W kwietniu 2013 r. EFRAG przekazała do IASB swoje uwagi dotyczące wersji wstępnej poprawek do MSSF 9 dotyczące zmiany zasad klasyfikacji instrumentów finansowych, proponujące wprowadzenie dodatkowej kategorii aktywów finansowych – wycenianych według wartości godziwej przez pozostałe dochody całkowite. EFRAG wskazała wówczas, że model ten nie pozwala wprawdzie na przejrzystą identyfikację modelu biznesowego działalności jednostek, które wykorzystywałyby tę kategorię instrumentów finansowych, jednak uznała, iż taki model wyceny jest zalecany zwłaszcza z uwagi na specyfikę działalności zakładów ubezpieczeń.

W kolejnych miesiącach EFRAG prowadziła dyskusje związane z opublikowaną przez Komisję Europejską Zieloną Księgą Długoterminowe finansowanie gospodarki europejskiej. Uwagi i opnie, jakie EFRAG zebrała w trakcie tych prac (i które przedstawiła w komentarzu przekazanym do Komisji Europejskiej) postanowiła przekazać do IASB uznając je za istotne dla procesu stanowienia standardów przez IASB. W szczególności EFRAG postanowiła zarekomendować IASB, żeby:

- zasady rachunkowości mające zastosowanie do jednostek zajmujących się długoterminowym inwestowaniem uwzględniały zależności pomiędzy „powiązanymi” składnikami aktywów i zobowiązań, w celu uniknięcia tzw. rozbieżności księgowych, a tym samym, żeby zapewnić symetryczne traktowanie zmian wartości takich aktywów i zobowiązań, co jest kluczowe dla wiernego odzwierciedlenia skutków zarządzania aktywami i zobowiązaniami (asset-liability management),

- w zmianach do MSSF 9 uwzględnić model biznesowy oparty na długoterminowych zobowiązaniach.

Jednocześnie EFRAG nie wskazała zalecanych przez siebie zasad wyceny dla takiego modelu działalności uznając, że należy przeprowadzić dalsze konsultacje w celu określenia, jakie zasady wyceny pozwolą na najlepsze odzwierciedlenie istoty takiej działalności.