W przedmiotowej sprawie naczelnik urzędu skarbowego określił zlikwidowanej spółce cywilnej zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za okres: luty - sierpień i listopad 2007 r. Na skutek wniesionego odwołania, Dyrektor Izby Skarbowej (DIS) decyzją utrzymał w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie organu podatkowego pierwszej instancji. W sentencji powyższej decyzji, DIS organ omyłkowo wskazał, że rozstrzygnięcia tego dokonano po rozpatrzeniu odwołania od decyzji organu podatkowego pierwszej instancji określającej m.in. "zobowiązanie podatkowe w VAT za poszczególne miesiące 2006 r.". W związku z powyższym DIS sprostował w drodze postanowienia z urzędu oczywistą omyłkę pisarską w decyzji naczelnik urzędu skarbowego w ten sposób, że treść sentencji ww. decyzji w wierszu 9 od dołu, który brzmiał: "2006 r." zmienił na: "2007 r."

Nie zgadzając się z tym rozstrzygnięciem podatnik wniósł zażalenie, zarzucając mu naruszenie przepisów postępowania podatkowego w stopniu mającym istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 215 § 1 Ordynacji podatkowej polegające na sprostowaniu z urzędu naruszenia prawa, które nie może być uznane za oczywistą omyłkę pisarską i wniósł o jego uchylenie. Według podatnika w drodze postanowienia nie można zmienić istoty rozstrzygnięcia, ani też dokonywać merytorycznej zmiany decyzji, a skoro w treści rozstrzygnięcia decyzji błędnie określono rok, za który określa się zobowiązanie podatkowe – zwłaszcza w sytuacji, gdy wobec podatnika toczy się kilka postępowań w zakresie określenia zobowiązań w VAT za różne lata – nie może być mowy o sprostowaniu w formie postanowienia.

Sprawa ostatecznie trafiła do NSA. Zdaniem sądu oczywistość omyłki wynikać powinna bądź z natury samego błędu, bądź z porównania rozstrzygnięcia z uzasadnieniem. A analiza prostowanej decyzji zwłaszcza jej sentencji i uzasadnienia nie pozostawia najmniejszych wątpliwości, że rzeczony błąd ma charakter oczywistej omyłki. Z decyzji tej wynika bez wątpienia, że należy ją zidentyfikować, jako rozstrzygnięcie dotyczące rozliczenia strony w VAT za 2007 r. W sentencji decyzji podano datę i numer decyzji organu podatkowego pierwszej instancji wraz z kwotami nadwyżek podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy, wskazano też na kwoty zobowiązań podatkowych i zaległości podatkowych dotyczące 2007 r. Natomiast w treści uzasadnienia decyzji ani razu nie zostało użyte sformułowanie "2006 r.".

Należało więc uznać, że zaskarżone postanowienie DIS nie narusza art. 215 § 1 Ordynacji albowiem organ podatkowy dokonał sprostowania oczywistej omyłki a rozstrzygnięcie to nie wpłynęło na merytoryczną treść decyzji.

Omówienie pochodzi z programu Lex Administracja Skarbowa