Dochód ze sprzedaży kryptowalut do opodatkowania

Przychody ze sprzedaży waluty wirtualnej nabytej w 2018 r. będą stanowić przychód z kapitałów pieniężnych w myśl ustawy o PIT. Opodatkowany jest dochód, a koszty podatkowe poniesione i nieodliczone od przychodów przed 1 stycznia 2019 r., wnioskodawca będzie mógł wykazać w odrębnym zeznaniu za rok podatkowy ‒ uznał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.

Z wniosku o interpretację przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT) wynika, że w 2018 r. wnioskodawca nabył za pośrednictwem giełdy kryptowaluty (tj. waluty wirtualne), które zamierza sprzedać. Chciał więc wiedzieć, w jaki sposób ma opodatkować ich sprzedaż.

Zdaniem wnioskodawcy, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 11 ustawy o PIT, wszystkie przychody osiągnięte ze sprzedaży kryptowalut należy opodatkować 19 proc. stawką podatku dochodowego, kwalifikując je jako przychody z kapitałów pieniężnych. Opodatkowaniu podlega przychód, a nie dochód, więc nie należy odejmować od sprzedaży kosztów zakupu. Po zakończeniu roku podatkowego w terminie do 30 kwietnia następnego roku przychody ze sprzedaży walut wirtualnych należy wykazać w deklaracji PIT-38 i w tym terminie wpłacić należny 19 proc. podatek od sprzedaży.

Czytaj: Opodatkowanie bitcoinów: Nowe przepisy przyniosą kolejne problemy>>
 

Obrót wirtualną walutą a przychód

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe. Powołał się przy tym na art. 10 ust. 1 ustawy o PIT w którym określone zostały źródła przychodów. Jednym z nich są kapitały pieniężne i prawa majątkowe. Przypomniał, że ustawa o PIT (w art. 5a pkt 33a) odwołuje się do definicji waluty wirtualnej zawartej w art. 2 ust. 2 pkt 26 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu. Zgodnie z tą definicją, przez walutę wirtualną rozumie się cyfrowe odwzorowanie wartości, które nie jest: prawnym środkiem płatniczym emitowanym przez NBP, zagraniczne banki centralne lub inne organy administracji publicznej; międzynarodową jednostką rozrachunkową ustanawianą przez organizację międzynarodową i akceptowaną przez poszczególne kraje należące do tej organizacji lub z nią współpracujące; pieniądzem elektronicznym w rozumieniu ustawy o usługach płatniczych; instrumentem finansowym w rozumieniu ustawy o obrocie instrumentami finansowymi; wekslem lub czekiem ‒ oraz jest wymienialne w obrocie gospodarczym na prawne środki płatnicze i akceptowane jako środek wymiany, a także może być elektronicznie przechowywane lub przeniesione albo może być przedmiotem handlu elektronicznego.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 11 ustawy o PIT, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej, a przez odpłatne zbycie waluty wirtualnej, zgodnie z art. 17 ust. 1f, rozumie się wymianę waluty wirtualnej na prawny środek płatniczy, towar, usługę lub prawo majątkowe inne niż waluta wirtualna lub regulowanie innych zobowiązań walutą wirtualną. Natomiast wymiana pomiędzy walutami wirtualnymi, niezależnie od miejsca dokonywania, jest obojętna podatkowo. Przychody z obrotu walutami wirtualnymi stanowią zatem przychód z kapitałów pieniężnych.

Koszty podatkowe

Odnosząc się zaś do kwestii kosztów uzyskania przychodów, Dyrektor KIS wskazał na art. 22 ust. 14 ustawy o PIT, zgodnie z którym są nimi udokumentowane wydatki bezpośrednio poniesione na nabycie waluty wirtualnej oraz koszty związane ze zbyciem waluty wirtualnej. Jednocześnie, jak zaznaczył, do katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów wprost dopisano poniesione wydatki związane z zamianą waluty wirtualnej na inną walutę wirtualną (dodany art. 23 ust. 1 pkt 38d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Koszty są potrącane w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione, z zastrzeżeniem ust. 16. Stanowi on, że nadwyżka kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 14, nad przychodami z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej uzyskanymi w roku podatkowym powiększa koszty uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia waluty wirtualnej poniesione w następnym roku podatkowym.

Zgodnie zaś z art. 23 ustawy z 23 października 2018 r., która znowelizowała przepisy m.in. ustawy o PIT, koszty, o których mowa w art. 22 ust. 14, poniesione i nieodliczone od przychodów przed dniem wejścia w życie ustawy, podatnik wykazuje odpowiednio w zeznaniu za 2019 r. Oznacza to, że możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków, które zostały poniesione i nieodliczone od przychodów przed dniem wejścia w życie zmian w opodatkowaniu dochodów z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej, dotyczy wyłącznie tych wydatków, które kwalifikują się do kosztów uzyskania przychodów na podstawie obowiązujących od 1 stycznia 2019 r. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochody z odpłatnego zbycia walut wirtualnych opodatkowane są 19 proc. podatkiem (art. 30b ust. 1a ustawy o PIT) i , co istotne, nie łączy się ich z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w ust. 1 oraz w art. 27 lub art. 30c (art. 30b ust. 5d ww. ustawy). Po  zakończeniu roku podatnik ma obowiązek wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia walut wirtualnych w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1. Ma to zrobić także wtedy, gdy w roku podatkowym nie uzyskał przychodów z odpłatnego zbycia walut wirtualnych (art. 30b ust. 6a).  

Przychody ze sprzedaży waluty wirtualnej nabytej w 2018 r. będą zatem stanowić przychód z kapitałów pieniężnych w myśl art. 17 ust. 1 pkt 11 ustawy o PIT. Opodatkowaniu podlega dochód podatnika, a na podstawie przepisów przejściowych, koszty uzyskania przychodów, poniesione i nieodliczone od przychodów przed 1 stycznia 2019 r., wnioskodawca będzie mógł wykazać w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 ustawy o PIT.

Interpretacja z 31 października 2019 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.470.2019.2.MS.