Czy przedsiębiorca-rolnik odliczy koszty owoców i warzyw z własnego gospodarstwa

Źródło: iStock

Przedsiębiorca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu gotowych posiłków i dań. W działalności tej wykorzystuje owoce i warzywa z własnego gospodarstwa wolnego. Wartość owoców i warzyw może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, wycenioną według ich wartości rynkowej.

Czy przedsiębiorcy, którzy wykorzystują w działalności gospodarczej produkty rolne, mogą uwzględnić w kosztach uzyskania przychodów wartości nabycia warzyw i owoców z własnego gospodarstwa rolnego?

Własne surowce do produkcji

Przyjrzyjmy się temu na przykładzie przedsiębiorcy wytwarzającego gotowe posiłki i dań. Przedsiębiorca jest także rolnikiem prowadzącym gospodarstwo rolne w rozumieniu ustawy z 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym. W gospodarstwie wytwarza produkty roślinne w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw. Warzywa i owoce wyprodukowane we własnym gospodarstwie, zapakowane i posortowane dostarcza do miejsca prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. W miejscu prowadzenia działalności gospodarczej warzywa i owoce są chłodzone, pakowane i sortowane. Warzywa i owoce pochodzące z własnego gospodarstwa są przez podatnika przetwarzane w celu wykorzystania ich do dalszej odsprzedaży w ramach działalności gospodarczej.

Przetworzenie polega na chłodzeniu, pakowaniu, sortowaniu, oznaczeniu w miejscu prowadzenia działalności gospodarczej. Część warzyw i owoców poddawana jest obróbce, przy użyciu urządzeń gastronomicznych - do produkcji gotowych posiłków (dań) i soków. Ponadto na dostarczone produkty podatnik wystawia dowód wewnętrzny (przyjęcie zewnętrzne), dokumentujący ilość przeliczoną po cenie rynkowej, dostosowanej do jakości towaru, zgodnie z zasadami ustalania cen z innymi zewnętrznymi dostawcami. Dokument wewnętrzny (przyjęcie zewnętrzne) będzie dostosowany do warunków zawartych w art. 21 ustawy o rachunkowości.

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o PIT (art. 22 ust. 1 ustawy o PIT).

Zatem, aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu to powinien łącznie spełniać łącznie następujące warunki:

musi pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
nie może znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o PIT,
musi być właściwie udokumentowany.

Uwaga: Ciężar wykazania związku przyczynowo-skutkowego kosztu z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Jak wycenić wartość surowców

W celu ustalenia wartości zużytych surowców i materiałów pochodzących z własnej produkcji roślinnej lub zwierzęcej oraz własnej gospodarki leśnej stosuje się odpowiednio przepis art. 11 ust. 2 ustawy o PIT (art. 22 ust. 6a ustawy o PIT).

Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 11 ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c ustawy o PIT, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania (art. 11 ust. 2 ustawy o PIT).

W analizowanym przypadku należy stwierdzić należy, że przedsiębiorca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej wartość nabycia warzyw i owoców z własnego gospodarstwa rolnego, wycenioną według wartości rynkowej, zgodnie z art. 22 ust. 6a w zw. z art. 11 ust. 2 ustawy o PIT (interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 23 września 2024 r., 0115-KDIT3.4011.620.2024.1.MJ).