CIT: o udziale gminy w podatku decyduje umowa o pracę

Określenie przez pracodawcę w umowie o pracę miejsca świadczenia pracy przez konkretnego pracownika, przesądza o tym, która gmina uzyska odpowiedni, procentowo określony udział w CIT zapłaconym przez tego pracodawcę. W przypadku wskazania powiatu, jako miejsca świadczenia pracy, takiej uprawnionej gminy nie da się ustalić.

Tak wynika z wyroku WSA w Szczecinie z 26 lutego 2015 r. W przedmiotowej sprawie do fiskusa zwróciła się spółka zaopatrująca w wodę i odprowadzająca ścieki na terenie kilku gmin. Umowy o pracę zostały skonstruowane w taki sposób, iż wszyscy zatrudnieni w spółce pracownicy, jako miejsce wykonywania pracy mają określony teren powiatu. Siedzibą spółki jest jednak miasto. Spór dotyczył obowiązku składania informacji podatnika do ustalenia należnych jednostkom samorządu terytorialnego dochodów z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych (druk CIT-ST). Jeżeli bowiem podatnik CIT posiada zakład (oddział) położony na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż właściwa dla jego siedziby, to część dochodu z tytułu udziału we wpływach z tego podatku jest przekazywana do budżetu jednostki samorządu terytorialnego, na której obszarze znajduje się ten zakład (oddział), proporcjonalnie do liczby zatrudnionych w nim osób na podstawie umowy o pracę.

Spółka uważa, że nie ma obowiązku składania informacji CIT-ST. Jej zdaniem, obowiązek sporządzania i przekazywania informacji do urzędów skarbowych dotyczy wykazu zakładów (oddziałów) oraz liczby zatrudnionych na umowę o pracę w poszczególnych zakładach ze wskazaniem jednostek samorządu terytorialnego, na których obszarach są położone. A spółka nie posiada zakładów ani oddziałów, czyli wyodrębnionych i samodzielnych organizacyjnie części, dlatego należy uznać, że praca jest świadczona na terenie tej jednostki samorządu terytorialnego, w której mieści się siedziba spółki. W ocenie spółki, w sytuacji gdy brak jest wyodrębnienia w strukturze organizacyjnej określonych składników majątku przedsiębiorstwa, a ponadto brak jest przyporządkowania - w wyniku wprowadzenia w umowie o pracę miejsca jej wykonywania - poszczególnych pracowników do pracy przy określonych urządzeniach infrastrukturalnych znajdujących się na terenie którejś z gmin objętej zakresem działania spółki, to nie można uznać, iż spółka posiada zakłady (oddziały), o których mowa w art. 28 ust. 1 ustawy o CIT.

Fiskus się nie zgodził. Jego zdaniem o istnieniu zakładu (oddziału) w rozumieniu art. 28 ust. 1 ustawy o CIT, a w konsekwencji o konieczności składania informacji CIT-ST decyduje określone w umowie o pracę miejsce świadczenia pracy pracownika. Dlatego według fiskusa należy uznać, że spółka posiada zakłady (oddziały). Brak wskazania w umowie o pracę dokładnego adresu miejsca wykonywania pracy przez danego pracownika w tej sytuacji jest okolicznością bez znaczenia dla określenia adresu takiego zakładu (oddziału), gdyż spółka z pewnością dysponuje danymi, w jakim miejscu pracownik najczęściej wykonuje pracę. Jest to równoznaczne z obowiązkiem przekazywania odpowiednich udziałów do jednostek samorządu terytorialnego, właściwych dla oddziałów spółki i sporządzania informacji CIT-ST w odniesieniu do tych pracowników, którzy zostali przydzieleni do pracy na terenie gmin, które wchodzą w skład powiatu.

Sprawa trafiła do WSA w Szczecinie. Sąd zgodził się z fiskusem, że zakładem jest, określone w umowie o pracę z konkretnym pracownikiem, miejsce świadczenia pracy, natomiast bez znaczenia jest, czy w danym miejscu istnieje zorganizowane biuro podatnika. Takim zakładem (oddziałem) podatnika może być wyłącznie miejsce wykonywania pracy. Sąd nie zgodził się jednak z tym, że pracodawca, w przypadku ustalenia w umowie o pracę miejsca świadczenia pracy poprzez wskazanie powiatu (obejmującego kilka gmin), ma obowiązek wskazania każdorazowo gminy, jako miejsca najczęściej wykonywanej pracy przez pracownika. Takiego kryterium ustawodawca podatkowy nie przewidział w powołanych regulacjach. Takie też stanowisko przeczyłoby warunkom umowy o pracę przez pracownika. Sąd uznał więc, że fiskus przekroczył ramy wskazanych regulacji i tworzy kryterium nieznane wskazanym regulacjom prawnym.

Jak bowiem wynika, dla potrzeb ustalenia dochodów z tytułu udziału jednostek samorządu terytorialnego we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych - wyodrębnionym organizacyjnie zakładem (oddziałem) jest określone w umowie o pracę z konkretnym pracownikiem miejsce świadczenia pracy. Nie ma więc znaczenia, czy w danym miejscu świadczenia pracy znajduje się biuro oddziału (zakładu). Istotnym jest natomiast, aby miejsce świadczenia pracy określone było w umowie o pracę, i aby położone było na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej, niż jednostka samorządu terytorialnego właściwa dla siedziby podatnika. W przypadku określenia w umowie o pracę miejsca jej świadczenia obejmującego obszar powiatu (kilku gmin), nie da się więc ustalić uprawnionej gminy. Zatem, jeśli miejsce pracy pracownika zostanie zakwalifikowane, jako siedziba pracodawcy - wówczas nie istnieje obowiązek sporządzania informacji na druku CIT-ST, a z takim przypadkiem mamy do czynienia w niniejszej sprawie.

Wyrok WSA w Szczecinie z 26 lutego 2015 r., sygn. akt I SA/Sz 1178/14

Omówienie pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego