przez jej bezpośredniego dostawcę lub podmiot zaopatrujący jej bezpośredniego dostawcę.
Zdaniem spółki, ewentualne problemy z wyegzekwowaniem kwoty akcyzy nie mogą jej obciążać. Jeżeli natomiast kwota akcyzy nie została w ogóle określona lub zadeklarowana lub została określona lub zadeklarowana w błędnej wysokości, to według spółki, nie ponosi ona odpowiedzialności podatkowej, o ile wskaże organom podmiot, od którego nabyła paliwo, obowiązany do uiszczenia akcyzy.
Fiskus się zgodził. Organ wskazał, że podatkiem akcyzowym obciążony jest, co do zasady, producent, importer lub nabywca wewnątrzwspólnotowy wyrobów akcyzowych. Jednakże do zapłaty podatku akcyzowego może być zobowiązany również nabywca lub posiadacz takich wyrobów, w sytuacji gdy akcyza nie zostanie zapłacona lub zadeklarowana, czy też określona decyzją w należytej wysokości, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony, zadeklarowany lub określony decyzją. Chodzi tu o zabezpieczenie przed wprowadzeniem do obrotu (wydaniem do konsumpcji) wyrobu akcyzowego bez zapłaconej akcyzy i zapobieganie sytuacjom patologicznym, w których organy podatkowe wykryły w obrocie wyroby akcyzowe niewiadomego i nielegalnego pochodzenia, a podmiot je posiadający odmawia ujawnienia źródła pochodzenia tych wyrobów lub wskazuje źródło nieistniejące lub też wyrób akcyzowy pochodzi z nieudokumentowanego źródła. Inaczej mówiąc, jest to instrument walki z podmiotami typu „słup” lub „znikający podatnik”.
Fiskus podkreślił jednak, że art. 8 ust. 2 pkt 4 w zw. z art. 13 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym nie może służyć organom celnym do wyboru podmiotu, od którego podatek łatwiej wyegzekwować, do przerzucenia odpowiedzialności za podatek niewyegzekwowany od podmiotu, który jest odpowiedzialny za jego zapłatę, na podmiot będący w posiadaniu wyrobów, od których powinna zostać zapłacona akcyza na wcześniejszym etapie obrotu. Przepis ten nie powinien mieć również zastosowania w sytuacji, gdy podatnik na wcześniejszym etapie obrotu nie zadeklarował kwoty akcyzy, a organ podatkowy jest w stanie zidentyfikować tego podatnika.
Aby uwolnić się od odpowiedzialności podatkowej nabywca powinien skutecznie wykazać, że kwota należnej akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości w związku z wykonaniem jednej z czynności wymienionej w art. 8 ust. 1 pkt 1-6 ustawy o podatku akcyzowym. W tej sytuacji obowiązkiem organów podatkowych jest bowiem egzekwowanie zobowiązania podatkowego (akcyzy) od podatnika wykonującego jedną z tych czynności, a nie od nabywcy lub posiadacza wyrobów akcyzowych.
Dlatego w niniejszej sprawie względem spółki nie powstanie obowiązek podatkowy z tytułu nabycia lub posiadania paliw, od których nie została zapłacona akcyza w należytej wysokości przez bezpośredniego dostawcę lub podmiot zaopatrujący jej bezpośredniego dostawcę, o ile znany jest (został ustalony w wyniku kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego) podmiot obowiązany do uiszczenia akcyzy na wcześniejszym etapie obrotu.
Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 30 września 2015 r., sygn. akt IBPP4/4513-78/15/LG, LEX nr 277050
| Dowiedz się więcej z książki | |
 |
Akcyza w prawie Unii Europejskiej. Komentarz
|