CIT: kilometrówka nie ogranicza czynszu za wynajem samochodu

Czynsz stanowiący wynagrodzenie za prawo do korzystania z samochodów jest kategorią odrębną od kosztów eksploatacji samochodów, dlatego nie stosuje się do niego ograniczenia wynikającego z kilometrówki. Tak wynika z wyroku WSA w Szczecinie z 22 stycznia 2014 r.

W przedmiotowej sprawie spółka, która swoich pracowników oddelegowuje do pracy w kraju i za granicą, ponosi wydatki z tytułu wynajmu samochodów osobowych. Oddelegowani pracownicy spółki korzystają z samochodów osobowych wynajętych od firm typu "rent a car" w miejscu docelowym, określonym w delegacji do wykonania zadania służbowego. Z tego tytułu spółka otrzymuje wystawioną na siebie fakturę/rachunek. Oprócz tego pracownicy będący w podróży służbowej fakturami dokumentują także zakup paliwa, części samochodowych, opłat za autostrady i parkingi, itp.

Poniesione wydatki na paliwo, opłaty za autostradę, opłaty za parking, spółka rozlicza za pośrednictwem ewidencji przebiegu pojazdu. Jedynie czynsz z tytułu wynajmu samochodu spółka zalicza w koszty bezpośrednio, z pominięciem ograniczenia wynikającego z tzw. "kilometrówki".

Spółka wskazała także, że przy okazji awarii samochodów, pozostawienia samochodów firmowych do naprawy, na przegląd rejestracyjny, czy też przegląd serwisowy wynajmuje samochody zastępcze. Opłatę z tytułu najmu samochodu zastępczego spółka podobnie jak opłatę za najem samochodu podczas podróży służbowej zalicza bezpośrednio do kosztów podatkowych z pominięciem ograniczenia wynikającego z kilometrówki.

Fiskus stanął jednak na stanowisku, że wydatki z tytułu wynajmu samochodów osobowych niestanowiących majątku spółki będzie mogła ona zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z uwzględnieniem ograniczenia wynikającego z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT, czyli tzw. kilometrówki.

Sprawa trafiła do WSA w Szczecinie. Zdaniem sądu fiskus nie ma racji. Sąd uznał, że czynsz najmu samochodu, który jest kosztem ponoszonym w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów nie mieści się w kategorii wydatków, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT i może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów na zasadach określonych w art. 15 ust. 1 tej ustawy. Jednocześnie należy wskazać, że z ogólnej definicji kosztów uzyskania przychodów zawartej w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT wynika, iż są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W związku z brzmieniem tego przepisu do kosztów uzyskania przychodów należałoby zaliczyć wydatki związane z opłatami z tytułu wynajmu przez spółkę samochodu osobowego dla celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Natomiast koszty eksploatacyjne takiego samochodu takie jak wydatki na paliwo, opłaty parkingowe i autostradowe, koszty części zamiennych itp. należy zaliczyć do kategorii kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT i podlegającym ograniczeniom określonym w tym przepisie. Tak samo należałoby kwalifikować poniesione przez spółkę wydatki w sytuacji najmu samochodów zastępczych. W tej sytuacji mamy także do czynienia z umową najmu samochodu zastępczego i koniecznością uiszczenia czynszu z tego tytułu oraz z ponoszeniem wydatków związanych z eksploatacją pojazdu.

Wyrok WSA w Szczecinie z 22 stycznia 2014 r., I SA/Sz 1090/13