W przedmiotowej sprawie spółka planuje uruchomienie programu motywacyjnego skierowanego do członków zarządu oraz pełnomocników zarządu będących pracownikami spółki. Celem planu jest zmotywowanie uczestników do osobistego uczestniczenia w osiąganiu dobrych wyników finansowych przez spółkę oraz jednocześnie wykreowanie zachęty finansowej dla uczestników.
W ramach programu uczestnikom przyznawane będą jednostki uczestnictwa, które stanowić będą pochodne instrumenty finansowe.
Według spółki wydatki ponoszone przez nią w związku z realizacją programu będą stanowić koszty uzyskania przychodów. Koszty te będą miały charakter pośredni i będą potrącane w momencie ich poniesienia.
Fiskus zgodził się ze spółką uznając, że wydatki ponoszone przez spółkę dotyczące udziału w programie motywacyjnym uczestników będących pracownikami spółki spełniają przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, i tym samym mogą stanowić koszty uzyskania przychodów. Fiskus jednocześnie potwierdził, że wydatki te należy uznać za koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodem (koszty pośrednie), co oznacza, że dla celów podatkowych koszty takie powinny być rozpoznane na podstawie uregulowań wynikających z art. 15 ust. 4d i ust. 4e ustawy o CIT.
Tym samym, Spółka będzie mogła rozpoznać poniesione wydatki związane z programem motywacyjnym (w pełnej wysokości), jako koszty uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia.
Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 6 czerwca 2014 r., sygn. akt ILPB3/423-132/14-2/JG, LEX nr 232674